Αναρτήθηκε από
"... πόσος χρόνος εστίν ως τούτο γέγονεν αυτώ;
ο δε είπε· παιδιόθεν."
ο δε είπε· παιδιόθεν."
Δραματικὴ κατάσταση παιδιοῦ καὶ γονέα μας παρουσιάζεται στὴν σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή, η οποία και ὁδηγεῖ τὴν σκέψη μας στὸ παράλληλο σύγχρονο δρᾶμα πολλῶν ἀγοριῶν καὶ κοριτσιῶν καὶ δύστυχων γονέων, τῆς τραγικῆς στ᾿ ἀλήθεια ἐποχῆς μας. 
Πιάνεται ἡ ἀνάσα μας μπροστὰ σ᾿αὐτὸ τὸ δρᾶμα καὶ ἀπὸ τὴν ἀγωνία καὶ τὸν πόνο γιὰ τοὺς ἀξιολύπητους γονεῖς καὶ τὰ δυστυχισμένα παιδιά, μένουμε ἀμήχανοι και ἄφωνοι, ενώ ἕνα «γιατὶ» ἀναπηδάει από μέσα μας, ἀξιώνοντας μιὰν ἀπάντηση καὶ μιὰ σωστὴ λύση στὸ δρᾶμα ποὺ δημιουργεῖ τόσο σπαραγμὸ καὶ κλάμα.
Εἶχε «πνεῦμα ἄλαλον» αυτός ὁ άμοιρος νέος του εὐαγγελικοῦ ἀναγνώσματος καὶ τάσεις αὐτοκαταστροφῆς ὑπὸ τὴν ἐπήρεια τοῦ δαίμονος. Εὐτύχησε ὅμως νὰ ὁδηγηθῆ ἀπὸ τὸν πατέρα του στὸ Χριστὸ καὶ θεραπεύτηκε. Ὁ διάβολος, εἶναι ὀ
ντότης, πρόσωπο, καὶ τὸ ἔργο του εἶναι καταστρεπτικὸ γιὰ τὸν ἄνθρωπο καὶ τὴν δημιουργία, τὴν φύση. Κάποιοι σήμερα ἰσχυρίζονται ὅτι ὁ διάβολος εἶναι ἁπλῆ προσωποποίηση τοῦ κακοῦ, ψευδαίσθηση τῶν χριστιανῶν, ποὺ ἐπιμένουν νὰ βλέπουν παντοῦ δαιμόνια. Είναι όμως έτσι; Για να δούμε...
ντότης, πρόσωπο, καὶ τὸ ἔργο του εἶναι καταστρεπτικὸ γιὰ τὸν ἄνθρωπο καὶ τὴν δημιουργία, τὴν φύση. Κάποιοι σήμερα ἰσχυρίζονται ὅτι ὁ διάβολος εἶναι ἁπλῆ προσωποποίηση τοῦ κακοῦ, ψευδαίσθηση τῶν χριστιανῶν, ποὺ ἐπιμένουν νὰ βλέπουν παντοῦ δαιμόνια. Είναι όμως έτσι; Για να δούμε... Ἡ Ἁγία Γραφὴ διδάσκει ὅτι «εἰς τοῦτο ἐφανερώθη ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ ἵνα λύσῃ τὰ ἔργα τοῦ διαβόλου» (Α’ Ἰωάν. 3-8) καὶ ἀκόμα πὼς ο Χριστός σαρκώθηκε καὶ σταυρώθηκε καὶ πέθανε καὶ ἀναστήθηκε «ἵνα διὰ τοῦ θανάτου καταργήσῃ τὸν τὸ κράτος ἔχοντα τοῦ θανάτου, του τέστιν τὸν διαβόλον» (Ἑβραίους 2-14).
Τὸ κακὸ εἶναι ὅτι ἡ παιδεία μας καὶ ὅλος ὁ πολιτισμός μας ἀγνοεῖ τὴν περὶ δαιμόνων καὶ διαβόλου πραγματικότητα καὶ ὄχι μόνο δὲν τὴν ἀντιμετωπίζει, ἀλλὰ διστάζει νὰ τὴν ψηλαφίσει καὶ νὰ προβληματισθεί, νὰ μιλήσει γιὰ διάβολο καὶ ἁμαρτία. Ἔτσι λοιπὸν μεγιστοποιεῖται ὁ κίνδυνος νὰ μείνει ὁ σημερινὸς ἄνθρωπος ἀνίσχυρος, ἀδύνατος, ἀλύτρωτος.
Σήμερα ἡ δαιμονικὴ ἐπήρεια
.jpg)
ἐκφράζεται στὸν ἄνθρωπο μὲ ποικίλους τρόπους. Ἡ πλέον συνήθης της ἐκδήλωση εἶναι ἡ ἔλλειψη κάθε ἐνδιαφέροντος γιὰ τὶς καθημερινὲς δραστηριότητες τῆς ζωῆς, τὸ αἴσθημα ἀνικανότητας, ἡ ἔμμονη ἰδέα πὼς «δὲν ἀξίζει κανεὶς νὰ ζῆ». Ἀθυμία καὶ πλήρης ἀδιαφορία γιὰ ὅλα. Καὶ ἔτσι μὲ πεσμένο το ἠθικό, χωρὶς κανένα κέφι, μὲ πλήρη διαταραχὴ τοῦ ψυχικοῦ συστήματος καὶ ἐγκατάλειψη κάθε πνευματικοῦ καὶ θρησκευτικοῦ μέσου ἐπικοινωνίας μὲ τὸ Θεό, ἐπέρχεται καὶ κατάρρευση τοῦ νευρικοῦ συστήματος, ποὺ ὁδηγεῖ σὲ πλήρη ἀπογοήτευση, μοναξιὰ καὶ συχνὰ ἀπόγνωση.Ὁ ἅγιος Νεῖλος τονίζει πὼς ἡ δαιμονικὴ αὐτὴ ἐπήρεια εἶναι «σκώληξ καρδίας» ποὺ θίγει καίρια τὴν ψυχὴ καὶ σὰν ἄλλο σκουλήκι κατατρώγει στὴν συνέχεια καὶ διαλύει ὁλόκληρη τὴν ἀνθρώπινη ὕπαρξη.
Καὶ ὁ ἅγιος Ἰωάννης, ὁ συγγραφέας τῆς κλίμακας τῶν ἀρετῶν (κάντε κλικ εδώ και διαβάστε τον βίο και τα έργα του από παλαιότερη ανάρτηση της ιστοσελίδας μας),
.jpg)
ποὺ αυτήν την Κυριακή της 26ης Μαρτίου 2023, την Δ΄ Κυριακή των Νηστειών, θα εόρταζε κανονικά, μα βάσει του τυπικού μας, επειδή αποδίδεται η εορτή του Ευαγγελισμού, η Ακολουθία του ψάλλεται στα Απόδειπνα, και έτσι το πρόσωπο του θα προβληθεί ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία μας, για το συγγραφικό του έργο και τον άμεμπτο βίο του, και για την αγιοσύνη και την βιοτή του, την 30η Μαρτίου, οπότε και είναι η αγία κοίμησις του, αὐτὴ τὴν δαιμονικὴ ἐπήρεια τὴν ἀποκαλεῖ ἀκηδία. Λέγει λοιπὸν ὁ ὅσιος· «Ἀκηδία εἶναι παράλυσις τῆς ψυχῆς, χαλάρωσις νοῦ, ὀκνηρία, ἀδιαφορία, πρὸς πάντα ἀγῶνα, μῖσος κατὰ τοῦ ἐπαγγέλματος» ποὺ ὅλα αὐτὰ ἀπεργάζονται συστηματικὰ τὸν θάνατο, ὅπως χαρακτηριστικὰ τονίζει ὁ ἀπόστολος Παῦλος· «ἡ δὲ τοῦ κόσμου λύπη θάνατον κατεργάζεται» (Β’ Κορινθ. 7-10).
Ὁ δε ἱερὸς Χρυσόστομος, που δεν έχει αφήσει ασχολίαστο κανένα παλαιότερο ή σύγχρονο πρόβλημα ανά τους αιώνες, σημειώνει· "ἡ πλέον βλαβερὴ ἀπ᾿ ὅλες τὶς δαιμονικὲς ἐνέργειες εἶναι ἡ ὑπερβολὴ τῆς ἀθυμίας, δηλαδή τῆς κατάθλιψης καὶ τῆςἀπελπισίας".Ποιὰ ὅμως εἶναι ἡ βασικότερη αἰτία ὅλης αὐτῆς τῆς δραματικῆς καταστάσεως; Χωρὶς ἀμφιβολία είναι ἡ ψυχικὴ ἐρημιὰ ἀπ᾿ τὴ Χάρη τοῦ Θεοῦ. Ὁ συγκλονισμὸς ἀπ᾿ τὴν ἀπιστία καὶ τὴν ἀθεΐα είναι αυτός ποὺ προκαλεῖ φοβερὸ κενὸ στὸν ψυχικὸ κόσμο τοῦ ἀνθρώπου. Εσωτερικά η ἀτομικιστική, ἐγωιστική, ἄνετη ζωή του. Ὁ κορεσμός, ἡ ἀπληστία, ἡ τεμπελιὰ, ο οχαδερφισμός. Ενώ από εξωτερικούς παράγοντες το κενό δημιουργείτε, φυσικά από τὰ ναρκωτικά...κάθε είδος ναρκωτικά, τα οποία καθώς μαθαίνω τελευταία, δεν λείπουν ούτε από την δική μας γειτονιά.
.jpg)
Ἡ ἀγωγὴ τῶν παιδιῶν μας εἶναι,
.jpg)
Προσοχή καὶ ἐγρήγορση λοιπόν αγαπητοί ενορίτες και προσκυνητές της ολοκαίνουργιας εκκλησιάς μας, αναγνώστες και φίλοι, διαδικτυακοί και μή. Καὶ αν αντιληφθούμε πως λίγο παρέκκλινε η νεολαία μας, τα παιδιά μας, τα νιάτα της γειτονιάς μας, από το μονοπάτι του Θεού, τότε εμείς οι γονείς τους, οι δάσκαλοι, οι ιερείς και οι κατηχητές τους, ας αναλογιστούμε πως ίσως έχουμε μερίδιο ευθύνης για την παρέκκλιση τους αυτή και ας κάνουμε μια ἀναθεώρηση της τακτικῆς μας.
«Ὢ γενεά ἄπιστος καί διεστραμμένη, ἕως πότε ἀνέξομαι ἡμῶν;»
το οποίο μήνυμα μας παροτρύνει επιτακτικά και αυστηρά, αλλά και στοργικὰ και πατρικά, ὅλους εμάς που έχουμε την ευθύνη στην διαπαιδαγώγηση της νεολαίας μας...
...''Φέρετε αυτόν πρός με",
...φέρτε τα παιδιά σας κοντά Μου!!!
*παρακάτω θα δείτε το Ευαγγέλιο αυτής της Κυριακής, της Δ΄ των Νηστειών, σε αρχαίο κείμενο και σε νεοελληνική απόδοση...
Το Ευαγγέλιον
της Κυριακής Δ΄ των Νηστειών
"Η παραβολή του σεληνιαζόμενου νέου" (Μάρκ. θ΄ 17-31)
Κυριακή 26η Μαρτίου 2023
*Αρχαίο κείμενο
Και επηρώτησε τον πατέρα αυτού· πόσος χρόνος εστίν ως τούτο γέγονεν αυτώ; ο δε είπε· παιδιόθεν. Και πολλάκις αυτόν εις το πυρ έβαλε και εις ύδατα, ίνα απολέση αυτόν αλλ’ ει τι δύνασαι, βοήθησαν ημίν σπλαγχνισθείς εφ' ημάς. ο δε Ιησούς είπεν αυτώ το εί δύνασαι πιστεύσαι, πάντα δυνατά τω πιστεύοντι. Και ευθέως κράξας ο πατήρ του παιδιού μετά δακρύων έλεγε- πιστεύω, κύριε βοήθει μου τη απιστία. Ιδών δε ο Ιησούς ότι επισυντρέχει όχλος επετίμησε τω πνεύματι τω ακαθάρτω λέγων αυτώ· το πνεύμα το άλαλον και κωφόν, εγώ σοι επιτάσσω, έξελθε εξ' αυτού και μηκέτι εισέλθης εις αυτόν. Και κράξαν και πολλά σπαράξαν αυτόν εξήλθε, και εγένετο ωσεί νεκρός, ώστε πολλούς λέγειν ότι απέθανεν. ο δε Ιησούς κρατήσας αυτόν της χειρός ήγειρεν αυτόν και ανέστη.
Και εισελθόντα αυτόν εις οίκον οι μαθηταί επηρώτων αυτόν κατ' ιδίαν, ότι ημείς ουκ ηδυνήθημεν εκβαλείν αυτό. Και είπεν αυτοίς· τούτο το γένος εν ουδενί δύναται εξελθείν ει μη εν προσευχή και νηστεία. Και εκείθεν εξελθόντες παρεπορεύοντο δια της Γαλιλαίας και ουκ ήθελεν ίνα τις γνώναι. εδίδασκε γαρ τους μαθητάς αυτού ότι ο υιός του ανθρώπου παραδίδοται εις χείρας ανθρώπων, και αποκτενούσιν αυτόν, και αποκτανθείς τη τρίτη ήμερα αναστήσεται».
*Νεοελληνική ερμηνεία
Εκείνο τον καιρό ένας άνθρωπος πλησίασε τον Ιησού, γονάτισε μπροστά του και είπε· Διδάσκαλε,· σου έφερα το γιο μου, που έχει πνεύμα άλαλο· Και όπου τον πιάσει τον ρίχνει κάτω, και αφρίζει και τρίζει τα δόντια του και ξεραίνεται· και είπα στους μαθητές σου για να το βγάλουν και δεν μπόρεσαν. Και ο Ιησούς του αποκρίθηκε και λέγει· Ω γενεά άπιστη, ως πότε θα είμαι μαζί σας ως πότε θα σας βαστάξω; Φέρτε μου εδώ το παιδί. Και του το έφεραν. Και όταν το παιδί είδε τον Ιησού, αμέσως το πονηρό πνεύμα το τράνταξε και έπεσε στη γη και κυλιόταν αφρίζοντας.
Και ο Ιησούς ρώτησε τον πατέρα του· Πόσος καιρός είναι από τότε που το έπαθε; Και ο πατέρας είπε· Από τότε που ήταν παιδί. Και πολλές φορές και στη φωτιά τον έριξε και στο νερό για να τον ξεκάμει· μα αν κάτι μπορείς, λυπήσου μας και βοήθησε μας. Και ο Ιησούς του είπε· Αν μπορείς να πιστέψεις, όλα είναι δυνατά σ' εκείνον που πιστεύει. Και αμέσως έβαλε φωνή ο πατέρας του παιδιού με δάκρυα και είπε· Πιστεύω Κύριε· βόηθα με στην απιστία μου. Και όταν είδε ο Ιησούς πως μαζεύεται κόσμος, μίλησε αυστηρά στο ακάθαρτο πνεύμα και του λέγει: Πνεύμα άλαλο και κουφό, εγώ σε διατάζω, να βγεις από το παιδί και να μην ξαναμπείς σ' αυτό. Και το πνεύμα, αφού έβαλε μεγάλη φωνή και τράνταξε δυνατά το παιδί, βγήκε· και το παιδί έγινε σαν νεκρό, ώστε πολλοί να λέγουν πως πέθανε. Και ο Ιησούς το ‘πιασε από το χέρι και το σήκωσε και εκείνο στάθηκε ορθό.
Και όταν ο Ιησούς πήγε στο σπίτι οι μαθητές του τον πήραν κατά μέρος και τον ρωτούσαν: Γιατί εμείς δεν μπορέσαμε να βγάλουμε το πονηρό πνεύμα; Και τους είπε· Τα πονηρά πνεύματα με κανέναν τρόπο δε βγαίνουν παρά μόνο με προσευχή και με νηστεία. Και αφού βγήκαν από εκεί διάβαιναν κρυφά μέσα από τη Γαλιλαία και κανείς δεν ήθελε να το ξέρει. Γιατί δίδασκε τους μαθητές του και τους έλεγε πως ο υιός του ανθρώπου παραδίνεται στα χέρια των ανθρώπων και θα τον σκοτώσουν και αφού πεθάνει την τρίτη ημέρα θα αναστηθεί.
Και για να μην ξεχνιόμαστε...
...στην χρονιά που μας πέρασε, το 2021,
γιορτάσαμε το...
...ενώ το νέο έτος, το 2022,
θα μας θυμίζει καθ' όλην την διάρκεια του,
την μαύρη επέτειο των...
...Καλή Ανάσταση!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου