Θεοῦ γινώσκειν ὀρθοδόξως οὐσίαν, Χριστιανοῖς λεγάτον ἐκ Γρηγορίου. Εἰκάδι Γρηγόριος Θεορρήμων ἔκθανε πέμπτῃ. Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος γεννήθηκε το 329 μ.Χ. στην Αριανζό, κωμόπολη της Καππαδοκίας, από τους επίσης Αγίους, τον Γρηγόριο, επίσκοπο Ναζιανζού και την Νόννα. Είχε δύο αδέρφια, τον Καισάρειο και τη πασίγνωστη για την ευσέβειά της αδερφή Γοργονία, που επίσης ανακηρύχθηκε Αγία. Στην Ναζιανζό, διδάσκεται την στοιχειώδη εκπαίδευση, ενώ την μέση εκπαίδευση στην Καισάρεια, όπου γνωρίζεται με το συμμαθητή του Μέγα Βασίλειο. Έπειτα, πηγαίνει κοντά σε περίφημους διδασκάλους της ρητορικής στη Παλαιστίνη και στην Αλεξάνδρεια και, τέλος, στα Πανεπιστήμια της Αθήνας. Οι σπουδές του διήρκεσαν 13 ολόκληρα χρόνια (από 17 έως 30 ετών). Μετά τις σπουδές στην Αθήνα ο Γρηγόριος επιστρέφει στη πατρίδα του μολονότι του πρόσφεραν έδρα Καθηγητή Πανεπιστημίου. Εκεί, ο πατέρας του, επίσκοπος Ναζιανζού, τον χειροτονεί πρεσβύτερο. Αλλά ο Άγιος Γρηγόριος προτιμά την ησυχία του αναχωρητηρίου στο Πόντο, κοντά στο φίλο του Βασίλειο, για περισσότερη άσκηση στη πνευματική ζωή. Μετά, όμως, από θερμές παρακλήσεις των δικών του, επιστρέφει στην πατρίδα του και μπαίνει στην ενεργό δράση της Εκκλησίας. Στα 43 του χρόνια ο Θεός τον ανύψωσε στο επισκοπικό αξίωμα. Έδρα του ορίστηκε η περιοχή των Σασίμων την οποία ποτέ δεν ποίμανε λόγω των Αρειανών κατοίκων της. Όμως, ο θάνατος έρχεται να πληγώσει την ψυχή του, με αλλεπάλληλους θανάτους συγγενικών προσώπων. Πρώτα του αδερφού του Καισαρείου, έπειτα της αδερφής του Γοργονίας, μετά του πατέρα του και, τέλος, της μητέρας του Νόννας. Μετά απ’ αυτές τις θλίψεις, η θεία Πρόνοια τον φέρνει στην Κωνσταντινούπολη (378 μ.Χ.), όπου υπερασπίζεται με καταπληκτικό τρόπο την Ορθοδοξία και χτυπά καίρια τους Αρειανούς, που είχαν πλημμυρίσει την Κωνσταντινούπολη. Η κατάσταση ήταν πολύ δύσκολη. Όλοι οι ναοί της Βασιλεύουσας ήταν στα χέρια των αιρετικών. Όμως ο Άγιος δεν απελπίζεται. Μετατρέπει ένα δωμάτιο στο σπίτι που τον φιλοξενούσαν σε ναό και του δίνει συμβολικό όνομα. Ονομάζει το ναό Αγία Αναστασία δείγμα ότι πίστευε στην ανάσταση της Ορθόδοξης Πίστης. Οι αγώνες είναι επικίνδυνοι. Οι αιρετικοί ανεβασμένοι πάνω στις σκεπές των σπιτιών του πετούν πέτρες και έτσι ο Άγιος Γρηγόριος δοκιμάζεται πολύ. Στο ναό της Αγίας Αναστασίας εκφωνεί τους περίφημους πέντε θεολογικούς λόγους που του έδωσαν δίκαια τον τίτλο του Θεολόγου. Μετά το σκληρό αυτό αγώνα, ο Μέγας Θεοδόσιος τον αναδεικνύει Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως (381 μ.Χ.). Η Β' Οικουμενική Σύνοδος τον αναγνώρισε ως Πρόεδρό της. Όμως μια μερίδα επισκόπων τον αντιπολιτεύεται για ευτελή λόγο. Τότε ο Γρηγόριος, αηδιασμένος, δηλώνει την παραίτησή του, αναχωρεί στη γενέτειρά του Αριανζό και τελειώνει με ειρήνη τη ζωή του, το 390 μ.Χ. Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος άφησε μεγάλο συγγραφικό έργο. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα φιλοσοφημένα 408 ποιήματά του 18.000 περίπου στίχων. Είναι από τα μεγαλύτερα πνεύματα του Χριστιανισμού και από τους λαμπρότερους αθλητές της ορθόδοξης πίστης. Η τίμια κάρα του φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Βατοπεδίου, στο Άγιο Όρος, ενώ το ιερό σκήνωμα του φυλάσσετε στον ομώνυμο Ιερό Ναό του στην Νέα Καρβάλη, λίγο έξω και ανατολικά από την Καβάλα, σκήνωμα το οποίο τον Αύγουστο του 1924 με τους διωγμούς και την Μικρασιατική καταστροφή, μαζί και με άλλα κειμήλια από τον Ιερό Ναό του εκεί, έφεραν κατατρεγμένοι και πρόσφυγες οι κάτοικοι από την Καρβάλη της Καππαδοκίας, έχτισαν τον Ιερό Ναό του μαζί με τα σπίτια τους και εκεί εναπόθεσαν το ιερό σκήνωμα του για προσκύνημα όλων των πιστών, επισκεπτών και πανηγυριστών κατά την Μεγάλη Πανήγυρη του την 25η Ιανουαρίου εκάστου έτους. Η Ενορία μας βρέθηκε εκεί τον Σεπτέμβριο του 2011, σε μια από τις πολλές προσκυνηματικές εκδρομές της και προσκύνησε τα Ιερά Λείψανα του Αγίου Γρηγορίου, ενώ παράλληλα πήγε και στον Ιερό Ναό της Αγίας Λυδίας της Φιλιππησίας και στο Βαπτιστήριο της εκεί, αλλά και στον αρχαιολογικό χώρο των Φιλίππων. H Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική, Ορθόδοξος, Ανατολική Εκκλησία μας, εκτός από την ημέρα της εορτής του, την 25η Ιανουαρίου, εορτάζει τον Άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο, την 19η Ιανουαρίου, στην ανακομιδή των λειψάνων του, που έγινε επί Αρκαδίου (395 - 408 μ.Χ.) ή Θεοδοσίου Β' (408 - 450 μ.Χ.) ή επί αυτοκράτορα Κωνσταντίνου του Πορφυρογέννητου (911 - 959 μ.Χ.), από την γενέτειρα του Αριανζό, όπου και ετάφη το 390 μ.Χ, προς τον Ιερό Ναό των Αποστόλων στην Κωνσταντινούπολη. Ας έχουμε τις πρεσβείες του!!! * δείτε παρακάτω και ένα σχόλιο της Ενορίας μας, σε συνάρτηση της προσωπικότητας του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, μαζί με τους Αγίους, Βασίλειο τον Μέγα και Ιωάννη τον Χρυσόστομο, τους οποίους τιμά και εορτάζει η Εκκλησία μας από κοινού, την 30η Ιανουαρίου εκάστου έτους, ονομάζοντας τους... Αλλά η Εκκλησία μας τον τιμά και την 30η Ιανουαρίου κάθε έτους μαζί με τον Άγιο Βασίλειο και τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο και θεωρεί τους τρεις αυτούς Αγίους και Φωστήρες στην αρχέγονη ιστορία της, ως προστάτες των Γραμμάτων και των Επιστημών, αλλά και της Παιδείας, κατ΄ επέκταση δε και όλων των μαθητών, σπουδαστών και φοιτητών, αλλά και των δασκάλων όλων των βαθμίδων και των καθηγητών όλης της χώρας. Η ημέρα αυτή, η 30η Ιανουαρίου, θεωρείτε αργία για την Παιδεία...ή έτσι θα έπρεπε τουλάχιστον!!! χωρίς μαθήματα, αλλά όχι με κλειστά τα Σχολεία, αλλά με επίσημο εκκλησιασμό των μαθητών και φοιτητών, των καθηγητών και των δασκάλων τους, στην πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση...ή έτσι θα έπρεπε να γίνεται!!! ενώ διανθίζεται η εορταστική ημέρα αυτή με ομιλίες και όμορφες εκδηλώσεις, που διοργανώνονται από δασκάλους και καθηγητές με την συμμετοχή των μαθητών τους, αρμόζουσες στην επέτειο αυτή, σε όλα τα Σχολεία της πατρίδας μας...ή έτσι θα έπρεπε να γίνεται!!! Ας έχουμε την βοήθεια και την φώτιση του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, αλλά και συνολικά των Τριών Ιεραρχών μας, για τους μαθητές, που φοιτούν στα εκπαιδευτικά ιδρύματα της πατρίδας μας!!! Ἀπολυτίκιον Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου Ἦχος α’. Ὁ ποιμενικός αὐλός τῆς θεολογίας σου, τάς τῶν ῥητόρων ἐνίκησε σάλπιγγας· ὡς γάρ τά βάθη τοῦ Πνεύματος ἐκζητήσαντι, καί τά κάλλη τοῦ φθέγματος προσετέθη σοι. Ἀλλά πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, Πάτερ Γρηγόριε, σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν.
Κοντάκιον Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον Θεολόγῳ γλώττῃ σου, τάς συμπλοκάς τῶν ῥητόρων, διαλύσας ἔνδοξε, ὀρθοδοξίας χιτῶνα, ἄνωθεν, ἐξυφανθέντα τῇ Ἐκκλησίᾳ, ἐστόλισας, ὅν καί φοροῦσα, σύν ἡμῖν κράζει, τοῖς σοῖς τέκνοις· Χαίροις Πάτερ, θεολογίας ὁ νοῦς ὁ ἀκρότατος.
|
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου