Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ο ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ & ΤΡΟΠΑΙΟΦΟΡΟΣ (23/4, ή Δευτέρα της Διακαινησίμου)

       Το Απολυτίκιο του Αγίου Γεωργίου,

                      του Τροπαιοφόρου.

  Ήχος δ'

Ως των αιχμαλώτων ελευθερωτής και των πτωχών υπερασπιστής ασθενούντων ιατρός, βασιλέων υπέρμαχος, τροπαιοφόρε, μεγαλομάρτυς Γεώργιε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ σωθήναι τα ψυχάς ημών.

      Λόγω της ιδιαίτερης αγάπης όλων των Ευκαρπιωτών μας στον Άγιο Γεώργιο τον Τροπαιοφόρο, μιας και Ιερό Ναό του χτίσαμε αρχικά εδώ στον ευλογημένο αυτό τόπο όταν πρωτοήρθαμε, για να δημιουργηθεί η Νέα Ευκαρπία πια, και χρόνια αργότερα του ξαναχτίσαμε ακόμα πιο όμορφη και μεγαλόπρεπη εκκλησιά και προστάτη μας τον ανακηρύξαμε, ενώ Πανήγυρη τελούμε προς τιμήν του κάθε χρόνο τέτοιες μέρες στην γιορτή του, την 23η του μηνός Απριλίου, 

και αν η εορτή του πέσει μέσα στην Σαρακοστή πριν το Πάσχα, τότε τον πανηγυρίζουμε την Δευτέρα της Διακαινησίμου Εβδομάδος, αφιερώνουμε αυτήν την σημερινή μας ανάρτηση στον δικό μας Άγιο, τον Άγιο Γεώργιο, τον Καβαλάρη και Τροπαιοφόρο. 

      Η φετινή χρονιά βρήκε τον Άγιο μας να εορτάζεται μέσα στην Μεγάλη Τεσσαρακοστή, λίγο πριν την Μεγάλη Εβδομάδα, την Παρασκευή προ των Βαίων, της 23ης Απριλίου του 2021. Οπότε και θα εορταστεί κανονικά και πανηγυρικά... πρώτα και πάντα ο Θεός, την Δευτέρα της Διακαινησίμου, 3η Μαΐου 2021, 

στην Ενορία του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου και Ιωάννου του Χρυσοστόμου με όλες τις τιμές που του αξίζουν ή τουλάχιστον με όσες μας αφήσει ο κορωνοϊός και η πανδημία του, που εξακολουθεί να ρυθμίζει την καθημερινότητα και τις ζωές μας....και μέχρι νεωτέρας!!! 
      Αυτό όμως, τόσο το ότι φέτος η 23η Απριλίου και η εορτή και Αγίου Γεωργίου πέφτει μέσα στην Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή, όσο και το γεγονός του κορωνοϊού που μας καταδυναστεύει, δεν μπορεί να μας εμποδίζει και την Δευτέρα της Διακαινησίμου, την 3η Μαΐου 2021, εδώ στην ιστοσελίδα του Ιερού Ναού μας των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, των Ανθοκήπων της Νέας Ευκαρπίας, να αφιερώσουμε και το σημερινό άρθρο μας, στον εορταζόμενο και τόσο λαοφιλή Άγιο και πολιούχο της πόλης μας, 

που από εκεί ψηλά στην μεγάλη εκκλησιά που του χτίσαμε στην επάνω Νέα Ευκαρπία, μας προστατεύει, χρόνια τώρα ..."από το κακό και τ΄ άδικο"!!!

     Το αφιερώνουμε λοιπόν στον αγαπημένο μας Άγιο, τον Άγιο Γεώργιο τον Τροπαιοφόρο, το αφιερώνουμε και στην Ενορία του, με την όμορφη εκκλησιά της, που Καθεδρικός Ιερός Ναός φαντάζει για όλες τις υπόλοιπες Ενορίες που έχει η Νέα Ευκαρπία, την δική μας, των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, στην όμορφη συνοικία των Ανθοκήπων, την Αγία Ειρήνη Χρυσοβαλάντου στις εργατικές κατοικίες της περιοχής μας, αλλά και την Ενορία του Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ, που λίγοι γνωρίζουν πως και αυτή ανήκει στην Νέα Ευκαρπία.

& Χρόνια Πολλά στους Γιώργηδες και στις Γεωργίες!!!

Ο Άγιος Τροπαιοφόρος, 

μεγαλομάρτυρας και καβαλάρης, 

Γεώργιος.

   Ο Άγιος Γεώργιος...όχι άδικα, θεωρείτε, αν μου επιτρέπεται ένας τέτοιος διαχωρισμός, από τους δημοφιλέστερους Αγίους σε όλο τον χριστιανικό κόσμο, ενώ η Ορθοδοξία μας με την Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησίας μας, τον κατατάσσει, μαζί με τον επίσης καβαλάρη στρατιωτικό, Άγιο μας, τον Θεσσαλονικιό Μεγαλομάρτυρα Δημήτριο τον Μυροβλύτη, σε περίοπτη θέση στο Αγιολόγιο της, μνημονεύοντας τον ξεχωριστά στις καθημερινές Ακολουθίες της. Ονομάζεται, επίσης, Μεγαλομάρτυς και Τροπαιοφόρος. Ειδικά στη χώρα μας, δεν υπάρχει περιοχή που να μην έχει εξωκλήσι ή εκκλησία αφιερωμένη στη μνήμη του, ενώ το όνομα Γεώργιος είναι από τα πλέον συνηθισμένα. 

    Κατά τους συναξαριστές και την Ιερή Παράδοση, ο Γεώργιος γεννήθηκε μεταξύ 275 και 281 στη Νικομήδεια της Βιθυνίας. Ο πατέρας του Γερόντιος καταγόταν από πλούσια οικογένεια της Καππαδοκίας και ήταν στρατιωτικός και Συγκλητικός. Η μητέρα του Πολυχρονία καταγόταν από τη Λύδδα της Παλαιστίνης. Και οι δύο γονείς του Γεωργίου είχαν βαπτιστεί χριστιανοί.

     Μετά τον θάνατο του πατέρα του, η οικογένεια του Αγίου μετακόμισε στη Λύδδα, την πατρίδα της μητέρας του. Σε νεαρή ηλικία, ο Γεώργιος ακολούθησε στρατιωτική καριέρα και εντάχθηκε στο Ρωμαϊκό Στρατό. Γρήγορα ξεχώρισε για τις ικανότητες και την ανδρεία του κι έλαβε το αξίωμα του Τριβούνου. Ο αυτοκράτορας Διοκλητιανός τον προήγαγε σε Δούκα (διοικητή) και Κόμη (συνταγματάρχη) στο σώμα της αυτοκρατορικής φρουράς.

      Το 303 μ.Χ. ο Διοκλητιανός άρχισε λυσσαλέους διωγμούς κατά των Χριστιανών. Ο Γεώργιος αρνήθηκε να εκτελέσει τις διαταγές του και ομολόγησε την πίστη του. Ο αυτοκράτορας, που δεν περίμενε αυτή τη συμπεριφορά από ένα δικό του άνθρωπο, διέταξε να υποβάλουν τον Γεώργιο σε φρικτά βασανιστήρια, προκειμένου να απαρνηθεί την πίστη του.

      Αφού τον λόγχισαν, του ξέσχισαν τις σάρκες με ειδικό τροχό από μαχαίρια. Έπειτα τον έριξαν σε λάκκο με βραστό ασβέστη και κατόπιν τον ανάγκασαν να βαδίσει με πυρωμένα μεταλλικά παπούτσια. Ο Γεώργιος υπέμεινε καρτερικά το μαρτύριο και στις 23 Απριλίου 303 αποκεφαλίστηκε στα τείχη της Νικομήδειας. Την ημερομηνία αυτή τιμάται η μνήμη του σε όλο τον χριστιανικό κόσμο, με εξαίρεση τις ορθόδοξες εκκλησίες, όταν η 23η Απριλίου πέφτει πριν από το Πάσχα ή συμπίπτει με το Πάσχα, επειδή η ακολουθία του περιλαμβάνει αναστάσιμους ύμνους. Στην περίπτωση αυτή, ο εορτασμός της μνήμης του Αγίου Γεωργίου μετατίθεται για τη Δευτέρα της Διακαινησίμου.

      Το λείψανο του Γεωργίου, μαζί με αυτό της μητέρας του, η οποία μαρτύρησε την ίδια ή την επόμενη ημέρα, μεταφέρθηκε και τάφηκε στη Λύδδα. Από εκεί, όπως βεβαιώνουν οι πηγές, οι Σταυροφόροι πήραν τα ιερά λείψανα της Αγίας Πολυχρονίας και τα μετέφεραν στη Δύση. Επί του τάφου του Γεωργίου ο Μέγας Κωνσταντίνος έκτισε ναό.

      Η θαυμαστή καρτερία που επέδειξε ο Γεώργιος κατά τη διάρκεια του μαρτυρίου του και τα θαύματα που επιτέλεσε, συνετέλεσαν στη μεταστροφή πολλών παριστάμενων Ρωμαίων στον Χριστιανισμό, με επιφανέστερη περίπτωση της συζύγου του Διοκλητιανού, Αλεξάνδρας, η οποία ασπάστηκε τον Χριστιανισμό μαζί με τους δούλους της Απολλώ, Ισαάκιο και Κοδράτο. Η μνήμη τους τιμάται στις 21 Απριλίου.

      Η φήμη του Γεωργίου διαδόθηκε σε όλη την Ανατολή. Ήδη, τον 4ο αιώνα υπήρχαν στη Συρία μεγάλοι Ιεροί ναοί με το όνομά του, ενώ στην Αίγυπτο είχαν χτιστεί προς τιμήν του 40 Ναοί και 3 Μοναστήρια. Στην Κωνσταντινούπολη αναφέρεται Ιερός Ναός του Γεωργίου, ήδη, από την εποχή του Μεγάλου Κωνσταντίνου, ενώ το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο μέχρι και σήμερα στεγάζεται στον μεγαλόπρεπο και ιστορικό Πατριαρχικό Ιερό Καθεδρικό Ναό του Αγίου Γεωργίου.

       Οι εκκλησιαστικοί ποιητές, όπως ο Ρωμανός ο Μελωδός, του αφιέρωσαν θριαμβευτικούς ύμνους και εγκώμια, ανακηρύσσοντάς τον «Αστέρα πολύφωτον, ώσπερ ήλιον λάμποντα», «Πρωταθλητάρχην και πρωτοστράτηγον και μέγαν ταξιάρχην της πίστεως» και της «πίστεως υπέρμαχον και μάρτυρα αήττητον και νικητήν θεόστεπτον», «περιφρουρούντα το εν θαλάσση πλέοντα, τον εν οδώ βαδίζοντα και τον εν νυκτί κοιμώμενον», μεγαλομάρτυρα τροπαιοφόρον, του οποίου, «το θαυμάσιον αυτού όνομα εν πάση τη γη άδεται».

Ο θρύλος 

      του δρακοκτόνου Αγίου Γεωργίου.  

      Τα αποδοθέντα εις τον Άγιο θαύματα είναι πάμπολλα, μερικά από τα οποία παράδοξα και παράλογα. Από τον 9ο αιώνα κιόλας, ο πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Νικηφόρος Α' αναγκάστηκε να τα αποδοκιμάσει δημοσίως ως «τερατώδεις λήρους» και «φλυαρίας ανάμεστα». Το πλέον υμνηθέν θαύμά του είναι η Δρακοκτονία, που όμως ως μύθος προϋπήρχε. Σύμφωνα με την παράδοση, στα περίχωρα της Κυρήνης, περιοχή της σημερινής Λιβύης, υπήρχε ένα δράκος που παραφύλαγε σε μια πηγή και εμπόδιζε την ύδρευση του χωριού, ενώ κατέτρωγε τους περαστικούς.

      Για να εξευμενίσουν τον δράκο, οι χωρικοί του έστελναν κάθε μέρα ως τροφή από ένα παιδί, το οποίο επέλεγαν δια κλήρου. Ο Θεός τους λυπήθηκε κι έστειλε τον Άγιο Γεώργιο για να εξολοθρεύσει τον δράκο, σε μία ημέρα που ήταν έτοιμος να καταβροχθίσει την όμορφη μοναχοκόρη του τοπικού άρχοντα. 

      Ο Άγιος, μετά από φοβερή μονομαχία με τον δράκο, τον σκότωσε κι έσωσε την ωραία κόρη. Τότε, ο πατέρας της, αλλά και όλο το χωριό που ήταν ειδωλολάτρες, βαπτίστηκαν Χριστιανοί.

      Το θαύμα αυτό αποδίδεται στην επιβίωση ενός πανάρχαιου εθίμου, της προσφοράς ανθρωποθυσιών στους δαίμονας, που καραδοκούσαν στις πηγές των υδάτων. Ο λαογράφος Νικόλαος Πολίτης το θεωρεί ως αναβίωση του αρχαίου μύθου του Περσέα, που έσωσε την Ανδρομέδα από τέρας. Ο μύθος ήταν ακόμη ζωντανός στην περιοχή της Καππαδοκίας, όπου έδρασε και μαρτύρησε ο Γεώργιος. Η Δρακοκτονία του Αγίου Γεωργίου δεν αναφέρεται στους αρχικούς Βίους του Αγίου, γι' αυτό και μέχρι τον 12ο αιώνα η εκκλησιαστική εικονογραφία τον παρουσιάζει πεζό και όχι επί λευκού ίππου να διατρυπά με το δόρυ του τον δράκο, όπως επικράτησε να εικονίζεται αργότερα.

      Ο Άγιος Γεώργιος κατέχει μια σημαντική θέση στο εκκλησιαστικό, αλλά  και στο λαϊκό εορτολόγιο. Οι εορτές του Αγίου Γεωργίου (23 Απριλίου) και του Αγίου Δημητρίου (26 Οκτωβρίου) λαμβάνονταν παλαιότερα ως χρονικά ορόσημα για τις αγροτικές και ποιμενικές συμφωνίες (προσλήψεις βοσκών, καλλιέργεια κτημάτων κλπ), καθώς διαιρούν τον χρόνο σε δύο εξαμηνίες. Η γιορτή μέσα στην πασχαλινή περίοδο δίνει την ευκαιρία για ένα ανοιξιάτικο πανηγυρισμό στα πολλά εξωκλήσια και τις στάνες των κτηνοτρόφων, με προσφορά γαλακτερών στους επισκέπτες και ζωοθυσίες (κουρμπάνια) προς τιμή του Αγίου.

      Ο Μεγαλομάρτυς Γεώργιος ο Τροπαιοφόρος είναι ο προστάτης Άγιος της Αγγλίας, των χριστιανών της Παλαιστίνης, της Βηρυτού, της Γεωργίας φυσικά, είναι ο προστάτης του βουλγαρικού Στρατού, της Καταλανίας, του δικού μας ένδοξου Ελληνικού Πεζικού, περιέργως ακόμα και οι Μασόνοι τον θεωρούν προστάτη και τον επικαλούνται στις τελετές τους, είναι ο προστάτης των Προσκόπων, και τέλος των βοσκών και της στάνης.

     Η Ανακομιδή των Ιερών Λειψάνων του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου, εορτάζεται από την Εκκλησία μας την 3η Νοεμβρίου εκάστου έτους, και με ένα κλικ εδώ, μπορείτε να δείτε προηγούμενο άρθρο μας αφιερωμένο στον Άγιο και σε αυτήν την εορτή του και όλο το ιστορικό γύρω από αυτήν.

...& Χρόνια Πολλά στους Γιώργηδες και στις Γεωργίες