Αναρτήθηκε από
...η Θεομητορική εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου &
η επέτειος έναρξης της ελληνικής επανάστασης του '21...
...πέρυσι μετά από 200 ολόκληρα χρόνια!!! "1821-2021"
...και φέτος 100 χρόνια μετά την Μικρασιατική καταστροφή του '22 "1922-2022"
Μέσα στο πένθος και την κατήφεια της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής ξεπροβάλει, προκλητικά θαρρείς, στην "χαρμολύπη" της Ορθοδοξίας, μια μεγάλη διπλή εορτή για όλους εμάς τους χριστιανούς, για όλη την Ορθοδοξία και για όλον τον ελληνισμό απ' άκρη σ' άκρη της υφηλίου. Και αυτή η διπλή γιορτή δεν είναι άλλη από την μεγάλη Θεομητορική εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, αλλά και από την απαράμιλλης σημασίας γιορτή του ξεσηκωμού των Ελλήνων ραγιάδων για 500 χρόνια, κατά των Τούρκων κατακτητών τους.
Πέρυσι όμως, εν έτει 2021, η διπλή γιορτή αυτή, του Ευαγγελισμού της Παναγίας μας και της παλιγγενεσίας του Έθνους μας, απόκτησε ιδιαίτερη σημασία, αφού συνέπεσε με την επέτειο των 200 χρόνων από την έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα μας, της μεγάλης και γενναίας επανάστασης μας ενάντια στους Τούρκους κατακτητές, το 1821. Δυστυχώς όμως είδαμε και πέρυσι, να αμαυρώνεται η επέτειος αυτή, που τόσο μεγάλη σημασία έχει για τον απανταχού Ορθόδοξο Χριστιανό και δη τον Έλληνα, λόγω της πανδημίας που έχει ξεσπάσει και απειλεί όλη την ανθρωπότητα, και την πατρίδα μας. Θυμίζουμε πως τα δυο τελευταία χρόνια, κανένας εορτασμός δεν είχε θα λάβει χώρα, με εντολή της Ελληνικής Κυβερνήσεως και την αποδοχή της από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, την συναίνεση των κατά τόπους Ιερών Μητροπόλεων και την υπακοή των ιερέων τους στους κανόνες αυτούς. 
Οι εκκλησιές έμειναν κλειστές, Δοξολογίες δεν έγιναν, στεφάνια δεν καταθέσαμε στους ήρωες προγόνους μας που μας ελευθέρωσαν από τους Τούρκους, ούτε παρελάσεις έγιναν ανά την επικράτεια, αλλά οι Έλληνες κλεισμένοι μέσα στα σπίτια μας, με το γενικό σύνθημα "Μένουμε σπίτι", τρομαγμένοι από την εξάπλωση του ιού, που είχε πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, τότε όπως και στις μέρες μας, έζησαν, ίσως για 1η φορά στην μετά Χριστό εποχή, τον Ευαγγελισμό της Παναγίας μας να γίνεται εν κρυπτώ και χωρίς την Πανηγυρική Θεία Λειτουργία, ως σήμα κατατεθέν της Θεομητορικής αυτής εορτής, ενώ την μνήμη και την τιμή στους προγόνους μας, ήρωες της επανάστασης του 1821, να μην αποδίδεται όπως θα έπρεπε και όπως θα άξιζε σε αυτούς που χωρίς κανένα δισταγμό πολέμησαν για να είμαστε σήμερα όλοι οι Έλληνες ελεύθεροι. Αυτά ζήσαμε τα δυο τελευταία χρόνια και ας ευχηθούμε να τα αφήσαμε στο παρελθόν...ως ένα κακό όνειρο!!!Διακόσια χρόνια...και ένα, φέτος μετά την επανάσταση του 1821, και με τον κορωνοϊό σε ύφεση, πιθανότατα φέτος..."θα το κάψουμε" πρώτα και πάντα ο Θεός!!! Είμαστε σε αναμονή για τις ανακοινώσεις από την ελληνική κυβέρνηση και τις κατευθυντήριες γραμμές από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Αυτήν την σημαδιακή χρονιά όμως, το 2022, μια ακόμα επέτειος... "μαύρη" αυτήν την φορά, ζητά το ενδιαφέρον μας και θέλει την προσοχή και την θύμηση μας. Η Ελλάδα μας θυμάται αυτήν την χρονιά τα 100 χρόνια από την Μικρασιατική καταστροφή του '22 (1922-2022) και αναδεικνύει αυτό το γεγονός με διάφορες εκδηλώσεις, ομιλίες, δρώμενα, ενώ είμαστε σίγουροι πως η Ελληνική Κυβέρνηση θα συμπεριλάβει και θα ενσωματώσει μέσα στις εορταστικές εκδηλώσεις για την 25η Μαρτίου του 2022, η οποία φέτος θα εορταστεί με περισσότερη λαμπρότητα όπως όλα δείχνουν, με την πανδημία σε ύφεση, και την γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας και του Πόντου, μα και των αδελφών μας Αρμενίων αλλά και άλλων γειτονικών λαών, που γνώρισαν από πρώτο χέρι την εποχή εκείνη την βαρβαρότητα, την σκληρότητα, τον θάνατο, την πείνα, την προσφυγιά και τις κακουχίες ενός περήφανου λαού που αναβιώνει κάθε χρόνο στην σκέψη του τις χαμένες μας αλησμόνητες πατρίδες που έχασε, ενώ 100 χρόνια μετά ματώνει ακόμα η ψυχή του και πονούν και πάλι οι πληγές του, που άνοιξαν από τότε και δεν ξανάκλεισαν ποτέ.
Όμως ένα ακόμα απάνθρωπο γεγονός επισκιάζει το εορταστικό κλίμα των ημερών της παλιγγενεσίας του Έθνους μας, ένας πόλεμος...μάλιστα ένας πόλεμος!!! στο διάβα του 21ου αιώνα, με σκοτωμούς, αθώα θύματα, βομβαρδισμούς αμάχων, τεράστιες καταστροφές, προσφυγιά, θάνατο, τραυματίες πολέμου, μάχες σώμα με σώμα. Ένας πόλεμος που αφήνει αναπολόγητη όλην την υφήλιο, που δεν μπόρεσε να τον αποτρέψει και τώρα βάζει όλην την ανθρωπότητα προ των ευθυνών της, μιας και οι πάντες είχαμε πειστεί πως το 2022 της ραγδαίας εξέλιξης, της απίστευτης τεχνολογίας, της πληροφορίας και της ταχύτητας, τα προβλήματα των συνόρων μεταξύ των λαών είχαν λυθεί, τουλάχιστον στην... "πολιτισμένη", την..."ενωμένη" Ευρώπη, με τις Διεθνείς Συνθήκες, τις Παγκόσμιες Συμβάσεις, οι οποίες υποτίθεται ότι θα εξασφάλιζαν την ασφάλεια...τουλάχιστον της ζωής των κατοίκων αυτού του πλανήτη. 
Όμως έγιναν..."κουρελόχαρτα" όλα αυτά τα βαρύγδουπα κείμενα με τις τεράστιες υπογραφές, όταν, όπως πάντα γίνεται, ένας "παρανοϊκός" ηγέτης, αποφάσισε να εισβάλει σε μια άλλη χώρα...έτσι γιατί μπορούσε και γιατί τον άφησαν οι υπόλοιποι. Και τώρα σκοτώνει αθώους αδιακρίτως και μεταβάλει σε ερείπια ιστορικές πόλεις και τον πολιτισμό τους, αλλά και απειλεί όλην την ανθρωπότητα με γενίκευση του πολέμου, ενίοτε την μετατροπή του σε πυρηνικό, και τις οικονομίες των κρατών πως θα βυθιστούν όλο και περισσότερο σε ύφεση, έχοντας την δυνατότητα να ελέγχει σε μεγάλο βαθμό την ενέργεια όλου του πλανήτη, αλλά και πυρηνικές βόμβες στο οπλοστάσιο του. Πόσο λιγότεροι των περιστάσεων σταθήκαμε όλοι μας, μπροστά στην μεγάλη ντροπή του 21ου αιώνα, η οποία είναι σε εξέλιξη στην Ουκρανία;;;; Ας προσευχηθούμε στην Παναγία μας που γιορτάζει να βάλει μυαλό σε όσους τους λείπει...ή είναι "κατεστραμμένο"!!!
Μέσα σε αυτόν τον θανατηφόρο κυκεώνα και στην δίνη του πολέμου, η Ελλάδα θα γιορτάσει για να δείξει πως κανένας..."τρελός επιστήμονας" και κανένας ..."παρανοϊκός ηγέτης" δεν μπορεί να φρενάρει το ηθικό των Ελλήνων.
Η Αγία του Χριστού Ορθόδοξος Εκκλησία μας, παρότι εγκλωβισμένη και αυτή, όπως και παραπάνω αναφέραμε, μέσα στην δίνη της περίεργης και αναπάντεχης αυτής ασθένειας που εμφανίστηκε από το πουθενά και χωρίς φανερό λόγο, αλλά και του πολέμου Ρωσίας-Ουκρανίας για ακατανόητες αιτίες σε εμάς, εορτάζει και φέτος την 25η Μαρτίου του 2021, το χαρμόσυνο μήνυμα που επέδωσε ο Αρχάγγελος των καλών ειδήσεων Γαβριήλ στην Παναγία μας,
"Ιδού νύν ευαγγελίζομαι χαράν μεγάλην..." για να καταλήξει "Χαίρε Κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά σου".
Την αρχική έκπληξη της Μαριάμ όταν αναρωτήθηκε πώς ήταν δυνατό να συλλάβει χωρίς άνδρα, γρήγορα αντικατέστησε η χαρά όταν άκουσε τον Γαβριήλ να της λέει «το Άγιο Πνεύμα θα έλθει σε σένα και η δύναμη του Υψίστου θα σε επισκιάσει» για να λάβει ο Γαβριήλ ευθαρσώς την απάντηση της «Ιδού λοιπόν, η δούλη του Κυρίου. Ας γίνει το θέλημα Εκείνου».
Την αρχική έκπληξη της Μαριάμ όταν αναρωτήθηκε πώς ήταν δυνατό να συλλάβει χωρίς άνδρα, γρήγορα αντικατέστησε η χαρά όταν άκουσε τον Γαβριήλ να της λέει «το Άγιο Πνεύμα θα έλθει σε σένα και η δύναμη του Υψίστου θα σε επισκιάσει» για να λάβει ο Γαβριήλ ευθαρσώς την απάντηση της «Ιδού λοιπόν, η δούλη του Κυρίου. Ας γίνει το θέλημα Εκείνου».
Όλοι εμείς οι χριστιανοί σήμερα μπορούμε να καταλάβουμε την σοβαρότητα του Θείου μηνύματος, όπου σε αυτό τελούνταν η ενανθρώπηση του λόγου του Θεού, άλλαζε ο ρους της ιστορίας, τελείωνε η Παλαιά Διαθήκη και ξεκινούσε η Νέα, γεφυρώνονταν το χάσμα του ουρανού που κατέβαινε στην γη, και όλα αυτά μέσα από το πρόσωπο, και στο πρόσωπο της Θεοτόκου.
Η 
ζωή της Παναγία μας πριν τον Ευαγγελισμό της παραμένει στους περισσοτέρους χριστιανούς άγνωστη, όμως εμείς οι Ανθοκηπιώτες, έχοντας το "πατρικό" σπίτι της εδώ, και συνεχίζοντας τώρα την αποπεράτωση πλέον και των τελευταίων λεπτομερειών στον επάνω περίλαμπρο Ιερό Ναό των γονιών της, των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, τον οποίο και λειτουργούμε κανονικά πλέον από τα Θυρανοίξια του τον Οκτώβριο του 2019, αυτήν την ιστορία με τον βίο και την πολιτεία της Παναγίας μας την γνωρίζουμε καλά και με την πρώτη ευκαιρία την αναφέρουμε είτε μέσω των ιερέων μας από το Άγιο Βήμα, ή μέσα από τα φυλλάδια που μοιράζονται κάθε Κυριακή στον ναό μας, ή μέσα από τα άρθρα της ιστοσελίδας της Ενορίας μας, όπως και αυτό που τώρα διαβάζεται.
ζωή της Παναγία μας πριν τον Ευαγγελισμό της παραμένει στους περισσοτέρους χριστιανούς άγνωστη, όμως εμείς οι Ανθοκηπιώτες, έχοντας το "πατρικό" σπίτι της εδώ, και συνεχίζοντας τώρα την αποπεράτωση πλέον και των τελευταίων λεπτομερειών στον επάνω περίλαμπρο Ιερό Ναό των γονιών της, των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, τον οποίο και λειτουργούμε κανονικά πλέον από τα Θυρανοίξια του τον Οκτώβριο του 2019, αυτήν την ιστορία με τον βίο και την πολιτεία της Παναγίας μας την γνωρίζουμε καλά και με την πρώτη ευκαιρία την αναφέρουμε είτε μέσω των ιερέων μας από το Άγιο Βήμα, ή μέσα από τα φυλλάδια που μοιράζονται κάθε Κυριακή στον ναό μας, ή μέσα από τα άρθρα της ιστοσελίδας της Ενορίας μας, όπως και αυτό που τώρα διαβάζεται. Αφού λοιπόν η παιδούλα Μαριάμ πέρασε τα τρία πρώτα χρόνια της ζωής της με τους γονείς της, τον δικό μας Ιωακείμ και την δική μας Άννα, τους Δικαίους Θεοπάτορες και προγόνους του εγγονού τους Χριστού, κατόπιν παρεδόθη στην Εκκλησία από αυτούς, σύμφωνα με το τάμα που έκαναν στο Θεό αν αποκτούσαν ένα παιδί από Αυτόν, παρέμεινε δε εκεί στα Άγια των Αγίων προστατευόμενη του ιερατείου τα επόμενα δώδεκα χρόνια, όπου σε ηλικία ένδεκα ετών έζησε την ορφάνια με τον θάνατο των γονιών της και λίγο αργότερα ο Αρχιερέας Ζαχαρίας, γνωρίζοντας από τα Εισόδια της ακόμα τον προορισμό της, αποφασίζει να την μνηστεύσει με τον Ιωσήφ, έναν μεσήλικα ενάρετο άνδρα, για να την βοηθήσει στο μέλλον που είχε επιφυλάξει ο Θεός για αυτήν και να την προστατεύσει, μιας και ήταν ένα άβγαλτο κοριτσόπουλο που δεν μπορούσε να γνωρίζει την πονηρία και την κακία του κόσμου έξω από τον ναό όπου ζούσε.
Για αυτόν τον λόγο η Παναγία μας έχει τόσο εξέχουσα θέση στο Αγιολόγιο της Εκκλησίας μας, γιαυτό οι Συναξαριστές ανά τους αιώνες στόλισαν τα γραπτά τους με απίστευτα κοσμητικά επίθετα και οι υμνογράφοι εμπνευσμένοι από το Άγιο και γλυκό πρόσωπο της έγραψαν διθυραμβικούς ύμνους όπως και το απολυτίκιο της εορτής του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου.
Ας καταφύγουμε λοιπόν στην Παναγία μας, που δεν είναι μόνο η δική μας προστάτης, αλλά και ολοκλήρου του Έθνους των Ελλήνων, ενός Έθνους ηρωϊκού αλλά και βασανισμένου, που μετά από 500 χρόνια σκλαβιάς στον Τούρκο κατακτητή, την έβαλε μπροστάρισσα στους αγώνες του, την έκανε αρχηγό στις μάχες του, την ονόμασε, προσθέτοντας στα αμέτρητα επίθετα της, και συγκεκριμένα στο "Ευαγγελίστρια" και ένα ακόμα, ονομάζοντας την και "Ελευθερώτρια" από τον ζυγό που το έπνιγε τόσους αιώνες και μάλιστα αποφάσισε να κηρύξει την επανάσταση του την ημέρα της εορτής της, την μεγαλύτερη από όλες, την ημέρα του Ευαγγελισμού της, την 25η Μαρτίου του 1821, που καθώς η ημέρα αυτή προμηνύει την Σωτηρία του κόσμου από την Γέννηση του Υιού της και Χριστού μας, έμελλε να σηματοδοτήσει και την αρχή των αγώνων του Έλληνα "ραγιά" που σε λίγα χρόνια, λιγότερα από δέκα θα είχε πια την ανεξαρτησία του.
Να γιατί ο γνήσιος Έλληνας έχει για μάνα πρώτα την Παναγιά και μετά την βιολογική του μάνα, να γιατί ο γνήσιος Έλληνας κραδαίνει την σημαία του υπερήφανου Έθνους του, της γλυκιάς Ελλάδας και αυτήν την λαμπρή ημέρα την βάζει να κυματίζει στα μπαλκόνια του. Να γιατί ο γνήσιος Έλληνας κάνει παρελάσεις και δακρύζει επιδεικνύοντας τους στρατιώτες λεβέντες, τους Εύζωνες της πατρίδας του, αλλά και τους υπερήφανους μαθητές των σκολειών του και αυριανούς υπερασπιστές της Πίστης του, τα παιδιά μας, που κανονικά φέτος και χωρίς την απειλή του κορωνοϊού, που μάλλον είναι σε ύφεση, την 25η Μαρτίου, θα έρθουν αρχικά στην στολισμένη με ελληνικές σημαίες εκκλησιά μας εδώ στην Ενορία μας, των Αγίων Θεοπατόρων , του Ιωακείμ και της Άννας, στους Ανθόκηπους της Νέας Ευκαρπίας και μετά την Θεία Λειτουργία, θα τελέσουν την Δοξολογία στον Ναό μας και κατόπιν στον Άγιο Γεώργιο της επάνω Νέας Ευκαρπίας και την κατάθεση στεφάνων στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, ενώ...πρώτα και πάντα ο Θεός, θα τα καμαρώσουμε και στην οδό Πολυτεχνείου, εδώ στην Νέα Ευκαρπία της Δυτικής Θεσσαλονίκης, οι άρχοντες, ο κλήρος και ο λαός του τόπου μας. Όμως παράλληλα, να ζούμε και μέσα σε μια κοινωνία παγκοσμιοποιημένη και πανομοιότυπη, χωρίς ιδιαιτερότητες και διαφορετικές κουλτούρες και ιστορία, να είμαστε δηλαδή ίδιοι, να είμαστε μια ελεγχόμενη μάζα στις ορέξεις κάποιων κέντρων εξουσίας, που μας θέλουν όλους ομοιοποιημένους. Αγαπητοί αναγνώστες και φίλοι μας, κοιτάξτε λίγο γύρω σας και θα δείτε ήδη να είμαστε ακριβώς έτσι όπως ανέφερα παραπάνω, ενώ δεν χρειάζεται πια μεγάλη φαντασία για να δούμε την Ελλάδα μας, πρώτα απογυμνωμένη από όλα αυτά τα όμορφα στολίδια της, ντυμένη με τα άθλια κουρέλια, που θέλει μανιωδώς να της φορέσει η διεθνής κοινότητα των ανθρωποφάγων και των συνειδησιοφάγων κέντρων που αποφασίζουν για το μέλλον των λαών της γης. Μετά θα πρέπει να αναρωτηθείτε αν αυτά τα αποφάγια και τα κουρέλια θέλετε να κληροδοτήσετε στα παιδιά σας και αυτό το μέλλον θέλετε για την Ελλάδα του μέλλοντος, και αφού τα σκεφτείτε καλά όλα αυτά, τότε να συναινέσετε στις ιδέες που σας προτείνουν και ενίοτε αγωνίζονται να νομοθετήσουν οι άνθρωποι αυτοί, που "άρχοντες" τους κάναμε με την εξουσία που τους δώσαμε, για να χειριστούν την ζωή μας.
Ε, δεν μπορεί ο Έλληνας να είναι ίδιος με τον Γερμανό κατακτητή του '40 και τον βάρβαρο Τούρκο καταπατητή της χώρας του το '21, που αν τον αφήσει και σήμερα, 200+1 χρόνια μετά, είναι σε θέση να του πάρει τα μισά χερσαία ελληνικά εδάφη του αλλά και το Αιγαίο, για να εξαπλωθεί στα "σύνορα της καρδιάς" του "Σουλτάνου" του, διαφεντεύοντας σε όλη την Μεσόγειο σαν παγκόσμιος νταής που απειλεί να ανατρέψει τα πάντα με την πολιτική του στα γειτονικά και όχι μόνο κράτη. Δεν μπορεί να είναι ίδιος με τον Άγγλο που του έκλεψε την αρχαία κληρονομιά του όταν η πατρίδα του ήταν αδύναμη. Δεν μπορεί να είναι ούτε Γάλλος, ούτε Ισπανός, ούτε Ιταλός ή Αμερικάνος, γιατί δεν ταιριάζει με όλους αυτούς. Ναι, να είναι Ευρωπαίος και να ζει μαζί με τους υπολοίπους Ευρωπαίους σύμμαχους του ειρηνικά, ίσος μεταξύ ίσων. Δεν μπορεί όμως να είναι Βούλγαρος, κλέφτης των κειμηλίων της Μακεδονίας του, Σκοπιανός σφετεριστής του ονόματος και της ιστορίας του τόπου του, της ξακουστής Μακεδονίας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ή Αλβανός που παρουσιάζει στους χάρτες της χώρα του να επεκτείνονται μέχρι την Λάρισα, ή οτιδήποτε άλλο...και ξέρετε γιατί; Γιατί δεν του το επιτρέπει η πλούσια ιστορία του, η καλή του η καρδιά, η χαρά που ακτινοβολεί από τον ζεστό ήλιο του καλοκαιριού, η ελπίδα που έρχεται κάθε χρόνο με την Άνοιξη, η καταγάλανη θάλασσα του. Δεν του το επιτρέπει η ιστορία του, η Μακεδονία του, η Θράκη, η Ήπειρος, η Πελοπόννησος και τα νησιά της πατρίδας του, δεν του το επιτρέπει η Κρήτη, η Ρόδος και η Κώς, η Κέρκυρα και η Ιθάκη, το Καστελόριζο που είναι το στολίδι του Αιγίου Πελάγους και ας το αμφισβητούν κάποιοι περίεργοι...Έλληνες κατά τα άλλα!!! τα βουνά, οι κάμποι, οι πόλεις, τα χωριά του, δεν του το επιτρέπει η ελληνική καρδιά του. 
Και αν σήμερα είναι κρυμμένος ο Έλληνας για να σωθεί από το κακό της πανδημίας που βρήκε όλην την ανθρωπότητα, μα την χώρα του ειδικά την λάβωσε και συνεχίζει να την τραυματίζει παραπάνω γιατί δεν πρόλαβε να ανασάνει μετά την οικονομική κρίση που της επιβλήθηκε με δυσβάστακτα μέτρα από τους "φίλους" & "συμμάχους" της για δέκα ολόκληρα χρόνια, ενώ τώρα ξεχνά για λίγο τα δικά του προβλήματα για να συμπαρασταθεί και να προσευχηθεί και για τους Ουκρανούς αδελφούς του που τους βρήκε το κακό του πολέμου και του θανάτου, να προσευχηθεί για την ειρήνη και την αποκατάσταση της χώρας τους, αύριο και αυτός, ο Έλληνας, ο "ραγιάς", ό τελευταίος τροχός της αμάξης, όπως πολλοί νομίζουν, θα συνέλθει και θα διεκδικήσει απαντήσεις για τον εγκλεισμό του μέσα στα σπίτια του σαν λεπρός του 21ου αιώνα, για τις επίμονες και ίσως ύποπτες προσπάθειες των υπευθύνων της δημόσιας υγείας των Εθνών, για το κλείσιμο των εκκλησιών του, του οξυγόνου του Ορθόδοξου Έλληνα και για την αμφισβήτηση της Πίστης του από την επιστημονική κοινότητα, που αυτο-βαυκαλιζόμενη του κουνάει το δάκτυλο επιθετικά και επιτακτικά και του ζητά να...πλένει σχολαστικά τα χέρια του, για να μην εξαπλώσει τον ύπουλο ιό που εμφανίστηκε χωρίς λόγο από το πουθενά. Ο Έλληνας όμως έχει ψυχή ζώσα και δυνατή, αγαπητοί αναγνώστες και φίλοι μας, διαδικτυακοί και μη, και για αυτό πολέμησε την 25η Μαρτίου του 1821. Για να μην είναι ραγιάς, να μην είναι υποτακτικός, μα να είναι διαφορετικός, να είναι χριστιανός, να είναι Ορθόδοξος, να είναι περήφανος για το ελληνικό αίμα του και νομίζω πως αν και σήμερα-αύριο του ζητηθεί να πολεμήσει και πάλι, όπως πρόσφατα στον ένδοξο Έβρο και στα ακριτικά χωριά του, όπου χρειάστηκε τα παλικάρια μας, οι στρατιώτες, οι αστυνομικοί και οι πυροσβέστες μας, η πολιτοφυλακή, αλλά και οι κάτοικοι της μεθορίου, άνδρες και γυναίκες όλοι ενωμένοι σαν μια γροθιά με τους κατοίκους της υπόλοιπης Ελλάδος μας, να αμυνθούν σθεναρά προφυλάσσοντας τα σύνορα μας από τον παλαβό Τούρκο "Σουλτάνο" της,
αλλά και από τους υποκινούμενους μετανάστες και πρόσφυγες που χρησιμοποιεί για τα σχέδια του, θα το κάνει για να υπερασπιστεί τα ήθη και τα έθιμα του, τις παραδόσεις και την Πίστη του, την ιστορία, την χώρα του, την Ελλάδα του και μάλιστα να την παραδώσει στα παιδιά του περισσότερη και ομορφότερη και όχι λιγότερη και "κουρελού". Τέλος άφησα για επισφράγισμα όλων αυτών που παραπάνω ανέφερα, να σας πω πως το ίδιο το πρόσωπο της Θεοτόκου, συγκαταλέγεται στον "βαρύ οπλισμό" μας, για να ανταπεξέλθουμε στις δυσκολίες μέσα στην Αγίαν και Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Και αυτό με μια μεγάλη διπλή γιορτή της. Αρχικά για όλους εμάς τους χριστιανούς, αλλά και για όλους εμάς τους Έλληνες, τους απανταχού Έλληνες, όπου η Αγία Ορθόδοξος Εκκλησία μας επέλεξε να εορτάσει την 25η Μαρτίου, τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, της Μάνας που ακούει από Αγγελικά χείλη την αναγγελία της Γέννησης του Υιού της και Σωτήρος του κόσμου, ενώ η Ελλάδα μας,
πάλι με μπροστάρη την Παναγιά μας και την Εκκλησία του Υιού της, αλλά και τον κλήρο της, και από πίσω τις γενναίες και ένδοξες ψυχές των παλικαριών της, αποφάσισε ηρωικά το 1821, κλείνοντας μάλιστα πέρυσι τα 200 χρόνια από τότε, 1821-2021, ενώ φέτος ανακαλεί στην μνήμη του και δακρύζει τα 100 χρόνια από την Μικρασιατική καταστροφή του '22, και εορτάζοντας...με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη μεγαλοπρέπεια, λόγω του κορωνοϊού και των επιπτώσεων του, αλλά και του πολέμου στα βόρεια σύνορα μας μεταξύ δυο αδελφών, μέχρι πρότινος, Ορθοδόξων λαών, της Ρωσίας εναντίον της Ουκρανίας, εορτάζοντας και πανηγυρίζοντας σε αυτήν την ένδοξη στιγμή της πατρίδας μας, την έναρξη του νικηφόρο αγώνα της έναντι της επί τετρακόσια και πλέον χρόνια τουρκικής σκλαβιάς, ενός αγώνα που έκανε μαζί, πλάι-πλάι με την Παναγία μας, και γιαυτόν τον λόγο στέφτηκε νικηφόρος.
Ένα "Ζήτω"
για τους αγώνες των Ελλήνων ηρώων του 1821...
για τους αγώνες των Ελλήνων ηρώων του 1821...
...αλλά και ένα "Χαίρε"
και μια παράκληση στην Παναγιά για την σωτηρία μας!!!
και μια παράκληση στην Παναγιά για την σωτηρία μας!!!
Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Τελίδης
...και για φέτος,
100 χρόνια μετά από την Μικρασιατική καταστροφή του '22!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου