Ο ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ ΥΜΝΟΣ ή ΟΙ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ.

Τη Υπερμάχω Στρατηγώ τα νικητήρια, 

Ως λυτρωθείσα των δεινών ευχαριστήρια, 

Αναγράφω σοι η Πόλις σου, Θεοτόκε. 

Αλλ’ ως έχουσα το κράτος απροσμάχητον, 

Εκ παντοίων με κινδύνων ελευθέρωσον. 

Ίνα κράζω σοι

Χαίρε, Νύμφη Ανύμφευτε.

 Αγαπητοί μας αναγνώστες, διαδικτυακοί και μη φίλοι της ιστοσελίδας του ολοκαίνουργιου Ιερού Ναού μας μετά τα Θυρανοίξια του τον Οκτώβριο του 2019 και της Ενορίας μας, εδώ και πέντε εβδομάδες έχουμε εισέλθει σε μια από τις πνευματικότερες περιόδους της λειτουργικής και λατρευτικής ζωής της Εκκλησίας του Χριστού μας. Πρόκειται, όπως όλοι γνωρίζουμε, για την περίοδο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής ή της Σαρακοστής, όπως την αναφέρουμε στην καθημερινότητα μας. 

    Ηιστοσελίδα της Ενορίας μας έχει αναρτήσει πολλά σαρακοστιανά άρθρα όλον αυτόν τον καιρό και θα συνεχίσει με τους ίδιους ρυθμούς μέχρι το τέλος της περιόδου του Τριωδίου, το Μεγάλο Σάββατο, να ανεβάζει ακόμα περισσότερα, καινούργια και παλαιότερα, αναρτήσεις σημερινές ή επαναλήψεις, 

 την γνώμη της για τα τρέχοντα θέματα, ειδήσεις της Ενορίας μας και άλλα, με απώτερο σκοπό, τώρα που λόγω του κορωνοϊού και της πανδημίας του, που συνεχίζει, παρότι σε ύφεση να επηρεάζει την ζωή μας, έχουμε τον χρόνο και τον τρόπο να προσευχηθούμε λίγο περισσότερο, αφού έχουμε οι περισσότεροι κατεβάσει λίγο τους τόνους της καθημερινότητας μας, αλλά και να μάθουμε κάποια στοιχεία για την Πίστη και την Λατρεία μας, που λόγω του γρήγορου τρόπου ζωής μας και της ιλιγγιώδους ταχύτητας που αναπτύξαμε για να αποκτήσουμε όλα τα υλικά εκείνα αγαθά που υποτίθεται θα μας έκαναν ευτυχισμένους και να ζήσουμε καλύτερα εμείς και οι οικογένειες μας, δεν τα δώσαμε τόσο σημασία, δεν κατηχηθήκαμε, ή και τα μάθαμε λανθασμένα, ή τα γνωρίσαμε μισά και με πολλές παρερμηνείες. 
       Σήμερα, με το άρθρο μας αυτό, που είναι σε επανάληψη από την αντίστοιχη περσινή περίοδο, που ευτυχώς δεν μοιάζει με την φετινή, που αν μη τι άλλο υπάρχει λατρευτική ζωή που απευθύνεται στους πιστούς...με ανοιχτές εκκλησιές, και για αυτό το προσαρμόσαμε στην σημερινή πραγματικότητα, θα εστιάσουμε στην Παναγία μας και στον Ακάθιστο ΄Ύμνο, 
το "δημοφιλέστερο", λαοφιλέστερο καλύτερα για να μην παρεξηγηθώ, ποίημα παγκοσμίως, έναν Ύμνο στην Παναγία Μάνα μας, Μητέρα του Χριστού μας και Μάνα όλου του κόσμου, που η Εκκλησία τον τοποθέτησε με το λατρευτικό Τυπικό της μέσα στην κατανυκτική και πένθιμη ατμόσφαιρα της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, για να μας δώσει την χαρά μέσα στην λύπη, αλλά και την ευκαιρία να της πούμε τα λόγια που της αναλογούν και να την "Χαιρετήσουμε" όπως της αξίζει.  

        Η ονομασία της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, οφείλεται στο ότι περιλαμβάνει 6 συνολικά εβδομάδες Νηστειών, 40 περίπου ημέρες δηλαδή αυστηρής νηστείας και πνευματικότητας, ενώ όλη η ζωή των Ελλήνων, των ενθέρμων χριστιανών, αλλά και των χλιαροτέρων εξ ημών, κινείται γύρω από αυτήν την πραγματικότητα που αιώνες τώρα έχει ριζώσει στην εκκλησιαστική, αλλά και στην λαϊκή μας παράδοση, μια παράδοση που αγωνίζονται πλέον κάποια κέντρα εξουσίας, εσωτερικά και εξωτερικά, να ξεριζώσουν από την ψυχή μας, αφού αφόρητα τους ενοχλούν στα σχέδια τους.

     Όλη αυτή η περίοδος στοχεύει στην πνευματική μας προετοιμασία για το Πάσχα. Οι ιδιαίτερες ακολουθίες και οι προσευχές, καθώς και ο συνδυασμός τους με τη νηστεία σηματοδοτούν σαν οδοδείκτες και ένα καινούριο ξεκίνημα, μια καινούρια πορεία για τη ζωή μας, ώστε ανακαινισμένοι να βιώσουμε τα σωτήρια για όλη την ανθρωπότητα γεγονότα της Σταύρωσης και της Ανάστασης του Θεανθρώπου Χριστού. Γεγονότα που θα λάβουν χώρα μπροστά στα μάτια μας καθ΄όλην την διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδος. "Σήμερον κρεμάται επί ξύλου ο εν ύδασιν την γην κρεμάσας"  θα ψάλλουμε την Μεγάλη Πέμπτη, αλλά λίγο αργότερα, το Μεγάλο Σάββατο το πρωΐ,"Ανάστα ο Θεός¨ θα ακουστεί από το στόμα του ιερέως κατά την Πρώτη Ανάσταση.

    Έμείς όμως ας επικεντρωθούμε σήμερα στις Παρασκευές της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και συγκεκριμένα ας δούμε τις τέσσερις πρώτες Παρασκευές της το βράδυ, όπου ψάλλουμε τμηματικά τον Ακάθιστο Ύμνο, που είναι ένας ύμνος που αποτελείται από προοίμιο και 24 οίκους (στροφές) σε ελληνική αλφαβητική ακροστιχίδα, από το Α ως το Ω, και ο οποίος συντάχθηκε πιθανότατα από τον Άγιο Ρωμανό τον Μελωδό τον 6^ο αιώνα. 

     Το υπέροχο αυτό υμνολογικό κείμενο που εξυμνεί την Μητέρα όλων μας, την Θεοτόκο και θαυμαστή κόρη των Αγίων προστατών μας, των Δικαίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννας, εδώ στην καινούργια εκκλησιά μας που φέρει το όνομα τους, θα το ψάλλουμε με κάθε επισημότητα ολόκληρο, και με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη μεγαλοπρέπεια, αυτήν που μας αφήνουν φέτος τα καλυτέρα από πέρυσι δεδομένα του κορωνοϊού, το βράδυ της Παρασκευής  της 6ης Απριλίου 2022, της Ε΄ εβδομάδας της Μεγάλης Σαρακοστής από τις 7.00 μ.μ. έως 9.00 μ.μ. με την παρουσία όσων πιστών το θελήσουν να είναι παρόντες, δια ζώσης, πια και να "χαιρετήσουν" την Παναγία μας για τελευταία φορά πριν την Ανάσταση, πάντα με προσοχή με μάσκες, με αποστάσεις και τηρώντας όλα τα μέτρα ασφαλείας και υγιεινής. 

   Όλοι μαζί, ενορίτες, προσκυνητές και επισκέπτες στον Ιερό Ναό μας, όπου οι πιστοί για ακόμα μια φορά θα τοποθετήσουν την εικόνα της Παναγίας μας στο κέντρο της ολοκαίνουργιας εκκλησιάς μας, θα την ακουμπήσουν στολισμένη με τα πρώτα λουλούδια της άνοιξης πάνω σε κεντημένο ασπροκέντι στο τρισκέλι της, από όπου και φωτισμένη με τις δώδεκα αγνές λαμπάδες από μελισσοκέρι στο δωδεκακέρι της, θα μας βλέπει και θα χαίρεται με την αγάπη που την περιβάλλουμε, την στοργή και την λατρεία που δείχνουμε στο πρόσωπο της, όπως τις αξίζει και της πρέπει...όπως θα κάναμε στην μάνα όλων μας!!!

       Όλη όμως την ακολουθία του Ακαθίστου Ύμνου, που ονομάζεται έτσι γιατί ψάλλεται από τους χριστιανούς πιστούς σε όρθια στάση, έχει επικρατήσει να την αποκαλούμε Ακολουθία των Χαιρετισμών. Γιατί άραγε; Μα από τα συνεχή χαίρε που περιλαμβάνει. Τα χαίρε αυτά είναι οι 24 χαιρετισμοί που απευθύνονται στην Παναγία από τον Αρχάγγελο Γαβριήλ κατά το σωτήριο για όλη την ανθρωπότητα γεγονός του Ευαγγελισμού της, από τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο, όταν εκείνος ήταν έμβρυο, από τους βοσκούς και τους Μάγους κατά τη Γέννηση του Θεανθρώπου Χριστού, και φυσικά από όλους εμάς τους πιστούς. 

      Κάθε ένας χαιρετισμός ξεκινάει με ένα από τα 24 αντίστοιχα γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου, από το Α ως το Ω. Μας υπενθυμίζουν όλο το μεγαλείο της Μητέρας του Θεού, καθώς και την καθοριστική της συμβολή στη σωτηρία του κόσμου κατά το γεγονός της Ενανθρώπισης του Δευτέρου Προσώπου της Αγίας Τριάδας. Η Παναγία είπε τότε ελεύθερα το μεγάλο "ναι" στην πρόσκληση του Θεού για συνεργασία, έδωσε την συγκατάθεσή της για να δοθεί στην ανθρωπότητα η δυνατότητα να διορθώσει το σφάλμα του Αδάμ και να επανασυνδεθεί με το Θεό. Να απελευθερωθούν οι άνθρωποι από τη υποδούλωση στη φθορά και στον θάνατο.

    Οι περισσότεροι θεωρώ γνωρίζουμε ότι η σύνθεση του Ακαθίστου Ύμνου σχετίζεται άμεσα με την θαυματουργική παρέμβαση της Παναγίας και την ακόλουθη σωτηρία της Κωνσταντινούπολης από την αιφνίδια πολιορκία των Αβάρων και των Περσών την νύχτα της 7ης προς 8η Αυγούστου του 626 μ. Χ., κι ενώ ο Αυτοκράτορας Ηράκλειος ηγούνταν εκστρατείας του βυζαντινού στρατού στην καρδιά της Περσίας. 

Τότε, κατά την παράδοση, όρθιοι οι πιστοί έψαλλαν τον από τότε λεγόμενο «Ακάθιστο Ύμνο» στην Παναγία, αποδίδοντας τα «...νικητήρια...» και την ευγνωμοσύνη τους «...τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ...».

     Και στους σημερινούς καιρούς όμως, παρόλο που οι στιγμές που περάσαμε και περνάμε ακόμα ως κοινωνία, ως χώρα, ως έθνος, ως κράτος, ως πλανήτης, είναι τραγικές λόγω της πανδημίας, που δεν λέει να φύγει και να μας αφήσει ήσυχους, αλλά και του πολέμου λίγο πέρα από τα βόρεια σύνορα μας, στην Ουκρανία, έναν αδικαιολόγητο πόλεμο που κήρυξε η Ρωσία, σκοτώνοντας κατά την διάρκεια του αμάχους, άνδρες, γυναίκες, ακόμα και παιδιά, 

ενώ αποκαλύπτονται το ένα μετά το άλλο εγκλήματα πολέμου που διέπραξε ο ρωσικός στρατός, ενός πολέμου με επιπτώσεις τραγικές στις οικονομίες όλων των κρατών της οικουμένης, αλλά και απειλές για πυρηνική σύρραξη, ακόμα και για επισιτιστική κρίση μέσα στον 21ο αιώνα της αέναης ανάπτυξης, και της ταχύτητας, της επιστημονικής εξέλιξης και του άκρατου καταναλωτισμού, εμείς οι Έλληνες, οι χριστιανοί, οι Ορθόδοξοι, δεν θα διστάσουμε αλλά κάθε Παρασκευή με ανυπομονησία θα κατακλύσουμε και πάλι, μετά από δυο και περισσότερα χρόνια, τις εκκλησιές μας, και θα πρόσφερε  φόρο τιμής..."χαιρετώντας" με αυτόν τον ιδιαίτερο τρόπο την μητέρα του, την Παναγία Θεοτόκο. 

     Το ίδιο ακριβώς θα κάναμε με απόλυτο σεβασμό στο πρόσωπο της Θεοτόκου και εμείς εδώ στην όμορφη γειτονιά των Ανθοκήπων της Νέας Ευκαρπίας. Έτσι με ευλάβεια και πίστη, την Παρασκευή της 8ης  Απριλίου 2022, θα έρθουμε και πάλι εδώ, στην υπέργεια, όμορφη και ολοκαίνουργια εκκλησία των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννας, που το Σαββατοκύριακο της 12ης και 13ης Οκτωβρίου 2019, τελέσαμε τα επίσημα Θυρανοίξια της και από τότε τελούμε σε αυτόν όλα τα Μυστήρια, τις Ακολουθίες, τις Θείες Λειτουργίες, και φυσικά θα τελέσουμε και τους Χαιρετισμούς και τον Ακάθιστο Ύμνο, ενθυμούμενοι όμως παράλληλα πως πέρυσι είχαμε περιορισμούς στα άτομα που επιτρεπόταν να εισέλθουν στον ναό, λόγω της πανδημίας και του κορωνοϊού, του πιο "ασεβή", "ανίερου" και "ανευλαβή" ιού της, ενώ φέτος τα πράγματα είναι καλύτερα και έτσι μας επιτρέπουν να μπούμε και πάλι στους ναούς που χτίσαμε όλα αυτά τα χρόνια με τα ίδια μας τα χέρια, και να σιγοψιθυρίσουμε μαζί με τους ιερείς μας μπροστά στην Παναγιά θα της απαγγέλλουν τα "Χαίρε" που όλοι της οφείλουμε και τις αμόζουν.

   Θα έρθουμε με το γλυκό κάλεσμα της καμπάνας από το ολοκαίνουργιο καμπαναριό μας, όσοι περισσότεροι μπορέσουμε για να πούμε τα "Χαίρε" στην Μητέρα όλων μας την Παναγία. Θα έρθουμε να εναποθέσουμε όλες τις ελπίδες μας σε εκείνην για την σωτηρία μας από τον λοιμό που κατατρώει τις σάρκες μας και δεν μας αφήνει ακόμα να γεμίσουμε τις εκκλησιές μας όπως παλιά, αλλά θα έρθουμε να τις ζητήσουμε να σταματήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία και να επέλθει η ειρήνη, θα της ζητήσουμε να σταθεί δίπλα μας στις προσπάθειες που κάνουμε εδώ στην γειτονιά μας και στο πατρικό της σπίτι, για να στολίσουμε και να "ντύσουμε" και εσωτερικά το σπίτι των γονιών της,  και πρώτα ο Θεός, αν του χρόνου μας το επιτρέψει, στον καινούργιο σολέα μας να έχουμε κάγκελα, να έχουμε τον ξυλόγλυπτο  Αρχιερατικό Θρόνο, να στολίσουμε το νέο Αρχονταρίκι και την κουζίνα μας, θα ετοιμάσουμε το παρεκκλήσι στον Νάρθηκα του Ναού μας, να αγιογραφήσουμε τις εικόνες και να κατασκευάσουμε τα έπιπλα, να ξεπληρώσουμε τα καινούργια μαρμάρινα προσκυνητάρια στον νάρθηκα και τα καντήλια του πανέμορφου ξυλόγλυπτου τέμπλου μας, να εξοφλήσουμε, τις τοποθετημένες εικόνες του, αλλά και τα ασημένια καντήλια που στολίζουν το τέμπλο και τον Νάρθηκα. 

     Όλες τις ελπίδες μας τις εναποθέτουμε σε εσένα Παναγιά μου έτσι ώστε να μπορέσουμε φέτος και περισσότερες λαμπάδες να σου ανάψουμε και την εικόνα σου να στολίσουμε όπως σου αξίζει, και να σε "χαιρετήσουμε" με ακόμα περισσότερη αγάπη, με όλη την αγάπη που σου πρέπει, και με μεγαλύτερη προσδοκία της θέας του προσώπου σου, αλλά και του Υιού σου και Χριστού μας, που ετοιμάζεται για την Θυσία Του πάνω στον Σταυρό του μαρτυρίου Του, αλλά αμέσως μετά για το Πάσχα και την Ανάσταση Του. Και όλα αυτά όχι όπως πέρυσι, αλλά να τα εορτάσουμε όπως κάναμε τα προηγούμενα χρόνια, χωρίς την απειλή της μετάδοσης του κορωνοϊού, αλλά όπως ποτέ άλλοτε, να εορτάσουμε και να πανηγυρίσουμε στην καινούργια εκκλησιά μας που δεν προλάβαμε να την χαρούμε και αναγκαστήκαμε να την κλείσουμε μετά τα Θυρανοίξια της τον Οκτώβριο του 2019. 

      Ξεκινήσαμε τον αγώνα της νηστείας και της προσευχής πριν από πέντε εβδομάδες και...με την βοήθεια του Θεού, θα φθάσουμε μέσα από την Μεγάλη Εβδομάδα και στην Ανάσταση και στην Διακαινήσιμο Εβδομάδα. Όχι όμως χωρίς εορτασμούς χωρίς εκκλησιά, όπως πέρυσι, μόνοι στα σπίτια και προσευχόμενοι, με τους ιερείς μας να προσεύχονται και αυτοί για εμάς και να τελούν τις διατεταγμένες Ακολουθίες στις εκκλησιές τους μόνοι τους. Φέτος, πρώτα ο Θεός, και αν μας το επιτρέψει, τότε η Μεγάλη Εβδομάδα δεν θα είναι μίζερη και άδεια, αλλά όλοι υγιείς, όμορφοι και χαριτωμένοι θα φτάσουμε δυνατοί την Μεγάλη Πέμπτη στην Σταύρωση του Χριστού μας και θα κλάψουμε για τα βασανιστήρια Του, μετά, την αποφράδα ημέρα της Μεγάλης Παρασκευής θα τον ενταφιάσουμε με συντριβή και το βράδυ θα τον περιφέρουμε, σύμφωνα με τις λαϊκές και εκκλησιαστικές παραδόσεις μας, στις γειτονιές και στα σοκάκια της όμορφης Ελλάδας μας, την επομένη, Μεγάλο Σάββατο το πρωΐ στην Πρώτη Ανάσταση, "Ανάστα ο Θεός" θα βροντοφωνάξουμε και μες στις εκκλησιές μας δάφνες θα πετάξουμε και με εκκωφαντικό θόρυβο τον δολοπλόκο διάβολο που τώρα χαίρεται με την κατάντια μας, από την ζωή μας θα αποδιώξουμε νικώντας τον, κατόπιν το βράδυ "Χριστός Ανέστη" θα ψάλλουμε στα προαύλια των εκκλησιών της πατρίδας μας, αυγά θα τσουγκρίσουμε και "Αληθώς Ανέστη" θα αποκριθούμε, επαληθεύοντας το γεγονός της Ανάστασης, στους συνανθρώπους μας, που θα μας λένε με διπλή χαρά, αφού πέρυσι ίσως τους έλειψε,  το "Χριστός Ανέστη". 

      Και μετά την βραδινή Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία, μαγειρίτσα να φάμε στην κοινή Τράπεζα του σπιτιού μας με όλα τα μέλη της οικογένειας μας παρόντα, και την επομένη, Κυριακή του Πάσχα στις εκκλησιές, το Ευαγγέλιο σε όλες τις γλώσσες θα πούμε το πρωΐ..."Διαγενομένου τοῦ Σαββάτου, Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ Μαρία ἡ τοῦ Ἰακώβου καὶ Σαλώμη ἠγόρασαν ἀρώματα...",ενώ το μεσημέρι αρνί θα σουβλίσουμε στις αυλές των σπιτιών μας, στις πόλεις, αν μπορέσουμε και στα χωριά μας που μας έλειψαν πολύ, και για πενήντα ημέρες από τούδε και στο εξής "Χριστός Ανέστη" θα λέμε αντί για καλημέρα μέχρι να αναληφθεί ο Χριστός και Σωτήρας μας και να αρχίσει την Πεντηκοστή το ιεραποστολικό έργο των Αποστόλων Του.

      Δεν υπάρχει άλλη χώρα σαν την Ελλάδα μας, δεν υπάρχουν τέτοιες όμορφες παραδόσεις, που να μπορούν να πλέκονται και να μπλέκονται τόσο γερά και στέρεα στο βάθος της αρχαίας ελληνικής και βυζαντινής ιστορίας μας. Δεν υπάρχουν αλλού τέτοιοι άνθρωποι λεβέντες και λεβέντισσες σαν τους Έλληνες και τις Ελληνίδες, με τόση πίστη στον Θεό Πατέρα μας, στο Υιό Του Χριστό, στο Πνεύμα το Άγιο και Ζωοποιό, την Αγία Τριάδα μας, που επικεφαλίδα στο Ελληνορθόδοξο Σύνταγμα της πατρίδας μας, εδώ και πάρα πολλά χρόνια, την βάλαμε για να το κάνει κάτι ξεχωριστό και καθαγιασμένο. 

Εδώ σας θυμίζω πως πέρυσι, και λόγω της πανδημίας που έλεγχε μεγάλο μέρος της ζωής και της καθημερινότητας μας, το Σύνταγμα μας λίγο το παρερμηνεύσαμε κατά το δοκούν, το καταπατήσαμε, το καταστρατηγήσαμε, το καταργήσαμε σε πολλές των περιπτώσεων και γράψαμε την γνωστή σε όλους Ελληνική Δημοκρατία μας και πάλι με μικρή ακροστιχίδα, κάνοντας την μια μικρή και ασήμαντη δημοκρατία, για το δημόσιο καλό...τι άλλο, όπως παλαιά...θυμάστε, αφού δεν σταθήκαμε άξιοι των περιστάσεων, δεν αναγνωρίσαμε το Θεϊκό μέσα στο ανθρώπινο, και τελικά δεν αφήσαμε τον χριστιανό έστω και λίγο να αναπνεύσει αυτό το περσινό Πάσχα, δίνοντας του έστω την ευκαιρία, να βρεθεί, επαναλαμβάνω, με όλους τους όρους προστασίας και με κάθε προφύλαξη, στην εκκλησιά του και έστω και μια φορά να κοινωνήσει το Σώμα και το Αίμα του Χριστού και Θεού του, που δυστυχώς πέρυσι, όπως και πρόπερσι..."ξανασταυρώσαμε"!!! Κάποιοι ηθελημένα και εσκεμμένα, μα οι περισσότεροι άθελα μας. Ας μην αφήσουμε να γίνει το ίδιο και φέτος!!!

    'Όμως οι αποφάσεις της Ελληνικής Κυβερνήσεως και της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, η υπακοή στον Επίσκοπο, είναι αυτά που πρέπει να ακολουθήσουμε και φέτος στις δύσκολες περιόδους που διαδέχονται η μια την άλλη και που περνά και η χώρα μας μαζί με τους υπολοίπους λαούς της γης, κάνοντας υπακοή και προσευχή, όπως μας συμβουλεύουν τόσοι και τόσοι Άγιοι της Εκκλησίας μας ανά τους αιώνες, όσο και αν αυτό είναι τόσο οδυνηρό, ειδικά για τον χριστιανό που η καθημερινότητα του αυτές τις Άγιες ημέρες του Πάσχα και της Αναστάσεως του Κυρίου και η παρουσία του στην εκκλησιά της γειτονιάς στην Ενορία του, που ο ίδιος έφτιαξε για να τιμά με δόξα τον Χριστό και Θεό του, την Παναγία Μητέρα του και τους Αγίους του, δεν είναι  απλά μια παραδοσιακή τελετουργία, μια συνήθεια ευλογημένη και ένα έθιμο,

 αλλά είναι το οξυγόνο που χρειάζεται για να ζήσει και να συνεχίσει να υπάρχει. Ας προσέλθουμε στις εκκλησιές μας φέτος, προσεκτικά, ας μην μένουμε άλλο σπίτι, ας προσευχηθούμε φέτος στους ναούς με τους ιερείς και τους Αρχιερείς μας. Ας φροντίσουμε να είμαστε παρόντες στις καθημερινές Ακολουθίες της Μεγάλης και της Διακαινησίμου Εβδομάδος, που δεν θα σταματήσουν να γίνονται, ας φροντίσουμε τα καντήλια μας να μην σταματήσουν να ανάβουν και οι καμπάνες θα συνεχίσουν να σημαίνουν άλλοτε πένθιμα και άλλοτε χαρμόσυνα, όχι σε εκκλησιές έρημες και χωρίς τους πιστούς, αλλά γεμάτες και με την ελπίδα ότι όλο αυτό το κακό που αιωρείται πάνω από το κεφάλι μας φύγει μέχρι τότε, για να εορτάσουμε...τι λέω, θα πανηγυρίσουμε την Εορτή των Εορτών, την Ανάσταση του Κυρίου μας, με κάθε επισημότητα, με κάθε τιμή και με όλη μας την Πίστη. Δύναμη και υπομονή!!!

Καλή Ανάσταση σε όλους!!!