ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΘΕΟΠΑΤΟΡΕΣ, ΟΙ ΔΙΚΑΙΟΙ ΙΩΑΚΕΙΜ ΚΑΙ ΑΝΝΑ. "Ο Γάμος και η οικογένεια" (Ε)

Οι Άγιοι Ιωακείμ και Άννα,

το απόλυτο πρότυπο του Γάμου

και της οικογενειακής ζωής.

       Σε αυτήν την όμορφη καλοκαιρινή περίοδο του Αυγούστου, του μήνα της Παναγίας μας, που σε λίγο τελειώνει, για να δώσει την σκυτάλη στον 1ο μήνα του φθινοπώρου, τον μήνα των Αγίων και Δικαίων γονιών της, του Ιωακείμ και της Άννης, των Αγίων Θεοπατόρων, που στην αρχή του, αμέσως μετά από την μεγάλη εορτή της Γεννήσεως της Θεοτόκου κόρης τους, που εορτάζεται από την Εκκλησία μας την 8η Σεπτεμβρίου, την επομένη, την 9η Σεπτεμβρίου εορτάζουμε και πανηγυρίζουμε εδώ στην γειτονιά μας την "Σύναξη των Αγίων Θεοπατόρων"...

φέτος με τετραήμερες πανηγυρικές, τόσο λατρευτικές όσο και λαογραφικές εκδηλώσεις, την 8η, 9η, 10η & 11η Σεπτεμβρίου του 2022, που μας έλειψαν τα δυο τελευταία χρόνια λόγω του κορωνοϊού, που ακόμα μας δείχνει τα δόντια του, απλά τώρα γνωρίζουμε πως να αντιμετωπίσουμε την πανδημία του...και να ζήσουμε ταυτόχρονα!!!  και προς το τέλος των διακοπών μας, έχουμε λίγο περισσότερο ελεύθερο χρόνο τον οποίο ίσως μπορούμε να τον διαθέσουμε στο να διαβάσουμε, 

να μελετήσουμε, να μάθουμε, να κατηχηθούμε και να αναζητήσουμε την γνώση μας εκείνη που χρειαζόμαστε για τον Χριστό και τους Αγίους της Εκκλησίας Του, έτσι ώστε εκτός από καλοί άνθρωποι να γίνουμε και καλύτεροι χριστιανοί. 

    Η Ενορία μας και η όμορφη ιστοσελίδα του Ιερού Ναού μας   (www.intheopatoron.blogspot.gr) 

αλλά και αυτή της "Ιθάκης" της Ενοριακής Νεανικής Εστίας μας  

(www.enetheopatoron.blogspot.gr) 

θα αφιερώνει καθημερινά σε αναγνώστες και φίλους όλων των διαδικτυακών μέσων που διαθέτει, σε  youtube, σε  facebook, σε twitter, προσφάτως και στο viber, διάφορα ψυχοφελή άρθρα, επιμορφωτικά κείμενα, αναρτήσεις με κατηχητικό περιεχόμενο, αλλά και διάφορες ειδήσεις, βίους Αγίων, επίκαιρα συγγράμματα από ανθρώπους που αγαπάμε και πάντα φιλοξενούμε στις ιστοσελίδες της εκκλησιάς μας, σχόλια της επικαιρότητας, την γνώμη μας ενίοτε για όσα απασχολούν τους ενορίτες και γενικά τους αναγνώστες μας, αλλά και τα νέα της γειτονιάς των Ανθοκήπων της Νέας Ευκαρπίας και φυσικά, θέματα από τις δραστηριότητες και την λατρευτική και λειτουργική ζωή της Ενορίας μας. 

     Όμως η πληθώρα των δικών μας άρθρων, ως επί τώ πλείστον, θα σχετίζονται με τους δικούς μας Αγίους, τους Αγίους και Δικαίους Θεοπάτορες, τον Άγιο Ιωακείμ και την Αγία Άννα, τον βίο, τα θαύματα, την προστασία που προσφέρουν στα άτεκνα ζευγάρια, αλλά και όλα όσα αφορούν το διαλεχτό ζευγάρι αυτό της Παλιάς Διαθήκης, που μαζί με το σύνολο των Αγίων του Συναξαρίου της Εκκλησίας μας αποτελούν την Μία, Αγία, Καθολικής και Αποστολική, Ανατολική, Ορθόδοξη Εκκλησία μας.

     Τέτοιο θα είναι και το σημερινό άρθρο μας, το οποίο και θα αφορά τους δικούς μας Αγίους, που μάλιστα η Εκκλησία μας τους μνημονεύει κλείνοντας καθημερινά στις Απολύσεις των Ακολουθιών του Νυχθημέρου, ενώ παράλληλα τους εορτάζει...υπερβαλλόντως ίσως μα δίκαια!!! τρείς φορές μέσα στον ετήσιο εκκλησιαστικό κύκλο της, που υπήρξαν και οι πρόγονοι του Χριστού και ιδρυτή της Εκκλησίας μας, ο Παππούς και η Γιαγιά Του, οι δικοί μας Ιωακείμ και  Άννα, οι Δίκαιοι Θεοπροπάτορες γονείς της Παναγίας μητέρας Του και Θεοτόκου κόρης τους. 

       Αρχίσμε ήδη από χθες να ανεβάζουμε τις σχετικές με τους Αγίους μνας αναρτήσεις και θα επικεντρωθούμε ακόμη περισσότερο αργότερα και πλησιάζοντας στην Μεγάλη Πανήγυρη της Ενορίας μας, στους Αγίους Θεοπάτορες γονείς της, τον Ιωακείμ και την Άννα, 

έχοντας αποκλειστικό θέμα των άρθρων μας και πάλι, αυτό το διαλεχτό ζευγάρι, που ένωσε τον ουρανό με την γη, που γεφύρωσε τον θάνατο με την ζωή, που μίκρυνε... σχεδόν μηδένισε, την απόσταση της κόλασης από τον Παράδεισο, που συνέχισε την Παλαιά με την Καινή Διαθήκη πια, που διέλυσε το στίγμα από το όνειδος της ατεκνίας και τους έκανε στα μάτια μας, τους προστάτες και την ελπίδα και την καταφυγή και την βοήθεια των άτεκνων ζευγαριών, ως το στείρο εκείνο ζευγάρι που η μεγάλη αγάπη τους έφερε στον κόσμο την Παναγία κόρη τους και τους αξίωσε να γίνουν οι γονείς της Θεοτόκου, δηλαδή, οι κατά σάρκα, "γιαγιά" και "παππούς" του Χριστού μας.

      Κάθε φορά τώρα, που  αναφερόμαστε στις αναρτήσεις μας για τους Αγίους προστάτες μας, τον Ιωακείμ και την Άννα, σκεφτόμαστε πως έχουμε πια καλύψει τα πάντα, όσον αφορά τον βίο τους, την ζωή τους με την Παναγία κόρη τους, την προσευχή και τον αγώνα τους, την πίστη τους στον Θεό. 

Όμως πάντα οι Άγιοι μας μας διαψεύδουν, αφού μέσα από την ζωή τους υπάρχουν πτυχές που αν κοιτάξουμε λίγο πιο βαθιά θα βρούμε και άλλους θησαυρούς που συνοδεύουν την βιοτή τους και μπορούν να μας παραδειγματίσουν στους πνευματικούς...και όχι μόνο, αγώνες μας .  

       Στο σημερινό άρθρο μας με τον τίτλο: ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΘΕΟΠΑΤΟΡΕΣ, ΟΙ ΔΙΚΑΙΟΙ ΙΩΑΚΕΙΜ ΚΑΙ ΑΝΝΑ. "Ο Γάμος και η οικογένεια", θα προσπαθήσουμε να αναδείξουμε και να φωτίσουμε μια άλλη πτυχή της ζωής των Αγίων και Δικαίων Θεοπατόρων, γονέων της Παναγίας μας και προγόνων του Χριστού μας, την πτυχή του θεάρεστου εκείνου ζευγαριού που αρχικά συνδέθηκε με τα ιερά δεσμά του γάμου και κατόπιν από κοινού αγωνίστηκε να... "πείσει" τον Θεό πως αξίζει να φέρει στον κόσμο ένα παιδί και να δημιουργήσει μια όμορφη οικογένεια, χωρίς να γνωρίζουν πως είχαν ήδη επιλεχθεί από Αυτόν, όχι απλά να κρατήσουν στην αγκαλιά τους ένα οποιοδήποτε μωρό, αλλά την πανέμορφη κόρη τους, την Μαριάμ, που θα οδηγούσε την πλάση όλη στην σωτηρία της με τον ερχομό του Υιού Του.  

Ο Ιωακείμ και η Άννα δεν ήθελαν παιδί “εγωϊστικά”,   ούτε ψυχολογικά ή συναισθηματικά. Δεν ήθελαν να γεννήσουν παιδί για τον εαυτό τους, αλλά για τον Κύριο. Η τεκνογονία θεωρούνταν τότε “υποχρέωση” απέναντι στον Θεό. Εκεί ακριβώς συνίσταται η ντροπή και το “όνειδος” της ατεκνίας. Το θαυμάσιο αυτό ζεύγος, ο Ιωακείμ και η Άννα, όχι μόνο ήταν πολύ αγνοί και ελεήμονες και το σπίτι τους ήταν καταφύγιο και λιμάνι για κάθε πονεμένο, αλλά και πέρασαν τη ζωή τους με εξαντλητικές προσευχές προσπαθώντας να ευαρεστήσουν τον Θεό. Δεν είχαν καθόλου σαρκικό ή κοσμικό φρόνημα. Μόνη τους έγνοια ήταν να ευαρεστήσουν τον Θεό. 

      Παρακαλούσαν τον Θεό όχι για κάτι δικό τους, αλλά για κάτι δικό Του! Απίστευτος ο ζήλος τους! Προσέξτε! Δεν παρακαλούσαν τον Θεό να εκπληρώσει δικό τους θέλημα, αλλά δικό Του! Αντί να ξεγνοιάσουν λίγο και να ξεκουραστούν σαν άνθρωποι και “να ζήσουν τη ζωή τους”, προσπαθούσαν με κάθε τρόπο – δυνατό ή αδύνατο – να ευαρεστήσουν τον Κύριο. Αν είναι πίστη το να ζητάμε κάτι εύλογο για εμάς, για δική μας διευκόλυνση και παρηγοριά, πόσο περισσότερο πίστη και ασύγκριτα πιο αξιέπαινο είναι να κουραζόμαστε και να παιδευόμαστε να ζητάμε κάτι αποκλειστικά για το θέλημα του Θεού; Σχεδόν αδιανόητο είναι κάτι τέτοιο για τον κόσμο.

       Σε κάποιον από τους Ψαλμούς και συγκεκριμένα στον 131/ρλα΄ 1-5 γράφει: 

"Μνήσθητι, Κύριε, τοῦ Δαυΐδ καὶ πάσης τῆς πρᾳότητος αὐτοῦ,..."   (Ενθυμήσου, Κυριε, τον Δαυίδ και όλην αυτού την ανεξικακίαν, την μάκροθυμίαν και την ταπεινοφροσύνην, δια των οποίων ευηρέστησεν εις σέ). "...ὡς ὤμοσε τῷ Κυρίῳ, ηὔξατο τῷ Θεῷ Ἰακώβ·..." (Ενθυμήσου ότι ένορκον έδωκεν υπόσχεσιν εις σε τον Κυριον, έκαμε τάξιμον εις σε τον Θεόν του ισραηλιτικού λαού). "...εἰ εἰσελεύσομαι εἰς σκήνωμα οἴκου μου, εἰ ἀναβήσομαι ἐπὶ κλίνης στρωμνῆς μου,..." (Είπε· Δεν θα εισέλθω εις την σκηνήν που κατοικώ, ούτε θα ανεβώ στο στρωμένο κρεββάτι μου), "...εἰ δώσω ὕπνον τοῖς ὀφθαλμοῖς μου καὶ τοῖς βλεφάροις μου νυσταγμὸν καὶ ἀνάπαυσιν τοῖς κροτάφοις μου,..." (ούτε θα παραδώσω τα μάτια μου στον ύπνον και τα βλέφαρά μου στον νυσταγμόν· δεν θα δώσω ανάπαυσιν στους κροτάφους μου), "...ἕως οὗ εὕρω τόπον τῷ Κυρίῳ, σκήνωμα τῷ Θεῷ Ἰακώβ." (μέχρις ότου εύρω κατάλληλον τόπον δια τον Κυριον, δια την κατοικίαν του Θεού του Ιακώβ.) 

      Έτσι και ο Ιωακείμ και η Άννα, οι οποίοι ήταν άξιοι απόγονοι του Δαυΐδ. Και αυτοί ένα σκήνωμα του Θεού ήθελαν να γεννήσουν, μια αγία ψυχούλα που να ανήκει σε Αυτόν, όπου Αυτός θα αναπαύεται, και που Αυτός θα καταυγάζει και θα ευφραίνει με τις άκτιστες θείες ενέργειές Του εις τους αιώνας των αιώνων.

      Ενδεικτικό του ότι οι άγιοι μας δεν ήθελαν για τον εαυτό τους το παιδί, είναι ότι, όπως είχαν τάξει, το αποχωρίστηκαν και το αφιέρωσαν στο Ναό μόλις έγινε τριών ετών. Πόση πίστη απαιτεί και αυτό, όταν πρόκειται για γονείς που αγαπούν το παιδί τους, 
και μάλιστα ένα παιδάκι τόσο γλυκύτατο και τρισχαριτωμένο, όπως κατά γενική ομολογία ήταν η Παναγία.

    Το παράδειγμα των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννας μας διδάσκει, μεταξύ πολλών άλλων, και το πόσο πολύ πρέπει να εκτιμάμε την τεκνογονία και να αγαπάμε τα παιδιά μας. Οι άγιοι αυτοί αφήνουν τελείως μα τελείως αναπολόγητους όσους κάνουν εκτρώσεις ή όσους δεν θέλουν να κάνουν παιδιά ή όσους δεν θέλουν και δεν αγαπούν τα παιδιά που έχουν. Το ίδιο και όλους όσους επικαλούνται ένα σωρό δικαιολογίες για να μην κάνουν το θέλημα του Θεού.

          Η Αγία Άννα αφού γέννησε την Θεοτόκο Μαρία, την απογαλάκτισε και την αφιέρωσε στο Ναό, πραγματοποιώντας το τάμα της, σαν καθαρό και άμωμο δώρο. Κατόπιν πέρασε τη ζωή της η Αγία Άννα με νηστείες, προσευχές και ελεημοσύνες προς τους φτωχούς και στο τέλος παρέδωσε την Αγία της ψυχή στα χέρια του Κυρίου ειρηνικά.

      Θα ήθελα σε αυτό το σημείο να σημειώσω και να  υπογραμμίσω ιδιαιτέρως στην αγάπη όλων των αναγνωστών και φίλων της ιστοσελίδας μας, 
το σθένος και την πίστη που χρειάζονται και οι δυο γονείς, μα ιδιαίτερα μια μάνα, όχι όμως μια οποιαδήποτε μάνα,

που επί πολλά χρόνια παρακαλούσε τον Θεό για ένα παιδί, όταν τελικά το αποκτήσει να θελήσει εκπληρώνοντας το τάμα της, να το προσφέρει πίσω σε Αυτόν. Κάποιος που δεν μπορεί να καταλάβει την πίστη της Αγίας Άννας στον Θεό, ίσως να την χαρακτήριζε άκαρδη και άπονη μητέρα και εν συνεχεία με την απλή λογική του, δεν θα μπορούσε με κανένα τρόπο να κατανοήσει την αναγκαιότητα της εκπλήρωσης του τάματος της στον Θεό, που ποτέ δεν το ξέχασε.

Έτσι θα είναι ο Ιερός Ναός των Αγίων Θεοπατόρων
Ιωακείμ και Άννης, των Ανθοκήπων, της Νέας Ευκαρπίας,
όταν, πρώτα ο Θεός, ολοκληρωθεί.

      Επιτρέψτε μου εδώ να αναφερθώ, πάλι με αγάπη και κατανόηση, στους γονείς εκείνους που ενώ βλέπουν στα μάτια των παιδιών τους την θεϊκή κλήση προς την ιερωσύνη ή τον μοναχισμό, ή αυτά να εκδηλώνουν την επιθυμία τους να ενδυθούν το Αγγελικό Σχήμα ως μοναχοί και μοναχές ή τα αγόρια να γίνουν οι διάκονοι, ιερείς και αρχιερείς που θα υπηρετήσουν αργότερα την ιδρυθείσα από τον Χριστό μας Εκκλησία, αυτοί οι γονείς,

Κάθε χρόνο ανήμερα της Μικρής Πανήγυρης μας
για την Κοίμηση της Αγίας Άννας, τελείτε Αγιασμός
στον επάνω και υπό κατασκευή ακόμα Ναό μας,
μέχρι και τα Θυρανοίξια του τον Οκτώβριο του 2019.

 πολλές φορές και βαθιά θρησκευόμενοι, άλλες φορές πάλι "χλιαρότεροι" Ορθόδοξοι Χριστιανοί, να στέκονται εμπόδιο στα όνειρα των παιδιών τους, αλλά και στο σχέδιο του Θεού για αυτά. Άλλες φορές δε, βλέπουμε κάποιους συνανθρώπους μας, που ενώ είναι παντελώς αρνητικοί στο να αφιερώσουν τα δικά τους παιδιά στην διακονία του Χριστού και της Εκκλησίας Του, πάρα ταύτα να κατακρίνουν και να ζητούν άξιους λειτουργούς για να ποιμάνουν τα μέλη της, και δικαίως θα έλεγα, όμως ξεχνούν πως οι καλοί Διάκονοι, οι ευλαβείς Ιερείς και άξιοι Αρχιερείς πρέπει να προέρχονται από τις ίδιες τις οικογένειες των μελών της Εκκλησίας μας και θα έπρεπε μάλιστα να αντιπροσωπεύουν το καλύτερο, 

το λαμπρότερο και πιο όμορφο κομμάτι τους.  

      Θα ήθελα επίσης όμως, να υπογραμμίσω και το έγκλημα της έκτρωσης που αναφέρθηκα και παραπάνω στο οποίο καταφεύγουν κάποιες γυναίκες μετά από μια "ανεπιθύμητη" 

εγκυμοσύνη, όταν χιλιάδες είναι τα ζευγάρια που αγωνίζονται παρακαλώντας τους Αγίους μας, τον Ιωακείμ και την Άννα, οι οποίοι αγκαλιάζοντας τους με στοργή και κατανόηση, έγιναν οι προστάτες τους πια και οι αρωγοί στις προσπάθειες τους, και εδώ στον Ιερό Ναό τους, των Αγίων Θεοπατόρων στους Ανθόκηπους της Νέας Ευκαρπίας, λύνουν θαυματουργικά με την ιδιαιτέρα ευχή της Αγίας Άννας που διαβάζουν οι ιερείς μας, τα δεσμά της ατεκνίας τους για να μπορέσουν και αυτοί να φέρουν στον κόσμο ένα παιδί.

     Η παράδοση, αναφέρει διάφορες εκδοχές σχετικά με τις ημερομηνίες της κοιμήσεως των Αγίων Θεοπατόρων. Αυτή όμως που είναι η πιθανότερη είναι ότι η Θεοπρομήτωρ Άννα, όταν κοιμήθηκε εν Κυρίω, ήταν περίπου 80 χρόνων και ο Ιωακείμ είχε περάσει τα 90. Ποιος από τους δύο, πέθανε πρώτος δεν αναφέρεται ευκρινώς. Αναφέρεται μόνο ότι όταν η Θεοτόκος ήταν έντεκα χρόνων έμεινε ορφανή και από τους δύο γονείς της. Κατά πάσα πιθανότητα όμως πρώτος εκοιμήθη ο Άγιος Ιωακείμ, πέθανε κατά μια πηγή οκτώ χρόνια από τα Εισόδια της κόρης του Θεοτόκου και μερικούς μήνες αργότερα, ένδεκα κατά την ίδια πηγή, ακολούθησε και η Αγία Άννα, χωρίς αυτές οι χρονολογίες όμως να έχουν ιδιαίτερη σημασία.

 Αποδεικνύουν έμμεσα όμως, 

την αγάπη του ευλαβούς  ζευγαριού αυτού μεταξύ τους αλλά και απέναντι στον Θεό, ο οποίος και τους εστεφάνωσε τελικά χαρίζοντας τους την Παναγία για κόρη τους, αλλά τους ευλόγησε και με έναν ακόμη τρόπο. Να έχουν αυτήν την μοναδική παρρησία τους στον Εγγονό τους Χριστό για να μπορούν μέχρι και τις ημέρες μας να κάνουν όλα αυτά τα θαύματα φέρνοντας στον κόσμο τα δώρα τους, τα παιδιά που τόσο χρειαζόμαστε για την ευτυχία μας. Να είναι οι "προστάτες των άτεκνων ζευγαριών"

    Μέσα στην προσωρινή κατακόμβη που μας φιλοξένησε παλαιότερα για μια δεκαετία, και τώρα στον επάνω,

 περίλαμπρο και περικαλλή, ολοκαίνουργιο Ιερό Ναό μας, που θα αγωνιστούμε να αποπερατώσουμε πλήρως, με τις δικές μας τις δυνάμεις, αλλά και την ελπίδα μας σε Θεία Βοήθεια, αλλά τον λειτουργούμε και τον χαιρόμαστε από το Σαββατοκύριακο 12 & 13 Οκτωβρίου 2019, οπότε και τελέσαμε τα "Θυρανοίξια" του, ενός  μοναδικού στον κόσμο Ενοριακό Ιερό Ναό των Αγίων Θεοπατόρων, έχουμε την μεγάλη ευλογία, εμείς οι Αθοκηπιώτες, αλλά και όλοι οι προσκυνητές του, που έρχονται να προσευχηθούν και να ζητήσουν την χάρη τους, να έχουμε το όμορφο, υπερυψωμένο μικρό προσκυνητάρι, με το όνομα "Η Τριετής Παναγία", όπου και κάθε Τρίτη διαβάζουμε την ευχή της Αγίας Άννας για την λύση της ατεκνίας. 

      Στους τοίχους του θα δείτε να περνά από μπροστά σας όλη η ζωή της τρίχρονης Παναγίας μας μαζί με τους υπερήλικες και Δικαίους γονείς της, «την Προσευχή των Αγίων Θεοπατόρων»,  «την Σύλληψη της Αγίας Άννας», «την Γέννηση της Θεοτόκου», «την Κολακεία της Παναγίας»,  «την Επταβηματίζουσα Παναγιά», «τα Εισόδια της Θεοτόκου»,  και τέλος «την Αγία Γιαγιά της Ορθοδοξίας» την Αγία Άννα με την τριετή Παναγία στην αγκαλιά της (μια εικόνα με ιδιαίτερη βυζαντινή τεχνική, φιλοτεχνημένη από τους αγιογράφους μοναχούς της Αγιαννανίτικης Αδελφότητας του π. Ιωάννου, του Παπαγιάννη μας, που είναι και ο κτίτορας της ολοκαίνουργιας εκκλησιάς μας) Στην είσοδο του κυρίως ναού μας, στον  πρόναο ακόμα θα δείτε στο μαρμαρένιο τέμπλο  αρχικά «την Κοίμηση της Αγίας Άννας», ενώ μπαίνοντας μέσα στην εκκλησιά μας αριστερά θα δείτε στο ξυλόγλυπτο κιβώριο που φτιάξαμε και θα προσκυνήσετε «την Αγία Οικογένεια», τους Αγίους και Δικαίους Θεοπάτορες, τον Ιωακείμ και την Άννα, με την Παναγία στο κέντρο, την Εφέστιο Εικόνα της Ενορίας μας (όλες αυτές οι εικόνες είναι φιλοτεχνημένες από τον φίλο μας και αγιογράφο, κο Νικόλαο Ζέκιο) 

       Και βέβαια ας μην λησμονούμε και την  μεγαλυτέρα των 

ευλογιών από τα Ιερά και θαυματουργά Λείψανα των προστατών Αγίων μας, του Ιωακείμ και της Άννας, που αγκαλιάζουν τον κάθε ένα από εμάς και τις οικογένειες μας, που φροντίζουμε για την ευπρέπεια του Οίκου τους, το «σπίτι» τους και «πατρικό σπίτι» της Παναγίας κόρης τους, που τώρα ακόμα συνεχίζουμε αδιάκοπα να ολοκληρώνουμε και να καλλωπίζουμε το εσωτερικό του και αργότερα το εξωτερικό του, αλλά που τον λειτουργούμε και τον χαιρόμαστε, έστω και με τις ατέλειες του, που προσδοκούμε πολύ σύντομα να τις καλύψουμε και αυτές.

       Και δύο λόγια για τους ανθρώπους της διακονίας του Ιερού Ναού των Αγίων

Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, των Ανθοκήπων της Νέας Ευκαρπίας, τους επιτρόπους και τα στελέχη της εκκλησίας μας, τους άνδρες, τις γυναίκες, ακόμα και τα παιδιά μας, τους ευλογημένους εκείνους ακούραστους εργάτες του Θεού, που έχουν αναλάβει με ανιδιοτέλεια και αγάπη περισσή την ευθύνη του ναού μας, αλλά και για όλους όσους κάνουν ένα βήμα μπροστά κάθε φορά που θα τους ζητηθεί από τους ιερείς του Ναού και προσφέρουν τον εαυτό τους στην υπηρεσία της Ενορίας τους.  

     Η καθαριότητα και η ευταξία του οίκου του Θεού και των Αγίων προστατών μας, πρέπει να είναι μια προτεραιότητα για όλους μας, η φιλοξενία των προσκυνητών μας, η καλοσύνη και η αγάπη που πρέπει να τους περιβάλλουμε πρέπει να είναι δεδομένη, η διακονία του καθένα μας στο πόστο που του αναλογεί πρέπει να είναι αγόγγυστη και ανιδιοτελής και τότε, 

μόνο τότε θα μπορούμε να χαιρόμαστε για την πρόοδο της Ενορίας μας σε όλους τους τομείς, κατά τις δύσκολες μέρες που περνά η χώρα μας, την νοικοκυροσύνη, την πλούσια λειτουργική ζωή της εκκλησίας μας και τις πάμπολλες δραστηριότητες μας. Την κατήχηση των παιδιών μας, που έχει αναλάβει η Ενοριακή Νεανική Εστία μας, η "Ιθάκη" μας, και μάλιστα από τα Θυρανοίξια της επάνω εκκλησιάς μας, τον Οκτώβριο του 2019 τους παραδόθηκε πλήρως η φιλόξενη κατακόμβη μας, 

που έπαψε πια να λειτουργεί ως λατρευτικός χώρος, αλλά παράλληλα πλέον με την "Ιθάκη" μας, εξυπηρετεί και τους Κύκλους Μελέτης Αγίας Γραφής των μητέρων και των μεγαλυτέρων γυναικών μας, μα και την φιλανθρωπία και τον αγώνα μας ακόμα και κατά της πείνας με το Ενοριακό Φιλόπτωχο Ταμείο μας, που πρόσφατα ονόμασαν οι κυρίες μας, "Με ανοιχτές Αγκάλες".

     Και μην λησμονούμε τα όμορφα πανηγύρια μας, μικρά και μεγάλα, τον Μαΐο στον Άγιο Χριστόφορο με τον Αγιασμό του για τα αυτοκίνητα και στον Άγιο Παχώμιο από το Ουσάκ, τον Ευκαρπιώτη, με τα χορευτικά από τους Μικρασιάτες ιδρυτές του τόπου μας, τον Σεπτέμβριο με το μεγάλο Πανηγύρι στην Σύναξη των Αγίων Θεοπάτορων, που θα εορτάσουμε πανηγυρικά και φέτος στον υπέρλαμπρο πια επάνω Ιερό Ναό μας και όχι στην προσωρινή κατακόμβη του, που τώρα εξυπηρετεί άλλους ενοριακούς σκοπούς, το τετραήμερο της 8ης, 9ης, 10ης & 11ης Αυγούστου 2022...όπως και στην εισαγωγή μας αναφέραμε και μάλιστα μετά από τα δυο ολόκληρα χρόνια λόγω του κορωνοϊού που τώρα είναι σε ύφεση όπως όλα δείχνουν, συμπληρώνοντας τις λατρευτικές μας εκδηλώσεις και με κατάλληλες λαογραφικές και παραδοσιακές...πρώτα και πάντα ο Θεός!!! αργότερα τον Δεκέμβριο στις 9, στην Σύλληψη της Αγίας Άννας και φυσικά το κατακαλόκαιρο, την 25η Ιουλίου, στην Αγία Κοίμηση της. 

         Ενός Ενοριακού Ιερού Ναού μοναδικού στον κόσμο, περίλαμπρου και όμορφου, που ήδη χτίσαμε επάνω πια και ευελπιστούμε πως σύντομα θα αποπερατώσουμε ολοσχερώς, αλλά που από το Σαββατοκύριακο της 12ης & 13ης Οκτωβρίου 2019, απολαμβάνουμε και λειτουργούμε ήδη με τις ευλογίες του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη μας κ.κ. Βαρνάβα που τέλεσε τα Θυρανοίξια του. 

     Ας δούμε όμως στην συνέχεια του άρθρου μας, τι έχουμε κάνει μέχρι τώρα και τι υπολείπετε ακόμα για να γίνει. Έχει ολοκληρωθεί η 1η φάση της κατασκευής του, το εξωτερικό περίβλημα του δηλαδή, και τώρα που σας γράφω αυτό το άρθρο για την μητέρα της Παναγιάς μας, την Αγία Άννα και τον Άγιο Ιωακείμ, 

έχει προχωρήσει αρκετά η 2η φάση, έχουν μπει οι πόρτες και τα παράθυρα, τα μάρμαρα και το ξυλόγλυπτο τέμπλο του, έχουν αγοραστεί τα στασίδια, όλα με την ευλογία της "Γιαγιάς" μας, αλλά και την πνευματική και υλική υποστήριξη του μεγάλου δωρητή μας, του Γέροντος Αγιαννανίτη Ιερομονάχου Ιωάννου και της μεγάλης και όμορφης Συνοδείας του, του γνωστού μας Παπαγιάννη μας από το Κελί της Κοιμήσεως της Θεοτόκου της Ιεράς Σκήτης της Αγίας Άννης στο Άγιον Όρος. 

      Επίσης έχουμε ήδη τοποθετήσει τους  πολυελαίους που θα φωτίζουν από τούδε και στο εξής τον Ναό μας και επίσης έχει τοποθετηθεί και ο κλιματισμός, η ψύξη και η θέρμανση, έχει συνδεθεί ακόμα το ρεύμα και δεν μένει παρά να βρεθούν οι συνδρομητές, αφιερωτές και οι φίλοι για να εξοφληθούν και οι μικροφωνικές εγκαταστάσεις που ήδη αγοράσθηκαν και τοποθετήθηκαν, αλλά να πληρωθούν και τα μάρμαρα που τοποθετήθηκαν στις μπροστινές σκάλες αλλά 

μπήκαν και στην πλαϊνή ράμπα που έχουμε φτιάξει για τους ανθρώπους με κινητικά προβλήματα, ενώ ήδη στολίζουν τον Νάρθηκα του Ναού μας τα μαρμάρινα κηροστάσια που περιμένουν τις δωρεές σας για να αγιογραφηθούν οι τέσσερεις εικόνες που θα τα στολίζουν, όπως και τα ασημένια καντήλια που ήδη  φιλοτεχνήθηκαν και φωτίζουν τα πρόσωπα των απεικονιζομένων Αγίων μας. 

Πριν από έναν χρόνο  δε, τοποθετήθηκε και η ξυλόγλυπτη πόρτα-ανεμοφράχτης μεταξύ πρόναου και κυρίως ναού, που ομορφαίνει τον νάρθηκα αλλά προσφέρει και οικονομία στο ηλεκτρικό ρεύμα που έχει πάει στα ύψη και τόσο μας δυσκολεύει, μα και περαιτέρω ασφάλεια και προστασία. 

     Στο σημείο που βρισκόμαστε τώρα έχει αρχίσει να ετοιμάζεται για να λειτουργήσει το Παρεκκλήσι του Ναού μας, μπαίνοντας αριστερά στον Νάρθηκα, αφιερωμένο στον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο και μάλιστα, κατ' εντολήν του Παπαγιάννη μας, θα τιμάται και θα πανηγυρίζει στην εορτή της Συλλήψεως του από την Αγία Ελισάβετ και τον Προφήτη Ζαχαρία, την 23 Σεπτεμβρίου εκάστου έτους. 

Ήδη έχει τοποθετηθεί το ξυλόγλυπτο τέμπλο του, που άρχισαν να τοποθετούνται η μια εικόνα μετά την άλλη, ενώ ήδη η εικόνα της Παναγίας μας έχει και το ασημένιο καντήλι της αναμμένο και περιμένουμε τα υπόλοιπα. Επόμενο βήμα είναι η τοιχογραφίες του Παρεκκλησίου μας, που τώρα αρχίσαμε να μελετούμε για την θέση του κάθε Αγίου ή Αγίας και των παραστάσεων που θα αγιογραφηθούν και θα "ντύσουν" τους τοίχους του. 

 Σειρά μετά έχουν τα  στασίδια του μικρού αυτού Παρεκκλησίου, ενώ ο  πολυέλαιος ήδη κρέμεται από την οροφή και φωτίζει τον χώρο, που όμως θέλει και τον Ηγουμενικό Θρόνο του, να αγοράσουμε τα Άγια Σκεύη και τόσα ακόμα που θα χρειαστούμε για να μπορέσουμε σύντομα να το καταστίσουμε λειτουργικό έτσι ώστε σε αυτό καθημερινά να τελούμε τις Ακολουθίες του Νυχθημέρου.

    Και οι εργασίες θα συνεχιστούν όσο υπάρχετε όλοι εσείς...  "οι αγαπώντες την ευπρέπειαν του οίκου Σου" όμως αφού ανεβήκαμε στον επάνω Ναό μας και εκεί λειτουργούμε πια, αυτές οι  λεπτομέρειες  που έχουν απομείνει, αλλά είναι απαραίτητες,  φαντάζουν πια πανεύκολο να γίνουν, κοντά στο μεγάλο έργο που εκ θεμελίων έγινε τα τελευταία χρόνια, και σήμερα έχουμε όλοι μαζί την ευλογία να πανηγυρίζουμε, επάνω...ψηλά, τους Αγίους μας και στον περίλαμπρο και μεγαλόπρεπο Ναό τους, αλλά και να τελούμε σε αυτόν όλες τις Ακολουθίες μας και τα Μυστήρια της Ενορίας μας.

      Ευλογημένοι λοιπόν οι Ανθόκηποι της Νέας Ευκαρπίας, ευλογημένα τα όμορφα παιδιά και τα εγγόνια σας, ευλογημένοι όλοι όσοι προσφέρατε στο παρελθόν και θα συνεχίσετε να το κάνετε, για την ευπρέπεια του οίκου της "Γιαγιάς" και του "Παππού" της Ορθοδοξίας, ή είχατε έρθει στην μικρή και υπόγεια, προσωρινή κατακόμβη μας, ή ήρθατε ή σκοπεύετε να έρθετε στην μεγαλοπρεπή και όμορφη, υπέργεια εκκλησιά μας για να προσκυνήσετε τους Αγίους μας και να τους ζητήσετε με ευλάβεια και πίστη ανυπόκριτη αυτό που λαχταράτε περισσότερο.

Ιδιαίτερα δε τα νέα ζευγάρια μας που δυσκολεύονται να τεκνοποιήσουν και προσφεύγουν στους προστάτες τους, τον Ιωακείμ και την Άννα οι οποίοι και θα μεσιτεύσουν μέσω της Παναγίας κόρης τους γρήγορα στον Εγγονό τους Χριστό, έχοντας την αμεσότητα της στενής συγγένειας τους αυτής με τον Ιδρυτή και καθοδηγητή της Εκκλησίας Του.

Ας ευχηθούμε Καλή Πανήγυρη,

σ' όλους όσους επιλέξουν να έρθουν στην χαρά της γιορτής και της Πανήγυρης της Ενορίας  μας!!!

Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Τελίδης