ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ, ΤΗΣ ΟΣΙΑΣ ΜΑΡΙΑΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΙΑΣ & Η 25η ΜΑΡΤΙΟΥ, Η ΔΙΠΛΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ & ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ...

...η Θεομητορική εορτή 

  του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου 
& η γιορτή για την έναρξη της ελληνικής επαναστάσεως του 1821.

       Μέσα στο πένθος και την κατήφεια της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής ξεπροβάλει, προκλητικά θαρρείς, μια μεγάλη διπλή εορτή για όλους εμάς τους χριστιανούς, για όλη την Ορθοδοξία και για όλον τον ελληνισμό απ' άκρη σ' άκρη της υφηλίου. Και αυτή η διπλή γιορτή δεν είναι άλλη από την μεγάλη Θεομητορική εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, αλλά και από την απαράμιλλης σημασίας γιορτή του ξεσηκωμού των Ελλήνων ραγιάδων για 500 χρόνια, κατά των Τούρκων κατακτητών τους.

       Η Αγία του Χριστού Εκκλησία μας εορτάζει σήμερα, την 25η Μαρτίου, το χαρμόσυνο μήνυμα που επέδωσε ο Αρχάγγελος των καλών ειδήσεων Γαβριήλ στην Παναγία μας, 

"Ιδού νύν ευαγγελίζομαι χαράν μεγάλην..." για να καταλήξει  "Χαίρε Κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά σου". Την αρχική έκπληξη της Μαριάμ όταν αναρωτήθηκε πώς ήταν δυνατό να συλλάβει χωρίς άνδρα, γρήγορα αντικατέστησε η χαρά όταν άκουσε τον Γαβριήλ να της λέει «το Άγιο Πνεύμα θα έλθει σε σένα και η δύναμη του Υψίστου θα σε επισκιάσει» για να λάβει ο Γαβριήλ ευθαρσώς την απάντηση της «Ιδού λοιπόν, η δούλη του Κυρίου. Ας γίνει το θέλημα Εκείνου».

       Όλοι εμείς οι χριστιανοί σήμερα μπορούμε να καταλάβουμε την σοβαρότητα του Θείου μηνύματος, όπου σε αυτό τελούνταν η ενανθρώπηση του λόγου του Θεού, 

άλλαζε ο ρους της ιστορίας, τελείωνε η Παλαιά Διαθήκη και ξεκινούσε η Νέα, γεφυρώνονταν το χάσμα του ουρανού που κατέβαινε στην γη, και όλα αυτά μέσα από το πρόσωπο και στο πρόσωπο της Θεοτόκου. 

       Η ζωή της Παναγία μας πριν τον Ευαγγελισμό της παραμένει στους περισσοτέρους χριστιανούς άγνωστη, όμως εμείς οι Ανθοκηπιώτες, έχοντας το "πατρικό" σπίτι της εδώ, την όμορφη  κατακόμβη μας που προσωρινά εξυπηρετεί τις λατρευτικές μας ανάγκες, και χτίζοντας τώρα τον επάνω περίλαμπρο Ιερό Ναό των γονιών της, των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, την γνωρίζουμε καλά και με την πρώτη ευκαιρία την αναφέρουμε είτε μέσω των ιερέων μας από το Άγιο Βήμα, ή μέσα από τα φυλλάδια που μοιράζονται κάθε Κυριακή στον ναό μας, ή μέσα από τα άρθρα της ιστοσελίδας της Ενορίας μας, όπως και αυτό που τώρα διαβάζεται.  

        Αφού λοιπόν η παιδούλα Μαριάμ πέρασε τα τρία πρώτα χρόνια της ζωής της με τους γονείς της, τον δικό μας Ιωακείμ και την δική μας Άννα, τους Δικαίους Θεοπάτορες και προγόνους του εγγονού τους Χριστού, 

κατόπιν παρεδόθη στην Εκκλησία από αυτούς σύμφωνα με το τάμα που έκαναν στο Θεό αν αποκτούσαν ένα παιδί από Αυτόν, παρέμεινε δε εκεί στα Άγια των Αγίων προστατευόμενη του ιερατείου τα επόμενα δώδεκα χρόνια, όπου σε ηλικία ένδεκα ετών έζησε την ορφάνια με τον θάνατο των γονιών της και λίγο αργότερα ο Αρχιερέας Ζαχαρίας, γνωρίζοντας από τα Εισόδια της ακόμα τον προορισμό της, αποφασίζει να την μνηστεύσει με τον Ιωσήφ, έναν μεσήλικα ενάρετο άνδρα, για να την βοηθήσει στο μέλλον που είχε επιφυλάξει ο Θεός για αυτήν και να την προστατεύσει μια και ήταν ένα άβγαλτο κοριτσόπουλο που δεν μπορούσε να γνωρίζει την πονηρία και την κακία του κόσμου έξω από τον ναό όπου ζούσε.

       Έτσι ο Ιωσήφ την οδηγεί στην Ναζαρέτ και η Παναγία μας εκεί ευαγγελίζεται από χείλη Αγγέλου την αποστολή της, μια αποστολή που μπορεί να περιείχε μεγάλες χαρές βλέποντας τον Ιησού να ανδρώνεται και να προοδεύει, 

αλλά αργότερα θα είχε και μεγάλο, αβάσταχτο πόνο αντικρίζοντας ως μάνα πια τον Υιό της σταυρωμένο να επιτελεί το δικό Του έργο, αυτό της Σωτηρίας όλου του κόσμου, αλλά τρεις ημέρες μετά και το χαρμόσυνο νέο της Ανάστασης Του.  

        Για αυτόν τον λόγο η Παναγία μας έχει τόσο εξέχουσα θέση στο Αγιολόγιο της Εκκλησίας μας, γιαυτό οι Συναξαριστές ανά τους αιώνες στόλισαν τα γραπτά τους με απίστευτα κοσμητικά επίθετα και οι υμνογράφοι εμπνευσμένοι από το Άγιο και γλυκό πρόσωπο της έγραψαν διθυραμβικούς ύμνους όπως και το σημερινό απολυτίκιο της εορτής του Ευαγγελισμού. 

Ἀπολυτίκιον 

Ἦχος δ' 

Σήμερον τῆς σωτηρίας ἡμῶν τὸ Κεφάλαιον, καὶ τοῦ ἀπ' αἰῶνος Μυστηρίου ἡ φανέρωσις, ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, Υἱὸς τῆς Παρθένου γίνεται, καὶ Γαβριὴλ τὴν χάριν εὐαγγελίζεται. Διὸ σὺν αὐτῷ τῇ Θεοτόκῳ βοήσωμεν· Χαῖρε Κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετὰ σοῦ.   

       Και βέβαια να μην λησμονούμε τον δημοφιλέστερο ύμνο όλων των εποχών, όπως έχει χαρακτηριστεί, τον Ακάθιστο Ύμνο, τον οποίον την Παρασκευή που μας πέρασε το απόγευμα στις 7.00 με μεγάλη ευλάβεια και αγάπη στην Αγία Κόρη των προστατών μας, του Ιωακείμ και της Άννας, των γονιών της, ψάλλαμε  εδώ στην όμορφη ζεστή και φιλόξενη κατακόμβη του "σπιτιού" τους, που τώρα, αυτήν την στιγμή που μιλάμε, μεγαλόπρεπο και περίλαμπρο χτίζουμε Ναό από επάνω της, ο οποίος πολύ γρήγορα θα είναι έτοιμος να λειτουργήσει και σε αυτόν να τελούνται όλες οι Ακολουθίες και οι δραστηριότητες της Ενορίας μας, αφιερωμένο στο όνομα τους για να στεγάσουμε την πίστη, τα όνειρα και τις ελπίδες μας.

        Η Παναγία μας όμως δεν είναι μόνο δική μας προστάτης, αλλά και ολοκλήρου του Έθνους των Ελλήνων, ενός Έθνους ηρωϊκού αλλά και βασανισμένου, που μετά από 500 χρόνια σκλαβιάς στον Τούρκο κατακτητή, την έβαλε μπροστάρισσα στους αγώνες του, την έκανε αρχηγό στις μάχες του, την ονόμασε, προσθέτοντας στα αμέτρητα επίθετα της, και συγκεκριμένα στο "Ευαγγελίστρια" και ένα ακόμα, ονομάζοντας την και "Ελευθερώτρια" από τον ζυγό που το έπνιγε τόσους αιώνες και μάλιστα αποφάσισε να κηρύξει την επανάσταση του την ημέρα της εορτής της, την μεγαλύτερη από όλες, την ημέρα του Ευαγγελισμού της, την 25η Μαρτίου του 1821, που καθώς η ημέρα αυτή προμηνύει την Σωτηρία του κόσμου από την Γέννηση του Υιού της και Χριστού μας, έμελλε να σηματοδοτήσει και την αρχή των αγώνων του Έλληνα ραγιά που σε λίγα χρόνια, λιγότερα από δέκα θα είχε πια την ανεξαρτησία του.

       Να γιατί ο γνήσιος Έλληνας έχει για μάνα πρώτα την Παναγιά και μετά την πραγματική του μάνα, να γιατί ο γνήσιος Έλληνας κραδαίνει την σημαία του υπερήφανου Έθνους του, της γλυκιάς Ελλάδας και αυτήν την λαμπρή ημέρα την βάζει να κυματίζει στα μπαλκόνια του, να γιατί ο γνήσιος Έλληνας κάνει παρελάσεις και δακρύζει επιδεικνύοντας τους στρατιώτες λεβέντες της πατρίδας του, αλλά και τους υπερήφανους μαθητές των Σχολείων του και αυριανούς υπερασπιστές της Πίστης του. 

    Φέτος ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου, 
την 25η Μαρτίου του 2018, πέφτει ημέρα Κυριακή, και μάλιστα την Ε΄ Κυριακή των Νηστειών, όπου σε αυτήν η Εκκλησία μας για να ενισχύσει την Πίστη μας, έχει σοφά τοποθετήσει μέσα στο Συναξάρι της, το Αγιολόγιο της, ένα πρόσωπο σημαντικό, μια μεγάλη Αγία της που την αναδεικνύει σήμερα για να μπορέσουμε όλοι εμείς οι χριστιανοί να την  μιμηθούμε στην ζωή μας και με το παράδειγμα της να ζήσουμε την εν Χριστώ ζωή. Αυτή είναι η Οσία Μαρία την Αιγυπτία, μια πανέμορφη και πολύ αμαρτωλή γυναίκα, μια διάσημη πόρνη της εποχής, που μέσα στην απόλυτη αμαρτία της σάρκας της, ένοιωσε κάποια στιγμή το χάδι και την αγάπη μιας άλλης γυναίκας, της Παναγίας μας και του Υιού της, του Χριστού μας, που την αγκάλιασαν και την καθοδήγησαν σε έναν άλλο τρόπο ζωής, μιας ζωής που όταν αυτή κοιμήθηκε σε βαθιά γεράματα και μετά από πολύ άσκηση και κακουχίες, η Ορθόδοξη Εκκλησία μας της χάρισε επαξίως το φωτοστέφανο της Αγιοσύνης και την ένταξε μέσα στον όμορφο και ειρηνικό στρατό της.
       Αυτήν λοιπόν την Κυριακή, 25η Μαρτίου 2018, που γιορτάζουμε την Ανάσταση όπως κάθε Κυριακή, και μάλιστα επειδή είναι η ξεχωριστή Ε΄ Κυριακή των Νηστειών εορτάζουμε και την Οσία Μαρία την Αιγυπτία, αλλά εορτάζουμε και τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, μα λόγω της ημέρας εορτάζουμε, τιμούμε και θυμόμαστε, και την Ελληνική Επανάσταση του 1821 και τους ήρωες της, θα έρθουμε από νωρίς και εμείς όλοι, οι Ανθοκηπηπιώτες και οι ενορίτες της ευλογημένης αυτής Ενορίας των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, αρχικά στην Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία και κατόπιν θα συμμετάσχουμε πρώτα στην Δοξολογία που θα τελεστεί στον Ναό μας και κατόπιν θα κατευθυνθούμε στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου της επάνω Ευκαρπίας για την Επίσημη Δοξολογία του
τοπικού μας Δημοτικού Διαμερίσματος και αμέσως μετά θα δώσουμε ηχηρό παρόν στην Επιμνημόσυνη Δέηση και στην κατάθεση στεφάνων που θα γίνει στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, στην πλατεία των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, ενώ λίγο αργότερα και γύρω στις 11 το πρωΐ όλοι θα καμαρώσουμε στην οδό Πολυτεχνείου, εδώ στην Νέα Ευκαρπία της Δυτικής Θεσσαλονίκης, οι άρχοντες, ο κλήρος και ο λαός του τόπου μας, τους τοπικούς Λαογραφικούς και Πολιτιστικούς Συλλόγους μας και κατόπιν τα παιδιά μας, τα νιάτα της γειτονιάς μας, τους μαθητές των σχολείων μας, που θα παρελάσουν κραδαίνοντας την ελληνική γαλανόλευκη μαζί με τους καθηγητές και στους δασκάλους τους.

         Να γιατί ο Έλληνας, αλλά προσέξτε...ο γνήσιος Έλληνας, έρχεται του Ευαγγελισμού στην εκκλησιά της γειτονιάς του, χτυπά χαρμόσυνα τις καμπάνες στα καμπαναριά, κάνει Δοξολογίες για τους ήρωες του, καταθέτει στεφάνια και προσκυνά την Παναγιά ως οδηγό στους αγώνες του. Γιατί είναι υπερήφανος για τις ρίζες του για τους αγώνες των προγόνων του, για την Πίστη και την Εκκλησία του, για τις παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμα του, τα σύμβολα και τις αξίες του, για την όμορφη πατρίδα του και για την ένδοξη ιστορία της

         Όλα αυτά τα στοιχεία είναι μέσα στο D.N.A του κάθε κατοίκου της όμορφης Ελλάδας μας, αλλά και κάθε Έλληνα ανά την οικουμένη, ριζωμένα,
μπλεγμένα και δεμένα αδιάρρηκτα, η Ελλάδα και η Ορθοδοξία, το Έθνος και η Εκκλησία, ο Χριστός, η Παναγία και οι Άγιοι μας είναι μέσα στην ζωή μας ένα ευλογημένο και χωρίς άκρη κουβάρι που δεν μπορεί να νικηθεί από κανένα εχθρό, εσωτερικό ή εξωτερικό, όσο βέβαια αυτό το ελληνορθόδοξο κουβάρι παραμένει πλεγμένο, ζωντανό και συμπαγές, ένας "γόρδιος δεσμός" που όλο και περισσότεροι εσωτερικοί και εξωτερικοί εχθροί της χώρας μας, τώρα θέλουν, και διατείνονται πως θα τα καταφέρουν τελικά να κόψουν, αδιαφορώντας  για το κόστος που αυτό θα επιφέρει στο μέλλον των παιδιών τους και ξεγυμνώνοντας παντελώς την καθημερινότητα και την εκπαίδευση τους από υψηλά ιδανικά και ένδοξα οράματα, λησμονώντας το παρελθόν μας όπου χωρισμένοι σε ομάδες υποταχθήκαμε, ενώ μονοιασμένοι σε μια γροθιά μεγαλουργήσαμε.

        Και αν, ιδιαίτερα αυτές τις μέρες αλλά και πάντα, ακούτε από τα χείλη διαφόρων επισήμων και ανεπισήμων να μιλούν για νόμους που πρέπει να ψηφιστούν από τους βουλευτές και το ελληνικό κοινοβούλιο μας για να μην κάνουμε παρελάσεις, να μην επιδεικνύουμε την σημαία μας, να μην κάνουμε τον Σταυρό μας, να μην έχουμε ήρωες, να κατεβάσουμε την εικόνα του Χριστού μας από τα σχολειά και τα δημόσια κτίρια, να μην έχουμε Αγίους, να μην γιορτάζουμε τις εθνικές επετείους μας, να μην πανηγυρίζουμε στους Ναούς της Ορθοδοξίας την στρατιά των Αγίων της Εκκλησίας μας, να μην έχουμε ιστορία και μάλιστα τόσο ηρωϊκή όσο πουθενά στον κόσμο, 

αλλά να είμαστε "πολιτισμένοι" Ευρωπαίοι και να ζούμε μέσα σε μια κοινωνία παγκοσμιοποιημένη και πανομοιότυπη, χωρίς ιδιαιτερότητες και διαφορές, να είμαστε δηλαδή μια ελεγχόμενη μάζα στις ορέξεις κάποιων κέντρων εξουσίας που μας θέλουν όλους ίδιους, τότε, αγαπητοί αναγνώστες και φίλοι μας, πρώτα θα πρέπει να φανταστείτε την Ελλάδα απογυμνωμένη από όλα αυτά τα όμορφα στολίδια της, ντυμένη με τα άθλια κουρέλια που θέλει μανιωδώς να της φορέσει η διεθνής κοινότητα των ανθρωποφάγων και των συνειδησιοφάγων κέντρων που αποφασίζουν για το μέλλον των λαών της γης, μετά θα πρέπει να αναρωτηθείτε αν αυτά τα αποφάγια και τα κουρέλια θέλετε να κληροδοτήσεται στα παιδιά σας και αυτό το μέλλον θέλετε για την Ελλάδα του μέλλοντος, και αφού τα σκεφτείτε καλά όλα αυτά, τότε να συναινέσετε στις ιδέες που σας προτείνουν και ενίοτε αγωνίζονται να νομοθετήσουν οι άνθρωποι αυτοί, που άρχοντες τους κάναμε με την εξουσία που τους δώσαμε, για να χειριστούν την ζωή μας. 

         Ε, δεν μπορεί ο Έλληνας να είναι ίδιος με τον Γερμανό κατακτητή, τότε μα και τώρα,αλλά και τον βάρβαρο Τούρκο καταπατητή της χώρας του, τότε αλλά και τώρα, δεν μπορεί να είναι ίδιος με τον Άγγλο που του έκλεψε την αρχαία κληρονομιά του όταν η πατρίδα του ήταν αδύναμη και τώρα την επιδεικνύει ως δική του και αρνείται να την αποδώσει στον νόμιμο ιδιοκτήτη της, δεν μπορεί να είναι ούτε Γάλλος, ούτε Ισπανός, ούτε Ιταλός ή Αμερικάνος, γιατί δεν ταιριάζει με όλους αυτούς. Ναι, να είναι Ευρωπαίος και να ζει μαζί με τους υπολοίπους Ευρωπαίους σύμμαχους του ειρηνικά, ίσος μεταξύ ίσων, δεν μπορεί όμως να είναι Βούλγαρος, κλέφτης των κειμηλίων της Μακεδονίας του, Σκοπιανός σφετεριστής του ονόματος του τόπου του, της Μακεδονίας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ή Αλβανός που παρουσιάζει στους χάρτες την χώρα του μέχρι την Λάρισα, ή οτιδήποτε άλλο... και ξέρετε γιατί; 
Γιατί δεν του το επιτρέπει η πλούσια ιστορία του, η καλή του η καρδιά, η χαρά που  ακτινοβολεί από τον ζεστό ήλιο του καλοκαιριού, την καταγάλανη θάλασσα του, δεν του το επιτρέπει η ιστορία του, η Μακεδονία του, η Θράκη, η Ήπειρος, η Πελοπόννησος και τα νησιά της πατρίδας του, δεν του το επιτρέπει η Κρήτη, η Ρόδος και η Κώς, η Κέρκυρα και η Ιθάκη, τα βουνά, οι κάμποι, οι πόλεις, τα χωριά του, δεν του το επιτρέπει η ελληνική καρδιά του.

         Γιαυτό ξεκίνησε τον πόλεμο στις 25 Μαρτίου του 1821 ο ελληνικός λαός, για να την ελευθερία του και την διαφορετικότητα του, για να είναι χριστιανός και να είναι Ορθόδοξος, να είναι περήφανος για το ελληνικό αίμα που κυλά στις φλέβες του, και μάλιστα το 1821, που σήμερα εορτάζουμε την έναρξη της μεγάλης επανάστασης του ενάντια στου Τούρκους, πότισε με αυτό τα χώματα της πατρίδα του και νομίζω πως αν και σήμερα-αύριο-τώρα του ζητηθεί να πολεμήσει και πάλι, θα το κάνει. 

       Ήδη δυο φορές, μια στην Θεσσαλονίκη και μια στην Αθήνα είπε ένα γιγαντιαίο όχι στην εκχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας στα γειτονικά μας Σκόπια, λέει όχι καθημερινά στην Αλβανία των Τσάμηδων, λέει όχι στην Βουλγαρία που διακαώς θέλει και αυτή ένα κομμάτι της Βορείου Ελλάδος και τέλος λέει όχι στον όψιμο σουλτάνο της γείτονος, που θέλει να καταβροχθίσει όλους τους όμορους λαούς και ονειρεύεται, όπως απροκάλυπτα μας λέει σε κάθε ευκαιρία, την Τουρκία της καρδιάς του, από την Κωνσταντινούπολη μέχρι την Συρία, τα Ιεροσόλυμα, το Αιγαίο, την Μεσόγειο, την Κύπρο μας... την υφήλιο ολόκληρη αν τον αφήσουμε. 

       Και καλά όλοι αυτοί οι λαοί και τα γειτονικά κράτη, είναι οι "περίεργοι" και "καλοί", οι  φυσικοί γείτονες μας που γνωρίζουμε πως μας επιβουλεύονται, το λένε άλλωστε ξεκάθαρα πια και ο αλυτρωτισμός τους είναι αδιαμφισβήτητος και πασιφανής. Αναρωτιέμαι, οι φύλα προσκείμενοι συνευρωπαίοι "φίλοι" μας, οι σύμμαχοι και προστάτες μας, οι συνοδοιπόροι μας στην νεώτερη ευρωπαϊκή ιστορία του διχασμού και της προσφυγιάς, που βρίσκονται τώρα που έπεσαν όλοι επάνω μας να μας κατασπαράξουν; 

       Έχω απάντηση και για αυτό. Άγγλοι, Γάλλοι Πορτογάλοι, Ευρωπαίοι, και όλοι οι άλλοι, Ρώσσοι και Αμερικάνοι, σε ένα ενιαίο και συμφεροντολογικό παραλήρημα έβαλαν τα συμφέροντα τους πάνω από τα συμφέροντα της Ευρώπης και της υφηλίου και δεν βλέπουν τους βόρειους γείτονες μας, πρώτους τους Σκοπιανούς που καπηλεύονται το όνομα και την ιστορία μας και μετά τους Αλβανούς, που έφτασαν τους χάρτες τους μέχρι την Λάρισα, δεν κατανοούν ούτε τους εξ ανατολών Τούρκους γείτονες μας και τον άκρατο επεκτατισμό τους σαν απειλή για όλη την υφήλιο, δεν τους ενοχλεί πως ένας άνθρωπος παράφρων και εγωκεντρικός δικτάτωρ πια, έχει ανοίξει πόλεμο με τους γείτονες του και απειλεί τους πάντες. Ο Ο.Η.Ε κοιτά αδιάφορος, η Χάγη και οι Βρυξέλλες κάνουν τα στραβά μάτια, οι G 20 μας αποφεύγουν, το Ν.Α.Τ.Ο μας "μαλώνει" και εμείς ως μέλη όλων αυτών των συμμαχιών, εσωστρεφείς πια τελικά να ήμαστε μόνοι μας.  

       Όμως ο Έλληνας δεν μοιάζει με όλον αυτόν τον συρφετό. Ο Έλληνας έχει φιλότιμο, έχει πίστη στα ιδανικά του, στον Χριστό, στην Παναγιά μας, τους Αγίους της Εκκλησίας μας. Είναι ένας λαός που σήμερα, την 25η Μαρτίου του 2018, ευαγγελίζεται το πιο όμορφο νέο στην ιστορία του κόσμου μέσω της μάνας του, της Παναγιάς. Το νέο της Σωτηρίας του ανθρώπου με την Γέννηση του Υιού της και Θεού μας Χριστού. Και το νέο αυτό το κάνει γλέντι και πανηγύρι στην πατρίδα του, την πανέμορφη Ελλάδα, γιορτάζει και χαίρεται την παλιγγενεσία του έθνους με το ξεκίνημα της Επανάστασης του 1821, τιμά τους ήρωες της και κάνει παρελάσεις επιδεικνύοντας τον λαμπρό στρατό της και τα νιάτα της, τους μαθητές των σχολειών της από άκρη σε άκρη, στις πόλεις στα χωριά και στα νησιά της.     

        Και έτσι παρά την επίκτητη φτώχεια που του φόρτωσαν οι "σύμμαχοι" και "φίλοι" του στην Ευρωπαϊκή Ένωση για να τον ταπεινώσουν, αυτός θα σηκωθεί, και από τις στάχτες του θα υπερασπιστεί τα ήθη και τα έθιμα του, τις παραδόσεις και την Πίστη του, την ιστορία, την χώρα του, την Ελλάδα του και μάλιστα θα αγωνιστεί για να την παραδώσει στα παιδιά του περισσότερη και όχι λιγότερη. Η Παναγιά που σήμερα γιορτάζει είναι δίπλα μας σε αυτόν τον αγώνα τον καλόν, σκεπάζει την πατρίδα μας και φυλάει εμάς και τα παιδιά μας...

Χαίρε Νύμφη ανύμφευτε!!!

Ζήτω η Ελλάδα μας, ζήτω οι αγώνες των Ελλήνων και των ηρώων της!!! 

Αρχιμανδρίτης  Χρυσόστομος Τελίδης