Αναρτήθηκε από
το χρώμα της Ελληνικής Σημαίας μας,
αλλά & το αγαπημένο χρώμα της Παναγιάς μας!!!
Η Παναγία Θεοτόκος, όπως κάθε Έλληνας γνωρίζει, είναι το τιμώμενο πρόσωπο της ημέρας της 25ης Μαρτίου, όπου η Ορθόδοξος Εκκλησία εορτάζει πανηγυρικώς τον Ευαγγελισμό της από τον Αρχάγγελο Γαβριήλ και πανηγυρίζει για το χαρμόσυνο μήνυμα της Σωτηρίας όλου του κόσμου. Όμως η Εκκλησία μας και η ελληνορθόδοξη ιστορία μας, μαζί με την Μητέρα της την Παναγία, έβαλε ακόμα έναν εορτασμό παράλληλο την ημέρα αυτή, όπου κατά την 25η Μαρτίου του 1821, ημέρα του Ευαγγελισμού, αποφασίστηκε και σφραγίστηκε από την ευλογία του Επισκόπου Παλαιών Πατρών Γερμανού, να κηρυχθεί η επανάστασις των σκλαβωμένων Ελλήνων, για μια άλλη σωτηρία, τον λυτρωμό από τις βαριές αλυσίδες της σκλαβιάς των Ελλήνων, των επί πεντακόσια χρόνια υποδουλωμένο στον Τούρκο κατακτητή.
Η Ενορία μας, των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, μια Ενορία με βαθύ ελληνορθόδοξο φρόνημα και πίστη στον Χριστό και στην Παναγία μας, εόρτασε πανηγυρικώς την ημέρα αυτή του Ευαγγελισμού, αρχικά από την Παρασκευή ακόμα, με τους Χαιρετισμούς της και την Ακολουθία του Ακαθίστου Ύμνου της, στολίζοντας την εικόνα της με κορδέλες και λουλούδια και ανάβοντας στο προσκεφάλι της δώδεκα λαμπάδες από γνήσιο μελισσοκέρι για να φωτίζετε το πρόσωπο της έτι περισσότερο, αλλά και για να μας φωτίζει η Παναγία στον δρόμο μας προς την Ανάσταση, βάζοντας της δεξιά και αριστερά ελληνικές σημαίες τεράστιες και γαλανόλευκες για να την αγκαλιάζουν, όπως κάνει όλο το Έθνος μας, καθώς παίρνει το μήνυμα της Σωτηρίας του κόσμου από τον Αρχάγγελο Γαβριήλ, πως μέσα στα σπλάχνα της κυοφορείται ο ιδρυτής της Εκκλησίας μας. 
Μάλιστα είχαμε και μουσαφίρη στον Ναό μας, τον π. Παύλο Ιωσηφίδη, που μας απήγγειλε την Δ΄ Στάση των Χαιρετισμών, αλλά ανέλαβε να κηρύξει και τον Θείο Λόγο, όπου σε αυτόν "στόλισε" έτι περισσότερο το γλυκό πρόσωπο της Παναγιάς, Μάνας του Έθνους μας, με καλολογικά επίθετα και όμορφα λόγια, την είπε ελευθερώτρια της πατρίδας μας, μπροστάρισσα των αγώνων μας, προστάτη και ευεργέτη των απανταχού Ελλήνων, 
πρέσβειρα και αρωγό της ηρωϊκής γενιάς του '21 και μέχρι σήμερα και πολλά ακόμα για να καταλήξει στον ηρωϊκό 
ξεσηκωμό των καταπιεσμένων Ελλήνων την 25η Μαρτίου του 1821 και την επανάσταση που οδήγησε δέκα χρόνια αργότερα την Ελλάδα στην ανεξαρτησία της, αλλά μας μίλησε και για τους κινδύνους της παγκοσμιοποίησης, που επιχειρείτε στην χώρα μας από πάντα αλλά ιδιαίτερα τις ημέρες αυτές των εορτών του γένους των Ελλήνων, είτε εθνικών είτε θρησκευτικών, όπου γνωρίζουμε από πρώτο χέρι ως ελληνορθόδοξοι το μένος των αλλοδόξων και προσφάτως των αλλοπίστων, από ενδογενείς και εξωγενείς παράγοντες που δεν έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο και θέλουν να μας ομογενοποιήσουν όλους, χωρίς ιστορία, ήθη, έθιμα, παραδόσεις, πίστη, σύμβολα και σημαίες, άβουλα όντα και χειροκροτητές των ειλημμένων αποφάσεων τους, για να προσθέσει πως η Παναγιά Μάνα των Ελλήνων, δεν θα μας αφήσει όσο την έχουμε στην καρδιά μας.
Την Κυριακή 25η Μαρτίου 2018, ανήμερα της εορτής του Ευαγγελισμού, νωρίς το πρωΐ χτύπησαν χαρμόσυνα οι καμπάνες του Ναού μας προσκαλώντας τους πιστούς στην Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία, που έγινε με κάθε μεγαλοπρέπεια, στην στολισμένη με τις γαλανόλευκες σημαίες μας, κατακόμβη της εκκλησιάς των Αγίων Θεοπατόρων, του Ιωακείμ και της Άννας, που τώρα χτίζετε από επάνω με γοργούς ρυθμούς και σε λίγο θα τελεστούν τα Θυρανοίξια της, πρώτα ο Θεός, και στο τέλος της 
ο π. Χρυσόστομος Τελίδης κήρυξε τον Θείο Λόγο μιλώντας για την διπλή εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και της έναρξης της επανάστασης των Ελλήνων, επισημαίνοντας τον ρόλο της Παναγίας στην εξέγερση του ΄21, ενώ σύμφωνα με το Τυπικό, εψάλλει από τους ιεροψάλτες του Ναού η Δοξολογία για την Εθνική εορτή της 25ης Μαρτίου κατά την ώρα της οποίας σήμαναν και πάλι χαρμόσυνα και πανηγυρικά οι καμπάνες της εκκλησιάς μας και ο ιερέας μας, ο π. Χρυσόστομος Τελίδης θυμίασε την στολισμένη εικόνα του Ευαγγελισμού, που ήταν τυλιγμένη μέσα στην γαλανόλευκη από προχθες ακόμα στους Χαιρετισμούς της, αλλά και τον παρευρισκόμενο 
χριστεπώνυμο λαό του Θεού, ενορίτες και προσκυνητές, για να τελειώσει η Ακολουθία με την δέηση μαζί τον συνεφημέριο του, π. Χρυσόστομο Κοτσίδη, και την ευχή υπέρ αναπαύσεως των ψυχών "...των υπέρ της Πίστεως και της Πατρίδος ημών ευκλεώς αγωνισαμένων και ηρωϊκώς πεσόντων...".
Οι πατέρες της Ενορία μας νωρίτερα τέλεσαν και Αρτοκλασία για τον κο Ευάγγελο Δούδη, τον πρωτοψάλτη του Ναού μας αλλά και την κυρία Ελίνα, την πρωτεργάτρια της διακονίας στην μικρή και υπ΄'ογεια προς τον παρόν εκκλησία μας, αλλά ευχήθηκαν "Χρόνια Πολλά" και σε όλους τους εορτάζοντες, Ευάγγελους και Ευαγγελίες, ενώ στην συνέχεια προέτρεψαν αρχικά τους άρχοντες του τόπου μας, που έλαμψαν, για άλλη μια φορά, δια της απουσίας τους από την Δοξολογία μας και τα δρώμενα της Ενορίας και της γειτονιάς μας, μια και όλοι 
μαζεύτηκαν στον Άγιο Γεώργιο για την εκεί Δοξολογία χωρίς να περισσεύει κανείς τους για να εκπροσωπήσει τον Δήμο Παύλου Μελά στους Ανθοκήπους, και κατόπιν όλο το εκκλησίασμα, να παρευρεθεί στην κατάθεση στεφάνων στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, που βρίσκεται στην Πλατεία του Αγίου Κωνσταντίνου και της Αγίας Ελένης και κατόπιν να παρακολουθήσει την καθιερωμένη μαθητική παρέλαση όλων των Σχολείων της Νέας Ευκαρπίας, η οποία πια τελείται κατά τόπους και να καμαρώσουν εκεί τα παιδιά τους, την νεολαία μας, το μέλλον αυτού του τόπου, που θα διέσχιζε την οδό Πολυτεχνείου κραδαίνοντας περήφανα την Ελληνική σημαία, μαζί με τους Συλλόγους και τους υπόλοιπους φορείς του τόπου μας.
Ό καιρός δεν ήταν και ο ιδανικός για παρέλαση, αφού ψιχάλιζε από νωρίς το πρωΐ και την ώρα της παρέλασης υπήρχε δυνατός άνεμος, όμως τα παιδιά μας απτόητα και υπερήφανα παρέλασαν, θυμίζοντας σε όλους μας, γονείς, δασκάλους, ιερείς και μαθητές, πως η Ελλάδα πάλεψε αντάμα με την Ορθοδοξία ενωμένοι σαν ένα, χρόνια ολόκληρα τους ενδογενείς και εξωγενείς εχθρούς τους, χωρίς ποτέ να λυγίσουν, και πως όσο και αν υπέφεραν και υποφέρουν ακόμα από οικονομικές και άλλες κρίσεις, 
πολύ προσφάτως δε και με ένα ακόμα πρόβλημα, σαν να μην έφθαναν όλα τα άλλα, αυτό της αιχμαλωσίας από τους Τούρκους των δυο στρατιωτικών μας, αλλά και της εισβολής αυτών των αιμοχαρών γειτόνων μας, στην Συρία και την εμπλοκή τους με την Κύπρο και τις παραβιάσεις στην Μεσόγειο και το Αιγαίο, αλλά και τις προκλήσεις των πλοίων και των αεροπλάνων τους, που μαζί με το μεταναστευτικό ρεύμα από τις μουσουλμανικές χώρες της ανατολής που χρόνια τώρα σπαράζονται από εμφύλιο πόλεμο, δεν θα σταματήσουν να αναγεννιούνται και να προοδεύουν. Και ενώ βλέπουμε Ελλάδα και Ορθοδοξία τώρα, να βρίσκονται μέσα στο πένθος της Σαρακοστής και σε λίγο της Σταύρωσης του Χριστού, γνωρίζουν πως μπροστά τους είναι πάντα η Ανάστασις του Κυρίου Μας, αλλά και η δική τους ανάσταση και ανάταση. 
Όσο οι γαλανόλευκες σημαίες, αγαπητοί αναγνώστες της ιστοσελίδας της Ενορίας μας, θα κυματίζουν στα μπαλκόνια των σπιτιών μας και τα νιάτα της πατρίδας μας, οι μαθητές και οι στρατιώτες της χώρας μας, παρελάσεις θα κάνουν για να τιμήσουν τους ήρωες τους και οι εκκλησιές θα πανηγυρίζουν τους Αγίους τους, τότε το Έθνος μας δεν έχει να φοβηθεί τίποτε. Άν πάλι εμείς οι γηραιότεροι, δεν διδάξουμε στους νεωτέρους σωστά αυτά που μάθαμε από τους γονείς μας, την πίστη μας στον Χριστό στην Παναγιά και στους Αγίους της Εκκλησίας μας, την αγάπη μας στα σύμβολα, τον Σταυρό και την Σημαία μας και στους ήρωες της Πατρίδας και του Έθνους μας, τότε το μέλλον τόσο της Ελλάδος, αλλά και το δικό μας και σίγουρα των παιδιών μας είναι αβέβαιο και ίσως καταστροφικό. 
Η επόμενες ημέρες, ξημερώνοντας ο Θεός την Δευτέρα της "κουφής" εβδομάδος, όπως ο λαός του Θεού την αναφέρει στην καθημερινότητα του, αφού είναι η ανάπαυλα πριν την Μεγάλη εβδομάδα, θα μας βρει να τελούμε τις καθημερινές ακολουθίες μας, αλλά και να ετοιμάζουμε και τα δέματα που θα μοιράσει η Ενορία μας μέσω του Φιλοπτώχου Ταμείου της. Θα μας βρεί και πάλι μέσα στην εκκλησιά μας, προσωρινά στην κατακόμβη της και σε λίγο καιρό στον υπέργειο και περίλαμπρο Ναό που χτίζουμε από επάνω της για να στεγάσουμε τους Αγίους μας, τον Ιωακείμ και την Άννα, τους Θεοπάτορες γονείς της Παναγίας μας, αλλά και τα όνειρα και τις ελπίδες μας μαζί.
Για να έρθει το Σάββατο του Λαζάρου και η Κυριακή των Βαΐων, και τότε πάλι τα βήματα μας να δρασκελίσουν το κατώφλι της όμορφης και ζεστής κατακόμβης μας και να υποδεχθούμε αυτήν την φορά "μετά βαΐων και κλάδων" τον Κύριο μας. Θα μας οδηγήσουν όπως και όλα τα τελευταία χρόνια, στο "σπίτι" των προστατών μας, του Ιωακείμ και της Άννας, αλλά και προστατών των ζευγαριών που δυσκολεύονται να τεκνοποιήσουν και ζητούν τις πρεσβείες τους στον Εγγονό τους Χριστό, εδώ στον μοναδικό παγκοσμίως ενοριακό Ναό αφιερωμένο στο όνομα τους.Σας περιμένουμε και σας ευχόμαστε από καρδιάς...Χρόνια Πολλά!!!
Ζήτω η πατρίδα μας,
η όμορφη και γλυκιά Ελλάδα
και οι ήρωες της, που την ανέδειξαν
ανά τους αιώνες!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου