Οι Απόστολοι Πέτρος και Παύλος,
είναι οι υπέρμαχοι της ενότητας
της Εκκλησίας μας.
 Η ιστοσελίδα μας στην σημερινή ανάρτηση της, αλλά και στις δύο επόμενες που θα ακολουθήσουν, με αυτές τις πληροφορίες που περισυνέλεξε μέσα από διάφορα έγκριτα sait του διαδικτύου για τους Πρωτοκορυφαίους Αποστόλους Πέτρο και Παύλο, θα αφιερώσει αυτά τα εορταστικά άρθρα της, στις δύο αυτές μεγάλες μορφές της εκκλησιαστικής ιστορία μας, που μαζί αλλά και ο καθένας με τον τρόπο του ξεχωριστά, οδήγησαν την ιδρυθείσα από τον Χριστό Εκκλησία των πρώτων χριστιανικών χρόνων στην μετάδοση του Ευαγγελίου της στα βάθη και στα πλάτη της οικουμένης, αλλά και στην ενότητα και στην πνευματική ακμή και στην συνέχεια της μέχρι της ημέρες μας, αλλά και εις τους αιώνες των αιώνων.
Στύλοι της Εκκλησίας ονομάζονται από τον Συναξαριστή και η Εκκλησία μας τους συνεορτάζει, οι υμνογράφοι έγραψαν την από κοινού Ακολουθία του και τα ύμνους που συνοδεύουν την εορτή τους, πολλά βιβλία έχουν γραφεί για τις δύο αυτές μεγάλες μορφές και για το έργο τους από κοινού, όπως το βιβλίο του Μητροπολίτου Καισσαριανής, Βύρωνος και Υμηττού, Δανιήλ, που τιτλοφορείτε, "Οι Απόστολοι Πέτρος και Παύλος. Οι στύλοι της Εκκλησίας", ενώ η εκκλησιαστική τέχνη της Αγιογραφίας τους απεικονίζει μαζί εναγκαλιζόμενους, ή και πάλι μαζί να κρατούν το οικοδόμημα της Εκκλησίας του Χριστού μας, ή τους τοποθετεί σε περίοπτη θέση δεξιά και αριστερά στα τέμπλα των Ναών της, κάτι που χαρακτηρίζει απόλυτα την μακρόχρονη εκκλησιαστική ιστορία, την Λατρεία και την Ιερά Παράδοση της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας.
 Ὁ μήνας ᾽Ιούνιος καταυγάζεται ἀπό τή μεγάλη ἑορτή τῶν πρωτοκορυφαίων ἀποστόλων Πέτρου καί Παύλου (29 ᾽Ιουνίου). Στόν ἐναγκαλισμό τῶν δύο ἀποστόλων, ὅπως τόν βλέπουμε στήν γνωστή εἰκόνα τους, ἡ ᾽Εκκλησία μας πρόβαλε τήν σύζευξη τῆς πίστεως καί τῶν ἔργων, μέ ἄλλα λόγια εἶδε τούς ἀποστόλους αὐτούς ὡς σύμβολο καί τύπο τῆς παραδόσεώς της.
Ὑπῆρξε, καί ὑπάρχει ἀκόμη σέ ὁρισμένους αἱρετικούς, ἡ ἄποψη ὅτι οἱ πρωτοκορυφαῖοι ἀπόστολοι ἀκολουθοῦν διαφορετικές παραδόσεις καί ἐκφράζουν διαφορετικές θεολογίες, μιας και ὁ ἀπόστολος Πέτρος...λένε... τονίζει τά ἔργα ὡς δρόμο σωτηρίας, γεγονός πού τόν σχετίζει περισσότερο μέ τήν ᾽Ιουδαϊκή παράδοση,
 καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος τονίζει κυρίως τήν πίστη, ἄρα εἶναι ὁ ρηξικέλευθος καί ὁ ἀληθινός χριστιανός. Τόν Πέτρο εἶδαν πολλοί ὡς πρότυπο τῆς θεολογίας τοῦ Ρωμαιοκαθολικισμοῦ, ἡ ὁποία πράγματι ὑπερτονίζει τά καλά ἔργα εἰς βάρος συχνά τῆς πίστεως, καί τόν Παῦλο ἀπό τήν ἄλλη σχέτισαν μέ τόν Προτεσταντισμό, ὁ ὁποῖος ὑποβαθμίζει τά ἔργα ὑπέρ τῆς πίστεως.
Γιά ἐμᾶς τούς ὀρθοδόξους ὅμως μία τέτοια διασπασμένη κατανόηση τῆς θεολογίας τῶν ἀποστόλων αὐτῶν ἀποτελεῖ μεγάλη πλάνη. Καί τοῦτο γιατί καί οἱ δύο ἀπόστολοι ἐκφράζουν τήν ἴδια τελικῶς θεώρηση τῆς πίστεως, και πως η πίστη αυτή είναι η απόρροια των πράξεων μας.
Δέν προβάλλει ἄλλον Χριστό ὁ Πέτρος καί ἄλλον ὁ Παῦλος. Καί οἱ δύο καταθέτουν τήν ἴδια ἐμπειρία, τήν ἐν Χριστῷ σωτηρία, γιά τήν ὁποία καί οἱ δύο ἔδωσαν μέ μαρτυρικό τρόπο τή ζωή τους. Τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ ἄλλωστε πού τούς φώτιζε, ἦταν καί εἶναι πάντοτε τό ἴδιο.
Ὅταν ὁ ἀπόστολος Παῦλος, γιά παράδειγμα, τονίζει τήν πίστη ὡς προϋπόθεση τῆς σωτηρίας, ἐξαγγέλλει τήν κοινή μαρτυρία καί τῶν ἄλλων ἀποστόλων, προεξάρχοντος τοῦ Πέτρου, κατά τήν ὁποία, ναί μέν "...ὁ δίκαιος ἐκ πίστεως ζήσεται" (Ρωμ. 1,17), ἀλλά ἡ πίστη αὐτή ἐκφράζεται μέ τά ἔργα τῆς πίστεως, μέ τήν μετάνοια δηλαδή τοῦ ἀνθρώπου, καί μέ τόν καρπό τῆς πίστεως, τήν ἀγάπη. "Πίστις δι᾽ ἀγάπης ἐνεργουμένη." (Γαλ. 5, 6) κατά τήν συνοπτική διατύπωσή του, πού σημαίνει ὅτι τότε ἡ χριστιανική πίστη ζωντανεύει καί ἐνεργοποιεῖται, ὅταν ἀκολουθεῖ τόν δρόμο τῆς ἀγάπης. Πρόκειται γιά διαφορετική διατύπωση τῆς διδασκαλίας καί τοῦ ἀποστόλου ᾽Ιακώβου, κατά τήν ὁποία "...ἡ πίστις χωρίς τῶν ἔργων νεκρά ἐστι." (2, 18). Διαφορετικά, ἡ πίστη μόνη μπορεῖ νά θεωρηθεῖ καί ὡς δαιμονική, ἀφοῦ "...καί τά δαιμόνια πιστεύουσιν καί φρίττουσι."( ᾽Ιακ. 2,19).
῎Ετσι η πίστη καί τα ἔργα της πίστεως συμπορεύονται στήν χριστιανική παράδοση, ἐνῶ ὁποιαδήποτε διάσπαση τῆς πίστεως ἀπό τά ἔργα ἑρμηνεύεται ὡς τό ἀποτέλεσμα τῆς συγχύσεως τῆς ψυχῆς καί τοῦ διασπασμένου νοῦ τῶν αἱρετικῶν. Ἡ ἐσωτερική δηλαδή διάσπαση, τήν ὁποία ζοῦν οἱ αἱρετικοί, λόγω τῆς ἐνεργούσας μέσα τους ἁμαρτίας, τούς ὁδηγεῖ καί στό νά βλέπουν διασπασμένη τήν θεολογία τῶν ἀποστόλων Πέτρου καί Παύλου. Μέ ἄλλα λόγια καί στό σημεῖο αὐτό ἐπιβεβαιώνεται ἡ ψυχολογική ἀρχή, σύμφωνα μέ τήν ὁποία ὁ κάθε ἄνθρωπος γιά τήν κατανόηση τοῦ κόσμου προβάλλει στήν πραγματικότητα τόν ἴδιο του τόν ἑαυτό, αὐτό δηλαδή πού ζεῖ, τό προεκτείνει καί πρός τά ἔξω.
Ζωντανό παράδειγμα της συμπόρευσης της διδασκαλίας και των ιδεών και του Αποστόλου Πέτρου και του Αποστόλου Παύλου είναι πως ἡ Αγία ᾽Εκκλησία μας και η μακρόχρονη παράδοση της τους θέλει μαζί ως ακρογωνιαίους λίθους της ιστορίας της, και αυτό είναι που πρόβαλε όλα αυτά τα χρόνια καί προβάλλει συνεχῶς, τήν αδιαμφισβήτητη δηλαδή ενότητα τους, κάτι που είναι ολοφάνερο μέσα από το Συναξάρι της και το λατρευτικό τυπικό της, όπου τους εορτάζει μαζί, αλλά και μέσα από την τέχνη της αγιογραφίας, όπου μέσα στήν εἰκόνα τῆς ἑορτῆς τους, τούς τοποθετεῖ σέ ἐναγκαλισμό ή κρατώντας από κοινού το οικοδόμημα της Εκκλησίας του ιδρυτού της Χριστού.
 Ἡ μεγάλη λοιπόν αυτή ἑορτή τῶν ἁγίων ἀποστόλων Πέτρου καί Παύλου, πού ἡ ᾽Εκκλησία μας τήν συνοδεύει καί μέ νηστεία, μᾶς ὑπενθυμίζει τήν βασική ἀλήθεια τῆς πίστεώς μας, ὅτι δέν μποροῦμε νά σωθοῦμε καί νά σχετιστοῦμε μέ τόν Χριστό, ἄν μαζί μέ τήν πίστη μας σέ ᾽Εκεῖνον δέν κινητοποιηθεῖ καί ὅλη ἡ ζωή μας. Μέ ἁπλά λόγια, ἡ έμπρακτη ἀγάπη μας γιά τόν συνάνθρωπο ἀποτελεῖ καί τήν σπουδαιότερη ἐπιβεβαίωση τῆς πραγματικῆς πίστεώς μας.
Η Εκκλησία μας τιμά μαζί την μνήμη τους, στις 29 Ιουνίου εκάστου έτους.
(κάντε κλικ παρακάτω και ακούστε το απολυτίκιο των Αγίων μας)
* σε επόμενο άρθρο της ιστοσελίδας μας θα αναλύσουμε την προσωπικότητα του Αποστόλου Πέτρου αρχικά με τον βίο του και άλλες πληροφορίες, ενώ σε αμέσως επόμενη ανάρτηση μας σειρά θα έχει ο Απόστολος των Εθνών Παύλος, που εκτός από τον βίο του θα έχουμε ξεχωριστά κεφάλαια με τις 14 Επιστολές του, αλλά και με τις 4 περιοδείες του...
| |
|
Αναρτήθηκε από
*Να ευχηθούμε μέσω της ιστοσελίδας του Ιερού Ναού μας,των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, των Ανθοκήπων της Νέας Ευκαρπίας, ξεκινώντας το άρθρο μας για τους Πρωτοκορυφαίους Αποστόλους Πέτρου και Παύλου, Χρόνια πολλά σε όλους τους εορταζομένους ενορίτες μας, αλλά και στους αναγνώστες του site μας, στους φίλους και στους γνωστούς μας, μα ιδιαιτέρα μνεία ας κάνουμε για τον δικό μας μέγα, καλλικέλαδο και μουσικολογιώτατο, π. Παύλο Ιωσηφίδη, Αρχιμανδρίτη της Ιεράς Μητροπόλεως μας, Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως, αλλά προσφάτως και αποσπασμένο προς ενίσχυση και βοήθεια στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας εκ της Ιεράς Μητροπόλεως μας και του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας, κ.κ Βαρνάβα, και διακριθέντος εκ του Μακαριωτάτου Πατριάρχου μας εκεί, κ.κ Θεοδώρου του Β' με το οφίκιον του Γέροντος Σκευοφύλακος του Αγίου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, ενός τιμητικού τίτλου που είχε να απονεμηθεί σε μέλος της εκεί αδελφότητας επί τέσσερις ολόκληρους αιώνες, ο οποίος σήμερα διάγει τα ονομαστήρια του, φίλου πνευματικού και ουσιαστικού, σοφού καθοδηγητού και καλού συντρόφου, επιτίμου μέλους και αγαπητού της μικρής Ενορίας μας, αλλά και ευγενικού συμπαραστάτου και Γέροντος μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου