"Το τάμα της Αγίας Άννας"
Το ταχτάρισμα της Παναγίας από τους Δικαίους γονείς της και Θεοπροπάτορες, Ιωαμείμ και Άννα. |
Η μεγάλη "πρωταγωνίστρια" της εορτής αυτής φυσικά είναι η τριετής παιδούλα, η Παναγία Μαριάμ, μα αυτοί που πραγματικά γεμίζουν και ομορφαίνουν την ιστορία μας, δεν είναι άλλοι από τον Ιωακείμ και την Άννα, τους Δικαίους Γονείς της, που σε μια πράξη υπέρτατης και χωρίς όρια πίστης στον Θεό, δωρίζουν-επιστρέφουν το δώρο που τους έκανε μετά από χρόνια παρακλήσεων και προσευχών, αντίδωρο στην Αγάπη Του μετά από τρία χρόνια όμως στοργής και φροντίδας για το μονάκριβο κοριτσάκι τους.
Κάποιος άνθρωπος ξένος προς την πίστη μας και αμέτοχος στην ζωή της Εκκλησίας μας, αν ακούσει ή διαβάσει τον βίο των Αγίων Θεοπατόρων, του Ιωακείμ και της Άννας, ίσως να τους κακοχαρακτηρίσει, μπορεί και να τους θεωρήσει άσπλαχνους γονείς που θυσιάζουν το παιδί τους, ενώ θα μπορούσαν, αν το αγαπούσαν πραγματικά, να το είχαν δίπλα τους, μαζί τους, κληρονόμο της περιουσίας τους και αποκούμπι για τα γερατειά τους, που άλλωστε δεν ήταν μακρυά, αφού απέκτησαν την Παναγία σε ηλικία "προβεβηκυία", όπως λέει η θαυματουργή ευχή της Αγίας Άννας, που διαβάζετε από τους ιερείς στον ναό μας κάθε Τρίτη στις Ιερές Παρακλήσεις μας και λύνει τα δεσμά της ατεκνίας.
Στην εποχή μας άλλωστε, εποχή του υλισμού και της απελευθέρωσης, τέτοιες θυσίες δεν μπορούν να κατανοηθούν από γονείς χωρίς πίστη στον Θεό, που θέλουν τα παιδιά εγωϊστικά κοντά τους, συνέχεια στην δουλειά ή στην κληρονομιά τους, η στα δικά τους όνειρα και αν κάποιο "παραστρατήσει" έχοντας την κλήση από τον Θεό και θέλει να ακολουθήσει την ιεροσύνη και τον μοναχισμό, τότε σηκώνουν θύελλες και εμπόδια στον δρόμο τους, κατηγορούν τον Θεό, τους παπάδες και τους καλογήρους, ξεστομίζουν λόγια βρόμικα και άσχημα όπως "προτιμώ το παιδί μου να το δω πεθαμένο ή ναρκομανή παρά ντυμένο στο ράσο" και άλλες ασχήμιες.
Στην εποχή μας άλλωστε, εποχή του υλισμού και της απελευθέρωσης, τέτοιες θυσίες δεν μπορούν να κατανοηθούν από γονείς χωρίς πίστη στον Θεό, που θέλουν τα παιδιά εγωϊστικά κοντά τους, συνέχεια στην δουλειά ή στην κληρονομιά τους, η στα δικά τους όνειρα και αν κάποιο "παραστρατήσει" έχοντας την κλήση από τον Θεό και θέλει να ακολουθήσει την ιεροσύνη και τον μοναχισμό, τότε σηκώνουν θύελλες και εμπόδια στον δρόμο τους, κατηγορούν τον Θεό, τους παπάδες και τους καλογήρους, ξεστομίζουν λόγια βρόμικα και άσχημα όπως "προτιμώ το παιδί μου να το δω πεθαμένο ή ναρκομανή παρά ντυμένο στο ράσο" και άλλες ασχήμιες.
Ο βίος των Αγίων Ιωακείμ και Άννας.
Παλαιά και Καινή Διαθήκη, ενωμένη & αγιο- γραφημένη, στην Ι.Μ Παναγίας Σεϊδανάγιας (το μοναστήρι της Αγίας Άννας) στα Ιεροσόλυμα. |
Η ενάρετη Άννα παντρεύτηκε στην Γαλιλαία τον Θεοσεβή Ιωακείμ. Δεν απέκτησε παιδιά, εθεωρείτο μάλιστα στείρα, και ήταν ήδη προχωρημένης ηλικίας, όταν τελικά απέκτησαν θαυματουργικά την Παναγία Κόρη τους και Θεοτόκο Μαριάμ.
Οι Άγιοι Ιωακείμ και Άννα
κοσμούνται από πολλές αρετές. Είναι γεμάτοι από καλοσύνη, πραότητα, αγάπη και υπομονή. Ζουν την ζωή τους με ευλάβεια και φόβο Θεού.
Τηρούν τον νόμο. Έχουν ταπείνωση, σωφροσύνη, αγιότητα ζωής. Πιστεύουν στο Θεό με θέρμη και προσεύχονται. Προσεύχονται ολόψυχα. Και γι’ αυτό αξιώνονται να γίνουν Πρόγονοι του Βασιλέως των βασιλευόντων Χριστού, του Δημιουργού του ουρανού και της γης, της Σωτηρίας όλων των ανθρώπων από την αμαρτία.
Η Εφέστιος Εικόνα του Ιερού Ναού μας. |
Ας δούμε μαζί με τους αναγνώστες μας την ζωή τους και ας παραδειγματιστούμε από την υπομονή και την τεράστια πίστη τους στον Θεό. Εξάλλου από που αλλού θα μπορούσαμε να αντλήσουμε περισσότερες πληροφορίες για αυτό το ευλογημένο ζευγάρι, για το πιο ενάρετο ζευγάρι της εποχής εκείνης, το επιλεγμένο από τον Θεό ζευγάρι για να κυοφορήσει την Μητέρα του Υιού Του και εν τέλει την Σωτηρία του κόσμου, αν όχι από την ίδια την πηγή των πληροφοριών, από την Ενορία μας και την εκκλησία τους, που τους έχει για προστάτες της, αυτούς τους Αγίους και Δικαίους όπως τους ονομάζει η Εκκλησία μας, του Θεοπροπάτορος Ιωακείμ και της Θεοπρομήτορος Άννας.
Η ατεκνία τους.
Η Θαυματουργή Εικόνα στην Σκήτη της Αγίας Άννας, στο Άγιον Όρος. |
Μοιράζει ο Θεός τα χαρίσματά Του. Και στον καθένα μαζί με τα προσόντα, που τον προικίζει του δίνει και κάποιο μειονέκτημα για να τον συγκρατεί. Έτσι λοιπόν και η ενάρετη Άννα έχει έντονη τη θλίψη της, γιατί δεν μπορεί να αποκτήσει ένα παιδί.
Τον καιρό εκείνο, αλλά και στις μέρες μας καμιά φορά, στην σημερινή πολιτισμένη κατά τα άλλα κοινωνία του 21ου αιώνα, η ατεκνία είχε φοβερές κοινωνικές συνέπειες και προεκτάσεις. Το άτεκνο ζευγάρι, ο άτεκνος άνδρας μα περισσότερο η άτεκνη γυναίκα, εθεωρείτο από το σύνολο της κοινωνίας αμαρτωλό και έτσι ήταν πάντοτε περιφρονημένο και ντροπιασμένο από τον Θεό όπως αυτοί νόμιζαν, τελικά όμως από τους ίδιους τους ανθρώπους. Κανένας δεν έτρωγε ψωμί μ’ αυτόν που δεν είχε παιδί. Όταν πήγαινε στην Εκκλησία καθόταν τελευταίος και αν έκανε θυσία ή έδινε προσφορά στον ναό, συνηθιζόταν να την δίνει τελευταίος στον Ιερέα.
Η Αγ. Άννα με την τρίχρονη Παναγία Κόρη της. Έργο της Αδελφότητος των Αναναίων, στην Ι.Κ Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού στην Σκήτη της Αγίας Άννας στο Άγιον Όρος. |
Πως μπορούσαν όμως να φανταστούν όλοι αυτοί οι σκληρόκαρδοι άνθρωποι που τους λιδορούσαν για την ατεκνία τους, πως θα μπορούσαν να φανταστούν την συνέχεια και το τελικό σχέδιο του Θεού γιαυτό το κατά τα άλλα περιθωριακό ζευγάρι της εποχής εκείνης; Πως θα ήταν δυνατόν να αντιληφθούν πως η συνεχής προσευχή και η πίστη του Ιωακείμ και της Άννας θα τους έκαναν σκεύος εκλογής για την Σωτηρία του κόσμου, μέρος σημαντικό και της Παλαιάς, μα τώρα πια και της Καινής Διαθήκης, αφού θα έφερναν στον κόσμο την αρχή των πάντων, την Θεοτόκο σε δεκαπέντε περίπου χρόνια από την στιγμή της Γέννησης της, την ακτινοβόλο και Παρθένο Μαρία, την Αγία Μητέρα του Χριστού και ιδρυτή της Εκκλησίας μας;
Οι προσευχές τους.
Η προσευχή των Θεοπατόρων,
της Αγίας Άννας & του Αγίου Ιωακείμ.
|
«Θά τό ἀφιερώσω Κύριε σέ Σένα».
Ας δούμε όμως με τί λόγια προσεύχεται, πως απευθύνει η Αγία Άννα την παράκληση της στο Θεό:
«Κύριε Παντοκράτορα, καί Μεγαλοδύναμε, πού μόνο μέ τό λόγο ἔκανες τόν οὐρανό καί τή γῆ καί ὅσα φαίνονται καί εἶναι γύρω μας, πού λύτρωσες, τούς πατέρες μας ἀπό τά χέρια τοῦ Φαραώ, πού μέ τό πρόσταγμά Σου σχίσθηκε ἡ θάλασσα καί πέσανε μέσα οἱ Αἰγύπτιοι. Ἐσύ Θεέ, πού τούς ἔτρεφες σαράντα χρόνια στήν ἔρημο. Ἐσύ, πού εὐλόγησες τή Σάρρα,τή γυναίκα τοῦ Ἀβραάμ καί γέννησε τόν Ἰσαάκ στά γεράματά της. Ἐσύ πού χαρίτωσες ἐκείνη τήν Ἄννα τήν ὁμοία μου καί γέννησε τόν Σαμουήλ τόν προφήτη. Ἐσύ δῶσε καί σέ μένα τήν ταπεινή Σου δούλη παιδί, καί μή μέ ἀφήσης νά εἶμαι ντροπιασμένη καί ταπεινωμένη ἀπό ὅλο μου τό γένος. Κύριε, ὁ Θεός μου, τάχα καί σάν ἕνα ἀπό τά θηρία δέν εἶμαι καί ἐγώ; Διατί μέ ὠργίστηκες τόσο καί εἶμαι στείρα; Ἐσύ, πού εὐλόγησες τά ποιήματά σου καί εἶπες: Αὐξάνεσθε καί πληθύνεσθε, δῶσε καί σέ μένα σπέρμα καί καρπό κοιλίας, καί ἄν γεννήσω εἴτε ἀρσενικό εἴτε θηλυκό, νά Σού τό χαρίσω μέ ὅλη μου τή χαρά καί νά τό φέρω στό Ναό Σου νά τό ἀφιερώσω».
Ο Άγιος Ιωακείμ, με ανάλογες προσευχές μα διαφορετικά λόγια, έκλαιγε και αυτός όπως και η γυναίκα του και παρακαλούσε το Θεό, να τους κάνει άξιους της γενναιοδωρίας Του και να τους χαρίσει το Θείο Δώρο της παιδοποιίας.
Η απάντηση στις προσευχές τους.
«Χαῖρε Ἰωακείμ, καί εὐφραίνου, ἐγώ εἶμαι Ἀρχάγγελος Κυρίου καί ἦλθα νά σού πῶ, ὅτι πρόκειται νά γεννήσεις μία θυγατέρα, πού θά γεννήσει ἀπό τήν παρθενία τῆς τόν Βασιλιά τοῦ κόσμου καί Θεό. Ἄφησε λοιπόν τήν πολλή σου λύπη καί πικρία τῆς ψυχῆς σου καί πήγαινε στό σπίτι σου χαρούμενος. Φτάνουν οἱ τόσο πολλοί κόποι καί ἀναστεναγμοί. Ἄκουσε ό Θεός τή δέησή σου. Μόνο πήγαινε, πιστεύοντας στούς λόγους μου καί δόξαζε τό Θεό.»
Αυτά είπε ο Αρχάγγελος στον Ιωακείμ και έφυγε αμέσως και πήγε στην Άννα και της είπε τα εξής:
«Ἄννα, Ἄννα, ἐπήκουσε Κύριος της δεήσεώς σου καί συλλήψει καί γεννήσεις, καί λαληθήσεται τό σπέρμα σου ἐν ὅλη τή οἰκουμένη». Καί εἶπεν Ἄννα, «ζῆ Κύριος ὁ Θεός μου, ἐάν γεννήσω εἴτε ἄρρεν, εἴτε θῆλυ, προσάξω αὐτό δῶρον Κυρίω τῷ Θεῶ μου καί ἔσται λειτουργῶν αὐτῶ πάσας τάς ἡμέρας τῆς ζωῆς αὐτοῦ».
Εκείνη λοιπόν τη νύχτα, συνέλαβε η άγια Άννα τη Δέσποινα Θεοτόκο από τη σπορά του Ιωακείμ, γιατί μόνο ο Χριστός ασπόρως εκυήθη, γεννήθηκε χωρίς σπορά ανδρός.
Επηκολούθησαν ευτυχείς ημέρες απερίγραπτης χαράς για τους ευσεβείς και Δικαίους Ιωακείμ και Άννα.
Και τότε συνεχίσθηκαν οι προσευχές, προσευχές ευχαριστίας πια με δάκρυα χαράς και ευγνωμοσύνης στο Θεό, και δεν ξεχάστηκαν μέσα στην πελώρια χαρά τους , δεν χάθηκαν μέσα στην ευτυχία της μητρότητας και της πατρότητας, δεν τους συνεπήρε ο ενθουσιασμός τους, μα εξακολούθησαν και μάλιστα με μεγαλύτερο σθένος να ευγνωμονούν τον Θεό για όλα τα αγαθά που τους χάρισε. Ποιος αλήθεια μπορεί να περιγράψει τη ευτυχία τους εκείνη, που επακολούθησε;
Έπειτα όταν πέρασε ο προβλεπόμενος χρόνος, η χαρά τους έγινε πιο χειροπιαστή. Η ευσεβής Άννα σε ηλικία "προβεβηκυΐα", προχωρημένη δηλαδή, γέννησε μετά από 9 μήνες ένα χαριτωμένο και όμορφο κοριτσάκι. Τότε η Αγία Άννα ήταν περίπου 70 ετών, ενώ ο ομόζυγος της Ιωακείμ ήταν περίπου 80 ετών, ηλικίες που καθιστούσαν αδύνατον την τεκνοποίηση, όμως δυνατόν το θαύμα της αδιάλειπτης προσευχής τους.
Το όνομα και η σημασία του.
Τα πρώτα επτά βήματα της Παναγίας & το ρίξιμο στην αγκαλιά της Αγίας μητέρας της, Άννας. |
Στις οχτώ μέρες, ήταν συνήθεια στους Εβραίους, οι γονείς του παιδιού να καλούν τους ιερείς, να τους φιλεύουν και να βάζουν το όνομα του παιδιού. (μια συνήθεια που υπάρχει και στις μέρες μας όπου ο ιερέας καλείτε στο σπίτι, συνήθως την όγδοη ημέρα μετά την γέννηση του παιδιού, για να διαβάσει την ευχή της πρώτης ημέρας αλλά και την ευχή της ονοματοδοσίας του βρέφους αν οι γονείς έχουν αποφασίσει)
Σύμφωνα με τη συνήθεια λοιπόν αυτή, ο Άγιος Ιωακείμ και η Αγία Άννα καλέσανε τους ιερείς στο σπίτι τους, τους φιλέψανε ότι καλύτερο είχαν, για να ευχηθούν και για να βάλουν το όνομα τής θυγατέρας τους. Την ονομάσανε "Μαριάμ", που σημαίνει Βασίλισσα. Σημαίνει επίσης, δώρο, ελπίδα, κυρία, Ωραία. Ήταν η πιο άγια γυναίκα, Άφθαρτη και Αμόλυντη και γι’ αυτό λέγεται Παναγία.
Η εκπλήρωση του τάματος.
Μόλις περάσανε τα τρία χρόνια, θυμήθηκαν οι γονείς της αυτό που τάξανε στο Θεό.
Να χαρίσουν δηλαδή τη θυγατέρα τους στην Εκκλησία. Αληθινά, ήταν πολύ μεγάλη η πίστη της Άννας, για να χωριστεί από τη θυγατέρα της, που ήταν μόλις τριών χρόνων.
Για να χωριστεί από κείνη, που ζήτησε με πολλά δάκρυα και πολλές προσευχές από το Θεό. Προτίμησε όμως η Αγία Άννα να τηρήσει την υπόσχεση της στο Θεό και να δώσει αυτό που έταξε, από τη διαδοχή του γένους της. Είπε λοιπόν: "Μόνο να γίνει αυτό που έταξα στο Θεό και ας μείνω χωρίς κληρονόμο, και ας μείνουν τα υπάρχοντα μου σε χέρια άλλων".
Μαζέψανε οι Άγιοι Ιωακείμ και Άννα τις παρθένους της γειτονιάς, για να πάνε με λαμπάδες την χαριτωμένη κόρη τους στο Ναό.
Τον καιρό εκείνο, ήταν αρχιερέας ο Ζαχαρίας, ο Προφήτης και πατέρας του Προδρόμου. Αυτός μόλις είδε την Παναγία, τη γνώρισε αμέσως. Στάθηκε και της είπε πολλά εγκώμια. Μετά γύρισε και στους γονείς της και τους είπε:
«Εὐλογημένο καί χαριτωμένο ἀντρόγυνο, χαίρεσθε καί ἀγαλλιάσθε, γιατί ἀξιωθήκατε νά γίνετε γονεῖς τέτοιας θυγατέρας. Ἐσεῖς ξεπεράσατε τούς προπάτορές μας καί τούς πατέρες μας. Ἐσεῖς γεννήσατε τήν Βασίλισσα τοῦ κόσμου. Ἐσεῖς θά δοξασθῆτε ἀπό τόν Θεό καί τούς ἀνθρώπους».
Τότε η Αγία Άννα είπε στον Αρχιερέα:
«Πάρε Ἀρχιερέα, τή θυγατέρα μου. Μᾶλλον τή θυγατέρα τοῦ Θεοῦ. Δέξου τήν καθαρή καί ἀμόλυντη καί ὑψηλότερη τῶν οὐρανῶν. Βάλτην μέσα στό Ναό γιατί ἐκεῖ της ἀξίζει νά
κατοικῆ. Ἁγία εἶναι, σέ καθαρό τόπο τοποθέτησε τήν στά χέρια τοῦ Θεοῦ παράδωσε τήν σέ τόπο ἅγιο βάλτην ν’ ἁγιάση. Πάρε, Ζαχαρία, τήν κόρη μου, καί ἀφιέρωσε την στό Ναό...
...γ ι α τ ί ἔ τ σ ι τ ή ν τ ά ξ α μ ε».
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου