ΜΕ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ & ΓΙΑ ΤΟ 2022, ΣΤΙΣ "ΜΥΡΟΦΟΡΕΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ", ΤΙΣ ΓΛΥΚΕΣ ΔΙΑΚΟΝΙΣΣΕΣ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ ΜΑΣ!!!

Οι καλές "Μυροφόρες" 

της καρδιάς μας!!!

     Βρήκα την ευκαιρία και με αφορμή την Κυριακή των Μυροφόρων, γράφω αυτό το άρθρο για να μεταφέρω τις ευχαριστίες της Ενορία μας στις γυναίκες της Διακονίας του Ιερού Ναού μας, αλλά και το δικό μου πατρικό και ολόθερμο "ευχαριστώ' για την ανοχή, την υπακοή, την υπομονή και τον σεβασμό στο πρόσωπο και στην ιερωσύνη μου, αλλά και του συνεφημερίου μου, π. Χρυσοστόμου Κοτσίδη, συστατικά που έφεραν και αυτά τα καταπληκτικά αποτελέσματα στην εκ θεμελίων ανοικοδόμηση και κατήχηση της νεοϊδρυθείσας Ενορίας των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, των Ανθοκήπων της Νέας Ευκαρπίας. 

       Στο πρόσωπο των Μυροφόρων της Ευαγγελικής περικοπής, που κάθε Γ΄ Κυριακή μετά το Πάσχα ακούγεται από τα χείλη των ιερέων της Ορθοδοξία μας, βλέπω όλα τα όμορφα και χαριτωμένα πρόσωπα των γυναικών της Ενορίας μας, των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, των Ανθοκήπων της Νέας Ευκαρπίας, στην δική μας σημερινή, περίεργη και αποκαλυπτική εποχή, βλέπουμε όλες αυτές τις γυναίκες, τις μικρότερες ή τις μεγαλύτερες σε ηλικία ηρωΐδες μας, που αθόρυβα, αγόγγυστα, με αυτοθυσία και αυταπάρνηση διακονούν την Εκκλησία του Χριστού, χρόνια τώρα με περισσή ευλάβεια και αγάπη. Όπου υπάρχει εκκλησιά, ή παρεκκλήσι, μοναστήρι και ξωκκλήσι εκεί βρίσκεται και το παραγωγικό μελίσσι του "Μελισσοκόμου" Χριστού μας.

       Και η Ενορία μας δεν υστερεί καθόλου. Πολύβουο και δυναμικό μελίσσι ξεχυνόταν στις διακονίες της μέχρι πρότινος μικρής και υπόγειας εκκλησιάς μας, της προσωρινής κατακόμβης των Αγίων Θεοπατόρων, του Ιωακείμ και της Άννας, που τόσα χρόνια εξυπηρέτησε τις λατρευτικές ανάγκες μας και τώρα παραδόθηκε προς χρήση και λειτουργία για την Ενοριακή Νεανική Εστία μας, της "Ιθάκης" των παιδιών των κατηχητικών μας, αλλά για τις ανάγκες του Ενοριακού Φιλοπτώχου Ταμείου μας με το 
όνομα "Με ανοιχτές αγκάλες" να υποδηλώνει ευθαρσώς την μορφή της προσφοράς του στην Ενορία και στους αναγκεμένους συνανθρώπους μας, και τώρα, σήμερα... πάντα, της υπέργειας, περικαλλούς και ολοκαίνουργιας εκκλησίας μας, αφού από τον Οκτώβριο του 2019, πριν από δυο και περισσότερα χρόνια, με τα επίσημα Θυρανοίξια, άνοιξε διάπλατα τις πύλες του προς τον ευσεβή λαό της γειτονιάς των Ανθοκήπων, αλλά και των προσκυνητών μας, μιας και ήδη μετακομίσαμε στον επάνω περίλαμπρο Ναό μας, και συγκεκριμένα, κατόπιν της ευλογίας του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας, κ.κ Βαρνάβα, το Σαββατοκύριακο της 12ης και 13ης Οκτωβρίου 2019,  ένα ολοζώντανο και εργατικό μελίσσι, που φορά το "λέντιον", την ποδιά της προσφοράς και της διακονίας, κάθε φορά που ο ιερέας θα βγει στην Ωραία Πύλη και ζητήσει από τις διακόνισσες κυρίες του, τις υπηρεσίες τους.

        Άλλες φροντίζουν για την καθαριότητα του Ιερού Ναού της Ενορίας τους, κάθε Πέμπτη πρωΐ, θυμάστε που συχνά-πυκνά σας ζητώ για να μας βοηθήσετε και εσείς σ' αυτό το ευλογημένο διακόνημα, αφού αυτό είναι και δικό σας σπίτι, και μάλιστα ιδιαίτερα τώρα που οι ανάγκες για καθαριότητα αυξάνονται λόγω του περίλαμπρου ναού που χτίσαμε επάνω από την υπόγεια κατακόμβη μας και από τον Οκτώβριο λειτουργούμε με κάθε λαμπρότητα. Βέβαια με μια ανάπαυλα μερικών ετών, όπου μια πανδημία
καθυπόταξε την ορμή του παραγωγικού μελισσιού μας, και μας έκλεισε στα σπίτια μας, κλείνοντας μάλιστα ερμητικά και τις εκκλησιές μας, κλειδώνοντας μέσα τους ιερείς μας να προσεύχονται για όλους μας, μια εκκλησία, ολοκαίνουργια, πανέμορφη, ψηλή, περικαλλής, που υπο...λειτουργούσε όμως χωρίς την παρουσία και της δια ζώσης κοινής προσευχής του ποιμνίου της, αλλά αντ' αυτής, την "ιδιωτική" και "προσωπική", ξένες λέξεις για την θεολογία και την πρακτική της Εκκλησίας του Χριστού μας μέχρι τώρα, προσευχή τους από τα σπίτια τους. Ευτυχώς όλα αυτά άλλαξαν, ή για του λόγου το αληθές μεταβλήθηκαν προς το βέλτιστο για το φετινό Πάσχα του 2022 που μας πέρασε με τις καλύτερες των εντυπώσεων, και μάλιστα θα απελευθερωθεί...πρώτα και πάντα ο Θεός!!! έτι περισσότερο όσο πλησιάζουμε προς το καλοκαίρι, όπως μαθαίνουμε, και θα απολαύσουμε και πάλι ένα είδος κανονικότητας...σαφώς πιο κοντά στην πραγματικότητα της Πίστης μας, που μέσα σε αυτόν τον 3ο χρόνο της πανδημίας του κορωνοϊού που διανύουμε, κοντέψαμε να ξεχάσουμε ότι υπάρχει στην λατρεία μας!!! 

      Άλλες συμμετέχουν στο Ενοριακό Φιλόπτωχο Ταμείο της εκκλησίας μας, "Με ανοιχτές αγκάλες" το ονομάσαμε...για ευνόητους λόγους, και δυο εξ αυτών μοίραζαν καθημερινά είκοσι μερίδες ζεστό φαγητό σε αντίστοιχες ενδεής οικογένειες της Ενορίας μας, μέχρι που ξεκίνησε η πανδημία και της απαγορεύτηκε. Άλλες πάλι δυο φορές τον χρόνο, Χριστούγεννα και Πάσχα, μα και όποτε παραστεί ανάγκη, ετοιμάζουν τα δέματα και τα μοιράζουν διακριτικά στους αναγκεμένους συμπολίτες μας, όπως έκαναν και φέτος Πάσχα του 2022, εν μέσω κορονοϊού, σε ύφεση βέβαια αλλά πάντα με αισθητή την παρουσία του σε κάθε μας βήμα, ενώ άλλες, σχεδόν όλος ο γυναικείους πληθυσμός των Ανθοκήπων, γυρίζουν από σπίτι σε σπίτι στον ετήσιο Έρανο της Αγάπης, εκεί κάπου στις αρχές του Δεκέμβρη...και πάλι βέβαια όταν ο "ασεβής" και "ανίερος" αυτός ιός δεν απειλεί την υγεία και την ασφάλεια μας.

      Άλλες βοηθούν και κουράζονται στις Μικρές και Μεγάλες Πανηγύρεις, αρχικά  των Αγίων της Ενορίας μας, το Μεγάλο Πανηγύρι μας, Δικαίων Θεοπατόρων τον Σεπτέμβρηστις 9, στις αρχές του Φθινοπώρου, κατόπιν της Αγίας Άννας στην εορτή της Συλλήψεως της Παναγίας κόρης της από αυτήν "τον Δεκέμβρη στις 9, που 'χει η Άννα την γιορτή της", από το πασίγνωστο λαϊκό τραγούδι του Αντώνη Καλογιάννη, και τέλος το κατακαλόκαιρο, στην Αγία Κοίμηση της, την 25η Ιουλίου.

  Άλλες "μυροφόρες" μας, που αφήνουν για λίγο τις δικές τους δουλειές και τα σπιτικά τους, παραμελούν ίσως για λίγο τις οικογένειες τους και προετοιμάζουν τις μικρές πανηγύρεις των Παρεκκλησίων της Ενορίας μας. Πρώτα στο ξωκκλήσι
του Αγίου Παχωμίου, του δικού μας Αγίου, του Ευκαρπιώτου, που σήμερα θα εορτάσουμε, το απόγευμα του Σαββάτου της 7ης του Μάϊου 2022, ανήμερα της εορτής του με την υπαίθρια  Πανήγυρη του στο πάρκο των Μικρασιατών, στην συμβολή των οδών Δασαλίσσης Αθηνάς Τσακίρη και Εγνατίας, οπότε θα μπορέσουμε φέτος να υποδεχθούμε τα Ιερά Λείψανα  που έρχονται μαζί με την Εικόνα του κάθε χρόνο για αυτήν την περίσταση από τον Αι Γιώργη μας, της "επάνω" Ευκαρπίας, αλλά θα  μπορέσουμε και να πανηγυρίσουμε, με Λιτή και Αρτοκλασία, και μαζί με τα παιδιά από τα χορευτικά του Μικρασιατικού Συλλόγου μας, "Ουσάκ", να χορέψουμε και να διασκεδάσουμε, μαζί και με τον Άγιο μας, και έτσι να τιμήσουμε και τους Μικρασιάτες προγόνους μας με Επιμνημόσυνο Δέηση και κόλλυβο για τις ψυχές τους. 

Προηγήθηκε την ίδια ημέρα το πρωΐ φέτος και η Θεία Λειτουργία προς τιμήν του τοπικού Αγίου μας, του Αγίου Παχωμίου του Ευαρπιώτου, οπότε και στο τέλος διαβάστηκε και το κόλλυβο του Αγίου μας ως είθισται. Ας θυμηθούμε όμως τα δυο προηγούμενα χρόνια, όπου όλα αυτά δεν γίνονταν καθόλου ή με φειδώ. Πέρισι ας πούμε, οι πανηγυρικές εκδηλώσεις μας περιορίστηκαν μόνο ανήμερα της εορτής του, οπότε το πρωΐ,  τελέσαμε όσο πιο πανηγυρικά μπορέσαμε, "ανεωγμένων των θυρών", ή μισόκλειστων, ή μισάνοιχτων, όπως το βλέπει ο καθένας μας, την Θεία Λειτουργία, όπου δεν ευλογήθηκε από τον ιερέα μας  το κόλλυβο του Αγίου, αλλά δεν ετελέσθη και Επιμνημόσυνη Δέησις για τους προγόνους μας από το Ουσάκ της Μικράς Ασίας, οι οποίοι διωγμένοι από τις πατρογονικές εστίες τους, πρόσφυγες ήρθαν στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκαν σε αυτόν τον ευλογημένο τόπο που... Νέα Ευκαρπία τον ονόμασαν στα πρότυπα της παλαιάς πατρίδας τους, το Ουσάκ, που άφησαν δια της βίας κατά την Μικρασιατική καταστροφή. 

 Μετά, και πάλι στις αρχές Μαΐου, ετοιμάζουν και το άλλο μικρό Πανηγύρι του άλλου Παρεκκλησίου μας, αυτό του Αγίου Χριστοφόρου, που εορτάζει στις 9 Μαΐου και εμείς τον πανηγυρίζουμε πρώτα την παραμονή της εορτής του το απόγευμα, στο όμορφο παρεκκλήσι του στην είσοδο του μεγάλου πάρκου των Αγίων Θεοπατόρων, στην συμβολή των οδών Ανθοκήπων και Καραϊσκάκη2, με υπαίθριο και πάλι Πανηγυρικό Εσπερινό, 

μετά Λιτής και Αρτοκλασίας και αμέσως μετά με τον  Αγιασμό που τελούμε κάθε χρόνο. Για φέτος είναι προγραμματισμένο όλο αυτό να γίνει την Κυριακή της 8ης Μαΐου 2022, το βράδυ, και όχι όπως πέρυσι λόγω και πάλι του κορωνοϊού, μείναμε απλά στα σπίτια μας και μόνο μια Θεία Λειτουργία τελέσαμε ανήμερα της εορτής και μετά βίας οι ιερείς μας ευλόγησαν τους οδηγούς και τα αυτοκίνητα τους στην αυλή...όσους τολμηρούς ήρθαν να εκκλησιαστούν.

        Και περισσότερες ακόμα "Μυροφόρες", όλες οι Ανθοκηπιώτισσες θαρρείς, άλλες που με ιδιαίτερη μαεστρία και ικανότητα φτιάχνουν αγόγγυστα τα ζυμωτά χειροποίητα πρόσφορα της κάθε Θείας Λειτουργίας μας, σύμφωνα με την συνταγή που τους έχω γραμμένη στα δίπτυχα φυλλάδια που μπορείτε να βρείτε κατά την είσοδο σας στον Ναό μας με τίτλο "Η προσφορά μας στην Εκκλησία" σε τρία μέρη ή από την ιστοσελίδα μας, ή με δικές τους παραδοσιακές συνταγές που πηγαίνουν από την μαμά στην κόρη και εις τον αιώνα του αιώνος.

      Άλλες γλυκιές "μυροφόρες" της καρδιάς μας, οι κυρίες μας που είναι ειδικές για το στόλισμα αλλά και τα εδέσματα για την Τράπεζα των προσκυνητών στο Αρχονατρίκι στην κατακόμβη του Ιερού Ναού, στις μηνιαίες Αγρυπνίες μας, για τα τραπέζια που κατά καιρούς γίνονται για την φιλοξενία των επισκεπτών και των πανηγυριστών των Αγίων μας, αλλά και τα τραπεζώματα για τις γιορτές έναρξης και λήξης των παιδιών μας στα κατηχητικά τους, την "Ιθάκη" τους, όπως υπολογίζουμε να κάνουμε και φέτος, αν η πορεία της εξάπλωσης του ιού covid-19 συνεχίσει με τα ίδια καλά αποτελέσματα και μας επιτρέψει να κάνουμε με ασφάλεια για τα παιδιά μας, για την λήξη των 
συναντήσεων μας, που φέτος έγιναν λίγο διαδικτυακές και λίγο δια ζώσης, όπως-όπως δηλαδή, ενώ και άλλες κυρίες τέτοια εποχή ετοίμαζαν και τα σάντουιτς που παίρναμε μαζί μας στην εκδρομή που που πάντα ετοίμαζε η Ενορία μας για το τέλος της κατηχητικής χρονιάς στις κατασκηνώσεις της Μητροπόλεως μας στο Ποσείδι της Χαλκιδικής...ας ελπίζουμε φέτος να τα καταφέρουμε, αφού όλο και λιγότερο μας δείχνει τα δόντια ο κορωνοϊός, ενώ σταμάτησε να διαφεντεύει τις ζωές μας...τουλάχιστον προς το παρόν!!! 

Ετοιμασίες με κεράσματα και λιχουδιές έχουμε προς το τέλος της κατηχητικής και Σχολικής χρονιάς και για τους μαθητές μας που δίνουν εξετάσεις και έρχονται στον ναό στην Ιερά Παράκληση προς τον Ζωηφόρο Χριστό μας για να του ζητήσουμε να γράψουν καλά και να τους δώσει φώτιση στους διαγωνισμούς τους και ειδικά στις Πανελλαδικές εξετάσεις τους. Στις αρχές του Φθινοπώρου μετά για την έναρξη της Κατηχητικής χρονιάς και πάλι ετοιμάζουμε κάποια εξόρμηση, κάθε φορά σε διαφορετικό μέρος για να μην βαριούνται τα κατηχητόπουλα μας, και τότε οι κυρίες μας και πάλι σηκώνουν τα μανίκια και είναι εκεί για να φροντίσουν να μην λείψει τίποτα από τα παιδιά μας, οπότε και ετοιμάζουν, και τα κεράσματα, τα σάντουιτς και τις ευλογίες που θα δώσουμε ως Ενορία στους μαθητές.

      Και δεν έχουν τελειωμό οι διακόνισσες της καρδιάς μας, άλλες Ανθοκηπιώτισσες που φροντίζουν την Έκθεση της εκκλησίας τους, φτιάχνοντας διάφορα εργόχειρα και διαθέτοντας τα στην Ενοριακή Έκθεση μας, για την αποπεράτωση του Ιερού Ναού τους, που πλέον ορθώνεται και λειτουργεί στα δεκαπέντε μέτρα ύψος της εκκλησιάς του, αλλά και είκοσι τρία μέτρα ύψος του καμπαναριού της, άλλες που φέρνουν λουλούδια και ομορφαίνουν την Αγία Τράπεζα, λαμπάδες, λάδι, κρασί, θυμίαμα και πρόσφορα για τις Θείες Λειτουργίες μας, μα και όλες, μα όλες οι κυρίες της δικής μας τουλάχιστον Ενορίας που γνωρίζω από πρώτο χέρι το μεράκι τους, αυτές που είναι οι "Μυροφόρες της καρδιάς μας", που χωρίς αυτές και το .."τσαγανό" που διαθέτουν σε υπέρμετρο βαθμό, τίποτε δεν θα ήταν τόσο ωραίο και πετυχημένο, αλλά και στολισμένο με την άκρατη προθυμία και την χαρά της προσφοράς τους, όσο είναι τώρα.

         Θα ήθελα με αφορμή αυτήν την Κυριακή, την τρίτη από του Πάσχα, την Κυριακή των Μυροφόρων, αλλά και με μια άλλη αφορμή, 

που μου δίνουν τα διαρκή συγχαρητήρια και χειροκροτήματα εδώ και δυο και περισσότερα χρόνια, για τους άξιους γιατρούς και τους νοσηλευτές μας, τους ακούραστους υπαλλήλους στην καθαριότητα, ακόμα και στους ντηλιβεράδες, αν το λέω και το γράφω σωστά, που τους αξίζει δεν λέω, μα που όλοι πληρώνονται για αυτό που κάνουν, ίσως όχι αρκετά, όλοι μας, ειδικά εμείς από τον χώρο της Εκκλησίας του Χριστού μας, και ειδικότερα εμείς εδώ στους Ανθοκήπους της Νέας Ευκαρπίας, να πούμε ένα μεγάλο, πολύ μεγάλο, ευχαριστώ, αφού κανένας άλλος δεν πρόκειται να το κάνει, στις πραγματικά εθελόντριες, κυριολεκτικά διακόνισσες, ένα κραυγαλέο μπράβο και εύγε για τις θυσίες τους και να τους δείξουμε μέσα από την καρδιά μας, την ευγνωμοσύνη μας για ότι προσφέρουν εθελοντικά τόσα χρόνια στην εκκλησιά τους, αλλά και για όσα έχουν ακόμα θα προσφέρουν.

Τους αξίζει!!! Και μέσω της ιστοσελίδας του Ιερού Ναού μας αυτήν την αγάπη να την βγάλουμε προς τα έξω και να την μοιραστούμε με κάθε εν δυνάμει "Μυροφόρα" όπου και αν βρίσκεται αυτή, σε όποιο μετερίζι της Εκκλησίας του Χριστού και αν προσφέρει την διακονία της, αφού στην ζωή της Ενορίας μας δεν περισσεύει καμιά και κανένας.

         Και η Εκκλησία πάντα θα τις τιμά όλες αυτές τις «Μυροφόρες» της, έχοντας καθημερινά τα ονόματα τους γραμμένα με άσβηστο μελάνι και μνημονεύοντας τα, μέσω των ιερέων της, στα ουράνια δίπτυχα της κάθε εκκλησιάς, μικρής ή μεγάλης, φτωχής ή πλούσιας, δεν έχει σημασία. Και εμείς μέχρι πρότινος της υπόγειας όμως ολόδικής μας και προσωρινής, αλλά τώρα υπέργειας, όμορφης, ψηλής και περικαλλούς και περίλαμπρης, αύριο-μεθαύριο δε και  πλήρως αποπερατωμένης. Δεν μας βιάζει όμως πλέον 

τίποτε, αφού μέσα στο ολοκαίνουργιο Ιερό Ναό μας απολαμβάνουμε, έστω και με τις ατέλειές του, τις Θείες Λειτουργίες και τα Μυστήρια, αλλά  και τις υπόλοιπες καθημερινές Ακολουθίες, και με αφορμή το άρθρο μας αυτό ας πω και δυο λέξεις για την εκκλησιά μας..."αν δεν παινέψεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει" δεν λέει ο λαός μας; 

      Έναν από τους πολλούς Ιερούς Ναούς που υπάρχουν σε όλη την Ελληνική επικράτεια, αλλά ο δικός μας διαφέρει γιατί χτίστηκε σε χρόνο ρεκόρ, θαυματουργικά θαρρείς, αφού τίποτε, όταν αρχίσαμε να ονειρευόμαστε τον μελλοντικό υπέργειο και όμορφο Ναό μας, που τώρα απολαμβάνουμε, δεν προμήνυε πως κάποτε...εν ζωή όλοι εμείς που ξεκινήσαμε το όνειρο, θα τον λειτουργούσαμε κιόλας. Χαρακτηριστικά θυμάμαι

τον εαυτό μου που έλεγα χαριτολογώντας πως όταν έρθει η ώρα μου να με πάρει ο καλός Θεός, θα με βγάλουν τέσσερις από την κατακόμβη. Και όμως τώρα ζω το θαύμα αυτό, λειτουργώ σε αυτό, τελώ Μυστήρια και ευλογώ το ποίμνιο μου μέσα σε αυτό. Και ευχαριστώ μέσα από αυτό τον Γέροντα Ιωάννη, τον Παπαγιάννη μας, από την Σκήτη της Αγίας Άννας μας, στο Άγιον Όρος, για την μεγάλη βοήθεια του και του στέλνω τις μετάνοιες μου για τις μέχρι τώρα ευλογίες του στην Ενορία μας, αλλά ευελπιστώ και για μεταγενέστερες για όσο θα ζω και θα αναπνέω. 
      Βέβαια, και ας μην το ξεχνάμε αυτό, τον Ιερό Ναό μας αναγκαστήκαμε να τον κλείσουμε και πάλι τέσσερις μήνες μετά τα Θυρανοίξια του, τον Οκτώβριο του 2019, λόγω του covid-19, και από τότε τον απολαμβάνουμε...με δόσεις!!! με την προοπτική βέβαια και πάλι...σύντομα ελπίζω, να δοθεί το σύνθημα της λήξης  του συναγερμού της πανδημίας του κορωνοϊού και οι εκκλησίες να μην ξανακλείσουν. Δεν μπορούμε βέβαια να ξεχάσουμε πως στα δύσκολα χρόνια της πανδημίας, είδαμε το σκληρό πρόσωπο της Πολιτείας, αλλά είδαμε και την θρησκευτική μας ηγεσία να συναινεί αμαχητί και λόγω της πανδημίας και της προάσπισης της δημόσιας υγείας, το Κράτος με ιδιαίτερη σκληρότητα προς την Εκκλησία και τους Έλληνες Ορθοδόξους χριστιανούς, να τους στερεί το οξυγόνο τους...την εκκλησιά της Ενορίας τους.

       Αυτήν την εκκλησιά της δικής μας Ενορίας, των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, των Ανθοκήπων της Νέας Ευκαρπίας, που τώρα που ήδη τελειώσαμε το εξωτερικό του και πια βρισκόμαστε στο σημείο όπου λεπτομέρειες του εσωτερικού του τελειοποιούμε...και εξηγούμε: Έχουμε, όπως όλοι γνωρίζετε, ήδη αποκτήσει το τέμπλο που χωρίζει το Ιερό Βήμα από τον κυρίως Ναό, ψηλό, ξυλόγλυπτο και επιβλητικό, που περιμένει τις προσφορές σας για τις λίγες ακόμα εικόνες που έχουν απομείνει χωρίς δωρητή, οι οποίες και θα το "ντύσουν" και θα το διακοσμήσουν, όμως και τα υπόλοιπα έργα αποπερατώσεως τα οποία καθημερινά συνεχίζονται, όμως όχι με τους παλαιούς φρενήρεις ρυθμούς, όμως προχωρούν, 

ακόμα και τώρα που ουσιαστικά "χρεοκοπήσαμε" με την εκκλησία μας ανοιχτή μεν, χωρίς όμως καθόλου χρήματα για την μισθοδοσία των ανθρώπων που δουλεύουν στην εκκλησία μας, αλλά και τα πάγια έξοδα, όπως το αυξημένο ηλεκτρικό ρεύμα που μας γονάτισε τον δύσκολο χειμώνα με έπρεπε να κρατάμε ζεστή την τεράστια εκκλησιά μας όταν ερχόσασταν να εκκλησιαστείτε...και όχι μόνο!!!

       Ήδη κατασκευάστηκαν και τα κανδήλια από τον αργυροχρυσοχόο μας, τον κο Αρτέμη, Αρμένιο στην καταγωγή καλλιτέχνη στο είδος του, που μας έφτιαξε και την ασημένια Λειψανοθήκη, αλλά τον ασημένιο μεγάλο Σταυρό του Αγιασμού και τώρα θα κατασκευάσει και τις περίτεχνες μικρότερες ασημένιες κανδήλες των εικόνων του Νάρθηκα και των μαρμάρινων προσκυνηταριών που ήδη έχουν τοποθετηθεί και αυτά και περιμένω την αγάπη σας και την προσφορά σας για να τα αποπληρώσουμε, 

αλλά και να βάλουμε σε αυτά τα μαρμάρινα προσκυνητάρια τα πραγματικά αγιογραφημένα έργα, και να βγάλουμε τις φωτοτυπίες που έχουμε τώρα, τον Χριστό, την Παναγία μας, των Αγίων Θεποτόρων του Ιωακείμ και της Άννης μας μαζί, αλλά και την Κοίμηση της Αγίας Άννας, όταν μας τα ετοιμάσει τα πρωτότυπα έργα η Αδελφότητα του Παπαγιάννη μας από την Αγία Άννα στο Άγιον Όρος.

        Τα στασίδια της, που περιφερειακά ήδη απλώνονται από τοίχο σε τοίχο, και ομορφαίνουν τον Ναό μας, θα τα έχετε δει  αφού τα πήραμε μαζί με το τέμπλο και με τις ευλογίες και τα χρήματα που προήλθαν από τον γέροντα Ιωάννη από την Αγία Άννα, στον Άγιον Όρος, που τόσο μας αγαπά και θα συνεχίσει να μας βοηθά και να προσεύχεται για την Ενορία μας, ενώ όλοι μας του χρωστούμε τεράστια ευγνωμοσύνη για τις προσευχές και την αγάπη του.

        Και ήδη χαιρόμαστε την μαρμαρόστρωση των σκαλοπατιών της κυρίως εισόδου μας, αλλά και της πλαϊνής ράμπας μας, των οποίων ήδη τα μάρμαρα έχουν τοποθετηθεί, όλα εν μέσω κορονοϊού, Ενώ πια έχει γίνει ήδη και η προσθήκη των δυο μεγάλων μπρούτζινων πολυέλεων, και εναγωνίως αναμένουμε τον δωρητή για την μαρμάρινη κρήνη του Μικρού Αγιασμού μας που θα τοποθετηθεί στον πρόναο μας. Δράττομαι της ευκαιρίας να ζητήσω και ένα μεγάλο συγνώμη, εγώ προσωπικά, που κουραστικά ίσως, το καταλαβαίνω, ζητώ την αγάπη σας και την συμπαράσταση σας, που μπορεί ίσως να μεταφραστεί στο χρηματικό πλεόνασμα ή και υστέρημα σας στον κυριακάτικο δίσκο, αλλά και την εν γένει φιλοδωρία από όσους μπορούν ακόμα να προσφέρουν στην αποπεράτωση του "σπιτιού" των Αγίων μας, αλλά και δικού σας, του δικού μας...όλων μας. 

         Τελευταία, όπως ήδη θα βλέπετε, διαμορφώσαμε και το μπροστινό μέρος της αυλής μας, τον κήπο μας, την είσοδο στο προαύλιο της εκκλησιάς μας, τα φώτα, την ράμπα για την πρόσβαση ανθρώπων με αναπηρία και τα σκαλοπάτια της και καθαρίζουμε, αλλά και προφυλάσσουμε το πάρκινγκ και τα δέντρα που φυτέψαμε πριν από 5 χρόνια για τον ευτρεπισμό της μεγάλης πλατείας των Αγίων Θεοπατόρων, ενώ η πίσω αυλή μας είναι ήδη έτοιμη και πανέμορφη, η οποία και  έδωσε μια άλλη όψη στο ρέμα με τα σκουπίδια και τα χαλάσματα που διατρέχει την πίσω και πλαϊνή πλευρά του Ναού μας και τώρα είναι αγνώριστη. 

Όλα αυτά τα είδατε με τα μάτια και μπορέσατε να τα χαρείτε να τα καμαρώσετε το βράδυ της Ανάστασης που ήρθατε επιτέλους φέτος μετά από δυο χρόνια απουσίας και είδατε την φωταγωγημένη εκκλησιά μας, στο μεγάλο προαύλιο της και στα όμορφα σκαλιά της, που από εδώ και εμπρός όλοι θα χαιρόμαστε κάθε φορά που θα ερχόμαστε στον ναό της γειτονιάς μας κάθε Κυριακή, γιορτή και σχόλη!!!.  

     Όμως μέσα σε αυτόν τον κουρνιαχτό αποκτήσαμε και το μικρότερο τέμπλο του νέου Παρεκκλησίου μας, όπου και θα τελούνται οι καθημερινές Ακολουθίες μας και αναμένω με ανυπομονησία τις δωρεές σας για να το γεμίσουμε με τις εικόνες και τα καντήλια που θα το κοσμούν από τούδε και στο εξής και για πάντα, ενώ θα χρειαστούμε και έναν πολυέλαιο,

στασίδια, Άγια Σκεύη και ένα σωρό μικροπράγματα που θα ομορφαίνουν το Παρεκκλήσι μας, αφιερωμένο, κατ' εντολήν του Παπαγιάννη μας, στον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο και στην Σύλληψη του από τον Άγιο Ζαχαρία και την Αγία Ελισάβετ, το άλλο διαλεχτό ζευγάρι της Παλαιάς Διαθήκης, που όπως ο Ιωακείμ και η Άννα μας συνέβαλαν στην απαρχή με την Καινή Διαθήκη την Σωτηρία του κόσμου, το ένα με την γέννηση του Τιμίου Π[ροδρόμου και Βαπτιστού και το άλλο, το δικό μας, την Γέννηση του Θεανθρώπου από την Παναγία κόρη τους. Το Παρεκκλήσι μας αυτό θα πανηγυρίζουμε την 23η Σεπτεμβρίου εκάστου έτους, αρχής γενομένης από αυτόν τον Σεπτέμβριο...πρώτα και πάντα ο Θεός!!! 

       Αυτή η εκκλησιά, αυτός ο περίλαμπρος Ναός που τώρα κοσμεί και ομορφαίνει το μέχρι χθες άχαρο κενό και τώρα μεγάλο πάρκο των Θεοπατόρων μέσα στην γειτονιά των Ανθοκήπων, ήταν η αμοιβή όλα αυτά τα χρόνια της προσφοράς και της διακονίας όλων αυτών των Μυροφόρων μας, αυτός ήταν ο μισθός τους, που για κάποιους μπορεί να μην έχει καμιά αξία, για αυτές τις άξιες γυναίκες όμως ήταν είναι και θα είναι η μεγαλύτερη αμοιβή που μπορεί κανείς να εισπράξει για την εργασία που προσφέρει στον Μέγα και Δίκαιο Εργοδότη τους, τον ίδιο τον Χριστό.

         Μαζί λοιπόν με τις Μυροφόρες του Χριστού μας, σήμερα και κάθε τέτοια αναστάσιμη ημέρα, την Γ' Κυριακή από του Πάσχα, εδώ στην εκκλησιά μας, των γονιών της Παναγίας μας, των Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, στους Ανθόκηπους της Νέας Ευκαρπίας, ακόμα και εν μέσω του λοιμού που δυσκόλεψε την πατρίδα μας όσο τίποτε τα τελευταία χρόνια, εμείς θα γιορτάζουμε και αυτές τις «Μυροφόρες»...τις "Μυροφόρες της καρδιάς μας", με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, που κρυμμένες τις περισσότερες φορές πίσω από κοπιαστικές εργασίες και με μια ποδιά στην μέση, ή μια σφουγγαρίστρα στο χέρι, με αγάπη φροντίζουν και τους αναγκεμένους  συμπατριώτες μας προσφέροντας και φέτος τα πασχαλινά δέματα του 2022 στις πάνω από 30 οικογένειες της γειτονιάς των Ανθοκήπων, κάτι που ούτε ο κορωνοϊός δεν μπόρεσε να μας σταματήσει, αλλά την Μεγάλη Πέμπτη & Παρασκευή καταφέραμε να τα μοιράσουμε  στους ενορίτες μας που το είχαν τόση ανάγκη. 

(εδώ, ανοίγοντας μια παρένθεση, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Όμιλο "Τιτάν", ο οποίος χρόνια τώρα επιχειρεί στην γειτονιά μας και αγωνίζεται για αυτήν, που όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος προσέφερε ικανά τρόφιμα και είδη καθαριότητος, ως μέρος των 30 πασχαλινών δεμάτων που ετοιμάσαμε, αλλά και το Κρεοπωλείο Παντελής, που ποτέ δεν μας αρνήθηκε όταν τον ενοχλήσαμε για να μας συμπαρασταθεί στους αγώνες μας, αλλά και πολλούς επώνυμους και ανώνυμους συμπολίτες μας, που ήρθαν, με αναπτυγμένο το αίσθημα της προσφοράς και της αγάπης...παρά τις απαγορεύσεις, 

και ένα δέμα αγάπης άφησαν στην εκκλησιά μας για να αξιοποιηθεί και να γίνει βακτηρία και βοήθημα σε συνανθρώπους μας που το χρειάζονται)

Για όλες αυτές τις φιλανθρωπικές δραστηριότητες, την έννοια, την φροντίδα και την ευθύνη, μαζί με τον ιερέα προϊστάμενο του Ιερού Ναού και Πρόεδρο του Ενοριακού Φιλοπτώχου Ταμείου μας, "Με ανοιχτές αγκάλες", έχουν οι κυρίες μας αυτές, οι "Μυροφόρες" μας, οι διακόνισσες κυρίες της Ενορίας μας, ενώ επιπλέον είναι επιφορτισμένες και με τις ανάγκες του εκκλησιάσματος, του πιστού λαού, όταν εμείς ερχόμαστε προσκυνητές, αλλά και επισκέπτες στην εκκλησιά των Αγίων μας  μα και δική σας μην το ξεχνάτε, για να εκκλησιαστούμε, να επικοινωνήσουμε μεταξύ μας και με τον Δημιουργό μας και να μεταλάβουμε τα Άχραντα Δώρα του, το Σώμα και το Αίμα Του, για να μην σας λείψει τίποτα και όλα να είναι καθαρά νοικοκυρεμένα και τακτοποιημένα, όπως ακριβώς είναι και στα δικά τους σπίτια, στα δικά τους νοικοκυριά και στις δικές τους οικογένειες...είμαι σίγουρος για αυτό!!! 

Χριστός Ανέστη αδελφοί μου, 

Χρόνια Πολλά και ευλογημένα στις άξιες διακόνισσες της Ενορίας μας, 

τις γλυκές αυτές και όμορφες «Μυροφόρες» της καρδιάς μας,  που σήμερα γιορτάζουν.

Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Τελίδης