Αναρτήθηκε από
Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΜΑΣ
ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ & ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ
7. "Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ"
Στην συνέχεια των άρθρων μας για την ευλογημένη αυτή περίοδο
που διανύουμε, της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, σας παραθέτουμε ακόμα μια ανάρτηση, την 7η κατά σειράν, η οποία αφορά μια ακόμα χαρμόσυνη Ακολουθία μέσα στο κατανυκτικό περιβάλλον της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, και μάλιστα μια Κυριακή, που για την Εκκλησία μας συμβολίζει και την Ανάσταση. 
Κυρίαρχο κομμάτι αυτής της Κυριακής, όπως όλοι γνωρίζουμε, είναι ο Σταυρός του Κυρίου μας, είναι το σύμβολο της πίστης μας στον Θεό, είναι το σημάδι που παίρνουμε κατάστηθα κατά την Βάπτιση μας και αυτό που κοσμεί την τελευταία κατοικία μας μετά τον θάνατο μας. 
Ο Σταυρός για εμάς τους Ορθοδόξους Χριστιανούς είναι ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσουμε για να φθάσουμε όλοι μέσω της σταύρωσης μας στην ανάσταση μας.Στο άρθρο που ακολουθεί θα βρούμε πολλά στοιχεία, τα οποία και θα βιώσουμε κατά την δύσκολη πορεία μας πάνω στον ίδιο δρόμο και
στα ίδια βήματα που περπάτησε και ο ιδρυτής της Εκκλησίας μας, ο ίδιος ο Χριστός. Ακόμα θα βρούμε και άλλα ενδιαφέροντα σημεία που συνοδεύουν αυτήν την Κυριακή, την Γ΄ των Νηστειών, την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως, όπως την αναφέρει ο λαός του Θεού.Θα ακολουθήσουν σε καθημερινή βάση και άλλες αναρτήσεις, συνέχεια του γενικού άρθρου μας:
"Η λατρεία μας μέσα στην Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή".
Ήδη σε προηγούμενες αναρτήσεις ανεβάσαμε στην ιστοσελίδα μας για...
1. "Η ΚΑΘΑΡΑ ΔΕΥΤΕΡΑ"2."ΤΟ ΜΕΓΑ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ",
3."Η ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ",
4. "Ο ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ ΥΜΝΟΣ" ή "ΟΙ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ"
5. "ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΘΕΟΔΩΡΟΙ"
6. "Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ"
7. "Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ"
8. "Ο ΚΑΤΑΝΥΚΤΙΚΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ"
9. "Ο ΜΕΓΑΣ ΚΑΝΩΝ¨
10. "ΤΟ ΙΕΡΟ ΕΥΧΕΛΑΙΟ"
11."ΤΑ ΟΠΛΑ ΤΗΣ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ" (μέρος 1ον)
12."ΤΑ ΟΠΛΑ ΤΗΣ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ" (μέρος 2ον)
12."ΤΑ ΟΠΛΑ ΤΗΣ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ" (μέρος 2ον)
Κατόπιν, και καθ' όλην την διάρκεια της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, αλλά και της Μεγάλης Εβδομάδος, θα ακολουθήσουν από την ιστοσελίδα μας...πρώτα και πάντα ο Θεός!!! νέα άρθρα, αλλά και επαναλήψεις των σαρακοστιανών αναρτήσεων μας αυτών, αναλόγως με την περίσταση...
Καλή ανάγνωση αδελφοί μου,
Καλή και ευλογημένη Σαρακοστή... ...όση απέμεινε!!!
«...ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καί ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ καί ἀκολουθείτω μοι»
Το Θείο αυτό Κάλεσμα, έχει δύο ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, που είναι ευκαιρία σήμερα να τα μελετήσουμε. Δεν είναι άνθρωπος αυτός που καλεί. Είναι ο Δυνατός κυρίαρχος και εξουσιαστής του σύμπαντος. Και όμως η πρόσκλησή του δεν είναι διαταγή, ενώ παράλληλα δεν έχει και τίποτε το διστακτικό, αλλά και τίποτε απολύτως το πιεστικό.
Ο τραχύς τόνος ταιριάζει στα χείλη των ανθρώπων με το μικρό κύρος και την περιορισμένη δύναμη. Ο μεγάλος όμως Ηγέτης, ο Κύριος και Θεός, που ήρθε στην γη «μορφήν δούλου λαβών», δεν αναγκάζει κανέναν να καταταγεί στον στρατό του. Μολονότι ο άνθρωπος είναι το πλάσμα Του, είναι το δημιούργημα των χειρών Του, στέκεται με λεπτότητα και σεβασμό εμπρός στην προσωπικότητά του.
Ο Κύριος δεν στρατολογεί. Προσκαλεί ο γλυκύς Ιησούς. Διότι θέλει ο δικός του "στρατός", οι άνθρωποι που θα τον ακολουθήσουν, να αποτελούνται όχι από ανελεύθερα ανδράποδα, αλλά από εθελοντές σταυροφόρους. Θέλει αυτοί που συνειδητά θα φέρουν το τιμημένο όνομα του χριστιανού, να νοιώθουν τον χριστιανισμό, όχι σαν αλυσόδεμα, αλλά σαν δύναμη που εμπνέει την καρδιά και ατσαλώνει την θέληση.
Ο Κύριος δεν στρατολογεί. Προσκαλεί ο γλυκύς Ιησούς. Διότι θέλει ο δικός του "στρατός", οι άνθρωποι που θα τον ακολουθήσουν, να αποτελούνται όχι από ανελεύθερα ανδράποδα, αλλά από εθελοντές σταυροφόρους. Θέλει αυτοί που συνειδητά θα φέρουν το τιμημένο όνομα του χριστιανού, να νοιώθουν τον χριστιανισμό, όχι σαν αλυσόδεμα, αλλά σαν δύναμη που εμπνέει την καρδιά και ατσαλώνει την θέληση. Γι΄ αυτό, λέει, όποιος θέλει μπορεί να με ακολουθήσει, ν΄ ακολουθήσει τον δρόμο που πρώτος βάδισα, τον δρόμο της αρετής και της απαρνήσεως του, γιαυτό και δεν ανέχεται κάθε τι που υποβιβάζει τον άνθρωπο, το πιο τέλειο δημιούργημα Του. Αυτό είναι το πρώτο χαρακτηριστικό της θείας αυτής Προσκλήσεως : Ο σεβασμός της ανθρώπινης ελευθερίας.
« Ου βιάζει, ουκ αναγκάζει, αλλ΄ έκαστον κύριον της εαυτού προαιρέσεως ποιεί ». Το δεύτερο χαρακτηριστικό της Θείας Προσκλήσεως είναι η ειλικρίνεια του μεγάλου Ηγέτου, του Χριστού μας. Από την πρώτη στιγμή που καλεί τους ανθρώπους δίπλα Του, τους μαθητές Του, τους Αποστόλους, τους Αγίους Του, αλλά και όλους εμάς, δεν τους κρύβει την αλήθεια, ούτε προσπαθεί να δημιουργήσει μια ατμόσφαιρα ψευδαισθήσεων και απατηλών ονείρων, όπως συχνά κάνουν όσοι ζητούν να παρασύρουν με το μέρος τους τις μάζες, ειδικότερα δε τους νέους...
Αυτοί όταν μιλούν στα πλήθη χρησιμοποιούν τις πιο εύηχες λέξεις, τα πιο φανταχτερά συνθήματα. Τους μιλούν για την δήθεν δικαιοσύνη, που δεν είναι τίποτε άλλο παρά καμουφλαρισμένη αδικία. Τους πιπιλίζουν το μυαλό με την δήθεν ελεύθερη ζωή, που οδηγεί όμως στην υποδούλωση την πνευματική. Τους προτείνουν ανατροπές θεσμών και αξιών. Αυτό έκαναν και κάνουν πολλοί...όλοι, δήθεν οδηγοί, δήθεν αρχηγοί και ηγέτες, που τα κίνητρα τους δεν είναι ο άνθρωπος αλλά οι ανάγκες τους, που θα τους αποφέρουν το κέρδος που προσδοκούν.
Αλλ΄ ο Θεάνθρωπος Κύριος κάνει το εντελώς αντίθετο. Απευθύνεται στον εσωτερικό άνθρωπο, όπου βρίσκεται η ρίζα του κακού. Μιλάει στα πλάσματά του με απόλυτη ειλικρίνεια. Αποκαλύπτει από την πρώτη στιγμή ότι ο δρόμος στον οποίο τους καλεί είναι ένας δρόμος ανηφορικός. Αν αποφασίσετε συνειδητά να με ακολουθήσετε, λέει, πρέπει από την πρώτη στιγμή να πάρετε την απόφαση να αγωνιστείτε, να πολεμήσετε τον κατώτερο εαυτό σας. Όλα εκείνα, που σαν πάθη, σαν κακίες, έχουν φωλιάσει μέσα σας, να τα ξεριζώσετε και να βάλετε στην θέση τους την αγάπη, την τιμιότητα, την ειλικρίνεια.
Αυτά λέει ο Αρχηγός της Ζωής και τελειωτής Κύριος με σαφήνεια, καθαρότητα, χωρίς τίποτα ν΄ αποκρύψει. Και ακόμη ζητάει απ΄ όσους ελεύθερα θα τον ακολουθήσουν να σηκώσουν με πίστη, ελπίδα και χαρά τον σταυρό τους. Κάθε δυσκολία που θα συναντήσουν, κάθε εμπόδιο για το καλό, να το υπερνικήσουν αγωνιζόμενοι με δύναμη και θάρρος. Κάθε άνθρωπος έχει τον Σταυρό του, μεγαλύτερο ή μικρότερο σταυρό, αυτόν πρέπει να σηκώσει με υπομονή, και να είναι σίγουροι πως ο Χριστός μας δεν θα τους δώσει μεγαλύτερο
σταυρό από αυτόν που μπορούν να αντέξουν. Δυστυχώς, όμως μυριάδες είναι εκείνοι οι άνθρωποι που κλείνουν τα αυτιά τους στην Θεία αυτή πρόσκληση και ακούνε με προσοχή διάφορες άλλες προσκλήσεις, σαφώς πολύ πιο δελεαστικές, ακούνε λόγια βαρύγδουπα μα κούφια περιεχομένου, που υπόσχονται ελευθερία, ευτυχία, δόξα και μεγαλεία. Και εν τέλει όσοι πείθονται από αυτές τις φωνές καταντούν ψυχικά ράκη, νοιώθοντας σαν φυλακισμένοι, καταλήγοντας ναυαγοί στο ταξίδι τους, ένα αέναο ταξίδι προς την καταστροφή τους, έναν δρόμο που τελικά οδηγεί στην δυστυχία τους.
Στους αιώνες της ιστορίας του ανθρωπίνου γένους, είδαμε να περνούν και να χάνονται στην λήθη, επίγειοι ηγέτες, μεγάλοι δημαγωγοί, βασιλιάδες, αυτοκράτορες, ταλαντούχοι πολιτικοί, τρομερές για την εποχή τους προσωπικότητες, διάσημοι όσο ζούσαν καλλιτέχνες κάθε είδους, που έτρεχε ο κόσμος να τους ακούσει και να εξασφαλίσει μια και μόνο ματιά τους, μα μόλις το φώς έφευγε από πάνω τους, όταν πέρναγε η μπογιά τους, όπως λέει ο θυμόσοφος λαός μας, ή όταν αυτοί έφευγαν από τον μάταιο τούτο κόσμο, οι ιστορικοί είδαμε πως τσιγκουνεύτηκαν το μελάνι τους για να τους καταγράψουν στο βιβλίο της ζωής, ενώ πολλοί από τους "σπουδαίους", τους "ιδιοφυείς" αυτούς ανθρώπους με τις αμφιλεγόμενες μα πάντα σαγηνευτικές ιδεολογίες και τα πιστεύω τους, οδήγησαν την ανθρωπότητα σε περίεργες ατραπούς και καταρράκωσαν τις ζωές των οπαδών τους, πρόδωσαν τις προσδοκίες τους και άφησαν πίσω κουφάρια, ναυάγια και αποτυχία. 
Ποιος θ΄ αραδιάσει τώρα όλα αυτά τα ναυάγια που ξέβρασε η φουρτουνιασμένη θάλασσα της αποτυχίας; Ποιος θα μετρήσει τους ναυαγούς της ζωής αυτής; Και ποιος θα βοηθήσει τους συγχρόνους ανθρώπους ν΄ ακούσουν την Θεία πρόσκληση, που τους καλεί ευγενικά...μα πάντα προαιρετικά, "όστις θέλει..." μας λέει και μας ξαναλέει ο Αρχηγός της Ζωής!!! σε ανώτερη ζωή, που τους αποτρέπει από τα κοινά, τα λίγα, τα μικρά, τα φθαρτά, τα φθηνά και τα πρόσκαιρα, για να γευθούν από τώρα και για πάντα, τα ιδιαίτερα, τα πολλά, τα μεγάλα, τα άφθαρτα, τον πλούτο της ζωής και την αιωνιότητα; Ο Χριστός "...πανταχού παρών και τα πάντα πληρών...και ζωής χορηγός", σταυρωμένος και αναστημένος, έγινε θυσία για όλους μας και δεν μας πρόδωσε ποτέ, ούτε τότε, ούτε τώρα, ούτε ποτέ..."νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων" Αμήν !!!"Τον Σταυρό σου προσκυνούμεν Δέσποτα, και την αγίαν σου Ανάστασιν δοξάζομεν".
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου