Αναρτήθηκε από
Η Παναγιά...η "μάνα" μας!!!
Αυτό πρέπει να κάμνουμε όλοι μας. Ας δείξουμε στην Θεοτόκο Μητέρα του Χριστού μας και "μάνα" μας, την αγάπη και τον σεβασμό μας, όπου και να βρεθούμε καθ' όλην την διάρκεια του χρόνου και ειδικά στις μέρες μας, που ο κόσμος όλος και η ευλογημένη χώρα μας δοκιμάστηκε...και δοκιμάζεται ακόμα!!! από καταστροφικές πυρκαγιές, από τρομακτικούς σεισμούς, από απίστευτες πλημύρες, από την πανδημία τα τελευταία δυο...και βάλε χρόνια, από οικονομική, ενεργειακή, υπαρξιακή και άλλες κρίσεις, ακόμα...σαν δεν ντρεπόμαστε που το λέμε και το ξαναλέμε, από επισιτιστική κρίση και από πολέμους...μπορεί και παγκόσμιους, έτσι όπως πάμε!!! ίσως-ίσως δε και πυρηνικούς, όπως κάποιοι ηγέτες απειλούν ότι θα προκαλέσουν αν δεν κάνουμε τα χατίρια τους.
Ας μπούμε σε μια εκκλησιά που τιμάται στο όνομα της Παναγίας μας, της Θεοτόκου, ας κλίνουμε το γόνυ μπροστά σε μια εικόνα της, στην Παναγιά την Βρεφοκρατούσα, την Γλυκοφιλούσα, την Ελεούσα, την Θαλασσινή, την Εκατονταπυλιανή, την Γιάτρισσα, την Οδηγήτρια, την Εσφαγμένη, την Μυρτιδιώτισσα, την Γοργοεπήκοο, την Παρηγορήτρα, την Φανερωμένη, την Μεγαλόχαρη της Τήνου, την Παναγία Σουμελά, και πόσες ακόμα Εικόνες της Παναγίας με πολλά και συγκινητικά επίθετα, "Θεοτοκονύμια", να την ακολουθούν ανάλογα με την τοποθεσία, το θαύμα που έγινε, τον τρόπο της αγιογράφησης, τον πόνο της κάθε διήγησης και της παράδοσης, την ιστορία ή την εύρεση της εικόνας της και άλλα πολλά, και ας ανάψουμε ένα κερί στη χάρη της, παρακαλώντας την να μας έχει πάντα στον νού της, να μην μας ξεχνά και πάντα να πρεσβεύει για εμάς στον Υιό της και Θεό μας, στον Χριστό και Σωτήρα μας!!!
Ας γνωρίσουμε όμως εμείς σήμερα μέσω της ιστοσελίδας μας, της Ενορίας των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, των Ανθοκήπων της Νέας Ευκαρπίας, με αφορμή την εορτή τους, δυο από αυτές τις αγιογραφημένες εικόνες της Παναγίας μας, με τα Θεοτοκονύμια που την συνοδεύουν, την "Μυρτιδιώτισσα" των Κυθύρων και την "Εσφαγμένη" της Ιεράς Μονής Βατοπεδίου ή και Βατοπαιδίου, και ας μάθουμε λίγα πράγματα για την ιστορία τους, που έχει γίνει πια εκκλησιαστική παράδοσις ...
Η Παναγία η "Μυρτιδιώτισσα"
Κάποιος ευλαβέστατος βοσκός, την ώρα που προσευχόταν, άκουσε μέσα σ’ εκείνη την ερημιά μια φωνή να του λέει:
– Αν ψάξεις εδώ τριγύρω, θα βρεις την εικόνα μου. Βρίσκομαι εδώ από πολύ καιρό, για να βοηθήσω τούτο τον τόπο.
Πραγματικά, σε λίγη ώρα ο βοσκός ανακαλύπτει την πάνσεπτη εικόνα της Παναγίας μέσα σε κλαδιά μυρσίνης. Συγκινημένος την ασπάζεται και τη μεταφέρει στην καλύβα του.
Το πρωί, πράγμα παράδοξο, η εικόνα είχε εξαφανιστεί. Την ξαναβρίσκει όμως στο σημείο που για πρώτη φορά την είχε ανακαλύψει.
Εκεί ακριβώς χτίζει ναό, ενθρονίζει μέσα σ’ αυτόν την ιερή εικόνα και την επονομάζει «Μυρτιδιώτισσα», επειδή βρέθηκε στην περιοχή «Μυρτίδια» και μέσα στις μυρσίνες.
Στη θαυματουργή εικόνα της Μυρτιδιώτισσας εικονίζεται η Θεοτόκος σαν Βρεφοκρατούσα. Το πρόσωπό της, καθώς και του Κυρίου, είναι τελείως μελανό και πλαισιωμένο από καθαρό χρυσάφι και πολύτιμους λίθους.
Συνήθως δεν διακρίνεται σ’ αυτά κανένα απολύτως χαρακτηριστικό. Συμβαίνει όμως σε αραιά διαστήματα το εξής παράδοξο: Το πρόσωπο της Παρθένου αλλάζει ξαφνικά χρώμα και γίνεται ρόδινο. Στα χείλη διαγράφεται ένα ανέκφραστο γλυκό μειδίαμα, ενώ τα μάτια της κοιτάζουν τον πιστό με ιλαρότητα.
Η μάστιγα της ανομβρίας ήταν την εποχή εκείνη συχνό φαινόμενο και μάλιστα είχε πλήξει πολλές φορές το νησί, με αποτέλεσμα την ξηρασία. Οι κάτοικοι κατέφευγαν τότε στην θαυματουργή Μυρτιδιώτισσα, λιτάνευαν με θερμές δεήσεις και δάκρυα την αγία της εικόνα, κι εκείνη πάντοτε τους έστελνε βροχή.
Κάποτε, ενώ ο κόσμος ετοιμαζόταν για μια τέτοια λιτανεία, έτυχε να παρευρίσκεται ένας πλούσιος τούρκος από την Κρήτη.
– Γιατί αυτή η ασυνήθιστη κίνηση γύρω από την εκκλησία; ρώτησε απορημένος.
– Είστε ανόητοι, είπε ο τούρκος κοιτάζοντας τον ουρανό. Δεν υπάρχει ούτε ένα σύννεφο. Αν όμως βρέξει μετά τη λιτανεία, θ’ αφιερώσω στην εικόνα της Μυρτιδιώτισσας αυτό το αδαμαντοκόλλητο.
Έβαλε στοίχημα το χρυσό αυτό κόσμημα, γιατί ποτέ δεν φανταζόταν ότι μπορούσε να βρέξει. Σε λίγο κλήρος και λαός λιτάνευαν τη θαυματουργή εικόνα. Γονάτισαν μάλιστα και ανέπεμψαν με κατάνυξη στη Θεομήτορα τις ευχές για τη λύση της ανομβρίας.
Την ώρα της λιτανείας άρχισαν να εμφανίζονται στον ουρανό σύννεφα, που διαρκώς πλήθαιναν. Όταν η πομπή επέστρεψε στον ναό, άρχισε ραγδαία βροχή, που γέμισε χαρά και ευφροσύνη τους κατοίκους.
Ο τούρκος έμεινε άναυδος. Ομολόγησε όμως την ήττα του και τήρησε την υπόσχεσή του. Μέχρι σήμερα το χρυσό αυτό αδαμαντοκόλλητο, σε σχήμα ημισελήνου, στολίζει το στέμμα της Μυρτιδιώτισσας και θυμίζει το υπερφυσικό εκείνο θαύμα.
Η Παναγία η "Εσφαγμένη"
Η θαυματουργή αυτή εικόνα είναι τοιχογραφία του 14ου αιώνα και βρίσκεται στο νάρθηκα του παρεκκλησίου του Αγίου Δημητρίου, το οποίο είναι ενσωματωμένο εις το Καθολικόν της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου. Για το ιστορικό της εικόνας αυτής γράφονται σε χειρόγραφο του 17ου αιώνα, που επιγράφεται «Προσκυνητάριον του Βατοπαιδίου» εις το κεφάλαιον «Περί της ιεράς Εικόνος της Εσφαγμένης και του παρ’ αυτής εξαισίου τερατουργήματος» τα εξής:
Της θυμόν και να θεραπεύσει η ευσπλαχνία Της το τοιούτον τολμηρόν παρανόμημα οπού ο δυστυχής εκείνος διάκονος έπραξε. Και ούτω μετά πολλάς ημέρας ύστερον εισηκούσθη η δέησις αυτών και εφάνη η Παντάνασσα Θεοτόκος εις οπτασίαν τώ ηγουμένω λέγουσα ότι αφέθη η αμαρτία τώ διακόνω και εθεραπεύθη από τον σεληνιασμόν οπού τον εσπάραττεν. Εκείνος δε ο άθλιος ποιήσας στασίδιον ενώπιον της ιεράς εκείνης εικόνος εστήκετον εκεί αεννάως, χρόνους τρεις ολοκήρους, κλαίων και οδυρόμενος την μεγάλην του ανομίαν, έως οπού και αυτός ήκουσε παρά της αυτής ελεούσης εικόνος (ήτις εχάρισεν αυτώ και το φως των οφθαλμών) το «αφέθη η αμαρτία σου» όμως το τολμηρόν σου χέρι να μείνει ξηρόν επί ζωής σου και μετά θάνατον άλυτον». Το οποίον και εσυνέβη και μετά την αυτού κοίμησιν, το μέν σώμα αυτού διελύθη όλον, η δε πάντολμος χείρ αυτού έμεινεν άσηπος και κατάξηρος. Και φαίνεται έως της σήμερον εις ένα κουβούκλιον, ήτοι συρτάριον, υποκάτωθεν της αγίας ταύτης εικόνος, μαρτυρούσα προφανώς το τότε θαυμάσιον το δε εκχυθέν αίμα φαίνεται εις το πρόσωπον επάνω εις την πληγήν έως της σήμερον. Η Εικών αύτη πηγάζει ιάσεις και θεραπείας καθ’ εκάστην εις τους προστρέχοντας μέτ’ ευλαβείας προς αυτήν, δεικνύουσα ότι η τιμή της εικόνος διαβαίνει εις το πρωτότυπον, παρά του οποίου έρχεται η αγιαστική χάρις εις τους ευλαβείς και ούτω εξεναντίας η θεία δίκη παιδεύει τους ατάκτους και ανευλαβείς των ιερών εικόνων, εις παράδειγμα και σωφρονισμόν των μεταγενεστέρων και δόξαν της Θεομήτορος. Ανάπτει Δε έμπροσθεν αυτής αεννάως κανδήλιον αργυρούν εν, και λαμπάς ακοίμητος».
Ας ευχηθούμε Καλή Πανήγυριν και φέτος στην..."γειτόνισσα" Ενορία μας,
για την Εικόνα "Παναγία την Εσφαγμένη" που θησαυρίζει στον Ιερό Ναό της!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου