Η "ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ" ΤΟ 2018 ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΜΑΣ.

Όπλο χαράς & λύπης ο Σταυρός μας!!!

Στην μέση της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, άλλο ένα όπλο μας παρέχετε από τους Πατέρες της Εκκλησίας μας, ένα όπλο χαράς και λύπης, της χαρμολύπης της Ορθοδοξίας, που προστέθηκε και αυτό στην φαρέτρα των πολεμοφοδίων μας, μαζί με όλα τα άλλα, για την μάχη μας κατά του διαβόλου. Ο Σταυρός του Κυρίου μας.

Όπλο χαράς, που χωρίς αυτό εμείς οι χριστιανοί δεν κάνουμε τίποτα και δεν πάμε πουθενά. Είναι το πρώτο που κάνουμε μόλις ξυπνάμε και το τελευταίο πριν κοιμηθούμε.
Το γνωρίζουμε με το που γεννιόμαστε, μας το προσφέρει ο "νονός" μας και μας το φορά ο ιερέας επάνω μας κατά την βάπτιση μας, χρυσό, όμορφο, βαρύ, πολύτιμο, ενώ στην συνέχεια το κουβαλάμε κατάσαρκα πάνω μας σε όλη την ζωή μας, φυλαχτό και σύμμαχο σε ότι καλό κάνουμε,

και τέλος, όταν έρθει η ώρα να φύγουμε από αυτή την ζωή, τότε την νέα κατοικία μας κοσμεί, από μάρμαρο ή ξύλο, απλό και απέριττο, ή περίτεχνο και ακριβό, δεν έχει σημασία, μα πάντα σύμβολο της ομολογίας μας, της ομολογίας του κάθε χριστιανού.

Όπλο και λύπης όμως, αφού σ' αυτόν τοποθέτησαν το Σώμα του Χριστού μας, για να το βασανίσουν και να το ατιμάσουν. Θεώρησαν ότι με τον Σταυρό θα σβήσουν την ύπαρξη Του και θα τον εξαφανίσουν.

Μόνο που Αυτός τον αγίασε, τον έκανε σύμβολο με το αίμα του, τον εξάγνισε με την Θεότητα του και μας τον παρέδωσε να τον κουβαλάμε, σε άλλον μικρό και εύκολο, σε άλλον πάλι μεγάλο και δύσκολο, λέγοντας μας,

"Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν, και αράτω τον σταυρόν αυτού, και ακολουθείτω μοι".

Εμείς, κάθε χρόνο, σε αυτήν την συγκεκριμένη Κυριακή, την Γ' Κυριακή των Νηστειών, την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως, εδώ και αιώνες, τον Σταυρό του Χριστού μας τον τοποθετούμε στο κέντρο των Ναών όλης της Ορθοδοξίας, τον κάνουμε επίκεντρο της ζωής μας, τον στολίζουμε όμορφα με ευωδιαστά άνθη, ο ιερέας μας ντυμένος στα πράσινα τον περιφέρει και τον επιδεικνύει μέσα στην εκκλησία του και τέλος μαζί με το ποίμνιο του τον προσκυνά και μοιράζει τα σταυρολούλουδα για ευλογία στους πιστούς.

Αυτό έκαναν και οι δικοί μας ιερείς, π. Χρυσόστομος Τελίδης και π. Χρυσόστομος Κοτσίδης, την Κυριακή της 11ης Μαρτίου του 2018,

"παράτυπα" προς το τέλος της Θείας Λειτουργίας, αφού η ενδιάτακτη θέση της Ακολουθίας είναι μετά την Δοξολογία, με σωστή όμως εντολή της Ιεράς Μητροπόλεως μας, Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως, για να μπορέσουν έτσι να την παρακολουθήσουν ακόμα περισσότεροι πιστοί.

Πρώτα από όλα, από το Σάββατο ακόμα στόλισαν οι κυρίες της διακονίας,

έναν μεγάλο ξύλινο Σταυρό και τον τοποθέτησαν στο κέντρο του σολέα του Ιερού Ναού μας, των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, των Ανθοκήπων της Νέας Ευκαρπίας, μετά διακόσμησαν τον μεγάλο ασημένιο περίτεχνο Σταυρό, μέσα σε ένα καλάθι με όμορφα και ευωδιαστά λουλούδια της άνοιξης, που γοργά έρχεται για να αναστήσει την φύση, από τους κήπους της γειτονιάς μας, τους Ανθόκηπους όπως λέγεται η όμορφη συνοικία μας.

Φέτος είχαμε την μεγάλη χαρά και την τιμή να έχουμε ως πρωτόπαπα στην Θεία Λειτουργία της Κυριακής της Σταυροπροσκυνήσεως, έναν αγιορείτη μοναχό από την Ιερά Μονή Γρηγορίου, τον π. Γρηγόριο Γρηγοριάτη, παλιό γνώριμο στην γειτονιά μας, παλιό κατηχητή των περισσοτέρων εξ ημών στην Νέα Ευκαρπία και κατηχητή του π. Χρυσοστόμου Τελίδη, όταν και οι δύο ήσαν λαϊκοί ακόμα.
Ο π. Γρηγόριος ήρθε στην Ενορία μας λόγω και του Μνημοσύνου της αγαπητής ενορίτισσας μας, Δέσποινας Τσίλογλου,

και της προσκλήσεως του αδελφού της, του κου Ευάγγελου Τσίλογλου, που αυτήν την Κυριακή έκλεισαν σαράντα ημέρες από την εκδημία της,

έτσι μας δόθηκε η ευκαιρία να ακούσουμε κατά τον Θείο Λόγο και το κήρυγμα του π. Γρηγορίου, που απέπνεε από αυτόν "το περιβόλι της Παναγιάς" μας, η Αγιώνυμη και Οσιοβάδιστη χερσόνησος του Άθω, το 'Αγιον Όρος, απλά και κατανοητά λόγια, που άγγιξαν την ψυχή μας και με το σημάδι του Σταυρού, που σε λίγο θα προσκυνούσαμε κατά την Τελετή της Σταυροπροσκυνήσεως, ο λόγος του τύλιξε τις καρδιές μας με αγάπη και μας έδωσε την δύναμη για να ανταπεξέλθουμε στις δυσκολίες της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, που τώρα διανύουμε την τρίτη εβδομάδα της.

Προς το τέλος της Θείας Λειτουργίας, ο π. Γρηγόριος σήκωσε ψηλά στον όμορφο ασημένιο Σταυρό της Ενορίας μας και το καλάθι όπου ήταν τοποθετημένος και με προπορευόμενους τους ιερόπαιδες και τους

αναγνώστες μας και κατόπιν τους ιεροψάλτες του ναού τον εισοδεύσαμε για να τον εναποθέσουμε στο κέντρο της υπόγειας κατακόμβης μας, που προσωρινά μόνο εξυπηρετεί της λατρευτικές ανάγκες μας μέχρι να αποπερατωθεί και να λειτουργήσει ο επάνω περίλαμπρος ναός μας, που οσονούπω θα τελέσουμε τα Θυρανοίξια του, και με περισσή ευλάβεια οι δύο Αρχιμανδρίτες, ο π. Γρηγόριος και ο π. Χρυσόστομος, τον προσκύνησαν από κοινού και μαζί με τον λαό του Θεού, τους Ανθοκηπιώτες, επισκέπτες και προσκυνητές των Αγίων μας, του Ιωακείμ και της Άννας, έψαλλαν...