Αναρτήθηκε από
Ο φθόνος, αυτό το φαρμακερό φίδι
που τρώει τα σωθικά μας.
Ο Κύριος, βλέποντας τήν κυρτωμένη γιά δεκαοκτώ ὁλόκληρα χρόνια ἀπό τήν ἀσθένεια γυναίκα, γεμάτος ἀγάπη τῆς λέει, ακουμπώντας ταυτόχρονα ἐπάνω τῆς καί τό χέρι Του:
.jpg)
Τότε, πρός ἔκπληξη ὅλων, ὁ ἀρχισυνάγωγος παρατήρησε τόν Κύριο ὅτι ἐθεράπευε ἡμέρα Σάββατο, πού ὁ νόμος ἀπαγορεύει κάθε ἐργασία καί Ἐκεῖνος τοῦ ἁπαντά:
«Ὑποκριτή σεῖς δέν κάνετε μικροεργασίες ὅπως νά ποτίσετε ἤ νά ταΐσετε τά ζῶα σας; Καί δέν πρέπει αὐτή ἡ γυναίκα πού εἶναι ἀπόγονός του Ἀβραάμ καί βασανίζεται ἐδῶ καί δεκαοκτώ χρόνια νά θεραπευθῆ;»
Ἀγαπητοί αναγνώστες, φίλοι και ακόλουθοι της ιστοσελίδας της Ενορίας μας, ακούγοντας κανείς αὐτήν τήν περικοπή τοῦ Εὐαγγελίου θά ἀναλογισθεί «τί φθόνος, τί κακία εἶναι αὐτή; Ἀντί νά χαρεῖ κάποιος γιά τήν θεραπεία του συνανθρώπου του, γεμάτος φθόνο κατηγορεῖ;». Αυτό λοιπόν θα είναι το θέμα αυτής της κυριακάτικης ανάρτησης μας. Το φοβερό πάθος τοῦ φθόνου, γιατί πραγματικά εἶναι φοβερό, που μαζί με το άλλο πάθος μας, αυτό της φιλαργυρίας, για το οποίο αναφερθήκαμε στην προηγούμενη κυριακάτικη ανάρτηση μας, εξ αφορμής της Κυριακής ΙΓ' του Λουκά και της περικοπής του Ευαγγελίου για τον πλούσιο νέο, αποτελούν δυο συχνά αμαρτήματα της καθημερινότητας μας. Ἄλλωστε ὅλοι μας, ἄλλοι λίγο, ἄλλοι πολύ, ἔχουμε πικρές ἐμπειρίες από τα αποτελέσματα τόσο του φθόνου όσο και της φιλαργυρίας. Ας μιλήσουμε όμως για τον φθόνο...
Ἀγαπητοί αναγνώστες, φίλοι και ακόλουθοι της ιστοσελίδας της Ενορίας μας, ακούγοντας κανείς αὐτήν τήν περικοπή τοῦ Εὐαγγελίου θά ἀναλογισθεί «τί φθόνος, τί κακία εἶναι αὐτή; Ἀντί νά χαρεῖ κάποιος γιά τήν θεραπεία του συνανθρώπου του, γεμάτος φθόνο κατηγορεῖ;». Αυτό λοιπόν θα είναι το θέμα αυτής της κυριακάτικης ανάρτησης μας. Το φοβερό πάθος τοῦ φθόνου, γιατί πραγματικά εἶναι φοβερό, που μαζί με το άλλο πάθος μας, αυτό της φιλαργυρίας, για το οποίο αναφερθήκαμε στην προηγούμενη κυριακάτικη ανάρτηση μας, εξ αφορμής της Κυριακής ΙΓ' του Λουκά και της περικοπής του Ευαγγελίου για τον πλούσιο νέο, αποτελούν δυο συχνά αμαρτήματα της καθημερινότητας μας. Ἄλλωστε ὅλοι μας, ἄλλοι λίγο, ἄλλοι πολύ, ἔχουμε πικρές ἐμπειρίες από τα αποτελέσματα τόσο του φθόνου όσο και της φιλαργυρίας. Ας μιλήσουμε όμως για τον φθόνο...
Οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες γιά νά δείξουν πόσο φοβερό πάθος εἶναι ὁ φθόνος, τον εἶχαν ἀπεικονίσει μέ έναν ἄριστο τρόπο. Εἶχαν λαξεύσει σέ μάρμαρο έναν ἄνδρα πού στό χέρι του κρατοῦσε τό τρομερό φίδι τό ὁποῖο δάγκωνε μέ τά φαρμακερά του δόντια τό στῆθος αυτού τοῦ ἀνθρώπου καί τοῦ κατάτρωγε τά σωθικά. Στό πρόσωπό του ἦταν ζωγραφισμένος ο φρικτός πόνος που δοκίμαζε ὁ δυστυχής αυτός άνθρωπος, όμως δέν εἶχε τήν πρόνοια καί τήν δύναμη νά πετάξει τό φίδι ἀπό τό χέρι του καί νά λυτρωθεῖ, ἀλλά τό κρατοῦσε...τό τροφοδοτοῦσε μέ τά σπλάχνα του καί τό γιγάντωνε μέ τό αἷμα του.
Αὐτός καί ἔτσι εἶναι ὁ φθονερός ἄνθρωπος, αυτός και έτσι είμαστε πολλές φορές και όλοι εμείς. Οι άνθρωποι δηλαδή πού κρατούμε στά χέρια μας τό φαρμακερό φίδι τοῦ φθόνου μέ ἀποτέλεσμα νά δηλητηριάζει τή ζωή μας, νά φθείρει τήν ὑγεία μας καί νά πλημμυρίζει τήν καρδιά και την ψυχή μας ἀπό φαρμάκι, ἀφοῦ οἱ χαρές καί οἱ ἐπιτυχίες τῶν ἄλλων, ἀποτελοῦν πηγές πόνου καί πικρίας για εμάς τους ἴδιους, αλλά παράλληλα, από αδυναμία, να μην μπορούμε να το αφήσουμε, να το πετάξουμε από τα χέρια μας, αλλά συνεχώς να το τροφοδοτούμε περισσότερο.
Αὐτός καί ἔτσι εἶναι ὁ φθονερός ἄνθρωπος, αυτός και έτσι είμαστε πολλές φορές και όλοι εμείς. Οι άνθρωποι δηλαδή πού κρατούμε στά χέρια μας τό φαρμακερό φίδι τοῦ φθόνου μέ ἀποτέλεσμα νά δηλητηριάζει τή ζωή μας, νά φθείρει τήν ὑγεία μας καί νά πλημμυρίζει τήν καρδιά και την ψυχή μας ἀπό φαρμάκι, ἀφοῦ οἱ χαρές καί οἱ ἐπιτυχίες τῶν ἄλλων, ἀποτελοῦν πηγές πόνου καί πικρίας για εμάς τους ἴδιους, αλλά παράλληλα, από αδυναμία, να μην μπορούμε να το αφήσουμε, να το πετάξουμε από τα χέρια μας, αλλά συνεχώς να το τροφοδοτούμε περισσότερο.
Νά λοιπόν τί εἶναι ὁ φθόνος. Ἕνα φοβερό δηλητήριο πού καταστρέφει πρῶτα αὐτόν που τον διακατέχει καί μετά τούς ἄλλους. Ἕνα δηλητήριο πού γεμίζει τις καρδιές ἀκόμη καί ἀνθρώπων τῆς Ἐκκλησίας, γι’ αὐτό καί χαρακτηρίζεται ὡς φοβερό πάθος. Για το πόσο φοβερό πάθος εἶναι ὁ φθόνος θα σας διηγηθούμε μια πολύ μικρή, μα και πολύ διδακτική ιστορία.
Σέ ἕνα μοναστήρι εἶχαν καλέσει στήν ἑορτή τῆς Κοίμησης τῆς Παναγίας μας ἕνα Ρουμάνο μοναχό, τόν π. Νεκτάριο, νά ψάλει σάν δεξιός ψάλτης. Κάποιοι λοιπόν μοναχοί ἀπό φθόνο, γιατί προτιμήθηκε αὐτός σάν δεξιός ψάλτης καί ὄχι κάποιος ἀπό τό μοναστήρι ἤ τά μοναστήρια τῆς περιοχῆς, ἔγιναν ὄργανα τοῦ διαβόλου καί ἔβαλαν δηλητήριο μέσα στό ρόφημα τοῦ ψάλτη.
Ὁ 
εὐλογημένος αὐτός μοναχός, μόλις κατάλαβε τούς πρώτους πόνους νά τόν ζώνουν γεμάτος πίστη ἔτρεξε στήν εἰκόνα τῆς Παναγίας, προσκύνησε καί κατόπιν πῆρε τό καντήλι της καί ἤπιε ὅλο τό περιεχόμενο λέγοντας «Παναγία μου σῶσε με γιατί μέ δηλητηρίασαν». Ἡ Παναγία, που είναι ἀντίληψη, βοήθεια καί ἰατρός ὅλων ἐκείνων πού μέ πίστη τήν ἐπικαλοῦνται, μόλις ὁ π. Νεκτάριος ἤπιε τό λάδι τοῦ καντηλιοῦ της, τόν ἐθεράπευσε καί μάλιστα τοῦ δημιούργησε μεγαλύτερη διάθεση γιά νά ψάλλει στήν ἑορτή της. Ἔτσι ὁ π. Νεκτάριος θά ὁμολογήσει τήν ἑπόμενη ἡμέρα «Οὐδέποτε ἄλλοτε εἶχα τόση διάθεση καί καθαρότητα λάρυγγα, ὅπως εἶχα τή νύκτα». Ἔτσι ἔγινε τό ἀντίθετο ἀπό ἐκεῖνο πού ἐπεδίωξε ὁ διάβολος νά ἐπιτύχει μέ φθονερούς μοναχούς.
Ἀδελφοί μου, αναγνώστες και φίλοι, βλέπετε πόσο πραγματικά εἶναι φοβερό τό πάθος τοῦ φθόνου, ἀφοῦ ὁδήγησε ακόμα και μοναχούς, που γιά νά ἱκανοποιήσουν τό πάθος τους, νά σκεφθοῦν καί νά φθάσουν ἀκόμα καί στό ἔγκλημα. Ἀλήθεια, ποιός ζωγράφος θά μποροῦσε νά σχεδιάσει τήν ἀπαίσια μορφή τοῦ φθόνου, ποιός ποητής καί πιό μολύβι θα ήταν ἱκανό νά περιγράψει καί νά ἀπεικονίσει τό ψυχικό μαρτύριο ἐκείνου πού αὐτοκαταδικάζεται νά τροφοδοτεῖ μέ τή σάρκα καί τό αἷμα του, τό ἀχόρταγο φίδι τοῦ φθόνου. Αυτήν την Κυριακή όμως, της 4ης Δεκεμβρίου 2022, πέραν της Ανάστασης τους Κυρίου μας, που εορτάζουμε κάθε Κυριακή του έτους, η Εκκλησία μας προτάσσει ως παράδειγμα προς μίμηση, μια από τις αμέτρητες Αγίες της, που ο λαός μας την αγαπά και την ευλαβείτε ιδιαιτέρως, την Αγία Βαρβάρα, την προστάτιδα του Πυροβολικού Σώματος του Ελληνικού Στρατού, για την οποία και μπορείτε κάνοντας κλικ εδώ, να μπείτε σε προηγούμενο άρθρο της ιστοσελίδας μας και να δείτε τον βίο της, το πως βοήθησε με αλτρουϊσμό και παντελή έλλειψη φθόνου, τους χριστιανούς που ήταν σε διωγμό από τον πατέρα της, το πως εν τέλει θανατώθηκε από τον ίδιο τον πατέρα-δήμιο της, αλλά και το θαύμα του κεραυνού που τον κατέκαυσε, που στάθηκε και αφορμή να ανακηρυχθεί προστάτης του Πυροβολικού, με τον κεραυνό ως σύμβολο στο εθνόσημο του, το ιδιαίτερο ζωμό, την "βαρβάρα" που κάνουμε στην γιορτή της σε ανάμνηση της καλοσύνης και της αυτοθυσίας της Αγίας Βαρβάρας, και πολλά ακόμα, τα οποί και την έχουν κάνει τόσο αγαπητή στους χριστιανούς.
Φέτος...για να ακριβολογήσω, και φέτος!!! η ιδέα, η έννοια, μα περισσότερο η πράξη της φιλανθρωπίας αντί της φιλαργυρίας και της αγάπης αντί του φθόνου, δείχνει να φαντάζει γιγάντια βοήθεια στα μάτια κάποιων εκ των συμπολιτών μας, που μετά από μια απίστευτη δίχρονη υγειονομική κρίση, που μάλιστα ακόμα ζούμε τα... "επικείμενα" νοσήματα της, τώρα βιώνουμε την νέα πραγματικότητα της νέας φτωχοποίησης, της νέας ανέχειας και ένδειας που οδηγηθήκαμε όλοι και πάλι...κάποιοι ίσως περισσότερο!! εξαιτίας του αιματοβαμμένου πολέμου των Ρώσων εναντίον των Ουκρανών γειτόνων τους. 
Εκεί λίγο πιο πάνω από τα βόρεια σύνορα μας, βλέπουμε στις μέρες μας ανάμεσα στους δυο αυτούς αδελφικούς άλλοτε λαούς, να βασιλεύει ο φθόνος, για τον οποίο σήμερα μιλά το άρθρο μας, ένας πόλεμος που μαίνεται ακόμα με σφοδρότητα οδηγώντας την μια μετά την άλλη τις παγκόσμιες οικονομίες σε ύφεση και δυσπραγία και τους λαούς της υφηλίου σε νέες περιπέτειες, προκαλώντας την μια κρίση μετά την άλλη, ενεργειακή, ανθρωπιστική, προσφυγική, αύξηση τιμών και ατέρμονη ακρίβεια, καύσιμα και θέρμανση με το σταγονόμετρο. Μέσα σε όλην αυτήν την ασχήμια που σας περιέγραψα, η φιλανθρωπία αρχίζει και πάλι να γίνεται μονόδρομος για τους συνανθρώπους μας, τους πλησίον μας, τους συμπολίτες μας, αλλά και τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, όλους αυτούς που σας περιέγραψα παραπάνω, και η Εκκλησία πρέπει και πάλι να βρεθεί κοντά τους, πρέπει πάλι να απλώσει το χέρι και να προσφέρει ότι έχει και μπορεί, να ζητιανέψει και πάλι την αγάπη σας, αυτή που όσο προσφέρεται τόσο γιγαντώνεται, που όσο μεγαλώνει τόσο πολλαπλασιάζεται και περισσεύει.
Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, συνεργεία κυριών του ετήσιου Εράνου Αγάπης της Ενορίας μας, ξεχύνονταν από τον ναό μας και από πόρτα σε πόρτα. σαν ένα ευλογημένο μελίσσι, γυρνούσαν με τα κουπόνια τους και ζητιάνευαν την αγάπη σας για να αγοράσουν έτσι τα τρόφιμα και τα είδη πρώτης ανάγκης τα οποία θα χρειαστούν για τα χριστουγεννιάτικα δέματα,
που μαζί και με τις δικές σας προσφορές που θα φέρετε στον ναό μας, αλλά και χαρτικά και κρεατικά και ότι άλλο μπορείτε και θέλετε, θα ετοιμάζονταν με επιμέλεια και αλτρουϊσμό από τις κυρίες του Ενοριακού Φιλοπτώχου Ταμείου μας "Με ανοιχτές αγκάλες", φέτος περί τα 40 δέματα για τις αντίστοιχες οικογένειες φέτος, που όμως όλο και περισσεύουν κάθε χρόνο...ειδικά τα τελευταία χρόνια!!! Δυστυχώς, λόγω και πάλι του κορωνοϊού, που...μην σας ξεγελάει!!! μπορεί να είναι σε αποδρομή και ύφεση, παρά ταύτα δεν σταμάτησε στιγμή να μας δείχνει τα δόντια του, η Μητρόπολη μας, Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως αποφάσισε να μην διεξαχθεί ούτε φέτος ο Έρανος Αγάπης 2022 πόρτα-πόρτα, με τα κουπόνια, αλλά με τους δίσκους των τριών Κυριακών προ των Χριστουγέννων στις Ενορίες, που θα περιαχθούν στις 4, 11 & 18 Δεκεμβρίου 2022, όπου σ' αυτούς καλείστε να βάλετε όλην την αγάπη σας πλέον.
Έτσι όμως όλο το βάρος πέφτει και πάλι στην Ενορία, των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, στους Ανθόκηπους της Νέας Ευκαρπίας, η οποία και αναλαμβάνει εξολοκλήρου φέτος και χωρίς καμιά βοήθεια παρά μόνο από εσάς, το χριστεπώνυμο ποίμνιο της, για να ριχτεί στον αγώνα με εντονότερη δράση για να μπορέσει να φέρει σε πέρας και φέτος αυτό το ιερό μα και τόσο δύσκολο έργο. Και αφού δεν θα έρθουμε στα σπιτικά σας για να χτυπήσουμε την πόρτα σας, σας παρακαλούμε, "ζητιανεύουμε" την αγάπη σας, ζητούμε και σας παροτρύνουμε, όποτε έρθετε να εκκλησιαστείτε, ή περάσετε κάνοντας τον περίπατο σας από τον Ιερό Ναό μας, που είναι ανοιχτός από τις 7.30 π.μ. έως τις 2.00μ.μ. και από τις 5.00 μ.μ. έως τις 7.00 μ.μ. μπορείτε να αφήσετε στις υπεύθυνες κυρίες του Ενοριακού Φιλοπτώχου Ταμείου μας, "Με ανοιχτές αγκάλες", ή στον ιερέα μας, που είναι εκεί όλην την ώρα για τον σκοπό αυτόν, λίγα τρόφιμα, χαρτικά, καθαριστικά είδη, λίγα ρούχα, κουβέρτες, λίγα παιχνίδια, γλυκά, και οτιδήποτε άλλο θεωρήσετε ότι μπορεί να βοηθήσει τις ανήμπορες οικογένειες της γειτονιάς μας να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες τους για την χριστουγεννιάτικη περίοδο που διανύουμε.
Αυτούς τους συνενορίτες μας λοιπόν, εμείς δεν θα τους αρνηθούμε ούτε και φέτος την βοήθεια μας και ας προσπαθεί ο κορωνοϊός να μας κάνει απάνθρωπους και αντικοινωνικούς, ο πόλεμος να μας αγριέψει, η ακρίβεια να μας τρομάξει, αλλά θα τους καλέσουμε αθόρυβα και διακριτικά, σχεδόν μυστικά και..."συνωμοτικά", και τηρώντας όλα τα μέτρα προστασίας και υγιεινής, να έρθουν και να παραλάβουν από την κατακόμβη της εκκλησιάς μας τα τρόφιμα από την Ενοριακή Τράπεζα Τροφίμων, την οποία θα δημιουργήσουμε με την αγάπη σας από όλα αυτά που θα φέρετε αυτές τις γιορτινές ημέρες και μέχρι τις παραμονές της μεγάλης εορτής της Χριστιανοσύνης, της Γεννήσεως του Χριστού μας.
(...δείτε μέσα από το άρθρο μας, τις αφίσες της Μικράς Πανήγυρης μας συνολικά, της Πανηγυρικής Αγρυπνίας μας, αλλά μέσα από τον σύνδεσμο εδώ και το πρόγραμμα του μηνός Δεκεμβρίου 2022 μαζί με αυτό των Χριστουγέννων)
.jpg)
Οι ιερείς μας και αυτές τις δύσκολες στιγμές που βιώνει όλος ο πλανήτης, ενώ δοκιμάζεται παράλληλα και η Ορθοδοξία μας, αλλά και πάντα, θα βρίσκονται μπροστά στο Θυσιαστήριο, ιδιαίτερα την περίοδο τώρα της Μικρής Σαρακοστής και της Νηστείας των Χριστουγέννων, για να προσεύχονται αδιάκοπα και να παρακαλούν τους Αγίους μας, μαζί με την Παναγία κόρης τους προς τον Εγγονό τους και Χριστό μας, για το καλύτερο όλων, για την υγεία όλων, για την λήξη του άδικου αυτού πολέμου, για τις απειλές που δέχεται ένθεν κακείθεν η χώρα μας, για τα σκάνδαλα που ταλανίζουν την εμπιστοσύνη μας, για την αδικαιολόγητη βία και για την εγκληματικότητα, για τα παιδιά μας και τα αδιέξοδα που τους δημιουργήσαμε.
Και μια προσωπική έκκληση και παράκληση, προτροπή και νουθεσία, που την απευθύνω σε όλους μας...με πρώτον εμένα...
Και μια προσωπική έκκληση και παράκληση, προτροπή και νουθεσία, που την απευθύνω σε όλους μας...με πρώτον εμένα...
...μακριά από το θανατηφόρο δηλητήριο του φθόνου, ας μην το αφήσουμε άλλο να κατασπαράζει τις ψυχές μας!!!
* παρακάτω δείτε το Ευαγγέλιο της Κυριακής Ι' Λουκά στο αρχαίο κείμενο,
αλλά και σε νεοελληνική απόδοση...
Το Ευαγγέλιο της Κυριακής Ι' Λουκά
"Η θεραπεία της συγκυπτούσης" (Λουκά ιγ΄ 10-17)
Πρωτότυπο κείμενο:
Τ
ῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἦν διδάσκων ὁ Ἰησοῦς ἐν μιᾷ τῶν συναγωγῶν ἐν τοῖς σάββασι. καὶ ἰδοὺ γυνὴ ἦν πνεῦμα ἔχουσα ἀσθενείας ἔτη δέκα καὶ ὀκτώ, καὶ ἦν συγκύπτουσα καὶ μὴ δυναμένη ἀνακῦψαι εἰς τὸ παντελές. ἰδὼν δὲ αὐτὴν ὁ Ἰησοῦς προσεφώνησε καὶ εἶπεν αὐτῇ· γύναι, ἀπολέλυσαι τῆς ἀσθενείας σου· καὶ ἐπέθηκεν αὐτῇ τὰς χεῖρας· καὶ παραχρῆμα ἀνωρθώθη καὶ ἐδόξαζε τὸν Θεόν. ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ἀρχισυνάγωγος, ἀγανακτῶν ὅτι τῷ σαββάτῳ ἐθεράπευσεν ὁ Ἰησοῦς, ἔλεγε τῷ ὄχλῳ· ἓξ ἡμέραι εἰσὶν ἐν αἷς δεῖ ἐργάζεσθαι· ἐν ταύταις οὖν ἐρχόμενοι θεραπεύεσθε, καὶ μὴ τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου. ἀπεκρίθη οὖν αὐτῷ ὁ Κύριος καὶ εἶπεν· ὑποκριτά, ἕκαστος ὑμῶν τῷ σαββάτῳ οὐ λύει τὸν βοῦν αὐτοῦ ἢ τὸν ὄνον ἀπὸ τῆς φάτνης καὶ ἀπαγαγὼν ποτίζει; ταύτην δέ, θυγατέρα Ἀβραὰμ οὖσαν, ἣν ἔδησεν ὁ σατανᾶς ἰδοὺ δέκα καὶ ὀκτὼ ἔτη, οὐκ ἔδει λυθῆναι ἀπὸ τοῦ δεσμοῦ τούτου τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου; καὶ ταῦτα λέγοντος αὐτοῦ κατῃσχύνοντο πάντες οἱ ἀντικείμενοι αὐτῷ, καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἔχαιρεν ἐπὶ πᾶσι τοῖς ἐνδόξοις τοῖς γινομένοις ὑπ᾿ αὐτοῦ.Απόδοσις στην νεοελληνική:
Ε
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου