Αναρτήθηκε από
Παμμεγίστων Ταξιαρχών στην Όσσα,
στην Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος στις Πέντε Βρύσες, στις Ιερές Μονές, Παναγίας Θεοσκέπαστης &
Μεταμορφώσεως του Σωτήρος &
στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου, στον Σοχό,
& παρ' ολίγον στην Ιερά Μονή Εισοδίων της Θεοτόκου στην Όσσα.
Το Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2018, ξεκινήσαμε με το τεράστιο λεωφορείο μας των εξήντα θέσεων, αλλά με μόλις τριάντα επιβάτες, τον οδηγό μας, τον κο Αχιλλέα και τον ιερέα μας, τον π. Χρυσόστομο Τελίδη, από το μεγάλο προαύλιο του Ναού μας, των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, των Ανθοκήπων της Νέας Ευκαρπίας, για ένα ολοήμερο φθινοπωρινό προσκύνημα, μια ευλογημένη περιήγηση στα μοναστήρια και στις εκκλησιές της ευρύτερης περιοχής του Λαγκαδά, προσκυνήματα τα οποία "στολίζουν" την Ιερά Μητρόπολη Λαγκαδά, Λιτής και Ρεντίνης και "ξεκουράζουν" ψυχικά όλους εμάς τους επισκέπτες και προσκυνητές (κάντε κλικ και δείτε όλες τις Μονές από την ιστοσελίδα της Μητρόπολης Λαγκαδά...)
Με πρώτο προορισμό μας την Όσσα, ξεκινήσαμε νωρίς το πρωΐ , περίπου στις 8.30 π.μ, και σε σαράντα πέντε λεπτά της ώρας κατέφθασε το λεωφορείο μας στον Ιερό Ναό της Αγίας Κυράννας, όπου μας περίμενε ο π. Θωμάς Φαρδής, που μας υποδέχθηκε με ενθουσιασμό και αγάπη. Άλλωστε είμαστε παλιοί γνώριμοι μιας και έχουμε ξαναπάει ως Ενορία στον Ναό του και το 2012 με τους Κύκλους Μελέτης Αγίας Γραφής. Κατόπιν ο π. Θωμάς μας μίλησε για τον βίο της Αγίας Κυράννας και 
προσκυνήσαμε τα Ιερά Λείψανα της τοπικής Αγίας, ενώ αμέσως μετά πήγαμε με τα πόδια και στον παλαιό Ιερό Ναό των Παμμεγίστων Ταξιαρχών, θαυμάσαμε την επί τουρκοκρατίας αξιόλογη αρχιτεκτονική, αλλά και προσκυνήσαμε οι άνδρες με τον ιερέα μας στο ιερό και δίπλα στην Αγία Τράπεζα, τον τόπο όπου βρέθηκαν τα Ιερά Λείψανα της Αγίας Κυράννας, ενώ προσκυνήσαμε φεύγοντας όλο συγκίνηση και την εικόνα της που είναι αγιογραφημένη πρόσφατα μαζί με την άλλη συντοπίτισσα Αγία Ακυλίνα την Ζαγκλιβερινή, φύλακες και οι δυο Αγίες του χωριού και των κατοίκων του.
Επόμενος σταθμός, η Ιερά ανδρώα Μονή της Αγίας Τριάδος, όπου μας περίμενε ένας μοναχός της αδελφότητας. Μας ξενάγησε, προσκυνήσαμε στο Καθολικό της Μονής, κεραστήκαμε δεόντως στο φιλόξενο Αρχονταρίκι, πήραμε ευχή, δώσαμε τις μετάνοιες μας στον Γέροντα Αμβρόσιο Πουτούκη, Ηγούμενο της Μονής, που απουσίαζε λόγω υποχρεώσεων, βγήκαμε και τις απαραίτητες φωτογραφίες και συνεχίσαμε την περιήγηση μας.
Λίγο πριν το μεσημέρι φθάσαμε στον Σοχό και πρώτη μας στάση ήταν η γυναικεία Μονή της Παναγίας της Θεοσκέπαστης, Μετόχι της Αγιορείτικης Μονής Δοχειαρίου, όπου μας υποδέχθηκαν με χαρά οι αδελφές, κλείναμε το γόνυ μπροστά στα ιερά προσκυνήματα στο Καθολικό, μας μίλησαν για το ιστορικό της και τέλος καταλήξαμε στο όμορφο και μεγάλο Αρχονταρίκι για το παραδοσιακό κέρασμα και καφέ, πήραμε και την ευχή της Ηγουμένης Ευσεβείας, συλλυπηθήκαμε για την πρόσφατη κοίμηση του Γέροντος της Ιεράς Αγιορείτικης Μονής Δοχιαρείου, μακαριστού πια, Γρηγορίου Ζουμή, επιβιβαστήκαμε στο λεωφορείο μας και κατευθυνθήκαμε προς το επόμενο προσκύνημα.
Στην Μονή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος φθάσαμε το μεσημέρι, όπου οι μοναχοί μαζί με τον Γέροντα ήταν στην Τράπεζα, όμως κατόπιν προτέρας συνεννοήσεως ένας μοναχός της αδελφότητας μας περίμενε, μας οδήγησε στο Καθολικό, όπου προσκυνήσαμε τα θησαυρίσματα του Ιερού Ησυχαστηρίου και κατόπιν, διασχίζοντας την αυλή κατευθυνθήκαμε στο Αρχονταρίκι των επισκεπτών και κεραστήκαμε. Δεν άργησε να έρθει και ο Γέροντας Ιωαννίκιος, που κάθισε μαζί μας, μας μίλησε με πολύ γλυκύτητα για τις δυσκολίες της σημερινής εποχής, αλλά και την δύναμη της Εκκλησίας του Χριστού μας και τέλος μας μοίρασε όλους από ένα βιβλίο, από τα τελευταία που εξέδωσε η Μονή. Πήραμε την ευχή του, αποχαιρετήσαμε την αδελφότητα και αναχωρήσαμε για το επόμενο προσκύνημα.
Στην κεντρική πλατεία του χωριού δέσποζε η παλαιά εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, όπου και είχαμε ραντεβού, παρότι αργά το μεσημέρι, ώρα φαγητού και ανάπαυσης, με τον π. Χρυσάφη Τσολάκη, πρωτοπρεσβύτερο της Μητροπόλεως Λαγκαδά, ο οποίος δεν μας αρνήθηκε, παρά το γεγονός πως η επίσκεψη μας στον Ναό του Αγίου Γεωργίου αποφασίστηκε από τον ιερέα μας την τελευταία στιγμή, αλλά με ιδιαίτερη ευγένεια μας άνοιξε την εκκλησιά του, 
προσκυνήσαμε και τον ακούσαμε να μας μιλά για την τόσο ενδιαφέρουσα ιστορία του. Κατόπιν μας άνοιξε και το μουσείο λαογραφικής και εκκλησιαστικής τέχνης και των κειμηλίων της περιοχής που βρίσκεται δίπλα στον Ναό, ενώ μας προέτρεψε να επισκεφθούμε και το λαογραφικό μουσείο του Σοχού λίγο παρακάτω και μάλιστα ειδοποίησε και την υπεύθυνη κυρία της δημοτικής ενότητας του Σοχού, για να μας ξεναγήσει και να μας εξηγήσει τα ιδιαίτερα ήθη και τα έθιμα του, τους πασίγνωστους κουδουνοφόρους, κατάλοιπα της αρχαίας ελληνικής ιστορίας μας, την τέχνη του αργαλειού, τα σοχαλίδικα γλέντια, τους ζουρνάδες και τα νταούλια και τόσα άλλα πολύ ενδιαφέροντα που είδαμε και ακούσαμε.
Όμως η ώρα πήγε τρεις το μεσημέρι και όλοι ήμασταν πεινασμένοι, ίσως και λίγο ταλαιπωρημένοι. Έτσι σύμφωνα με το πρόγραμμα, που παρέκκλινε κατά μια ώρα αφού επισκεφθήκαμε και τον Άγιο Γεώργιο εκτός προγράμματος, πήγαμε στην ταβέρνα "Σπιτικά" που ήταν λίγο έξω από το κέντρο του Σοχού, όπου είχαμε κλείσει τραπέζια εκ των προτέρων και το φαγητό ήταν έτοιμο και μας περίμενε ζεστό και λαχταριστό. Όλα τα εδέσματα ήταν νόστιμα, σπιτικά και παραδοσιακά, όπως άλλωστε πρόδιδε και ο τίτλος του μαγαζιού. Ξεχάσαμε να σας πούμε πως οι περισσότεροι κάτοικοι της γειτονιάς των Ανθοκήπων, από όπου και ξεκινήσαμε αυτό το όμορφο προσκύνημα, είναι από την ευρύτερη περιοχή του Λαγκαδά, οπότε και ήμασταν "υποψιασμένοι" για τα πάντα και γνωρίζαμε τα πάντα με κάθε λεπτομέρεια, από το καλό και φθηνό φαγητό, μέχρι τα κατατόπια και τα προσκυνήματα όλης της περιοχής. 
Πήραμε δυνάμεις από το μεσημεριανό φαγητό μας και μπήκαμε ξανά στο λεωφορείο μας για την τελευταία στάση μας, επιστρέφοντας πίσω στην Όσσα, μια στάση την οποία όμως δεν έμελλε να πραγματοποιήσουμε ποτέ, γιατί παρότι ο οδηγός μας, ο κος Αχιλλέας, ήταν πολύ πρόθυμος να μας πάει στο μικρό και δύσβατο, όπως αποδείχθηκε ησυχαστήριο των Εσοδίων της Θεοτόκου, όπου και είχαμε συνεννοηθεί με την Ηγουμένη, την μοναχή Γαληνή, να τελέσουμε τον Εσπερινό μας εκεί, 
το λεωφορείο μας ήταν πολύ μεγάλο και έτσι δεν καταφέραμε να στρίψουμε στην τελευταία στροφή που οδηγούσε στην Μονή. Με απογοήτευση ο ιερέας μας, ο π. Χρυσόστομος, που ήταν και ο καθ' ύλην αρμόδιος και υπεύθυνος για την διοργάνωση της εκδρομής μας, τηλεφώνησε στις αδελφές, ενημέρωσε για την αστοχία μας, ζήτησε συγνώμη για την ταλαιπωρία και πήραμε τον δρόμο της επιστροφής, ενώ το σκοτάδι της νύκτας που πλησίαζε γοργά, έδιωχνε το φως της ημέρας δημιουργώντας μας, έτσι απομακρυσμένοι που ήμασταν από τις κατοικημένες περιοχές, ένα αίσθημα ανασφάλειας και φόβου. 
Όλα όμως αυτά τα δυσοίωνα και άσχημα υποχώρησαν με μιας, σαν ξεκινήσαμε το Απόδειπνο και τα Απολυτίκια των Αγίων μας, με υποκινητή πάντα τον πρωτοψάλτη του Ναού μας, τον κο Ευάγγελο Δούδη, που ήταν μαζί μας μετά της συζύγου του, κατά την επιστροφή μας στην Θεσσαλονίκη και στην όμορφη Ενορία μας, των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, στους Ανθόκηπους της Νέας Ευκαρπίας, στην Δυτική πλευρά της πόλης μας, ενώ καθώς πλησιάζαμε, λίγο μετά τον Λαγκαδά κάναμε και την λαχειοφόρο αγορά μας μέσα στο λεωφορείο μας με αξιόλογα δώρα για τους τυχερούς της εκδρομής μας, δώρα πολλά και όμορφα.
Στην αυλή της εκκλησιάς μας έπεσαν οι τίτλοι τέλους της περιπέτειας μας αυτής, που νομίζω πως τα είχε όλα. Κατάνυξη, ευλάβεια, συγκίνηση, διασκέδαση, γνώση, αλλά και σασπένς και αγωνία, καλό φαγητό, όμορφη συντροφιά και ζηλευτή παρέα, τραγούδι, ύμνους, λόγια πολλά από τον ιερέα μας, ενώ αυτό που μας έμεινε από το προσκύνημα αυτό στο τέλος, είναι οι γλυκές αναμνήσεις, οι οποίες και θα ενισχύονται κάθε φορά που θα κοιτάζουμε με νοσταλγία τις φωτογραφίες που βγάλαμε καθ' όλην την διάρκεια του μικρού αυτού "ταξιδιού" μας. 
Φωτογραφίες που αναρτούμε σήμερα, έστω και με καθυστέρηση ενός μήνα, λόγω των γεγονότων που διαδέχεται το ένα το άλλο και της έντονης επικαιρότητας που μας προσπερνά πολλές φορές εδώ στην μικρή μα τόσο δραστήρια ιστοσελίδα της Ενορίας μας, αλλά και των άρθρων που έπρεπε να γράψουμε για την Μικρά Πανήγυρη μας, της εορτής της Συλλήψεως της Αγίας 'Αννας, που τελέσαμε τις προηγούμενες ημέρες, αλλά και λόγω των προετοιμασιών μας για τα Χριστούγεννα που κοντοζυγώνουν. 
Το σημερινό άρθρο μας, όπως και οι περισσότερες από τις καθημερινές αναρτήσεις μας, εντάσσεται στην προσπάθεια προβολής και ενημέρωσης για τα λατρευτικά και κοινωνικά δρώμενα της μικρής εκκλησιάς μας, προσπάθεια που κάνουμε στην συντακτική ομάδα της ιστοσελίδας του Ναού μας, για να τονωθεί η ενοριακή συνείδηση των Ανθοκηπιωτών μας, αλλά και όλων των αναγνωστών της ιστοσελίδας μας, των φίλων μας, διαδικτυακών και μη, που τους ζητούμε διαβάζοντας για όλα αυτά που κάνουμε, να γίνουν μέτοχοι στις δράσεις μας, 
και γιατί όχι, λίγο αργότερα αν το θελήσουν, και συμμέτοχοι στον αγώνα που κάνουμε, αρχικά για την αποπεράτωση του επάνω ναού μας με την Ερανική Επιτροπή μας, αλλά και στην προσπάθεια ανακούφισης των συνανθρώπων μας που υποφέρουν λόγω της κρίσης, μέσω του Ενοριακού Φιλοπτώχου Ταμείου μας, αλλά και την Ενοριακή Νεανική Εστία μας, την "Ιθάκη" των παιδιών των κατηχητικών μας, με τις συναντήσεις τους κάθε Σάββατο, τις εκδρομές, τα θεατρικά, τα παιχνίδια, τα τραγούδια, την χαρά και την διασκέδαση μέσα στην ασφαλή αγκαλιά των Αγίων προστατών μας, των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης.
Σας ευχαριστούμε
που ήρθατε στην μικρή αυτή εκδρομή μας και...
...περιμένουμε ακόμα περισσότερους στην μεγάλη τριήμερη εκδρομή μας στην Κέρκυρα και στον Άγιο Σπυρίδωνα, που σήμερα 12 Δεκεμβρίου εορτάζει.
Ένα όμορφο προσκύνημα που θα γίνει,
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου