Η ΑΓΙΑ ΜΑΚΡΙΝΑ, Η ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΗ ΑΔΕΛΦΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ (19/7)

 Mικρόν τι μικρόν μακρύνουσα Mακρίνα,

Kόσμου σεαυτήν ήγγισας τω Kυρίω.

Φρονοῦσ' ἀδελφά τοῖς ἀδελφοίς Μακρῖνα,
Τούτοις ἀδελφά συγκατοικεῖς καί πόλον.

Τῇ δ' ἐνάτῃ δεκάτῃ Μακρῖναν νόες ἔνθεν ἄειραν.

    Η Αγία Μακρίνα, είναι η πρεσβύτερη αδελφή του Μεγάλου Βασιλείου και του Γρηγορίου του Νύσσης, η οποία αγιοποιήθηκε από την Ορθόδοξο Χριστιανική Εκκλησία για τον ενάρετο βίο της και η μνήμη της τιμάται στις 19 Ιουλίου, εκάστου έτους. 

    Η Μακρίνα γεννήθηκε περί το 327 στην Καισάρεια της Καππαδοκίας (το σημερινό Καϊσερί Τουρκίας) και ήταν κόρη του Βασιλείου του Γέροντος και της Εμμέλειας, τους οποίους η Εκκλησία μας και ανακήρυξε Αγίους, όπως και όλη την οικογένεια του Μεγάλου Βασιλείου...και όχι τυχαία!!!  (πολύτεκνη οικογένεια με έξι ή επτά αδέλφια, τους οποίους η Εκκλησία μας εορτάζει όλους μαζί την 2α του μηνός Ιανουαρίου και είναι, ο Μέγας Βασίλειος, ὁ Γρηγόριος ἐπίσκοπος Νύσσης, η πρωτότοκη ἀδελφή τους Μακρίνα, ὁ Πέτρος πού ἔγινε ἐπίσκοπος Σεβαστείας, η Θεοσεβία καί ὁ Ναυκράτιος, πού ἐθυσίασε τήν ζωή του γιά τούς πάσχοντες καί πτωχούς)

    Σε ηλικία 12 ετών, η άκρως ευειδής Μακρίνα αρραβωνιάστηκε ένα σώφρονα, πλούσιο και ελεήμονα άνδρα, ο οποίος πέθανε προτού τελεστεί ο γάμος τους.

    Έκτοτε δεν θέλησε να συνάψει νέα σχέση και αφοσιώθηκε στην ανατροφή των μικρότερων τέκνων της οικογενείας της, επί των οποίων άσκησε βαθύτατη επίδραση, ιδίως επί του Μεγάλου Βασιλείου και του Γρηγορίου του Νύσσης.

    Μετά την ενηλικίωσή τους, η Μακρίνα εγκαταστάθηκε στον Πόντο, παρά τον ποταμό Ίρη, όπου δημιούργησε σε ένα από τα πατρικά κτήματά της, χτίζοντας εκεί δυο γυναικίες μονές. Ειδικά στο ένα κοινόβιο  («Φροντιστήριον») μαζί με την μητέρα της και τις πρώην υπηρέτριές της, επιδόθηκε στην μελέτη της Γραφής και της θεολογικής γραμματείας, με αποτέλεσμα να αποκτήσει σπουδαία θεολογική μόρφωση.

    ῎Εδιναν όμως και ἄσυλο στούς πτωχούς καί οἱ μοναχές ἀσχολοῦνταν μέ τήν ἀνατροφή τῶν ἀνηλίκων. Κανείς δέν ἐκτυποῦσε τήν πόρτα τους, χωρίς νά φιλοξενηθεῖ. 

      ῏Ηταν τέτοια φήμη τῆς Μακρίνας ὡς ῾Αγίας, ὥστε καί οἱ κακοποιοί ἀκόμα κατέφευγαν ἐκεῖ, γιά νά ζητήσουν στέγη καί προστασία. Νέα ἐκείνη, μέ τήν παρθενική ψυχή, σέ κανένα δέν ἀρνιόταν νά προσφέρει τίς ὑπηρεσίες της. ῞Οπως ἀναφέρει μάλιστα η παράδοσις, εἶχε κατορθώσει μέ τήν πειθώ της, ὄχι μόνο νά τούς κάνει νά μετανοήσουν καί νά ἀλλάξουν ζωή, ἀλλά καί νά πιστέψουν στόν Χριστό.

    Σάν νά μήν ἔφθαναν, ὅμως οἱ στερήσεις καί οἱ κόποι, πού ἐγέμιζαν τήν ἀσκητική ζωή της, η Μακρίνα ἐδοκιμάσθηκε σκληρά καί κατά τίς τελευταῖες μέρες τοῦ βίου της ἀπό ἀσθένεια. ῾Ο ἀδελφός της, πλημμυρισμένος ἀπό ἱερό δέος, παρομοιάζει τήν γλυκιά ὑπομονή της στούς πόνους τῆς ἀρρώστιας με ἐκείνη τοῦ ᾿Ιώβ. 

    Η Μακρίνα τέλος παρέδωσε το πνεύμα της το 379, αφού ψέλλισε μία μακρά προσευχή προς τον Κύριον. Πληροφορίες για τη ζωή της Οσίας Μακρίνας μας δίνει ο αδελφός της Γρηγόριος ο Νύσσης στα έργα του «Βίος» και «Λόγος περί ψυχής και αναστάσεως».

     Δείτε, αν θέλετε, και το βίντεο που ακολουθεί παρακάτω, με περισσότερες λεπτομέρειες από την ζωή και το έργο της, αλλά ακούστε και τα Απολυτίκια της εορτής της...

Ἀπολυτίκιον  

(* ακούστε με με ένα κλικ εδώ...)

Ἦχος γ'  (Τήν ὡραιότητα...)
Σοφίας ἔρωτι, τόν νοῦν πτερώσασα, κόσμου εὐπάθειαν, ἔμφρονως ἔλιπες, καί ἐνδιαίτημα τερπνόν ἔγενου θείας ἀγάπης· σύ γάρ δι' ἀσκήσεως, καί ἠθῶν τελειότητας, νύμφη ἔχρηματισας, τοῦ Σωτῆρος περίδοξος· ὦ πρέσβευε ὑπέρ τῶν βοώντων χαίροις Μακρίνα θεοφόρε.

Έτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ. δ’.
Ἐν σοί Μῆτερ ἀκριβῶς διεσώθη τό κατ᾽ εἰκόνα· λαβοῦσα γάρ τόν σταυρόν, ἠκολούθησας τῷ Χριστῷ, καί πράττουσα ἐδίδασκες, ὑπερορᾷν μέν σαρκός, παρέρχεται γάρ· ἐπιμελεῖσθαι δέ ψυχῆς, πράγματος ἀθανάτoυ· διό καί μετά Ἀγγέλων συναγάλλεται, Ὁσία Μακρίνα τό πνεῦμά σου.