Αναρτήθηκε από
Ένα ακόμα αξιοπρόσεκτο σημείο είναι η σκληρότητα του Ιησού:"Ουκ έστι καλόν λαβείν τον άρτον των τέκνων και βαλείν τοις κυναρίοις".Δέν έχουμε συνηθίσει τον Χριστό να μιλά έτσι και μάλιστα σε έναν πονεμένο άνθρωπο όσο αυτή η μάνα.
Τής λέει πώς δεν είναι δυνατόν μια ειδωλολάτρης, όπως αυτή, να ζητά την βοήθεια Του και μάλιστα την παρομοιάζει με σκυλί "να πάρω το ψωμί των παιδιών μου και να το δώσω στα σκυλιά"της λέει εξαντλώντας όλη του την σκληρότητα.Όμως λίγο αργότερα θα καταλάβουμε τον λόγο.Δοκιμάζει την πίστη της και η μέχρι πριν λαβωμένη μάνα βρίσκει το κουράγιο και αντιμιλά στον Χριστό,του δείχνει πόσο βαθιά Τον πιστεύει και του λέει:"Ναί Κύριε. και γάρ τα κυνάρια εσθίει από των ψιχίων των πιπτόντων από της τραπέζης των κυρίων αυτών".Ναι,είμαι το σκυλί που λες,αλλά δεν θα μπορούσα να τραφώ από τα ψίχουλα του τραπεζιού σου,αφού και εγώ σε δέχομαι ως Κύριο μου;
Δεν αφήνει κανένα περιθώριο στον Χριστό,την θαυμάζει, την συγχαίρει και της λέει: "Ώ γύναι,μεγάλη σου η πίστις!Γεννηθήτω σοι ώς θέλεις".Πίστη και ταπείνωση θέλει από εμάς ο Θεός και όταν δει να έχουμε αυτές τις αρετές,τότε θα δούμε και εμείς την αγάπη του,τότε θα ζήσουμε ευτυχισμένοι κοντά Του.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου