Αναρτήθηκε από
Είχαμε επισκέψεις στον ναό μας...
Το απόγευμα στις 7.30, της Παρασκευής 14ης Μαρτίου, μαζευτήκαμε και πάλι όλοι οι Ανθοκηπιώτες, μα και οι προσκυνητές της μικρής και υπόγειας προς το παρόν εκκλησιάς των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννας που τώρα χτίζετε, και γύρω από την εικόνα της άνθοστολισμένης από τις γυναίκες της Ενορίας μας, Παναγίας Θεοτόκου και μονάκριβης κόρης των Αγίων Θεοπατόρων, που είναι οι προστάτες μας, και που είχε τοποθετηθεί από τους ιερείς μας στο κέντρο της κατακόμβης του ναού μας, τελέσαμε την Ακολουθία των Β΄ Χαιρετισμών, όπως επιτάσσει το τυπικό της Ορθοδόξου Ανατολικής Εκκλησίας μα και οι καρδιές όλων μας, που πάντα, αλλά ειδικά τώρα, ξεχειλίζει από την αμέριστη αγάπη μας για την Παναγία Μητέρα του Χριστού μας και μητέρα όλων, και έτσι τις πρώτες πέντε Παρασκευές της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, την υμνούμαι λέγοντας την "Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε". 
Εδώ στο ζεστό "σπιτικό" που της ετοιμάζουμε και που τώρα σιγά-σιγά χτίζετε από την αγάπη των ανθρώπων προς αυτήν μα και προς τα πρόσωπα των γονέων της Παναγίας μας, του Ιωακείμ και της Άννας, και που αγωνιζόμαστε να είναι όμορφο, περίλαμπρο και αντάξιο τους και που τώρα θα φτιάξουμε γιαυτούς, μα και για εμάς, για να στεγάσουμε και εμείς τα όνειρα μας, τα όνειρα που κάνουμε για τα παιδιά μας, που με την ευλογία τους γέμισαν πια τον τόπο μας και άνθισε στα αλήθεια η γειτονιά των Ανθοκήπων, αφού είναι οι προστάτες των ζευγαριών που αγωνίζονται να τεκνοποιήσουν και προσευχητικά τους ζητούν να τους βοηθήσουν πρεσβεύοντας μαζί με την Παναγία κόρη τους στον Εγγονό τους Χριστό για το Θείο Δώρο της τεκνοποιΐας, είπαμε της Παναγιάς μας όλους τους στοίχους των 2ων Χαιρετισμών, ψάλλαμε όλες τις στροφές του ποιήματος της, και όταν τελείωσαν οι λέξεις από το βιβλίο που διαβάζαμε, τότε και άλλα λόγια τις είπαμε, βγαλμένα από μέσα μας, από την ψυχή μας και κατά την ώρα που ο ιερέας μας της έψαλλε τα "Χαίρε", εμείς της ζητούσαμε ταπεινά και μυστικά να μας δυναμώνει στην πίστη μας, να μας προσέχει τα παιδιά μας, της ζητούσαμε ακόμη και προσωπικά πράγματα. Όμως όλα αυτά είναι καταγεγραμμένα σε ένα "βιβλίο" που εμάς έχει για συγγραφέα και που εύκολα ο καθένας δεν το μοιράζετε με τους άλλους και κανείς δεν γνωρίζει τα γραφόμενα σ' αυτό, παρά μόνο εμείς και η ίδια η Θεοτόκος, λόγια και προβλήματα που μας βασανίζουν και που της τα εμκυστηρευτήκαμε εναποθέτοντας σε αυτήν την επίλυση τους.
Και μετά της ανάψαμε λαμπάδες από αγνό μελισσοκέρι, την καλύψαμε με τα πιο μυρωδάτα λουλούδια, την εικόνα της την ακουμπήσαμε σε δισκέλια περίτεχνα, που απλώσαμε επάνω τους χειροποίητα ασπροκέντια και την βάλαμε στο κέντρο της εκκλησιάς μας, την κάναμε επίκεντρο της ζωής μας και τις "τάξαμε" της Παναγιάς μας, για να εκπληρώσει τις καλές επιθυμίες μας.
Την εκτέλεση και απόδοση των Β΄ Χαιρετισμών ανέλαβε ο επισκέπτης και αγαπητός φίλος μας πια, ο π. Παύλος Ιωσηφίδης, καλλικέλαδος και σπάνιας δυνότητος ιεροψάλτης, δάσκαλος για τους περισσοτέρους από εμάς, μα και και από τους αρχαιοτέρους Αρχιμανδρίτες της Ιεράς Μητροπόλεως μας, Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως, που πάντα μας τιμά με την παρουσία του, όπως ανέλαβε και την κήρυξη του Θείου Λόγου, εξαίροντας το πρόσωπο της Παναγίας μάνας όλου του κόσμου και αναλύοντας μας τις χάρες και την αξία της για την Ορθοδοξία και τον Ελληνισμό, αφού οι προσευχές και οι πρεσβείες της στον Υιό της Χριστό, μας κρατούν όρθιους και ζωντανούς όλους μας, ανακαλύπτοντας και εμείς μαζί με τον ομιλητή μας, τον π. Παύλο, πως όσα καλολογικά στοιχεία και αν χρησιμοποιήσουμε, όλες τις λέξεις της πλούσιας ελληνικής γλώσσας μας και τις προτάσεις αν συνθέσουμε για να υμνήσουμε την Θεοτόκο, πάλι δεν πρόκειται να μπορέσουμε να χωρέσουμε την αξία του προσώπου της, με τα δικά μας ανθρώπινα δεδομένα, πάντα κάτι θα περισσεύει για να της πούμε, πάντα κάποια τιμή θα της υπολείπεται.
Ο Ακάθιστος ύμνος πάντως, όπως γράψαμε και σε προηγούμενη ανάρτηση μας, ήταν είναι και θα είναι ο πιο δημοφιλής από τους εκκλησιαστικούς ύμνους, αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο και θα ακούγεται στους ναούς της απανταχού Ορθοδοξίας, όσο θα ξεχειλίζει η αγάπη μας για την Παναγία και θα εκφράζετε από εμάς με τον ύμνο αυτού του άγνωστο ποιητή, που πριν τόσα πολλά χρόνια έγραψε αυτό το ποίημα του και το αφιέρωσε στην Παναγία, Θεοτόκο και μητέρα του Χριστού μας, και που εμείς τα βράδια των Παρασκευών της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής θα επαναμβάνουμε. Ας ευχηθούμε αυτή η Ανάστασις του Κυρίου μας, να φέρει και την δική μας, την προσωπική μας ανάσταση!!!
Καλό υπόλοιπο
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου