Αναρτήθηκε από
«Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν, ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ, ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴ παρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται.» (Ματθ. 5, 18)
Τιμοῦμε τίς λαμπερές προσωπικότητες πού στέκονται ὁρόσημα τοῦ χριστιανικοῦ ἤθους, τοῦ εὐαγγελικοῦ μηνύματος καί τοῦ ἑλληνικοῦ πνεύματος καί πολιτισμοῦ. Κανείς τους δέν ὑπῆρξε Ἕλληνας γεωγραφικά. Κανείς Ἕλληνας, ὅμως, δέν μπορεῖ νά διανοηθεῖ πώς κάποιος ἀπό τούς τρεῖς δε εἶναι ὁλοκληρωτικά καί ἀπόλυτα Ἕλληνας.
Ὁ Μέγας Βασίλειος, ὁ Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος καί ὁ Γρηγόριος ὁ Θεολόγος ἀπέδειξαν μέ τή ζωή καί τό ἔργο τους τήν ἀλήθεια τῶν λόγων τοῦ Κυρίου:
«Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν, ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ, ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴ παρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται.»
Μέ τή δράση καί τή διδασκαλία τους μᾶς ἔδειξαν ὅτι, ὅσο καί ἄν ἀλλάζουν οἱ ἐποχές, ὅσο καί ἄν ἡ ἀνθρωπότητα ξεφυλλίζει τίς σελίδες τῆς ἱστορίας της, ὅσο καί ἄν τό ἀνθρώπινο πνεῦμα ἀναπτύσσεται καί κατακτάει καινούριες κορυφές τοῦ ἐπιστητοῦ, πάντοτε ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ, δηλαδή οἱ ὑπαρξιακές προδιαγραφές, μέ τίς ὁποῖες ἔπλασε ὁ Θεός τόν ἄνθρωπο, θά παραμένουν ἀμετάβλητες καί σταθερές.
Ἡ ὀντολογία τοῦ ἀνθρώπου ἀποκαλύπτει τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Η ακεραιότητα του Θείου θελήματος ἐφαρμόζεται στήν ἀκεραιότητα τοῦ ἀνθρώπου. Γι’ αὐτό τό θεϊκό θέλημα ἐπαληθεύτηκε ἀπόλυτα στό πρόσωπο τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ. Ὁ Χριστός, ἐκτός ἀπό τέλειος Θεός, εἶναι ὁ ἀπόλυτα τέλειος ἄνθρωπος. Ὁ Χριστός εἶναι ὁ ἄνθρωπος ὅπως τόν σχεδίασε καί τόν ἔπλασε, ὅπως τόν θέλει ὁ Θεός. Ἡ πορεία τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ πορεία πού σχεδίασε γιά τήν ἀνθρώπινη φύση ὁ Δημιουργός. Κάθε ἐξέλιξη καί ἀλλαγή στήν περιρρέουσα ἀτμόσφαιρα δέν μπορεῖ νά ἀγγίξει καί νά ἀλλοιώσει τό πρωταρχικό σχέδιο τοῦ Θεοῦ γιά τόν ἄνθρωπο, δέν μπορεῖ νά ἀλλάξει τό θεϊκό θέλημα. Αὐτό τό θέλημα τοῦ Θεοῦ γιά τήν ἀνθρώπινη φύση εἶναι ὁ νόμος Του. Αὐτός ὁ νόμος πού συνιστᾶ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ παραμένει τώρα καί θά παραμένει γιά πάντα ἀναλλοίωτος μέχρι τό τέλος τοῦ ὑλικοῦ σύμπαντος. Αὐτό τό θέλημα τοῦ Θεοῦ θά παραμείνει ἀναλλοίωτο ἀκόμη καί μετά τήν παρέλευση τοῦ ὑλικοῦ σύμπαντος, στήν αἰώνια πραγματικότητα τῆς οὐράνιας Βασιλείας Του.
Αὐτή τή μεγάλη ἀλήθεια οἱ σήμερα τιμώμενοι Τρεῖς Ἱεράρχες τήν ἀπέδειξαν μέ τήν προσπάθειά τους νά συζεύξουν τό χριστιανισμό μέ τόν ἑλληνισμό. Πέτυχαν ἀπόλυτα στήν προσπάθεια πού ἔκαναν, διότι τό Εὐαγγέλιο δέν διατρέχει κανέναν κίνδυνο ἀπό τό ἑλληνικό πνεῦμα. Τό ἑλληνικό πνεῦμα ἀπό τή συνάντησή του μέ τό Εὐαγγέλιο, στά πρόσωπα τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν, ἀπαλλάχτηκε ἀπό τή βρωμιά καί τό βάρος τῶν παθῶν καί τῶν ἐπιθυμιῶν. Ἔλαμψε καί ἔδειξε τήν ἀνοικτοσύνη καί τόν πανανθρώπινο χαρακτήρα του μέσα ἀπό τόν τρόπο ζωῆς καί τήν ποιότητα τῆς νοοτροπίας τοῦ Χριστιανισμοῦ. Ὁ Χριστιανισμός δραπέτευσε ἀπό τά σκοτάδια τῆς ἑβραϊκῆς στενοκεφαλιᾶς καί ὁ Ἑλληνισμός ἐλευθερώθηκε ἀπό τά περιττά βαρίδια τῆς γήινης καί ὑλιστικῆς βρωμιᾶς, καθώς συναντήθηκαν στίς καρδιές, στή διδασκαλία καί κυρίως στό ἦθος καί στή ζωή τῶν Τριῶν Μεγίστων Φωστήρων τῆς Ὀρθοδοξίας.
Σήμερα, καθώς τιμοῦμε τούς ἐφόρους καί
προστάτες τῆς παιδείας μας, εἶναι εὐκαιρία νά
ξαναβαπτιστοῦμε καί νά ἐντρυφήσουμε στήν
ἑλληνοχριστιανική μας ποιότητα. Ἄν θέλει ὁ
Ἑλληνισμός νά ξεχωρίσει, πρέπει νά διατηρήσει τόν ἄρρηκτο δεσμό του μέ τήν Ὀρθοδοξία,
ἀλλιῶς κινδυνεύει νά ὁμογενοποιηθεῖ στό μεγάλο χωνευτήρι τῆς παγκοσμιοποίησης. Ἡ μόνη ἐλπίδα μας εἶναι τό μελισσοκέρι τῆς πίστης
στό Χριστό νά φωτίσει καί πάλι τούς καλλιμάρμαρους διαδρόμους τῆς ἑλληνικῆς σκέψης.
Μόνον ἔτσι θά ξαναγίνουμε ὁδηγοί καί ὄχι
οὐραγοί στή μεγάλη φάλαγγα τῆς
ἀνθρωπότητας γιά καινούριες κορυφές καί
ὑψηλές κατακτήσεις. Μακάρι οἱ σήμερα τιμώμενοι Τρεῖς Ἱεράρχες νά μᾶς φωτίσουν νά τό
ἐπιτύχουμε αυτό.
Όμως η ημέρα αυτή, η 30η Ιανουαρίου εκάστου έτους, διανθίζεται και εκλαμπρίνεται χάριν των Αγίων Τριών Ιεραρχών, και συνοδεύει αγαπητικά τα παιδιά μας, τους μαθητές, σπουδαστές και φοιτητές μας, τους δασκάλους και τους καθηγητές τους, τους κατηχητές και τις κατηχήτριες τους, που σήμερα έχουν την τιμητική τους, την εορτή τους, την μεγάλη αυτή σχολική εορτή, που πάντα συμπληρώνεται με εκκλησιασμούς, ομιλίες, δρώμενα και εκδηλώσεις στα εκπαιδευτικά ιδρύματα όλης της επικράτειας.
Πρωτότυπο κείμενο:
῾Υμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου. οὐ δύναται πόλις κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένη·
οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασι αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον, ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν λυχνίαν, καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ.
οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς.
Μὴ νομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας· οὐκ ἦλθον καταλῦσαι, ἀλλὰ πληρῶσαι.
ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν, ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ, ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴ παρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται.
ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους, ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν· ὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ, οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν.
Νεοελληνική Απόδοση:
«Εσείς είστε το φως του κόσμου. Δε δύναται πόλη να κρυφτεί, όταν βρίσκεται πάνω σε όρος.
Ούτε ανάβουν λύχνο και τον θέτουν κάτω από το μόδι, αλλά πάνω στο λυχνοστάτη και έτσι λάμπει σε όλους όσοι είναι μέσα στην οικία.
Έτσι ας λάμψει το φως σας μπροστά στους ανθρώπους, για να δουν τα καλά σας έργα και να δοξάσουν τον Πατέρα σας που είναι στους ουρανούς».
«Μη νομίσετε ότι ήρθα να καταλύσω το νόμο ή τους προφήτες. Δεν ήρθα να καταλύσω, αλλά να συμπληρώσω.
Γιατί αλήθεια σας λέω: Ωσότου παρέλθει ο ουρανός και η γη, ένα γιώτα ή μια κεραία δε θα παρέλθει από το νόμο, ωσότου όλα γίνουν.
Όποιος λοιπόν παραβεί μία από τις εντολές αυτές που είναι πάρα πολύ μικρές και διδάξει έτσι τους ανθρώπους, πάρα πολύ μικρός θα κληθεί στη βασιλεία των ουρανών. Όποιος όμως τις εφαρμόσει και τις διδάξει, αυτός μεγάλος θα κληθεί στη βασιλεία των ουρανών».
Το βίντεο για τον βίο και την εορτή των Τριών Ιεραρχών.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου