Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ ΜΑΣ , ΑΠ΄ΑΡΧΗΣ ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ..."ΤΩΝ ΕΣΧΑΤΩΝ" (Ε)

Χωρίς κανέναν ιδιαίτερο λόγο &

εν μέσω Σαρακοστής, σας θυμίζουμε...

...τα επίσημα Θυρανοίξια του επάνω ολοκαίνουργιου, περικαλλούς και περίλαμπρου Ιερού Ναού μας (τα οποία ετελέσθησαν με κάθε επισημότητα το Σαββατοκύριακο της 12ης και 13ης Οκτωβρίου του 2019), ενώ η..."ζωηρή" ιστοσελίδα μας, στα πλαίσια της εξωστρέφειας της, ανεβάζει σε επανάληψη ένα ακόμα άρθρο, προσπαθώντας να σας γνωρίσει την Ενορία των Αγίων Θεοπατόρων, έτι περισσότερο και μάλιστα τώρα που λειτουργεί στον επάνω καινούργιο, όμορφο και πρακτικό Ιερό Ναό της.

ο μόνο που μπορεί και επισκιάζει το όμορφο κλίμα των ημερών που βιώνουμε, της "χαρμολύπης" της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής και της αναμονής της Μεγάλης Εβδομάδος, του Πάσχα και της Ανάστασης του Κυρίου μας, το οποίο και βιώνουμε στην Ενορία μας, αλλά και σε όλην την Ορθοδοξία, μα και το κλείσιμο των δυόμιση χρόνων από τα επίσημα Θυρανοίξια του Ιερού Ναού μας, είναι φυσικά ο κορωνοϊός, που παρότι είναι σε ύφεση ακόμα καταφέρνει μετά από δυο και περισσότερα χρόνια να επηρεάζει τις ζωές μας, αφού δεν λέει να μας αφήσει ήσυχους.

Αλλά τώρα δεν είναι μόνο η πανδημία που μας έχει κάνει άνω-κάτω τις ζωές μας, αλλά...όσο και αν αυτό φαίνεται παράλογο, είναι και ένας αδικαιολόγητος πόλεμος στα βόρεια σύνορα της χώρας μας, αλλά και μέσα στην καρδιά της γειτονιάς των Βαλκανίων, στην Ουκρανία, στην οποία οι ηρωϊκοί κάτοικοι της αγωνίζεται με όλην της την δύναμη τους παλεύοντας για την πατρίδα τους να αντιμετωπίσουν την βαρβαρότητα των Ρώσων, που χωρίς κάποια φαινομενική αιτία της επιτέθηκαν, με απίστευτη μάλιστα βιαιότητα και σφοδρότητα στην γείτονα χώρα τους θέλοντας να την καταλάβουν,

σκοτώνοντας άνδρες, γυναίκες και παιδιά, και ισοπεδώνοντας την, ενώ τώρα αποκαλύπτονται τα εγκλήματα πολέμου που έγιναν κατά την διάρκεια αυτού του πολέμου που ακόμα μετά από έναν και παραπάνω μήνα δεν λέει να τελειώσει, συμπαρασύροντας την οικονομία όλου του πλανήτη και προκαλώντας την μια κρίση μετά την άλλη, απειλώντας με πυρηνική σύρραξη και προσθέτοντας στις κρίσης που διαδέχονται η μια την άλλη και μια επισιτιστική κρίση, που συζητιέται έντονα τον τελευταίο καιρό, σαν να μην βρισκόμαστε στο 2022 και στον 21ο αιώνα της ταχύτητας και των μεγάλων επιτευγμάτων της επιστήμης, αλλά στον μεσαίωνα και στα πρόθυμα ενός ακόμα παγκοσμίου πολέμου.

"Ανάστασις 2021"

Η ιστοσελίδα μας λοιπόν με τα άρθρα της, ειδικά τώρα μετά τους εορτασμούς για τα δυόμιση χρόνια από τα επίσημα Θυρανοίξια και την λειτουργία του επάνω πανέμορφου ναού που χτίσαμε...όχι πάντα με ευκολία και χωρίς προβλήματα, θα προσπαθήσει να σας κρατήσει συντροφιά, παρουσιάζοντας σήμερα, σε επανάληψη όπως προείπαμε, ένα άρθρο με το ιστορικό της ίδρυσης της Ενορίας μας, την θεμελίωση και ανέγερση της κατακόμβης μας αρχικά, και πριν από δυόμιση χρόνια, όπως και πάλι αναφέραμε, τα Θυρανοίξια της μόνιμης, κανονικής και πανέμορφης στα μάτια του Θεού και των ανθρώπων εκκλησιάς μας, που εδώ και περισσότερο από δυο χρόνια...το λέω συνέχεια για να το πιστέψω και εγώ ο ίδιος!!! φιλοξενεί την έντονη λειτουργική και λατρευτική ζωή μας, τις Ακολουθίες του Νυχθημέρου, τις Θείες Λειτουργίες, τις Αγρυπνίες μας, τα μικρά και Μεγάλα Πανηγύρια μας, αλλά και τα Μυστήρια της.

Βέβαια οι ατέλειες της εκκλησιάς μας δεν λείπουν και μάλιστα είναι εμφανέστατες, και δεν θα λείψουν ποτέ, αφού όλοι γνωρίζουμε πως οι Ιεροί Ναοί ανεγείρονται μα δεν αποπερατώνονται ποτέ, μιας και πάντα η αγάπη του λαού, κάτι παραπάνω θα θέλει να προσφέρει για να κάνει πιο όμορφο το "σπίτι" του, την εκκλησιά του. Ατέλειες που για την ολοκλήρωση των οποίων ευελπιστούμε στην αγάπη, στην συμμετοχή και στην συνεισφορά σας. Αλλά η νέα εκκλησιά μας, δεν παύει να είναι πρακτική, όμορφη και λειτουργική, τελώντας σε αυτήν, όπως και παραπάνω..."ξαναπροείπαμε", "Δόξη και τιμή", τις Θείες Λειτουργίες μας, τις Ακολουθίες του Νυχθημέρου, τα Μυστήρια και φυσικά τις Πανηγύρεις των Αγίων μας, τιμώντας τους, ως τους αξίζει και τους πρέπει, αλλά και τις μεγάλες Δεσποτικές, Θεομητορικές και άλλες εορτές μας.

Όμως με τον κορωνοϊό και την πανδημία του να μας κατατρέχει ακόμα, και τον διάβολο να βλέπει τα χάλια μας και να χαίρεται με την κατάντια μας, αλλά και με έναν περίεργο πόλεμο εν εξελίξει και με τις αποκαλύψεις για φρικαλεότητες εκ μέρους των ρωσικών στρατευμάτων εναντίον των Ουκρανών, οι αντοχές όλων μας άρχισαν εξαντλούνται. Και μάλιστα τώρα, μέσα στην αστάθεια εξαιτίας της ενεργειακής δίνης στην οποία έχουμε περιέλθει με τις τιμές στα καύσιμα να συμπαρασύρουν τα πάντα στο πέρασμα τους, τρόφιμα, πρώτες ύλες, υπηρεσίες, όλα να έχουν διπλασιαστεί και τριπλασιαστεί, η διάθεση του καθενός μας δεν είναι και στα καλύτερα της, αλλά κοιτάζουμε και ξανακοιτάμε τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού, του super market και τις τιμές των καυσίμων για το αυτοκίνητο μας, γεγονότα τα οποία όλα μαζί μας κάνουν καταθλιπτικούς και σχεδόν αδύνατο να ζήσουμε μια ζωή φυσιολογική, ή τουλάχιστον αυτήν που μας υπόσχονταν οι ηγέτες των κρατών μελών της υφηλίου και οι εραστές μιας παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας, που έχουν αποτύχει σχεδόν σε όλα μέχρι τώρα, αφού η καθημερινότητα μας δεν θυμίζει σε τίποτα το παρελθόν όπου είμαστε σε πολύ καλύτερη μοίρα από σήμερα, αλλά η ζωή μας πια θυμίζει μια ταινία τρόμου, κακογυρισμένη και κακοσκηνοθετημένη, παραλλαγή μιας άλλης ζωής, σε έναν άλλο παράλογο, παράλληλο κόσμο...

"...και ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω"

Ας αρχίσουμε όμως από την αρχή...

Η ιστορία ανέγερσης της εκκλησιάς μας από το 2002 μέχρι σήμερα...

Το 2002, κατόπιν συντονισμένων προσπαθειών του τότε Επισκόπου μας, μακαριστού Διονυσίου και του νυν, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας, κ. Βαρνάβα, από την θέση τότε του Πρωτοσυγκέλου, αλλά και του Προϊσταμένου του Ιερού Ναού του Αγίου Γεωργίου της Νέας Ευκαρπίας, π. Ιωάννη Δημητριάδη, ήταν που ξεκίνησαν οι προσπάθειες για ίδρυση Ενορίας στους Ανθόκηπους της Νέας Ευκαρπίας και αργότερα ήταν που ανακοινώνονταν με τον πιο επίσημο τρόπο, με την δημοσίευση δηλαδή του Προεδρικού Διατάγματος υπ’ αριθμόν 190, της 14ης Σεπτεμβρίου του 2007,

στο Φύλλο Εφημερίδας Κυβέρνησης της ίδιας ημέρας, η ύπαρξη Ενορίας, στην γειτονιά αυτή του νοτιότερου άκρου της Νέας Ευκαρπίας, τους Ανθόκηπους. Δεν άργησε πολύ από εκεί και μετά η θεμελίωση του Ιερού Ναού αυτής της νεοϊδρυθέισας Ενορίας, που έγινε τον Ιούνιο του 2005, για να ξεκινήσει αμέσως μετά η κατασκευή της κατακόμβης του, των οποίων τα Θυρανοίξια τελέστηκαν πανηγυρικά και παρουσία και ευλογία του νέου Μητροπολίτου μας πια, του κ. Βαρνάβα, που διαδέχθηκε στον Επισκοπικό Θώκο τον γέροντα του και όλων μας, Διονυσίου που παραιτήθηκε.

Κατόπιν η διοίκηση της μικρής αυτής Ενορίας πέρασε μέσω του Επισκόπου μας από τα χέρια αρκετών και καλών κληρικών για να καταλήξει σήμερα να διοικείται, μαζί με την Ερανική Επιτροπή, το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο, τα μέλη της Ενοριακής Νεανικής Εστίας μας και αυτά του Ενοριακού Φιλοπτώχου Ταμείου μας, από εμένα, ως Προέδρου όλων αυτών των τομέων διοίκησης της εκκλησιάς μας. Όλα αυτά όμως τα ιστορικά στοιχεία, με πολύ περισσότερες λεπτομέρειες, μπορείτε με ένα κλικ στον σύνδεσμο που δημιουργήσαμε για εσάς, να τα βρείτε από

το Ιστορικό της Ενορίας μας, που βέβαια τώρα, και κάτω από την πίεση των γεγονότων της ανοικοδόμησης και των Θυρανοιξίων της που ήδη τελέστηκαν και ο ναός λειτουργεί κανονικά τον τελευταίο χρόνο, θα πρέπει να συμπληρωθεί. Εδώ σε αυτήν την ανάρτηση της ιστοσελίδας μας θα αρκεστώ να σας ευχαριστήσω όλους και ιδιαίτερα μερικούς ανθρώπους που σε αυτούς χρωστάμε την απλόχερη βοήθεια του Θεού στην εκπλήρωση των ονείρων μας.

Ήταν τον Μαϊο του 2010 που εκλήθην εκ του Επισκόπου μου,

Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως, κ. Βαρνάβα, να διακονήσω ως ιερέας στην Ενορία των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, των Ανθοκήπων της Νέας Ευκαρπίας, και στην κατακόμβη που μόνο αυτή τότε υπήρχε για να καλύπτει τις λατρευτικές ανάγκες των κατοίκων της περιοχής, και τότε δεν μπορούσα να φανταστώ πως σε λίγα χρόνια, σήμερα, αυτήν την στιγμή και με αυτό το άρθρο που ανεβάζω στην ιστοσελίδα μας, θα αναφερόμουν στα Εγκαίνια του μεγαλόπρεπου και περίλαμπρου Ναού, που τώρα δεσπόζει επάνω από αυτήν την κατακόμβη, και όπως και παραπάνω ανέφερα ήδη ετελέσθησαν με κάθε μεγαλοπρέπεια τα Θυρανοίξια του και σε αυτόν πια μπορούμε και δοξάζουμε τον Θεό μας όπως πάντα θέλαμε και όπως του αξίζει, σε αυτόν βρίσκεται πια το "πατρικό σπίτι" της Παναγίας μας από εδώ και εμπρός, αφού αυτό θα είναι το "σπίτι" που κατοικούν οι γονείς της, οι Άγιοι και Δίκαιοι Θεοπάτορες, ο Ιωακείμ και η Άννα, και σε αυτόν τον όμορφο και καλαίσθητο Ιερό Ναό κάθε Κυριακή, γιορτή και σχόλη, τελώ μαζί με τον συνεφημέριο μου, π. Χρυσόστομο Κοτσίδη, την Θεία Ευχαριστία και όλοι μαζί, κλήρος και λαός γευόμαστε από το Κοινό Άγιο Ποτήριο, το Σώμα και το Αίμα του Χριστού μας και Εγγονού τους.

Ζώντας λοιπόν πριν από δυο περίπου χρόνια τις τελευταίες αυτές στιγμές στην όμορφη...δεν λέω, αλλά υπόγεια κατακόμβη των Αγίων μας, η οποία προσωρινά μας φιλοξένησε από το 2007 μέχρι τον Οκτώβριο του 2019, σκέφτηκα πως ήρθε ο καιρός και ήδη έχει παραδοθεί στους επόμενους "διεκδικητές" της, την νεότητα της Ενορίας μας και ήδη αξιοποιείται ως ορμητήριο της "Ιθάκης" μας, της Ενοριακής Νεανικής Εστίας των κατηχητόπουλων μας, αλλά και του Ενοριακού Φιλοπτώχου Ταμείου μας "Με ανοιχτές αγκάλες".

Έτσι λοιπόν κοιτώ ψηλά στον ουρανό και ευχαριστώ τον Θεό για το Δώρο Του, αυτόν τον όμορφο Ναό που μας χάρισε για να δοξάζουμε τον Υιό Του και ιδρυτή της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας Του, αλλά και να τιμούμε τις μνήμες των μυριάδων Αγίων Του, και να πανηγυρίζουμε κάθε χρόνο τις εορτές των "προγόνων" του, των δικών μας Αγίων, των Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης στην Σύναξη τους, την 9η Σεπτεμβρίου με το μεγάλο ετήσιο πανηγύρι τους, αλλά και την Κοίμηση της Αγίας Άννας, της "Γιαγιάς" Του, την 25η Ιουλίου, μα και την Σύλληψη της Παναγίας μας από αυτήν, την 9η Δεκεμβρίου, "...που 'χει η Άννα την γιορτή της", όπως τραγουδά ο ελληνικός λαός και παραδοσιακά την εορτάζει εξ' αιτίας του θαύματος της τεκνοποιΐας "ἐν ἡλικία προβεβηκυία", όπως λέει και η ευχή της λύσις εκ των δεσμών της ατεκνίας και της στειρότητος, που με αξίωσε ο Θεός να διαβάζω και να δίνω χαρά στα νεαρά ζευγάρια που έρχονται και κλείνουν το γόνυ στην χάρη των Αγίων μας, των προστατών τους, και προσκυνούν τα Ιερά Λείψανα τους, που θησαυρίζονται στο μικρό παρεκκλήσι της τρίχρονης κόρης τους, της Θεοτόκου Παναγιάς μας.

Ευχαριστώ όμως και όλους τους δωρητές, μικρούς και μεγάλους, που συνέδραμαν σε αυτό το Θαύμα της Ανέγερσης, ιδιαίτερα δε, τον μεγάλο ευεργέτη μας, τον π. Ιωάννη, Αγιαννανίτη ιερομόναχο και γέροντα του Ιερού Κελίου της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Αγία Άννα, στην χερσόνησο του Άθω, στο Αγιοβάδιστο Όρος και Περιβόλι της Παναγίας μας, που υλικά και πνευματικά μας υποστήριξε και μας καθοδήγησε και συνεχίζει να το κάνει σε κάθε ευκαιρία, προσευχόμενος μαζί με την πολυπληθή και όμορφη Συνοδεία του, για την αποπεράτωση και την ομαλή λειτουργία της εκκλησίας μας, την εκπλήρωση του ονείρου και των προσευχών όλων των Ανθοκηπιωτών και προσκυνητών.

Σας ευχαριστώ πολύ και συνεχίζω να ζητώ την συνδρομή σας, με όποιον τρόπο μπορεί ο καθένας να συμβάλλει ακόμα μέσα σε αυτές τις δύσκολες συγκυρίες για όλον τον κόσμο λόγω της πρόσφατης πανδημίας του κορωνοϊού που αποδεκάτισε τον παγκόσμιο πληθυσμό, αλλά και την πατρίδα μας ίσα που την άγγιξε, όμως φτωχότερη μέσα στην Ευρώπη των αδικιών τα τελευταία χρόνια, ταλαιπωρημένη και κατασυκοφαντημένη από φίλους και εχθρούς, σφετεριστές και πολεμόχαρους γείτονες, όμορους μα κακούς συγκάτοικους, άσπονδους συμμάχους και άκαρδους και δύσκολους συνομιλητές στα διεθνή φόρουμ, όπου υποτίθεται πως είμαστε ισότιμα μέλη και που παρουσιάζουμε τα δίκαια μας, παρ' όλα αυτά δυνατότερη παρά ποτέ, δεν σταματά να έχει πίστη στον Χριστό, την Παναγιά και τους Αγίους Του, εκκλησιές όμορφες να τους φτιάχνει και να στεγάζει μέσα σε αυτές την αγάπη και την ελπίδα του για μια καλύτερη ζωή.

Περιμένω τις ευχές και τις προσευχές σας για την συνέχιση μετά τα Θυρανοίξια του Ιερού Ναού μας, του μοναδικού...Ενοριακού ναού...σε όλην την υφήλιο τα οποία έγιναν με τις ευλογίες του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας, Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως, το Σαββατοκύριακο της 12ης και 13ης Οκτωβρίου 2019, ενός μοναδικού σε όλον τον κόσμο Ιερού Ναού, που τιμάται στο όνομα των Αγίων Θεοπατόρων, εδώ είναι στους Ανθόκηπους της Νέας Ευκαρπίας, στην Δυτική πλευρά της Θεσσαλονίκης μας, της πρωτεύουσας της Μακεδονίας μας, το "σπίτι" των Αγίων Θεοπατόρων, των Δικαίων Ιωακείμ και της Άννας, το "πατρικό σπίτι" της Παναγίας κόρης τους και φυσικά του Χριστού μας και Εγγονού τους, μα και όλων των Αγίων Του, που καθημερινά μνημονεύονται στις Ακολουθίες μας,

...ΚΑΙ ΤΩ ΘΕΩ ΔΌΞΑ!!!

παλαιότερα στην προσωρινά, όμορφη, ζεστή και φιλόξενη κατακόμβη μας, που μας εξυπηρέτησε στις λατρευτικές ανάγκες μας για μια ολόκληρη δεκαετία, και τώρα, εδώ και δύο περίπου χρόνια που μπορέσαμε να μετακομίσουμε, στην επάνω μεγάλη εκκλησία μας, που χτίσαμε και τώρα σιγά-σιγά και με γνώμονα τα ισχνά οικονομικά μας την ετοιμάζουμε εσωτερικά για να μπορέσουμε σύντομα να την ολοκληρώσουμε, έναν περίλαμπρο Ναό των 15 μέτρων ύψος και το καμπαναριό της στα 23 μέτρα, που ήδη τελούμε τις Θείες Λειτουργίες μας και τα Μυστήρια στην Ενορίας μας, ενώ την κατακόμβη μας την έχουμε παραδώσει..."άνευ όρων" στα παιδιά μας της Ενοριακής Νεανικής Εστίας μας, της "Ιθάκης" τους, όπως τα ίδια τα παιδιά την ονόμασαν, αλλά και στο Ενοριακό Φιλόπτωχο Ταμείο μας που αγκαλιάζει με στοργή και αγάπη τους αναγκεμένους συνενορίτες μας και πρόσφατα και δικαίως βαπτίστηκε από τις κυρίες της διακονίας...και το όνομα αυτής, "Με ανοιχτές αγκάλες".

Ευχόμαστε από καρδιάς σ' όλους τους αναγνώστες μας,

Καλό υπόλοιπο Σαρακοστής, Καλή Μεγάλη Εβδομάδα και Καλή Ανάσταση και Πάσχ...

...που κοντοζυγώνουν!!!

Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Τελίδης

Και μην ξεχνιόμαστε, πέρασαν...

...ενώ για την νέα χρονιά, το 2022,

που ήδη βιώνουμε εδώ και τέσσερις μήνες,

μην λησμονάτε...

...άλλα 100 χρόνια έχουν περάσει

από την Μικρασιατική καταστροφή!!!

*παρακάτω, θα δείτε μέσα από το φωτογραφικό υλικό που έχουμε συγκεντρώσει όλα αυτά τα χρόνια, την πορεία των έργων αποπεράτωσης της εκκλησίας μας από το ξεκίνημα ανοικοδόμησης της μέχρι και σήμερα...

Όλα ξεκίνησαν ως μια "ιδέα"

το 2002...

...ενώ οι εργασίες για την ανοικοδόμηση του Ιερού Ναού των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, των Ανθοκήπων της Νέας Ευκαρπίας, ξεκινούν το 2005

με την θεμελίωση του...

...& συνεχίστηκαν αργότερα, το 2007,
με το χτίσιμο και τα Θυρανοίξια της κατακόμβης...

...και από το 2010 και μετά
αρχίζουμε, δειλά-δειλά στην αρχή, να δείχνουμε το..."μπόι" μας...

...μέχρι που το 2014

έγινε το μεγάλο θαύμα...

...και η συνέχεια στις φωτογραφίες

που ακολουθούν....

Και ήρθε η ώρα των Θυρανοιξίων του Ιερού Ναού μας, που τόσο ανυπομονούσαμε...

Σάββατο 12 Οκτωβρίου 2019!!!

...και την επομένη

Κυριακή 13 Οκτωβρίου 2019,

η 1η & Αρχιερατική Θεία Λειτουργία μας!!!

Όμως οι εργασίες συνεχίστηκαν

και μετά τα Θυρανοίξια...

...επί κορωνοϊού παρακαλώ!!!

...μετά μπήκε και η πόρτα που χώρισε τον νάρθηκα από τον κυρίως ναό μας...

...και τέλος μπήκε και το τέμπλο στο παρεκκλήσι μας αριστερά μπαίνοντας στο νάρθηκα του ναού, αφιερωμένο στην Σύλληψη του Τιμίου Προδρόμου κατ' εντολήν Παπαγιάννη!!!

...τώρα το μικρό τέμπλο μας θέλει εικόνες και κανδήλες, το παρεκκλήσι μας θέλει στασίδια, πολυέλαιο, αναλόγια, Άγια Σκεύη, ένα ηγουμενικό, τοιχογραφίες και πολλά ακόμα, που σιγά-σιγά θα τα αποκτήσουμε και αυτά...

Πρώτα ο Θεός και με την αγάπη σας, που περισσεύει!!!

...και η 1η εικόνα είναι γεγονός, με τον Χριστό μας, έργο της Συνοδείας του Γέροντος του Κελιού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Ιερά Σκήτη της Αγίας Άννας στο Αγιοβάδιστο Όρος, του Παπαγιάννη μας και κτίτορος του Ιερού Ναού μας, να μας καμαρώνει από την θέση του θεξιά στην Ωραία Πύλη του νέου τέμπλο του Παρεκκλησίου του Βαπτιστή Του Ιωάννου, που τιμάται στην Σύλληψη από τους γονείς του, τον Ζαχαρία και την Ελισάβετ την 23η Σεπτεμβρίου εκάστου έτους....