Η ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ (μέρος 2ον) (Ε)

 

Εν Ανθοκήποις Νέας Ευκαρπίας, Δυτική Θεσσαλονίκη, Μακεδονία, Ελλάς.
Η Mικρά Ιερά Πανήγυρις 2022 "Η Κοίμησις της Αγίας Άννης", 
Στις 22, 23, 24, & 25 Ιουλίου 2022.
«Μνήσθητι, Κύριε, τών προσφερόντων τά Δώρα ταΰτα καί υπέρ ών καί δι' ών καί εφ' οίς αυτά προσεκόμισαν». 

Σχόλιον...
Μ
Μια..."άσχετη", μα όμορφη φωτογραφία από τα 
 Θυρανοίξια του Ι. Ναού μας, τον Οκτώβριο του 2019
συνοδεύει το σχόλιο μας...
ε την ευκαιρία της όμορφης περιόδου που διανύουμε τώρα, κατακαλόκαιρο, στο τέλος του Ιουλίου με τις πολλές γιορτές που διαδέχονται η μια την άλλη, όπου μάλιστα θα πανηγυρίσουμε και εμείς εδώ στην Ενορία μας την Κοίμηση της Αγίας Άννας μας τελώντας την Μικρή καλοκαιρινή Πανήγυρη μας στις 22, 23, 24 & 25 Ιουλίου 2022, και κατόπιν σε αναμονή του επόμενου βαρυσήμαντου μήνα του Αυγούστου, του μήνα της Παναγίας μας, και του "Δεκαπενταύγουστου", το Πάσχα του καλοκαιριού, αναρτά στην ιστοσελίδα του Ιερού Ναού της ένα άρθρο σε τρία μέρη σχετικό με την προσφορά μας στην Εκκλησία και την δυνατότητα που μας δίνει Αυτή να συμμετάσχουμε ενεργά στην λατρευτική ζωή της Ενορίας που ανήκουμε, αλλά και να ανταποδώσουμε με ένα έμπρακτο "ευχαριστώ" όλα αυτά που μας προσφέρει καθ' όλην την διάρκεια της ζωής μας. 
Εμείς σας υποδεικνύουμε με αγάπη μέσα από το άρθρο μας μερικούς από τους τρόπους προσφοράς στο Χριστό και στην Εκκλησία Του, ειδικά δε αυτήν την περίοδο στην Παναγία μάνα Του και Θεοτόκο, αλλά και δική μας μητέρα, με τις Ιερές Παρακλήσεις της, μια την Μικρή και μια την Μεγάλη και την προσκύνηση της στολισμένης εικόνας της καθημερινά, αλλά και προς τον συνάνθρωπο...τον πλησίον μας!!! 
Εσείς τώρα μπορείτε να ανακαλύψετε μέσα από το άρθρο μας αυτό, πολλούς ακόμα τρόπους προσφοράς, ο καθένας ανάλογα με την προσωπικότητα του, την κοινωνική και την οικονομική θέση που βρίσκεται, με τα χαρίσματα που διαθέτει και που του έδωσε ο Θεός, με την εργασία που κάνει για να ζήσει, με τις γνώσεις που διαθέτει, ή την εξυπνάδα του, με τα χέρια, τα πόδια, τα αυτιά, τα μάτια και τις σκέψεις του...με τις αισθήσεις και τον ελεύθερο χρόνο του. 
Όμως διαβάστε  καλύτερα το άρθρο μας αυτό και θα καταλάβετε...
..."Την αξία της προσφοράς μας στην Εκκλησία" !!!

Ευχόμαστε σ' όλους τους αναγνώστες και φίλους μας...
* Καλή ανάγνωση...
*...Καλό καλοκαίρι...
*...Καλήν Μικράν Πανήγυριν, και τέλος... 
*...Καλό & ευλογημένο προσκύνημα στην Ιερά Σκήτη της Αγίας Άννας, που θα πάμε φέτος το Σάββατο 30/7/2022 με δυο λεωφορεία και στο καραβάκι μας θα υποδεχθούμε την ίδια την Αγία Άννα "αυτοπροσώπως" και το μεγάλο θησαύρισμα της Μονής, "Το Αριστερό Πόδι της", που θα μας φέρουν οι πατέρες της Σκήτης και θα τελέσουμε Αγιασμό.
 *...δείτε σήμερα, Πέμπτη 21/7/2022, 
την συνέχεια του άρθρου του π. Χρυσοστόμου Τελίδη, 
"Η αξία της προσφοράς μας στην Εκκλησία", 
...με το 2ο μέρος του και με τίτλο...

Πως παρασκευάζουμε 
το "πρόσφορο" ή την "λειτουργιά".   
Αποτέλεσμα εικόνας για παρασκευή πρόσφορου
                Σε προηγούμενο άρθρο μας, με τίτλο "Το τάμα, το πρόσφορο, το δώρο...και το αντίδωρο!!!
(κάντε κλικ εδώ για να βρείτε εύκολα το 1ο μέρος του άρθρου μας...) 
σας υποσχεθήκαμε να ανεβάσουμε στην ιστοσελίδα μας μια ειδική ανάρτηση για την προετοιμασία και την παρασκευή του χειροποίητου άρτου (της "λειτουργιάς" ή του "προσφόρου") που φτιάχνουμε στο σπίτι μας και προσφέρουμε στην συνέχεια στην εκκλησία μας, από όπου ο ιερέας θα βγάλει τις μερίδες του Χριστού της Παναγίας και των Αγίων μας, αλλά και θα μνημονεύσει τα ονόματα, "ζωντανά" και "πεθαμένα", των οικείων μας κατά την Προσκομιδή, δηλαδή την προετοιμασία της Θείας Κοινωνίας.
       Στην συνέχεια λοιπόν του άρθρου μας αυτού, σας παραθέτουμε μερικές πρακτικές συμβουλές για την παρασκευή του άρτου αυτού, που οι περισσότερες κυρίες οι οποίες συχνά παρασκευάζουν "πρόσφορο" τις γνωρίζουν, όμως πρόθεση μας είναι όλο και περισσότερες να είναι αυτές οι κυρίες, ειδικά νεαρότερες γυναίκες και μητέρες, που και με αυτόν τον τρόπο θα δείξουν την αγάπη τους στον Ιδρυτή της Εκκλησίας Χριστό και θα..."οδηγήσουν" την ευλογία Του στα σπιτικά τους. 
     Βέβαια καλόν είναι, έστω και και αγοραστό...έστω και από τον φούρνο!!! να φέρνουμε στην εκκλησιά της γειτονιάς μας το "πρόσφορο" ή την "λειτουργιά" κάθε φορά που ερχόμαστε να εκκλησιαστούμε (...κατά την ελληνική παράδοση και τα όμορφα έθιμα μας, ούτε στον γείτονα μας πάμε με άδεια χέρια, πόσο μάλλον στον Ιερό Ναό της Ενορίας μας!!!) μαζί το δίπτυχο της οικογενείας μας, ή ένα απλό χαρτάκι με τα ονόματα των ζωντανών και των κεκοιμημένων οικείων μας, για να τα διαβάσει ο ιερέας στην Αγία Πρόθεση και κατόπιν, αφού ευλογήσει τις προσφορές σας, την "λειτουργιά", το λάδι, το κρασί, το καρβουνάκι, το φυτιλάκι, το θυμίαμα, τις δυο λαμπάδες και τα λουλουδάκια για να στολίσουν τα δυο ανθοδοχεία της Αγίας Τραπέζης και ότι άλλο χρησιμοποιείτε από αυτόν στην Θεία Λειτουργία, να μπορέσει "αντίδωρο" να σας τις επιστρέφει όλες πίσω, "ευλογία" στο εκκλησίασμα και στην αγάπη σας!!!
       Στην ερώτηση ποιος πρέπει νά ζυµώνει τό πρόσφορο γιά νά προσφερθεῖ στό Ναό γιά τήν Θεία Εὐχαριστία η απάντηση είναι πως κάθε χριστιανός βαπτισµένος  στο όνομα της Αγίας Τριάδος, ἔχει τό τιμητικό αὐτό προνόµιο. 
(...θυμηθείτε την αδικία για τον Άγιο Ιωακείμ και την Αγία Άννα, που λόγω της ατεκνίας τους τελευταίοι ή και καθόλου ήταν αυτοί που προσέφεραν τα δώρα τους στον Ναό, επειδή  θεωρούνταν ακάθαρτοι ή αμαρτωλοί)
Πρέπει ὅµως ο άνθρωπος αυτός νά ἀγωνίζεται νά κρατεῖ τόν ἑαυτό του σέ καθαρότητα, γιά νά κάνει τό ἱερό αὐτό ἔργο, νά ζυµώνει καί νά προσφέρει τό πρόσφορο γιά τό Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας. Τό ζύµωµα τοῦ προσφόρου εἶναι ἡ ἀρχή τῆς Θείας Λειτουργίας ("λειτουργιά" το λέει ο λαός γιατί χωρίς αυτό δεν γίνεται η Θεία Λειτουργία) γιʼ αὐτό καί ὁ χριστιανός ἤ ἡ χριστιανή κατά το σύνηθες,  πού ζυμώνει τό πρόσφορο πρέπει νά προσεύχεται τήν ὥρα ἐκείνη και να είναι "καθαρή", με όλην την σημασία της λέξεως, και εσωτερικά και εξωτερικά.
        Τό πρόσφορο ἔχει ἰδιαίτερο συµβολισµό γιά ἐµᾶς τούς χριστιανούς. Συµβολίζει τήν ἑνότητά µας, τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας µας. Γιατί ὅπως τό πρόσφορο ἀποτελεῖται ἀπό διαφόρους σπόρους, οἱ ὁποῖοι µαζεύτηκαν, ἀλέστηκαν, ζυµώθηκαν καί ἔκαναν ἕνα πράγµα, ἔτσι κατά τήν παλαιά εὐχή τοῦ προσφόρου εὐχόταν ὁ ἱερέας νά συνάξει ὁ Θεός τά διασκορπισµένα σʼ ὅλη τή γῆ παιδιά του στήν Βασιλεία Του τήν ἐπουράνια. Καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος λέει «ἐπειδή ἕνας εἶναι ὁ ἄρτος, καί ἐµεῖς οἱ πολλοί εἴµαστε ἕνα σῶµα» (Α΄ Κορ.10,17).
        Καί κάτι ἀκόµη. Μέσα στά Τίµια ∆ῶρα ὑπάρχει ἡ ἐλπίδα καί ἡ ἐγγύηση τῆς Ἀναστάσεως. 
"Καθώς ὁ βλαστός τῆς ἀµπέλου, ἀφοῦ κατακλιθεῖ στή γῆ καρποφορεῖ στόν καιρό του, καί ὁ κόκκος τοῦ σιταριοῦ, ἀφοῦ πέσει στή γῆ καί διαλυθεῖ, ἀνασταίνεται πολλαπλάσιος... καί στή συνέχεια (ὡς ἄρτος καί οἶνος) γίνονται Σῶµα καί Αἷµα Χριστοῦ µέ τά λόγια τῆς Θείας Εὐχαριστίας καί τή Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύµατος, ἔτσι καί τά σώµατά µας, πού τρέφονται ἀπό τήν Θεία Εὐχαριστία, ἀφοῦ µποῦν στή γῆ καί διαλυθοῦν, θά ἀναστηθοῦν στόν καιρό τους, χάρη στό Λόγο τοῦ Θεοῦ πού χαρίζει σʼ αὐτά τήν Ἀνάσταση, πρός δόξαν Θεοῦ Πατρός" κατά τόν Ἅγιο Εἰρηναῖο.
       Τό πρόσφορο συµβολίζει ἐπίσης αὐτή τήν ἴδια τήν Παναγία µας. Ὅπως ἀπό Ἐκείνη προῆλθε ὁ Κύριος µας Ἰησοῦς Χριστός, γεννήθηκε δηλαδή ἐκ τῶν ἁγνῶν καί παρθενικῶν αἱµάτων Της, ἔτσι καί ἀπό τό πρόσφορο προέρχεται ἡ µερίδα ΙΣ, ΧΣ, ΝΙ, ΚΑ, πού θά µεταβληθεῖ σέ Σῶµα καί Αἷµα Χριστοῦ κατά τή Θεία Λειτουργία. Κι ὅπως ἡ Παναγία µας εἶχε ἕναν µόνο Υἱό, ἕνα µόνο παιδί, τόν Μονογενῆ Υἱό καί Λόγο τοῦ Θεοῦ, ἔτσι καί ἀπό τό πρόσφορο πού θά βγεῖ ὁ Ἅγιος Ἄρτος δέν ἐξάγεται καµµιά ἄλλη µερίδα, τῶν Ἁγίων δηλαδή κ.τ.λ. Χρησιµοποιοῦνται ἄλλα πρόσφορα γιά νά ἐξαχθοῦν οἱ ὑπόλοιπες µερίδες. Χρειάζονται συνεπῶς σέ κάθε Θεία Λειτουργία τό λιγότερο δυό πρόσφορα.
ΠΡΟΣΦΟΡΟ              Τό πρόσφορο πρέπει νά εἶναι ζυµωµένο ἀπό ἀλεῦρι σιταριοῦ καί ὄχι ἀπό κριθάρι ἤ καλαµπόκι ἤ ἄλλου εἴδους ἀλεῦρι ἤ προσµίξεις.  Μόνο ἀλεύρι σιταριοῦ επιτρέπεται για την παρασκευή πρόσφορου, γιατί ἀπό τό πρόσφορο αὐτό θά ἐξαχθεῖ ὁ Ἀµνός, ἡ µερίδα δηλαδή πού θά γίνει Σῶµα Χριστοῦ καί ὁ Κύριος παροµοίασε τό πανάγιο Σῶµά Του µέ σιτάρι ( Ἰω. 12, 24). Μπορούμε επίσης και θα ήταν ιδανικό, να χρησιμοποιούμε για την παρασκευή "προσφόρου", και το ευλογημένο αλεύρι από το Μυστήριο του Ευχελαίου, το οποίο τελούμε κατά καιρούς στα σπίτια μας.
      Παλιά ἡ παρασκευή τοῦ προσφόρου ἦταν ὑπόθεση δύσκολη. ∆ιάλεγαν τό καλύτερο στάρι. Οἱ πιό αὐστηροί καί ἀκριβολόγοι «ψώχοντες», ἔτριβαν  µέ τά χέρια τά ὥριµα στάχυα, πρόσεχαν νά µήν πατηθοῦν οι καρποί ἀπό τίς ὁπλές τῶν ζώων, νά µήν κοπρισθοῦν στό ἁλώνι. Στή συνέχεια ἔπλεναν τό στάρι, τό στέγνωναν καί τό διατηροῦσαν σέ ξεχωριστό ἀµπάρι. Τό πήγαιναν στό µύλο ξεχωριστά ἀπό τό ἄλλο στάρι, τό ἄλεθαν, τό κοσκίνιζαν µέ τήν «µεταξόσιτα» καί µʼ αὐτό ζύµωναν τά πρόσφορα. Ζύµωναν σέ εἰδικό σκαφίδι φτιαγµένο ἀπό καλό ξύλο, τό ὁποῖο φύλαγαν χωριστά καί πεντακάθαρο. Τό ψήσιµο γινόταν µέ εἰδικό ἄναµα τοῦ φούρνου ἤ τῆς γάστρας κι ὄχι µέ παλιόξυλα ἤ παλιόχαρτα ἤ ὅ,τι ἄχρηστο, ἀλλά µέ κλάρες καί ξύλα εἰδικά γιά τήν περίσταση. Αὐτά παλαιότερα!!!
      Γιά νά ἔλθουµε όμως στά σύγχρονα δεδοµένα και στην σημερινή πραγματικότητα και ἄς ὑπογραµµίσουµε µερικά πολύ σηµαντικά γιά τήν προετοιμασία μας πριν αρχίσουμε την παρασκευή τοῦ προσφόρου: 
Θά πρέπει η ζύμη μας νά ζυµωθεῖ σέ ὥρα κατά τήν ὁποία, ἄν εἶναι δυνατόν, δέν εἶναι ἄλλος στό σπίτι.
∆έν ἀκοῦµε ραδιόφωνο ἤ βλέπουµε τηλεόραση. 
Έχουµε ἐξοµολογηθεῖ τά ἁµαρτήµατα τά ὁποῖα µᾶς βαραίνουν και είμαστε καθαροί εσωτερικά και εξωτερικά.
Τά µαλλιά οἱ γυναῖκες τά ἔχουν µαζεµένα σφιχτά καί δεµένα µέ εἰδικό µαντήλι ὥστε νά µήν πέσει καµµιά τρίχα.
Θυµιάζουµε τό χῶρο µας, τήν κουζίνα ἐν προκειµένῳ, τό καντήλι µας ἀνάβει, ἀνάβουµε καί τό κερί στήν Παναγία µας καί ἀρχίζουµε.
Χρησιμοποιούμε μέσα στην ζύμη Αγιασμό, βασιλικό ή τα σταυρολούλουδα που έχουμε πάρει από το χέρι του ιερέως κατά την τελετή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού ή της Σταυροπροσκυνήσεως.  
Θά πρέπει νά τονισθεῖ ὅτι ἐπιβάλλεται νά χρησιµοποιοῦµε προζύµι καί ὄχι µαγιά.
Ἐπίσης γιά τό ζύµωµα διατηροῦµε εἰδικές πετσέτες καί εἰδικά σκεύη τά ὁποῖα δέν χρησιµοποιοῦµε γιά ἄλλες δραστηριότητες, γιά γλυκά ἤ φαγητά γιά παράδειγµα. 
Κάνουµε ἕνα σταυρό στό ἀλεύρι καί ἐκεῖ µέσα τοποθετοῦµε τό προζύµι.
Πριν αρχίσουμε λέµε: "Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος" τρείς φορές, τό «Πάτερ ἡµῶν» καί ξεκινᾶµε τό ζύµωµα, στήν διάρκεια τοῦ ὁποίου λέµε ἤ τούς Χαιρετισµούς ἤ τό «Θεοτόκε Παρθένε».

Αποτέλεσμα εικόνας για παρασκευή πρόσφορουΤα υλικά

•    1½ κουτ. σούπας αλεύρι χωριάτικο (δυνατό)

•    1½ κουτ. σούπας αλεύρι μαλακό (άσπρο)

•    1 κρασοπότηρο χλιαρό νερό

Η Εκτέλεση

-Αρχίζουμε την εκτέλεση βάζοντας σε μια λεκάνη το αλεύρι. 
-Μέσα σε λίγο ζεστό νερό λιώνουμε το προζύμι ρίχνοντας και λίγο αλάτι.
-Στη συνέχεια τα ρίχνουμε μέσα στη λεκάνη με το αλεύρι και ζυμώνουμε με δύναμη και γρήγορα για περίπου μισή ώρα προσέχοντας η ζύμη να είναι σφιχτή προσθέτοντας το ανάλογο χλιαρό νερό.
-Όταν η ζύμη γίνει εντελώς λεία και ελαφριά σαν την επιφάνεια που έχει το μάρμαρο της δίνουμε στρογγυλό σχήμα και την βάζουμε σε κερωμένο ταψί. 
-Σκεπάζουμε το πρόσφορο με καθαρή, ειδικά για το σκοπό αυτό, πετσέτα και το βάζουμε σε ζεστό μέρος για 15 – έως 20 λεπτά. 
-Μετά το ξεσκεπάζουμε και λέγοντας την ευχή: ''Δι ευχών των Αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός ελέησον ημάς Αμήν'', τοποθετούμε στο κέντρο με δύναμη την ειδική σφραγίδα για να ανατυπωθούν καλά τα ανάγλυφα σύμβολα της σφραγίδας και κυρίως τα γράμματα, "ΙΣ" "ΧΡ" "ΝΙ" "ΚΑ" στο κέντρο, "ΜΘ" η μερίδα της Θεοτόκου, καθώς και τα εννέα τάγματα των Αγίων.
-Για να είμαστε απολύτως σίγουροι ότι δεν θα μας κωλύσει στη ζύμη πασπαλίζουμε την σφραγίδα με λίγο αλεύρι την τινάζουμε και την τοποθετούμε όπως προαναφέραμε.  
-Εδώ τελειώσαμε. Ξανασκεπάζουμε το πρόσφορο και το τοποθετούμε και πάλι σε ζεστό χώρο για δύο περίπου ώρες.
-Το ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο γύρω στους 200 βαθμούς για μία περίπου ώρα.
                 αρχική ζύµη µας πρέπει νά γίνει ἀρκετά σφιχτή καί ὄχι σάν ἐκείνη τοῦ ψωµιοῦ, διότι ἐσωτερικά πρέπει νά εἶναι τό πρόσφορο συµπαγές, νά µήν ἔχει φουσκάλες, αλλά καί νά µήν εἶναι ξεροψηµµένο. Πρίν νά τό βάλουµε στό ταψί, τό ὁποῖο δέν πασπαλίζεται µέ λάδι ἀλλά µέ καθαρό κερί, κάνουµε ἕνα µικρό σταυρό µέ ζυµάρι, τόν τοποθετοῦµε στό κέντρο τοῦ ταψιοῦ καί ἔπειτα βάζουµε πάνω σʼαὐτό τό ζυµάρι καί τελειώνουµε τήν διαδικασία πατώντας τήν σφραγίδα. Ἡ σφραγίδα πρέπει νά εἶναι ξύλινη καί µέ βαθιά χαράγµατα ὥστε τό ἐκτύπωµά της νά εἶναι εὐκρινές καί καθαρό. Θά πρέπει νά προσέξουµε ὥστε οἱ τρύπες, τίς ὁποῖες κάνουµε γιά νά βγεῖ ὁ τυχόν ἀέρας κατά τό ψήσιµο, νά µήν γίνονται µέσα στό περίγραµµα πού δηµιουργεῖ ὁ σταυρός µέ τίς µερίδες τοῦ Κυρίου, τῆς Παναγίας καί τῶν Ἁγίων.
       φοῦ ψηθεῖ καί τό βγάλουµε ἀπό τό φοῦρνο, τό ἀφήνουµε λίγο νά κρυώσει καί τό τυλίγουµε µέ µιά πετσέτα καθαρή καί τό βάζουµε µέσα σέ πλαστική σακούλα γιά νά γίνει µαλακό καί ὄχι ξερό. Γιά τήν µεταφορά του στό Ναό χρησιµοποιοῦµε πετσέτα καθαρή, ἐάν εἶναι δυνατόν µέ ἕναν σταυρό κεντηµένο ἐπάνω της, ὥστε νά χρησιµοποιεῖται µόνον γιά τό πρόσφορό µας.
       Αὐτές ἦταν µερικές χρηστικές και  πρακτικές συµβουλές γιά τήν κατασκευή τοῦ προσφόρου καί εν μέρει η συνταγή, η οποία βέβαια ποικίλει σε κάθε Ενορία, σε κάθε σπιτικό και οικογένεια, γιατί πάντα κάθε ευλαβής κυρία που παρασκευάζει την λειτουργιά που θα προσφέρει στην εκκλησία της, βάζει μέσα την δική της πινελιά, την αγάπη και την πίστη της. Ἐάν ὑπάρχει ἡ δυνατότητα, καλό είναι να συµβουλευόµαστε και κάποιες νοικοκυρές οἱ ὁποῖες ζυµώνουν καλά και από παλαιά, ἤ μπορούμε να τούς ζητήσουµε νά µᾶς δείξουν, ἐάν δέν γνωρίζουµε τόν τρόπο µέ τόν ὁποῖο γίνεται τό ζύµωµα. Επίσης, πάντα υπάρχει δυνατότητα βελτίωσης και δεν μπορεί να τα γνωρίζουμε όλα...ας ρίξουμε λίγο τον εγωϊσμό μας και ας ζητήσουμε την γνώμη και τις γνώσεις και άλλων ανθρώπων. ∆έν εἶναι δικαιολογία τό «δέν ξέρω πῶς», ή «προσπάθησα, ἀλλά δέν µοῦ βγήκε»  κ.τ.λ. Ἐάν ἔχουµε ἐπιµονή τότε σίγουρα µαθαίνουµε. Εδώ στην Ενορία μας δκάνουμε και ειδικά μαθήματα παρασκευής χειροποίητης "λειτουργιάς" ή "προσφόρου", στους Κύκλους Μελέτης Αγίας Γραφής, σε τακτά χρονικά διαστήματα, έτσι ώστε όσες κυρίες μας το επιθυμούν, να φτιάξουν και να προσφέρουν και αυτές την "λειτουργιά" τους στην εκκλησιά τους και στους Αγίους τους, συντηρώντας την παράδοση αιώνων.
      Οι χριστιανοί και οι χριστιανές μας πρέπει να γνωρίζουν ότι ο ιερεύς δέεται σε κάθε Θεία Λειτουργία υπέρ εκείνων που προσέφεραν τα Δώρα...  
«Μνήσθητι, Κύριε, τών προσφερόντων τά Δώρα ταΰτα καί υπέρ ών καί δι' ών καί εφ' οίς αυτά προσεκόμισαν».  
Εύχεται για τις οικογένειες τους, για τα παιδιά τους καθώς και για εκείνους, ζώντες και κεκοιμημένους, υπέρ των οποίων τα προσέφεραν. Στα βυζαντινά χρόνια τα Δώρα τα προσέφερε ο ίδιος ο αυτοκράτορας. Σήμερα το δικαίωμα αυτό το έχουν, υπό προϋποθέσεις βέβαια, όλοι οι πιστοί. Είναι κρίμα όμως...και τελειώνω με αυτό,  γιατί όλο και λιγότερες είναι οι προσφορές μας πια στην Εκκλησία. 
       Άραγε την ευλογία της δικής μας προσφοράς στην Εκκλησία, τον οίνο, το έλαιο, τον άρτο, την λαμπάδα, το κερί, το θυμίαμα, το φυτιλάκι, το καρβουνάκι, τα χρήματα για μια αγιογραφία ή ένα καντήλι και τόσα ακόμα, ένα λουλούδι, ένα κέντημα, τα ταλέντα μας, τα χαρίσματα που μας χάρισε ο Θεός, την νοικοκυροσύνη μας, τον χρόνο μας για την καθαριότητα του ναού μας, ή οτιδήποτε άλλο μπορούμε να προσφέρουμε και έχει ανάγκη η εκκλησιά της γειτονιάς μας, άραγε στις μέρες μας...στο σήμερα, στο τώρα, άραγε την έχουμε λιγότερο ανάγκη;;;
Ευχόμαστε ολόψυχα
σε αυτές τις ευλογημένες κυρίες 
που θα ακολουθήσουν την δική μας συνταγή 
για το πρόσφορο, αλλά και τις παραινέσεις μας, 
"Καλή δύναμη"
Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Τελίδης
Αποτέλεσμα εικόνας για κυριακη μετα τα φωτα κηρυγμα
Ο Ιερός Ναός μας, όταν ήταν ημιτελής και υπό κατασκευή ακόμα το 2016... 
*στις αμέσως επόμενες αναρτήσεις στην ιστοσελίδα του Ναού μας, θα σας παραθέσουμε και άλλα άρθρα μας που θα περιλαμβάνουν περισσότερες μορφές προσφοράς μας προς την Εκκλησία, εξίσου σημαντικές αλλά και απαραίτητες, από εμάς τους χριστιανούς για την τέλεση της Θείας Λειτουργίας, δηλαδή το μεγάλο μας ευχαριστώ στον ζωοδότη Χριστό, εξ΄ ού και "Θεία Ευχαριστία".

*συνεχίζεται...
TAG