1. ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ, " Η θεραπεία του παραλυτικού της Καπερναούμ " (Μάρκον β’ 1-12).

«Πάνω από όλα η υγεία»

      Στο Ευαγγέλιο της Κυριακής Β' των Νηστειών, της Κυριακής της 4ης Μαρτίου του 2018, ένα Ευαγγέλιο που ίδιο και απαράλλακτο ψάλλετε εμελλώς από τους ιερείς όλης της Ορθοδοξίας,  βλέπουμε τον Χριστό να επιτελεί ένα ακόμα θαύμα και να θεραπεύει τον παραλυτικό της Καπερναούμ με μια και μόνο κουβέντα του. 

      Ἔχουμε συνηθίσει συχνά στην καθημερινότητα μας, βλέποντας ασθενής ανθρώπους γύρω μας και την αρρώστια να μην μας αφήνει κάποιες φορές να κάνουμε πραγματικότητα τα όνειρα μας, νὰ λέμε μια φράση ὅτι «πάνω ἀπ᾿ ὅλα εἶναι ἡ ὑγεία». Και λέγοντας το αυτό, ἐννοοῦμε συνήθως τὴν ὑγεία τοῦ σώματος. Ὡστόσο ὁ Κύριος στὸ σήμερα μᾶς καλεῖ νὰ στρέψουμε τὸ ἐνδιαφέρον μας στὴν ὑγεία τῆς ψυχῆς μας πρωτίστως. Γι’ αὐτὸ καὶ ὅταν μὲ πολλοὺς κόπους ἔφεραν μπροστά του ἕναν παράλυτο γιὰ νὰ τὸν θεραπεύσει, ἀφοῦ τὸν κοίταξε μὲ συμπάθεια, τοῦ εἶπε:«Τέκνον, ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου». Θέλησε δηλαδὴ νὰ χτυπήσει πρῶτα τὴν αἰτία, τὴν ἁμαρτία, κι ἔπειτα νὰ θεραπεύσει τὸ ἀποτέλεσμα, τὴν παράλυση τοῦ σώματος. Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ μᾶς δίδαξε ὅτι ἡ συγχώρηση τῶν ἁμαρτιῶν εἶναι πολυτιμότερη ἀκόμη καὶ ἀπὸ τὴ σωματικὴ ὑγεία. Διότι ἡ ἁμαρτία εἶναι ἡ χειρότερη ἀσθένεια, καὶ αὐτὴν πρέπει πρωτίστως νὰ καταπολεμήσουμε.

          Άς αναλογιστούμε, μέσα από αυτό το ευαγγελικό κείμενο που μας παραθέτει ο ευαγγελιστής Μάρκος σήμερα, πόσο ὑποφέρει ἡ άρρωστη ψυχή τοῦ ἀνθρώπου ποὺ εἶναι προσκολ­λημένη στὴν ἁμαρτία. Τὸ ἄγχος καὶ οἱ φοβίες, οἱ τύψεις καὶ οἱ ἐνοχές, ἡ ταραχὴ καὶ ἡ ἀγω­νία ἀπο­τελοῦν καταστάσεις ὀδυνη­ρές ποὺ βασανίζουν τὸν ἁμαρ­τωλό καὶ διώχνουν τὴν εἰρήνη ἀπὸ τὴν ψυχή του, την ειρήνη που τόσο έχουμε ανάγκη ειδικά στην δύσκολη εποχή που διανύουμε, την εποχή της δυστυχίας, της κατήφειας, της δυσπραγίας, της οικονομικής δυσχέρειας, της ανεργίας και των προβλημάτων που απορρέουν από αυτήν. 

       Ὁ Μέγας Βασίλειος χαρακτηρίζει τὴν ἁμαρτία ως «ἀρρωστία ψυ­χῆς», διότι­ ἡ ἁμαρτία ἀποτελεῖ τὴν πιὸ ἐπι­κίνδυνη καὶ θανατηφόρα νόσο. Οἱ ἀρ­ρώστιες τοῦ σώματος μᾶς ἐπηρεά­ζουν μόνο τὸ χρονικό διάστημα τῆς ἐ­­­­πίγειας ζωῆς μας, ἐνῶ οἱ ἀσθένειες τῆς ψυχῆς ἔ­­­χουν συνέπειες αἰώνιες καὶ συν­επάγονται τὸν αἰώνιο θάνατο, δηλαδὴ τὸν παντοτινό χωρισμό ἀπὸ τὸν Θεὸ στὴν αἰώνια κόλα­ση. Καὶ ὅπως σημειώνει ὁ ἅ­­γι­ος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, στὸν ὁποῖο εἶναι ἀφιερωμένη ἡ σημερινὴ Κυριακή, «οὗτός ἐ­­­­­στιν ὁ κυρίως θάνατος, τὸ διαζευ­­χ­θῆναι τὴν ψυχὴν τῆς θεί­­­ας ­χά­­ριτος καὶ τῇ ἁμαρτίᾳ συ­ζυγῆ­ναι... τοῦτον καὶ ἡμεῖς φύγωμεν πάσῃ δυνάμει». Δηλαδή, αὐτὸς εἶναι ὁ κυρίως θάνατος, τὸ νὰ χωρίσει ἡ ψυχὴ ἀπὸ τὴ θεία χάρη καὶ νὰ ἔλθει σὲ γάμο μὲ τὴν ἁμαρτία... Αὐτὸν τὸν θάνατο ἂς ἀποφύγουμε «πάσῃ δυνάμει»! Καὶ θὰ τὸν ἀποφύ­γουμε, ἂν καταπολεμήσουμε ἄ­­­μεσα τὴν ἁμαρτία.

             Εἶναι χαρακτηριστικὸ καὶ ἀξιοσημείω­το τὸ ἐνδιαφέρον ποὺ δείχνουμε οἱ ἄν­­θρωποι γιὰ τὴν ὑγεία τοῦ σώματος.­ Φρον­τίζουμε νὰ κάνουμε τακτικά τὶς ἀπαραίτητες ἰατρικές ἐξετάσεις, λαμβά­­­νουμε φαρμακευτική ἀγωγή, δὲν δι­στά­­­ζουμε νὰ προχωρήσουμε καὶ σὲ ἐγ­­­χεί­­­ρηση, ὅσο ἐπώδυνη κι ἂν εἶναι, προ­­κειμένου νʼ ἀπο­κτή­σουμε τὴν ὑγεία μας. Καὶ γιὰ ὅλα αὐτὰ δὲν ὑπολογίζου­με οὔτε κόπους οὔτε χρήματα. Εἴ­­μαστε πρόθυ­μοι νὰ ταξιδέψουμε χιλιόμετρα μακριά καὶ νὰ ξοδέψουμε ὁλόκληρη περιουσία, γιὰ νὰ βροῦμε τὸν κατάλληλο γιατρό καὶ νὰ ἐπιτύχουμε τὴ θεραπεία. 

           Εἶναι συνεπῶς ἀπαραίτητο νὰ δείξουμε παρόμοιο ζῆλο καὶ γιὰ τὴ ὑγεία τῆς ψυχῆς μας. Ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, ὁ μόνος Ἰατρὸς τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων, εἶναι δίπλα μας. Μᾶς καλεῖ νὰ προσέλθουμε στὸ Μυστήριο­ τῆς ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως καὶ νὰ καταθέσουμε μὲ συντριβή καὶ μετάνοια τὸν πόνο τῆς ψυχῆς μας· νὰ ὁμολογήσουμε τὶς ἁμαρτίες καὶ τὴν προσωπική ἐνοχή μας καὶ νὰ λάβουμε­ τὴν ἄ­­­φεση καὶ τὴ συγχώρηση. Καὶ στὴ συνέχεια μᾶς περιμένει στὴ θεία Λει­τουργία, γιὰ νὰ κοινωνήσουμε τὰ Ἄ­­χραντα Μυστήρια «εἰς ἄφεσιν ἁμαρ­τιῶν» καὶ «εἰς ζωὴν αἰώνιον». 

             Ἐκτὸς ἀπὸ τὴ θεραπεία ὅμως ὑπάρ­χει καὶ ἡ πρόληψη. Στὴν ἐποχή μας γίνεται πο­­λύς λόγος γιὰ τὴν καλή διατροφή. Νὰ εἶναι ὑγιεινή, ἐπαρκής, πλούσια σὲ βιταμίνες καὶ θρεπτικά συστατικά... Πα­ρομοίως προβάλλεται καὶ ἡ ἀνάγκη νὰ διατηρεῖ ὁ ἄνθρωπος καλή φυσική κατά­­σταση . Καὶ ὅλα αὐτὰ γιὰ τὴν ὑγεία τοῦ σώματος. Πόσο περισσότερο­ ὀφεί­λουμε νὰ φροντίζουμε γιὰ τὴν ψυχή μας!

        Ἡ καθημερινὴ ἐπικοινωνία μὲ τὸν Θεὸ μέσῳ τῆς προσευχῆς, ἡ μελέτη­ τοῦ θείου λόγου, ἡ συμμετοχή μας στὴ θεία Λατρεία καὶ τὰ ἱερὰ Μυστήρια­ ἀ­­­ποτελοῦν ἀνεξάντλητες πηγές πνευ­μα­τικῆς τροφοδοσίας. Παράλληλα ἡ νηστεία, ἡ ἐγκράτεια, ὁ ἀγώνας γιὰ τὴν τήρηση τῶν θείων ἐντολῶν δυναμώνουν τὴν ψυχή, ὥστε μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ νὰ μπορεῖ νὰ ἀντιμετωπίζει μὲ ἐπιτυχία τὶς ἐπιθέσεις τοῦ πονηροῦ. 

              Οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας μὲ τὸ παράδειγμά τους μᾶς διδάσκουν «ὑ­­­περορᾶν μὲν σαρκός, παρέρχεται γάρ· ἐπιμελεῖσθαι δὲ ψυχῆς, πράγματος ἀ­­­θανάτου». Νὰ μὴ δίνουμε δηλαδή μεγάλη σημασία στὸ σῶμα, ποὺ φθείρεται, ἀλλὰ νὰ φροντίζουμε μὲ ἐπιμέλεια τὴν ψυχή, ποὺ εἶναι ἀθάνατη. 

        Ἀγαπητοί αναγνώστες της ιστοσελίδας μας, αδελφοί εν Χριστώ, διανύουμε τὴν Μεγάλη Τεσ­σαρακοστή, ποὺ εἶναι κατ’ ἐξοχὴν περίοδος αθλήσεως, νηστείας, προσευχής, περισυλλογής και μετανοίας. Ὁ Κύριος μᾶς καλεῖ με τα Μυστήρια τῆς Εκκλησίας Του, την εξομολόγηση, την Θεία Ευχαριστία και την Θεία Κοινωνία, γιὰ νὰ μᾶς θεραπεύσει. Οἱ εκκλησιές είναι ανοιχτές τις περισσότερες ώρες της ημέρας και της νύχτας, τελούν πρωϊνές και εσπερινές Προηγιασμένες Θείες Λειτουργίες, Απόδειπνα, κάθε Παρασκευή βράδυ κάνουν τους Χαιρετισμούς στην Παναγία μας, οι Πνευματικοί είναι έτοιμοι με το πετραχήλι τους και περιμένουν την μετάνοια σας, οι ιερείς τελούν το Μυστήριο του Ευχελαίου στο ναό και στα σπίτια των ενοριτών τους, τα κατηχητικά για μεγάλους και μικρούς είναι σε επαγρύπνηση. 

     Ἂς μὴν ἀναβάλλουμε άλλο την ψυχική θεραπεία μας, διότι ἡ ἀναβολή μπορεῖ νὰ εἶναι ολέθρια και καταστρεπτική. Ἂς προετοιμαστοῦμε κι ἂς προσ­έλθουμε στην εκκλησιά της Ενορίας μας και ειδικά στὴν ἱερὰ Ἐξομολόγηση, γιὰ νὰ ἀκούσουμε τὸν Κύριο νὰ λέει καὶ στὴ δική μας ψυχή... 

«Τέκνον, ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου».

*παρακάτω, με ένα κλικ στο "Διαβάστε περισσότερα..." θα δείτε το Ευαγγελικό και το Αποστολικό ανάγνωσμα αυτής της Κυριακής, της β΄ των νηστειών, στο πρωτότυπο κείμενο, αλλά στην νεοελληνική απόδοση του...  

Κυριακή 4 Μαρτίου 2018

Το Ευαγγέλιο & ο Απόστολος 

της Κυριακής Β΄ Νηστειών

*************

Το Ευαγγελικό ανάγνωσμα: 

"Η θεραπεία του παραλυτικού της Καπερναούμ" 

(Μάρκ. β’ 1-12)

Πρωτότυπο κείμενο:

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, εἰσῆλθεν ὁ ᾿Ιησοῦς εἰς Καπερναοὺμ καὶ ἠκούσθη ὅτι εἰς οἶκόν ἐστι. καὶ εὐθέως συνήχθησαν πολλοί, ὥστε μηκέτι χωρεῖν μηδὲ τὰ πρὸς τὴν θύραν· καὶ ἐλάλει αὐτοῖς τὸν λόγον. καὶ ἔρχονται πρὸς αὐτὸν παραλυτικὸν φέροντες, αἰρόμενον ὑπὸ τεσσάρων· καὶ μὴ δυνάμενοι προσεγγίσαι αὐτῷ διὰ τὸν ὄχλον, ἀπεστέγασαν τὴν στέγην ὅπου ἦν, καὶ ἐξορύξαντες χαλῶσι τὸν κράβαττον, ἐφ’ ᾧ ὁ παραλυτικὸς κατέκειτο. ἰδὼν δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν λέγει τῷ παραλυτικῷ· τέκνον, ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου. ἦσαν δέ τινες τῶν γραμματέων ἐκεῖ καθήμενοι καὶ διαλογιζόμενοι ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν· τί οὗτος οὕτω λαλεῖ βλασφημίας; τίς δύναται ἀφιέναι ἁμαρτίας εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός; καὶ εὐθέως ἐπιγνοὺς ὁ ᾿Ιησοῦς τῷ πνεύματι αὐτοῦ ὅτι οὕτως αὐτοὶ διαλογίζονται ἐν ἑαυτοῖς, εἶπεν αὐτοῖς· τί ταῦτα διαλογίζεσθε ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν; τί ἐστιν εὐκοπώτερον, εἰπεῖν τῷ παραλυτικῷ, ἀφέωνταί σου αἱ ἁμαρτίαι, ἢ εἰπεῖν, ἔγειρε καὶ ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει; ἵνα δὲ εἰδῆτε ὅτι ἐξουσίαν ἔχει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἀφιέναι ἐπὶ τῆς γῆς ἁμαρτίας — λέγει τῷ παραλυτικῷ· σοὶ λέγω, ἔγειρε καὶ ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου. καὶ ἠγέρθη εὐθέως, καὶ ἄρας τὸν κράβαττον ἐξῆλθεν ἐναντίον πάντων, ὥστε ἐξίστασθαι πάντας καὶ δοξάζειν τὸν Θεὸν λέγοντας ὅτι οὐδέποτε οὕτως εἴδομεν.

**************

Νεοελληνική απόδοση:

Ύστερα δε από ολίγας ημέρας, εισήλθε πάλιν ο Κυριος εις την Καπερναούμ και διεδόθη ότι ευρίσκεται εις κάποιο σπίτι.  Και αμέσως συγκεντρώθηκαν πολλοί, ώστε εγέμισεν η οικία και δεν υπήρχε πλέον τόπος να τους χωρέση ούτε καντά εις την θύραν. Και εδίδασκε εις αυτούς τον λόγον του Θεού.  Και έρχονται προς αυτόν φέροντες ένα παραλυτικόν, τον οποίον εσήκωναν τέσσαρες επάνω εις κρεββάτι.  

Επειδή δε ένεκα του πολλού πλήθους δεν ήτο δυνατόν να πλησιάσουν τον Κυριον, αφήρεσαν από την στέγην το μέρος εκείνο, κάτω από το οποίον ήτο ο Κυριος, ήνοιξαν τρύπαν και κατέβασαν σιγά το κρεββάτι, όπου ήτο κατάκοιτος ο παραλυτικός. Οταν ο Ιησούς είδε την πίστιν που είχαν, τόσον ο παραλυτικός όσον και εκείνοι που τον έφεραν, λέγει στον παραλυτικόν· “τέκνον, σου συγχωρούνται αι αμαρτίαι, αι οποίαι είναι και αιτία της σωματικής σου ασθενείας”.  

Ησαν δε και μερικοί από τους γραμματείς, που εκάθηντο εκεί και εσυλλογίζοντο μέσα των·  Διατί αυτός ο άνθρωπος εκστομίζει τέτοιες βλασφημίες; Ποιός ημπορεί να συγχωρή αμαρτίες, ει μη μόνον ένας, δηλαδή ο Θεός;  Και αμέσως ο Ιησούς αντελήφθη καθαρώτατα, με την θεία δύναμιν του πνεύματός του, ότι έτσι αυτοί εσκέπτοντο μέσα των και τους είπε· “διατί συλλογίζεσθε τέτοια εις τας καρδίας σας;  Τι είναι ευκολώτερον, να είπω στον παραλυτικόν, συγχωρούνται οι αμαρτίες σου η να είπω, σήκω επάνω υγιής, πάρε το κρεββάτι στον ώμον σου και περιπάτει; Σεις θεωρείτε δυσκολώτερον το δεύτερον.  Δια να μάθετε δε, ότι ο υιός του ανθρώπου έχει εξουσίαν να συγχωρή αμαρτίας εδώ εις την γην-λέγει στον παραλυτικόν·  Σε σένα που πιστεύεις λέγω, σήκω επάνω υγιής, πάρε το κρεββάτι σου και πήγαινε στο σπίτι σου”.  Και αμέσως εσηκώθη, επήρε το κρεββάτι στον ώμον και εβγήκε ενώπιον όλων, ώστε όλοι να καταπλαγούν και να δοξάζουν τον Θεόν λέγοντες ότι “ποτέ δεν είδαμε τέτοια γεγονότα, να συγχωρούνται με ένα λόγον αμαρτίαι και εις πιστοποίησιν της συγχωρήσεως να θεραπεύεται θαυματουργικώς η παράλυσις”. 

Το Αποστολικό ανάγνωσμα:

"Ο Χριστός ο αίώνιος νομοθέτης"

(Ἑβρ. α΄ 10 – β΄ 3)

Πρωτότυπο κείμενο:

Κατ᾿ ἀρχὰς σύ, Κύριε, τὴν γῆν ἐθεμελίωσας, καὶ ἔργα τῶν χειρῶν σού εἰσιν οἱ 

 

οὐρανοί· αὐτοὶ ἀπολοῦνται, σὺ δὲ διαμένεις· καὶ πάντες ὡς ἱμάτιον παλαι­ω­θή­σονται, καὶ ὡσεὶ περιβόλαιον ἑλίξεις αὐτούς, καὶ ἀλλαγήσονται· σὺ δὲ ὁ αὐτὸς εἶ, καὶ τὰ ἔτη σου οὐκ ἐκλείψουσι. πρὸς τίνα δὲ τῶν ἀγγέλων εἴρηκέ ποτε· κάθου ἐκ δε­ξιῶν μου ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου; οὐχὶ πάντες εἰσὶ λειτουργικὰ πνεύματα εἰς διακονίαν ἀπο­στελλόμενα διὰ τοὺς μέλλοντας κληρονομεῖν σωτηρίαν; Διὰ τοῦτο δεῖ περισσοτέρως ἡμᾶς προσέχειν τοῖς ἀκουσθεῖσι, μή ποτε παραρρυῶμεν. εἰ γὰρ ὁ δι᾿ ἀγγέλων λαληθεὶς λόγος ἐγένετο βέβαιος, καὶ πᾶσα παράβασις καὶ πα­ρακοὴ ἔλαβεν ἔνδικον μισθα­ποδο­­σίαν, πῶς ἡμεῖς ἐκφευξόμεθα τηλικαύτης ἀμελή­σαντες σωτηρίας; ἥτις ἀρχὴν λαβοῦσα λαλεῖσθαι διὰ τοῦ Κυρίου, ὑπὸ τῶν ἀ­κουσάντων εἰς ἡμᾶς ἐβεβαιώθη.

***************

Νεοελληνική απόδοση:

Εσύ, Κύριε, θεμελίωσες αρχικά τη γη και έργο των χεριών σου είναι οι ουρανοί. Αυτοί θα καταστραφούν, εσύ όμως παραμένεις αμετάβλητος. Και όλοι γενικά σαν ρούχο θα παλιώσουν και σαν περικάλυμμα θα τους τυλίξεις και θα αλλοιωθούνε, εσύ όμως παραμένεις ο ίδιος και τα χρόνια σου τελειωμό δε θα ‘χουν. Και σε ποιον από τους αγγέλους είπε ποτέ ο Θεός: Στα δεξιά μου να κάθεσαι, ωσότου κάνω τους εχθρούς σου ακουμπιστήρι των ποδιών σου; Δεν είναι μήπως όλοι υπηρετικά πνεύματα που αποστέλλονται να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους για εκείνους που πρόκειται να κληρονομήσουν τη σωτηρία; Γι’ αυτό πρέπει εμείς να στρέφουμε την προσοχή μας περισσότερο σ’ αυτά που ακούσαμε για να μην τυχόν και λοξοδρομήσουμε απ’ αυτά σε καμιά περίπτωση. Γιατί, αν ο λόγος που κηρύχτηκε μέσω των αγγέλων αποδείχτηκε αληθινός και κάθε παράβαση και παρακοή πήρε τη δίκαιη ανταμοιβή της σύμφωνα με το νόμο, πώς θα μπορέσουμε εμείς να ξεφύγουμε, αν παραμελήσουμε μια τόσο μεγάλη σωτηρία; H οποία αφού άρχισε να πρωτοκηρύσεται από τον Κύριο, μας την επιβεβαίωσαν στη συνέχεια εκείνοι που τον άκουσαν.