ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ "Η παραβολή του αμπελώνος, ή των κακών γεωργών" (Ματθ. 21, 33-42)

"Ὕστερον δέ ἀπέστειλε πρός αὐτούς τόν υἱόν αὐτοῦ λέγων· ἐντραπήσονται τόν υἱόν μου."

       ...Όμως, όπως όλοι γνωρίζουμε, δεν ντράπηκαν οι Ιουδαίοι τον Βασιλέα των Ουρανών, δεν αναγνώρισαν στο Πρόσωπο Του τον Λυτρωτή του κόσμου, δεν του συγχώρησαν τον ευθύ λόγο Του, ούτε τα "ουαί" που τους απηύθυνε, και έτσι τον σκότωσαν και μάλιστα σταυρώνοντας τον, την πιο μαρτυρική και επίπονη θανατική ποινή της εποχής τότε, με συνοπτικές και άγριες διαδικασίες, αλλά και ελαφρά τη καρδία. Ο αγαπημένος λαός του Θεού, οι Ισραηλίτες, σκότωσαν τον Υιό Του για αυτό και ακόμα στις μέρες μας η εβραϊκή φυλή δεν μπορεί να ησυχάσει, αλλά ενώ κυβερνά σχεδόν τον κόσμο όλο δεν μπορεί να ηρεμήσει, αλλά πολεμά τους γείτονες του και χύνει και άλλο αίμα, αδικώντας και περιφρονώντας το δίκαιο των γύρω του λαών, αλλά ενίοτε ακόμα και το διεθνές δίκαιο.

       Ας δούμε όμως την σημερινή παραβολή της Κυριακής ΙΓ΄Ματθαίου, την Κυριακή της 26ης Αυγούστου 2018, πιο διεξοδικά και αναλύοντας την: 

Ερωτά ο Ιησούς τους Ιουδαίους: 

"Όταν ούν έλθει ο κύριος του αμπελώνος, τί ποιήσει τοίς γεωργοίς εκείνοις;" 

Και αυτοί του απαντούν το αυτονόητο: 

"Κακούς κακώς απολέσει αυτούς, καί τόν αμπελώνα εκδώσεται άλλοις γεωργοίς, οίτινες αποδόσουσιν αυτώ τούς καρπούς έν τοίς καιροίς αυτών". 

Όμως αυτό που δεν γνώριζαν όλοι αυτοί οι Ιουδαίοι, είναι πως ο Χριστός, λέγοντας αυτήν την παραβολή, αυτούς θεωρούσε ώς κακούς γεωργούς.

         Την παραβολή του αμπελώνα, ή των κακών γεωργών την είπε ο Κύριος, αγαπητοί μας αναγνώστες, στα Ιεροσόλυμα απευθυνόμενος προς τους πνευματικούς άρχοντες του λαού, λίγες μέρες πριν από το εκούσιο Πάθος του, τότε που εκείνοι αμφισβήτησαν τη θεία Του εξουσία. Όταν έδιωξε τους εμπόρους από το ναό, οι γραμματείς και οι φαρισαίοι πειραγμένοι τον ρώτησαν: «εν ποία εξουσία ταύτα ποιείς;», με ποιά εξουσία τα κάνεις αυτά; Τότε ο Ιησούς είπε την παραβολή του αμπελώνα που ακούσαμε σήμερα. Το νόημά της είναι η στάση που πήραν οι Εβραίοι απέναντι στο Θεό, αντί για όλα τα προνόμια, με τα οποία τιμήθηκε το ιουδαϊκό γένος.

       Το αμπέλι είναι ο ιουδαϊκός λαός, καθώς είναι γραμμένο στον Προφήτη Ησαΐα, ότι «ο αμπελών Κυρίου Σαβαώθ οίκος Ισραήλ». Αυτό το αμπέλι ο Θεός, σαν καλός νοικοκύρης, το πήρε από την Αίγυπτο και το φύτεψε στη γη της επαγγελίας, δηλαδή την Παλαιστίνη. Ύστερα το παρέδωσε στους γεωργούς κι έφυγε σε μακρινό τόπο. Οι γεωργοί, είναι οι ποιμένες του λαού, οι θρησκευτικοί αλλά και οι πολιτικοί ηγέτες του Ισραήλ αλλά και κάθε λαού. Γιατί βέβαια η παραβολή δεν λέγεται μόνο για τους Εβραίους, αλλά έχει μια γενικότερη εφαρμογή.

      Όταν ήρθε ο καιρός και το αμπέλι έδωσε καρπό, ο νοικοκύρης έστειλε τους υπηρέτες του, για να πάρουν τα δικαιώματά του. Αλλά οι γεωργοί τους κακομεταχειρίστηκαν˙ τους έδειραν, τους πήραν με τις πέτρες και τους σκότωσαν. Ο νοικοκύρης έστειλε άλλους υπηρέτες και οι γεωργοί έκαμαν και σ’ αυτούς τα ίδια. Στο τέλος ο νοικοκύρης έστειλε το γιο του με τη σκέψη πως οι γεωργοί θα ντρέπονταν και θα φέρονταν καλύτερα. Όταν οι γεωργοί είδαν το γιο, σκέφτηκαν και είπαν: «Αυτός είναι ο κληρονόμος, ελάτε να τον σκοτώσουμε και να πάρουμε την κληρονομιά».

      Τον έβγαλαν λοιπόν έξω από το αμπέλι και τον σκότωσαν.Εδώ τέλειωσε η παραβολή, και ο Χριστός ρώτησε εκείνους που τον άκουαν: «Όταν θάρθει ο νοικοκύρης, τι θα κάμει τους γεωργούς εκείνους;». Εκείνοι που άκουσαν την παραβολή απάντησαν: «Σαν κακούς θα τους τιμωρήσει όπως πρέπει, και θα νοικιάσει το αμπέλι σ’ άλλους γεωργούς».

       Οι Ιουδαίοι κατάλαβαν τι τους έλεγε, αλλά δεν μπόρεσαν να μη πουν την αλήθεια: παραδέχτηκαν μόνοι τους πως τους άξιζε να τιμωρηθούν. Ο γιος του νοικοκύρη είναι ο Κύριος που οι άρχοντες του λαού πήραν την απόφαση, τον έβγαλαν έξω από την πόλη και τον σταύρωσαν στο Γολγοθά.

      Όταν ο θείος διδάσκαλος είπε την παραβολή του αμπελώνα, κατέληξε στα τελευταία λόγια της σημερινής ευαγγελικής περικοπής:«λίθον ον απεδοκίμασαν οι οικοδομούντες, ούτος εγενήθη εις κεφαλήν γωνίας», πέτρα που την περιφρόνησαν οι οικοδόμοι, αυτή έγινε αγκωνάρι. Ο ψαλμικός αυτός στίχος είναι προφητικός λόγος, που βρήκε και βρίσκει την εκπλήρωσή του στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού, σαν μια ακόμα απόδειξη από τις θείες Γραφές ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της Εκκλησίας και ενώνει και δένει τους τοίχους μεταξύ τους. 

Δηλαδή, τους λαούς που συγκροτούν την Εκκλησία, εκείνους που προέρχονται από τους Εβραίους και εκείνους που προέρχονται από τους εθνικούς.

    Αυτό τον ακρογωνιαίο λίθο οι οικοδόμοι του ιουδαϊκού λαού τον περιφρόνησαν και τον έκριναν πως ήταν ακατάλληλος και άχρηστος για την οικοδομή της συναγωγής˙ όμως αυτός τώρα είναι η πρώτη πέτρα στην οικοδομή της Εκκλησίας, η «πέτρα της πίστεως». Η Εκκλησία είναι το έργο του Θεού, η πρώτη από τα έργα του γι’ αυτό και τη θαυμάζουμε: «παρά Κυρίου εγένετο αύτη και έστι θαυμαστή εν οφθαλμοίς ημών». Η Εκκλησία δεν είναι ανθρώπινο έργο και για την τελειότητα και για την αιωνιότητά της˙ είναι η θεία οικοδομή, στην οποία «λίθος εις κεφαλήν γωνίας» είναι ο Ιησούς Χριστός. Επάνω σ’ συτή την πέτρα, όπως γράφει ο Απόστολος Πέτρος, είμαστε χτισμένοι όλοι εμείς, που σαν ζωντανές πέτρες συγκροτούμε τον πνευματικό οίκο του Θεού, δηλαδή την Εκκλησία.

     Είπαμε ότι οι οικοδόμοι του ιουδαϊκού λαού  περιφρόνησαν τον Χριστό και τον έκριναν ακατάλληλο, όμως και σήμερα ο ακρογωνιαίος λίθος της Εκκλησίας Ιησούς Χριστός αποδοκιμάζεται από τους σύγχρονους χριστιανούς και μη, ώστε να είναι και σήμερα «σημείον αντιλεγόμενον» και «λίθος προσκόμματος». Η αναταραχή που επικρατεί σήμερα στον κόσμο και η ακαταστασία στις κοινωνίες των ανθρώπων είναι σημάδια της αποδοκιμασίας του Ιησού Χριστού από τους οικοδόμους του πολιτισμού. 

Μια οργανωμένη εκστρατεία της αθεΐας σ’ όλο τον κόσμο, αλλά ιδιαίτερα στην Ευρώπη και στον τόπο μας ξεσήκωσε πόλεμο εναντίον της Εκκλησίας και του Χριστού. Το τραγικό και πιο οδυνηρό είναι ότι όλοι σχεδόν οι σύγχρονοι εχθροί του Χριστού και πολέμιοι της Εκκλησίας είναι χθεσινά παιδιά της, δηλ. αποστάτες που βγήκαν απ’ αυτήν.

      Αγαπητοί μας αναγνώστες, φίλοι διαδικτυακοί και μή και αδελφοί μου αγαπητοί, και η ιστορία του ιουδαϊκού λαού και η ζωή της Εκκλησίας μας, και η πορεία της Ορθοδοξίας ανά τους αιώνες, και η μέχρι τώρα ιστορία του κόσμου, όλα μαρτυρούν και βεβαιώνουν πως ο Ιησούς Χριστός και η Εκκλησία Του, έξω από κάθε αντίδραση και πολεμική εναντίον του, είναι πάντα ο λίθος που κείται «εις κεφαλήν γωνίας». Είναι Αυτός που δεν μας απογοήτευσε και δεν θα μας απογοητεύσει ποτέ, είναι το μοναδικό ακλόνητο δεδομένο μέσα στην πεπερασμένη βιοτή μας, είναι η μεγάλη πατρική αγκαλιά που χωρά όλους όσους τον λοιδορούν και τον αποστρέφονται, τους άθεους, τους ετερόθρησκους, τους ετερόδοξους, τους εχθρούς και τους πολέμιους Του, και μάλιστα με την ίδια ακριβώς λογική που χωρά και τους φίλους Του, τους πιστούς Του, τους αγαπημένους Του, τον "όμορφο" και ειρηνικό "στρατό" Του. Ποιούς...μα όλους εμάς φυσικά.

Καλή και ευλογημένη Κυριακή 

σε όλους!!!

Σε δυο εβδομάδες από τώρα, την Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2018, το Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου 2018, παραμονή της Συνάξεως των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης και ανήμερα της εορτής, την Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2018,  πανηγυρίζει ο Ιερός Ναός τους, μοναδικός στον κόσμο όλο αφιερωμένο στους γονείς της Παναγίας μας, εδώ στους Ανθόκηπους της Νέας Ευκαρπίας, και εμείς  με πολύ αγάπη και ενθουσιασμό σας προσκαλούμε να μας επισκεφθείτε 

και να προσκυνήσετε τους Αγίους προστάτες μας, τον Ιωακείμ και την Άννα, αλλά και τους προστάτες των άτεκνων ζευγαριών και της οικογενείας, και μαζί μας να  συμμετάσχετε στις εορταστικές, λατρευτικές, πολιτιστικές, λαογραφικές και κοινωνικές εκδηλώσεις που διοργανώνουμε πρός τιμήν τους. 

Σας περιμένουμε στην χαρά της γιορτής μας...

...ΚΑΛΗ ΠΑΝΗΓΥΡΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!

*παρακάτω με ένα κλι στο "Διαβάστε περισσότερα..." θα δείτε τον Απόστολο και το Ευαγγέλιο της Κυριακής ΙΓ΄Ματθαίου, στο πρωτότυπο κείμενο αλλά στην νεοελληνική απόδοση του...

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ 

Προς Κορινθίους Α΄ (ιστ΄ 13-24)

Πρωτότυπο κείμενο:

Ἀδελφοί, γρηγορεῖτε, στήκετε ἐν τῇ πίστει, ἀνδρίζεσθε, κραταιοῦσθε. Πάντα ὑμῶν ἐν ἀγάπῃ γινέσθω.

Παρακαλῶ δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί· οἴδατε τὴν οἰκίαν Στεφανᾶ, ὅτι ἐστὶν ἀπαρχὴ τῆς Ἀχαΐας καὶ εἰς διακονίαν τοῖς ἁγίοις ἔταξαν ἑαυτούς· ἵνα καὶ ὑμεῖς ὑποτάσσησθε τοῖς τοιούτοις καὶ παντὶ τῷ συνεργοῦντι καὶ κοπιῶντι. Χαίρω δὲ ἐπὶ τῇ παρουσίᾳ Στεφανᾶ καὶ Φουρτουνάτου καὶ Ἀχαϊκοῦ, ὅτι τὸ ὑμῶν ὑστέρημα οὗτοι ἀνεπλήρωσαν· ἀνέπαυσαν γὰρ τὸ ἐμὸν πνεῦμα καὶ τὸ ὑμῶν. Ἐπιγινώσκετε οὖν τοὺς τοιούτους.

Ἀσπάζονται ὑμᾶς αἱ ἐκκλησίαι τῆς Ἀσίας. ἀσπάζονται ὑμᾶς ἐν Κυρίῳ πολλὰ Ἀκύλας καὶ Πρίσκιλλα σὺν τῇ κατ᾿ οἶκον αὐτῶν ἐκκλησίᾳ. Ἀσπάζονται ὑμᾶς οἱ ἀδελφοὶ πάντες. Ἀσπάσασθε ἀλλήλους ἐν φιλήματι ἁγίῳ. Ὁ ἀσπασμὸς τῇ ἐμῇ χειρὶ Παύλου.

Εἴ τις οὐ φιλεῖ τὸν Κύριον ᾿Ιησοῦν Χριστόν, ἤτω ἀνάθεμα. Μαρὰν ἀθᾶ.

Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ μεθ᾿ ὑμῶν.

Ἡ ἀγάπη μου μετὰ πάντων ὑμῶν ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ· Ἀμήν.

***************

Ἀπόδοση στη νεοελληνική:

Ἀδελφοί, ἀγρυπνεῖτε, στέκεσθε σταθεροὶ εἰς τὴν πίστιν, νὰ εἶσθε θαρραλέοι καὶ δυνατοί. Ὅ,τι κάνετε, νὰ γίνεται μὲ ἀγάπην. 

Τώρα σᾶς παρακαλῶ, ἀδελφοί: ξέρετε ὅτι ἡ οἰκογένεια τοῦ Στεφανᾶ ἦσαν οἱ πρῶτοι χριστιανοὶ τῆς Ἀχαΐας καὶ ἔταξαν τοὺς ἑαυτούς των εἰς τὴν ὑπηρεσίαν τῶν ἁγίων. Νὰ ὑποτάσσεσθε καὶ σεῖς εἰς τοὺς τοιούτους καὶ εἰς τὸν καθένα ποὺ συνεργάζεται καὶ κοπιάζει. Χαίρω διὰ τὸν ἐρχομὸν τοῦ Στεφανᾶ, τοῦ Φουρτουνάτου καὶ τοῦ Ἀχαϊκοῦ, διότι αὐτοὶ ἀνεπλήρωσαν τὴν ἀπουσίαν σας· καθησύχασαν τὸ δικό μου πνεῦμα καὶ τὸ δικό σας. Ν” ἀναγνωρίζετε τοὺς τοιούτους.

Σᾶς χαιρετοῦν αἱ ἐκκλησίαι τῆς Ἀσίας. Σᾶς στέλνουν πολλοὺς χαιρετισμοὺς ἐν Κυρίῳ ὁ Ἀκύλλας καὶ ἡ Πρίσκιλλα μαζὶ μὲ τὴν ἐκκλησία τοῦ σπιτιοῦ των. Σᾶς χαιρετοῦν ὅλοι οἱ ἀδελφοί. Χαιρετῆστε ἀλλήλους μὲ ἅγιον φίλημα. Ὁ χαιρετισμὸς γράφεται μὲ τὸ χέρι ἐμοῦ τοῦ Παύλου.

Ὅποιος δὲν ἀγαπᾶ τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, ἂς εἶναι ἀνάθεμα. Μαρὰν ἀθά. Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ νὰ εἶναι μαζί σας.

Ἡ ἀγάπη μου εἶναι μαζί μὲ ὅλους σας ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. Ἀμήν.

**********************

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ 

Κατά Ματθαίον (κα΄ 33-42)

Πρωτότυπο κείμενο:

Είπεν ο Κύριος, άλλην παραβολὴν ἀκούσατε. Ἄνθρωπός τις ἦν οἰκοδεσπότης, ὅστις ἐφύτευσεν ἀμπελῶνα καὶ φραγμὸν αὐτῷ περιέθηκε καὶ ὤρυξεν ἐν αὐτῷ ληνὸν καὶ ᾠκοδόμησε πύργον, καὶ ἐξέδοτο αὐτὸν γεωργοῖς καὶ ἀπεδήμησεν.

Ὅτε δὲ ἤγγισεν ὁ καιρὸς τῶν καρπῶν, ἀπέστειλε τοὺς δούλους αὐτοῦ πρὸς τοὺς γεωργοὺς λαβεῖν τοὺς καρποὺς αὐτοῦ. Καὶ λαβόντες οἱ γεωργοὶ τοὺς δούλους αὐτοῦ ὃν μὲν ἔδειραν, ὃν δὲ ἀπέκτειναν, ὃν δὲ ἐλιθοβόλησαν.

Πάλιν ἀπέστειλεν ἄλλους δούλους πλείονας τῶν πρώτων, καὶ ἐποίησαν αὐτοῖς ὡσαύτως.

Ὕστερον δὲ ἀπέστειλε πρὸς αὐτοὺς τὸν υἱὸν αὐτοῦ λέγων· ἐντραπήσονται τὸν υἱόν μου.

Οἱ δὲ γεωργοὶ ἰδόντες τὸν υἱὸν εἶπον ἐν ἑαυτοῖς· οὗτός ἐστιν ὁ κληρονόμος· δεῦτε ἀποκτείνωμεν αὐτὸν καὶ κατάσχωμεν τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ. Καὶ λαβόντες αὐτὸν ἐξέβαλον ἔξω τοῦ ἀμπελῶνος, καὶ ἀπέκτειναν.

Ὅταν οὖν ἔλθῃ ὁ κύριος τοῦ ἀμπελῶνος, τί ποιήσει τοῖς γεωργοῖς ἐκείνοις;

Λέγουσιν αὐτῷ· κακοὺς κακῶς ἀπολέσει αὐτούς, καὶ τὸν ἀμπελῶνα ἐκδώσεται ἄλλοις γεωργοῖς, οἵτινες ἀποδώσουσιν αὐτῷ τοὺς καρποὺς ἐν τοῖς καιροῖς αὐτῶν.

Λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· οὐδέποτε ἀνέγνωτε ἐν ταῖς γραφαῖς, λίθον ὃν ἀπεδοκίμασαν οἱ οἰκοδομοῦντες, οὗτος ἐγενήθη εἰς κεφαλὴν γωνίας· παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καὶ ἔστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν;

Ἀπόδοση στη νεοελληνική:

Είπεν ο Κύριος, άλλην παραβολὴν ἀκοῦστε: Ὑπῆρχε κάποτε ἕνας οἰκοδεσπότης, ὁ ὁποῖος ἐφύτεψε ἕνα ἀμπέλι, ἔβαλε γύρω του ἕνα φράχτη, ἔσκαψε εἰς αὐτὸ ἕνα πατητῆρι καὶ ἔκτισε ἕνα πύργο. Ὕστερα τὸ ἐνοίκιασε εἰς γεωργοὺς καὶ ἔφυγε εἰς ξένην χώραν.

Ὅταν δὲ ἐπλησίασε ὁ καιρὸς τῶν καρπῶν, ἔστειλε τοὺς δούλους του πρὸς τοὺς γεωργοὺς διὰ νὰ πάρουν τοὺς καρπούς του. Ἀλλὰ οἱ γεωργοί, ἀφοῦ συνέλαβαν τοὺς δούλους του, ἕναν ἔδειραν, ἄλλον ἐσκότωσαν, ἄλλον ἐλιθοβόλησαν.

Πάλιν ἔστειλε ἄλλους δούλους περισσότερους ἀπὸ τοὺς πρώτους καὶ ἔκαναν εἰς αὐτοὺς τὰ ἴδια.

Τελευταῖον ἔστειλε πρὸς αὐτοὺς τὸν υἱό του καὶ εἶπε, «Θὰ ἐντραποῦν τὸν υἱόν μου».

Οἱ γεωργοὶ ὅμως, ὅταν εἶδαν τὸν υἱὸν, εἶπαν ἀναμεταξύ τους, «Αὐτὸς εἶναι ὁ κληρονόμος. Ἐμπρὸς ἂς τὸν σκοτώσωμεν καὶ ἂς πάρωμεν τὴν κληρονομίαν του», καὶ ἀφοῦ τὸν συνέλαβαν, τὸν ὡδήγησαν ἔξω ἀπὸ τὸ ἀμπέλι καὶ τὸν ἐσκότωσαν».

Ὅταν λοιπὸν ἔλθῃ ὁ ἰδιοκτήτης τοῦ ἀμπελιοῦ, τὶ θὰ κάνῃ στοὺς γεωργοὺς ἐκείνους;».

Λέγουν εἰς αὐτόν, «Θὰ τοὺς ἐξολοθρεύσῃ μὲ τὸν χειρότερον τρόπον καὶ τὸ ἀμπέλι θὰ τὸ παραδώσῃ εἰς ἄλλους γεωργούς, οἱ ὁποίοι θὰ τοῦ παραδώσουν τοὺς καρποὺς εἰς τὸν καιρόν τους».

Λέγει εἰς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς, «Ποτὲ δὲν ἐδιαβάσατε εἰς τὰς γραφὰς, ὅτι, «Ὁ λίθος ποὺ ἀπέρριψαν οἱ οἰκοδόμοι, ἔγινε ἀκρογωνιαῖος λίθος· ἀπὸ τὸν Κύριον ἔγινε αὐτό, καὶ φαίνεται θαυμαστὸν εἰς τὰ μάτια μας;».