Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΑΣΧΑ ΤΟΥ 2021, ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ, ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ (Ιωάν. κ΄ 19-31) & Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ.

 

"...ἐὰν μὴ ἴδω ἐν ταῖς χερσὶν αὐτοῦ τὸν τύπον τῶν ἥλων, καὶ βάλω τὸν δάκτυλόν μου εἰς τὸν τύπον τῶν ἥλων, καὶ βάλω τὴν χεῖρά μου εἰς τὴν πλευρὰν αὐτοῦ, οὐ μὴ πιστεύσω."
     Την Κυριακή της 9ης Μαΐου του 2021, την στιγμή που ο θάνατος, ο λοιμός και η αρρώστια, πλανάται ακόμα μετά από έναν και πλέον χρόνο και εξαπλώνεται εν μέσω πανδημίας ενός κορωνοϊού, μιας νόσου τόσο "ασεβούς" και τόσο "ανίερης", τόσο "ανευλαβούς", αλλά και "περίεργης", εορτάζει η Εκκλησία μας την Κυριακή του Αντίπασχα, μια Κυριακή που μας φέρνει όλους, δίχως άλλο, έμπροσθεν των ευθυνών μας ως χριστιανούς και μάλιστα ως Ορθοδόξους χριστιανούς. Και εξηγούμε... 
     Ήταν πέρυσι τέτοιον καιρό, Πάσχα του 2020, που η πανδημία κατάφερε να μας κάνει άνω-κάτω, αλλά και να διχάσει αρχικά το Συνοδικό Σύστημα των Ιεραρχών της Εκκλησίας της Ελλάδος και εν συνεχεία και τους υπολοίπους των ιεραρχών μας και φυσικά τον λαό του Θεού, κλείνοντας τις εκκλησιές του και οδηγώντας τους πιστούς μακριά από την λατρευτική ζωή της Μεγάλης Εβδομάδος αρχικά, κατόπιν της Αναστάσεως του Κυρίου και βέβαια κατά την Διακαινήσιμο Εβδομάδα, οπότε και παρέμειναν οι Ιεροί Ναοί αμπαρωμένοι με τους ιερείς μόνους τους να προσεύχονται για τους απόντες από τις αναστάσιμες Ακολουθίες, ενορίτες τους. 
       Και τώρα είναι το φέτος αλλά είναι σαν πέρυσι. Είναι το 2021, έναν ολόκληρο χρόνο μετά, Πάσχα και Ανάσταση του 2021, όπου η πανδημία είναι και πάλι εδώ, πιο θανατηφόρα πιο επικίνδυνη από ποτέ, με το κράτος να προσπαθεί να ανοίξει την οικονομία του, ο κόσμος να προσπαθεί να ανοίξει τα μάτια του για να καταλάβει τι του συνέβη, και η Αγία Ανατολική Ορθόδοξος Ελληνική Εκκλησία του Χριστού μας, να προσπαθεί ακόμα να εορτάσει αυτό το 2ο στην σειρά "περίεργο" Πάσχα, την απίστευτη Λαμπρή και την ανεκδιήγητη Ανάσταση του 2021, με μέτρα και απαγορεύσεις, ενώ παράλληλα προσπαθεί και να τηρήσει το Συναξάρι των Αγίων της, με τις γιορτές να εναλλάσσονται η μια με την άλλη, όχι όμως όπως πάντα, αλλά με όποιον τρόπο μπορεί καλύτερα υπό αυτές τις συνθήκες, και τον λαό του Θεού να αγωνίζεται να νοιώσει στο τέλος της Διακαινησίμου Εβδομάδος, την Σωτήριο Ομολογία του Αποστόλου Θωμά, ή την Ψηλάφηση του Αποστόλου Θωμά, όπως την αναφέρει στην καθημερινότητα του  ο λαός του Θεού,
κλείνοντας έτσι με την λεγόμενη Διακαινήσιμο Εβδομάδα, αυτήν την πανηγυρική εκκλησιαστική περίοδο, (το γιατί ονομάζετε έτσι η εβδομάδα που ακολουθεί μετά την Ανάσταση του Χριστού, θα το ανακαλύψετε κάνοντας κλικ στον σύνδεσμο που φτιάξαμε για εσάς) 
και δίνοντας την θέση της σε μια άλλη εκκλησιαστική περίοδο, που ήδη άρχισε από την Ανάσταση του Κυρίου μας, αυτήν του Πεντηκοσταρίου, η οποία και περιλαμβάνει την Κυριακὴ τοῦ Πάσχα, την Κυριακὴ τοῦ Θωμᾶ, την Κυριακὴ τῶν Μυροφόρων, την Κυριακὴ τοῦ Παραλύτου, την Κυριακὴ τῆς Σαμαρείτιδος, την Κυριακὴ τοῦ Τυφλοῦ την Πέμπτη της Ἀναλήψεως, την Κυριακὴ τῶν Ἁγίων Πατέρων της Α´ Οἰκ. Συνόδου, και τέλος την Κυριακὴ τῆς Πεντηκοστῆς.
"Χριστός Ανέστη" & "Αληθώς Ανέστη", αδελφοί μου, μέχρι και την Ανάληψη του Κυρίου μας!!!
"...καί ἀπεκρίθη Θωμᾶς καί εἶπεν αὐτῷ· ὁ Κύριός μου καί ὁ Θεός μου. 
λέγει αὐτῷ ὁ  Ἰησοῦς· ὅτι ἑώρακάς με, πεπίστευκας· μακάριοι οἱ μή ἰδόντες καί πιστεύσαντες."
        Αργά το απόγευμα της ημέρας της Αναστάσεως οι δέκα μαθητές χωρίς τον Θωμά είναι συγκεντρωμένοι σ’ ένα σπίτι στην Ιερουσαλήμ. Κι ενώ οι καρδιές τους είναι βαθιά πληγωμένες από τα γεγονότα της Παρασκευής και οι θύρες του σπιτιού κλειδαμπαρωμένες, ξαφνικά εμφανίζεται ο αναστημένος Κύριος ανάμεσά τους και τους λέει: «Εἰρήνη ὑμῖν». κι αμέσως τους δείχνει τα σημάδια των πληγών του, για να πεισθούν ότι είναι ο ίδιος ο Διδάσκαλός τους που αναστήθηκε. 
        Πόσο γρήγορα άλλαξαν όλα, πώς τόσο ξαφνικά η χαρά πλημμύρισε τις καρδιές τους! Και ο Κύριος τους ξαναλέει: «Εἰρήνη ὑμῖν»· όπως με απέστειλε ο Πατέρας μου στον κόσμο για το έργο της σωτηρίας των ανθρώπων, έτσι κι εγώ στέλνω εσάς να συνεχίσετε το έργο μου. Και τους μετέδωσε πνοή ουράνιας ζωής εμφυσώντας στο πρόσωπό τους και λέγοντας: «Λάβετε Πνεῦμα Ἅγιον». Όσων ανθρώπων τις αμαρτίες θα συγχωρείτε, θα είναι συγχωρημένες από τον Θεό, και όποιων δεν τις συγχωρείτε, θα μένουν ασυγχώρητες.
        Σε λίγο ο Κύριος έγινε άφαντος. Η ημέρα όμως εκείνη χαράχθηκε ανεξίτηλα στην καρδιά τους ως η ιερότερη της ζωής τους. Ήταν η ημέρα εκείνη, η μία των Σαββάτων, η Κυριακή της Αναστάσεως. Αυτήν ακριβώς τη σημασία της ημέρας θέλει να τονίσει ο ιερός ευαγγελιστής Ιωάννης. Γι’ αυτό και επαναλαμβάνει: «τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ τῇ μιᾷ τῶν σαββάτων...».
      Βέβαια οι άγιοι Απόστολοι δεν είχαν καταλάβει αμέσως τη σημασία εκείνης της πρώτης Κυριακής στην ιστορία του κόσμου. Όμως ο ίδιος ο Κύριος κατέδειξε την ιερή θέση της, ευθύς εξαρχής. Αυτός την ευλόγησε με την Ανάστασή Του. Αυτός οικονόμησε έτσι τα πράγματα, ώστε να είναι συναγμένοι την ημέρα εκείνη οι άγιοι Απόστολοι για να τους προσφέρει τα αγαθά της Αναστάσεώς Του. Ημέρα Κυριακή πάλι, μετά από οκτώ μέρες, εμφανίζεται στους ένδεκα. Ημέρα Κυριακή κατόπιν αποστέλλει το Άγιο Πνεύμα στους μαθητές του. Ημέρα Κυριακή αργότερα αποκαλύπτεται στην Πάτμο στον ευαγγελιστή Ιωάννη. 
      Ο Αναστάς Κύριος είναι παρών μέσα στο λαό του κάθε μέρα, ιδιαιτέρως όμως κάθε Κυριακή ζητά από τους πιστούς όλων των αιώνων να είμαστε συναγμένοι για να Τον δούμε με τα μάτια της ψυχής μας και να Τον "ψηλαφήσουμε". Κι εκείνος να μας ευλογήσει και να μας μεταδώσει την ειρήνη του. Να εγκαταστήσει μέσα μας ανάπαυση και χαρά. Να μας προσφέρει δια των λειτουργών Του, των ιερέων Του, την συγχώρηση των αμαρτιών μας. Θέλει να μας κάνει συνδαιτυμόνες στο δείπνο Του. Να μας προσφέρει τα ακριβότερα δώρα Του, το Τίμιο Σώμα Του και το Άχραντο Αίμα Του. 
       Μας περιμένει κάθε Κυριακή στην Εκκλησία Του, να μας δώσει δύναμη νέας ζωής. Ώστε να σκορπιστούμε κατόπιν στα σπιτικά μας και να μεταδώσουμε την εμπειρία που ζήσαμε μαζί Του στον Ναό της Ενορίας μας αυτήν την ευλογημένη από τον ίδιο, ημέρα της Κυριακής. Ώσπου να γίνει όλη η ζωή μας μια Κυριακή αιώνια, αληθινή. Ας μην απουσιάζουμε λοιπόν καμία Κυριακή από το Ναό του Θεού.
------------------------------------------------------------------------------------
   δώ, στο μέσον περίπου της αναρτήσεως του άρθρου της ιστοσελίδας μας για την Κυριακή του Θωμά, θα ήθελα να ανοίξω μια παρένθεση...μεγάλη το ομολογώ!!! και να κάνω μια παρατήρηση και χωρίς να επιδιώκω να φανώ αναχρονιστικός ή λεπτολόγος, ή ζηλωτής, θα ήθελα να ρωτήσω ευγενικά, μα και με ένα βαθύ παράπονο, όλο το πλήρωμα της Εκκλησίας του Χριστού, μα ιδιαίτερα αυτούς που εισηγούνται και κάνουν νόμο του Ελληνικού κράτους, το να γίνει η Κυριακή μια οποιαδήποτε εργάσιμη ημέρα, τι άραγε έχουν στο μυαλό τους, τι τους ωθεί να ζητούν από τον Έλληνα Ορθόδοξο Χριστιανό να σβήσει από την μνήμη του την Κυριακή, ως την ημέρα που μπορεί να γευτεί ερχόμενος στην εκκλησιά του, τα Δώρα του Δημιουργού Του, το Σώμα Του και το Αίμα Του, μέσα από το Κοινό Άγιο Ποτήριο της Θείας Κοινωνίας, πρώτα με τον Θεό του και κατόπιν με όλους τους συνανθρώπους του; 
Άραγε...διερωτώμαι, την Κυριακή του Πάσχα, την προηγούμενη Κυριακή δηλαδή, την ημέρα της Ανάστασης του Κυρίου μας, ποιος  θα ήταν αυτός ο τρελός, που θα άνοιγε την επιχείρηση του, και ποιος θα ήταν εκείνος ο άφρων, που θα πήγαινε να ψωνίσει από αυτήν την επιχείρηση;;; Νομίζω κανείς...σώφρων τουλάχιστον!!! 
Γιατί να πάει λοιπόν και την οποιαδήποτε άλλη Κυριακή, αφού την Ανάσταση του Χριστού μας εορτάζουμε κάθε Κυριακή, ενώ η κυριακάτικη Θεία Λειτουργία είναι καθαρά Αναστάσιμη, απόλυτα Χαρμόσυνη και αδιαμφισβήτητα Μεγαλειώδης;
Και καλά, ίσως από κάποιους αθέους, από κάποιους αλλοθρήσκους, ακόμα και από κάποιους ετεροδόξους, ή από αυτούς που αυτοαποκαλούνται "ουδετερόθρησκοι" και αυτό θέλουν να περάσουν και στο Ελληνικό Σύνταγμα, απαλείφοντας την αναφορά στην Αγία Τριάδα, που φαίνεται να τους εμποδίζει στα σχέδια τους ...νέα ορολογία και μια ολοκαινούργια λέξη, "ουδετερόθρησκος" για το λεξιλόγιο του Μπαμπινιώτη.
Από αυτούς λοιπόν να το περιμέναμε. Από κάποιους που δεν έχουν ούτε ιερό ούτε και όσιο, να θεωρούσαμε φυσιολογικό να νομοθετούν το άνοιγμα των καταστημάτων την Κυριακή για την "εξυπηρέτηση του κόσμου" και το "δημόσιο καλό", όπως λένε, και για να σωθεί η Ελλάδα όπως οι ίδιοι ξαναλένε, η χώρα που οι ίδιοι πρόδωσαν με όποιον τρόπο μπόρεσαν, αλλά και συνεχίζουν, που οι ίδιοι κατέστρεψαν και αγωνίζονται ακόμα, αρχικά με την οικονομική, αλλά και βαθύτατα κοινωνική κρίση, την απόλυτη κρίση των αξιών μας, και την επερχόμενη από όλους αυτούς, εργάσιμη "κυριακή" τους, κρίσεις που την μαστίζουν χρόνια τώρα την χώρα μας, αλλά με τελειωτικό χτύπημα, την πανδημία και την αρρώστια...όπλο εναντίον μας και στα χέρια πραγματικά "αρρωστημένων" ανθρώπων, για να πετύχουν τους σκοπούς τους, λες και η Κυριακή...και η Εκκλησία, εν τέλει, με τις αξίες και τις παραδόσεις της, φταίει γιαυτήν την πνευματική κατάντια μας και όχι οι ίδιοι που αναίσχυντα την οδήγησαν σε αυτήν. 
Όμως αυτό που εγώ προσωπικά δεν περίμενα ποτέ, ήταν ότι θα τα κατάφερναν με την σαγήνη των προσφορών τους, να φέρουν...να σύρουν και να παρασύρουν τον Έλληνα Ορθόδοξο Χριστιανό, στο κατώφλι των μαγαζιών και των επιχειρήσεων τους, την Κυριακή, την ώρα της Θείας Λειτουργίας, την ώρα που ο Χριστός θα θυσιάζεται και σταυρωμένος από την ίδια την φυλή Του, την αγαπημένη, αρχικά, του Θεού, τους Εβραίους, θα θανατώνεται μα και θα ανασταίνεται λίγο αργότερα, και θα μας προσκαλεί, ειδικά τους Έλληνες, σε ένα Δείπνο που δεν θα είναι Μυστικός ούτε ιδιωτικός, μα θα είμαστε προσκαλεσμένοι όλοι, στην ίδια Του την Ανάσταση, στην κάθε Κυριακή του χρόνου...και τις 52 Κυριακές!!! 
Ας αντισταθούμε αδελφοί μου και σε αυτήν την πρόκληση. Ας ψωνίζουμε  από τις αγορές του κόσμου, όσοι ακόμα έχουμε χρήματα και διάθεση για να ξοδέψουμε, όλη την υπόλοιπη εβδομάδα. 
Νομίζω πως μας φτάνει και μας περισσεύει, και ας μποϊκοτάρουμε την απόφαση τους αυτή να μας αποξενώσουν σιγά-σιγά μα μεθοδικά από την Ορθόδοξη Πίστη μας, και μαζί με την υπέροχη Ελληνική γλώσσα μας και την απίστευτη Ελληνική ιστορία μας, που ήδη μεταλλάσσονται καθημερινά από τις περίεργες  όψιμες ιστορικές "ανακαλύψεις" τους και την ευφάνταστη παραποίηση της ιστορίας της χώρας μας, της χώρας τους, ή και της Πίστης μας ακόμα, ιδιαίτερα κατά τις μεγάλες εορτές της Χριστιανοσύνης, για να μπορέσουν να μας "αλέσουν" και εμάς στην κρεατομηχανή που έφτιαξαν για τους σκοπούς τους, εμάς που σθεναρά ακόμα αντιστεκόμαστε, να μας τσαλακώσουν στα γρανάζια της παγκοσμιοποίησης, μιας όχι και τόσο καινούργιας ιδέας όπου η ζωή, το άτομο, τα σύμβολα, η πατρίδα, η οικογένεια, η θρησκεία, η γλώσσα, η ιστορία, οι πόλεις και οι χώρες με τα σύνορα τους, θα χάσουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους, την ιστορία και τα πιστεύω τους και αριθμοί πλέον θα καταλήξουν οργανωμένα και στοιχισμένα απόλυτα, βορά στις ορέξεις των ανώνυμων και απρόσωπων λίγων, που θέλουν όμως να ελέγχουν όλον τον κόσμο, μιας ειδεχθούς ιδέας που ευαγγελίζονται κάποιοι ισχυροί με τόσο μένος και με τόση αποφασιστικότητα. Συγχωρέστε με, άθελα μου παρασύρθηκα!!! Κλείνω λοιπόν την παρένθεση)
------------------------------------------------------------------------------------------------
 
Ο
 Θωμάς δυστυχώς απουσίαζε από την σύναξη αυτή της Κυριακής. 
Κι όταν τον είδαν κάποια άλλη στιγμή οι μαθητές και γεμάτοι ενθουσιασμό του είπαν: «τον είδαμε τον Κύριο!», αυτός έλεγε: Εάν δεν Τον δω με τα μάτια μου και δεν βάλω το δάκτυλό μου στο σημάδι των καρφιών, δεν πρόκειται να πιστεύσω. Οκτώ μέρες μαρτυρικές πέρασε ο Θωμάς. Μέχρι την επόμενη Κυριακή· όταν ήταν και πάλι συναγμένοι οι μαθητές, μαζί τώρα με τον Θωμά.
        Οι θύρες του σπιτιού και πάλι κλειστές και ξαφνικά ήλθε και πάλι ο Ιησούς ανάμεσά τους λέγοντας: «Εἰρήνη ὑμῖν». Κι έπειτα στράφηκε στον Θωμά και του είπε: Έλα, Θωμά, φέρε το δάχτυλό σου εδώ στα σημάδια των πληγών μου, δες τα χέρια μου, βάλε το χέρι σου στην πλευρά μου, και μην αφήνεις τον εαυτό σου να κυριευθεί από απιστία, αλλά γίνε πιστός. Τότε ο Θωμάς σε μία έκρηξη χαράς αναφώνησε: Είσαι ο Κύριός μου και ο Θεός μου! Και ο Κύριος του απαντά: Πιστεύεις επειδή με είδες! Είναι μακάριοι αυτοί που θα πιστεύσουν σε μένα χωρίς να με έχουν δει.
------------------------------------------------------------------------
     δώ πάλι θαρρώ, ανοίγοντας και πάλι μια ακόμα μικρή...όχι και τόσο, συγχωρέστε με!!! παρένθεση, πως τα λόγια αυτά του Χριστού, είναι σαν να τα απευθύνει μεν στον Θωμά, αλλά μακαρίζει όλους εμάς, τους πιστούς Του στην σημερινή εποχή, τους "νεοχριστιανούς" του 21ου αιώνα, αλλά και όσους ποτέ δεν Τον είδαν με τα ίδια τους τα μάτια, αλλά μόνο με αυτά της Ορθόδοξης Πίστης τους, Τον είδαν μέσα από την διδασκαλία των μαθητών και Αποστόλων Του, μέσα από τα μαρτύρια και το παράδειγμα των μυριάδων των Αγίων Του, μέσα από την συνεχιζόμενη επί δύο χιλιετίες κατήχηση από τους διαδόχους αυτών, από τους αρχιερείς, από τους ιερείς, τους απλούς καλογήρους και της προσευχής τους στα μοναστήρια, στα κελιά και στα ησυχαστήρια τους, αλλά και μέσω όλων ημών. Τα απευθύνει σε εμάς που μαζευόμαστε εδώ στην όμορφη, ολοκαίνουργια εκκλησιά μας, των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, των Ανθοκήπων της Νέας Ευκαρπίας, αυτό το γλυκό πρωϊνό της Κυριακής του Αντίπασχα, την Κυριακή του Θωμά. Βέβαια ας μην λησμονούμε και τον κορονοϊό, τον μόνιμο "πιστό ακόλουθο" μας εδώ και έναν και πλέον χρόνο, που ως ένα κακό όνειρο έφερε την  απαγόρευση των "άσκοπων" μετακινήσεων μας, στις εκκλησιές μας...θυμάστε!!! ως ένα πικρό γεγονός, κλείδωσε εκκλησίες μας και τώρα εν έτι 2021 τις κρατά ακόμα μισάνοιχτες, ή μισόκλειστες κατά το δοκούν.
Εμείς αγαπητοί μου αδελφοί θα συνεχίσουμε να δοξάζουμε τον Θεό μας, αδιαλείπτως, και με κάθε ευκαιρία. Ακόμα μια φορά, ακόμα μια Κυριακή, ακόμα μια Ανάσταση, θα γεμίσουμε την εκκλησιά της γειτονιάς μας... τώρα που μας το επιτρέπουν...με όσα μέτρα και αν μας επιβάλλουν, εμείς δεν θα σταματήσουμε να προσερχόμαστε στο Ιερό  Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας και της Θείας Κοινωνίας !!! 
Γιατί μπορεί να αραιώσαμε πρόσκαιρα, όμως όσο εσείς λείπατε εξαιτίας του κορωνοϊού, ο Ιερός Ναός, ζωντανό κομμάτι της γειτονιάς των Ανθοκήπων, δεν σταμάτησε να λειτουργεί, οι υπεύθυνοι των καθημερινών δραστηριοτήτων της Ενορίας δεν φύγαμε, οι συνεργάτες και οι ιερείς, ήταν μέσα στην εκκλησιά μας, οι δυο-τρεις άνθρωποι που απαρτίζουν τα Εκκλησιαστικά Συμβούλια, οι κυρίες των Ενοριακών Φιλοπτώχων Ταμείων "Με ανοιχτές αγκάλες", τα παιδιά της Ενοριακής Νεανικής Εστίας μας "Ιθάκη", μείναμε εδώ για να την φυλάμε και να την συντηρούμε και να την καθαρίζουμε, με όση διάθεση και χρήματα μας έχουν απομείνει, και τώρα να μπορούμε και πάλι να σας προσκαλέσουμε και αυτήν την Κυριακή που αύριο ξημερώνει ο Θεός, την Κυριακή του Θωμά, αναφωνώντας μαζί σας, όπως έκανε ο "άπιστος", όπως αδίκως τον αποκαλούν, Θωμάς, "Ο Κύριος μου και ο Θεός μου"
Και εσείς  όλοι, οι ενορίτες μας, οι γνωστοί και οι άγνωστοι, οι φίλοι μας, διαδικτυακοί, και μη, που δεν θα είστε μαζί μας στην υπέργεια, πανέμορφη, ολοκαίνουργια εκκλησιά μας, των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, που παρότι τελέσαμε τα Θυρανοίξια της τον Οκτώβριο του 2019, και ανεβήκαμε επάνω για να τελούμε όπως αξίζει στους Αγίους μας τα Μυστήρια, τις Ακολουθίες και τις Θείες Λειτουργίες, αλλά αναγκαστήκαμε να την κλείσουμε και πάλι, λόγω ανωτέρας βίας και της πανδημίας που μπορεί να πέρασε ξυστά από την χώρα μας, αλλά στο διάβα της σφράγισε, με υπερβολική σκληρότητα και αγριότητα, τις εκκλησιές και έβγαλε από μέσα σηκωτούς τους πιστούς χριστιανούς, αφήνοντας τες σαν άδεια κουφάρια και τους ιερείς μόνους τους να τελούν, σαν φαντάσματα άλλων καιρών και όπως μπορούν πλέον, τις καθημερινές Ακολουθίες, εσείς να μην σταματήσετε να αγωνίζεστε, να μην σταματήσετε να προσπαθείτε. Εσείς να μην λιποψυχήσετε, μην κουραστείτε, όλα από εσάς πια εξαρτώνται. Αλλά μαζί μας, την ίδια ώρα και με την ίδια δύναμη, να έρθετε και να γεμίσετε, στα επιτρεπτά όρια και τηρώντας τα μέτρα προστασίας και ασφάλειας για την πανδημίας, τον καινούργιο ναό της γειτονιάς σας, και να προσευχηθείτε μαζί μας, και έτσι Εκκλησία και πάλι να γίνουμε, και να επικοινωνήσουμε μεταξύ μας και με τον Αναστάντα...και αυτήν την Κυριακή, όπως και κάθε Κυριακή, Χριστό μας!!!
ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ - σκήτη μικράς Αγίας Άννας - άποψη όπως ερχόμαστε από τα ...
Εδώ βλέπετε την Καλύβη του Αποστόλου Θωμά
στην Μικρά Αγία Άννα, στην "έρημο" του Αγίου Όρους, και την γνωστή
Αδελφότητα των Θωμάδων που εγκαταβιώνει στις παρυφές
του Άθω,και υπό κανονικές συνθήκες...και όχι αυτές του
κορονοϊού,,πανηγυρίζει κατά την εορτή της Ψηλαφήσεως
του Θωμά, την Κυριακή του Αντίπασχα.
(με ένα κλικ στον σύνδεσμο, μπορείτε να δείτε ένα παλαιότερο
 οδοιπορικό της Ενορίας μας στο Κελίον του Αποστόλου Θωμά...)
Και να θυμάστε πως στο "παρά πέντε" προλάβαμε να στεγάσουμε, έστω και για λίγο, τον Οκτώβριο του 2019 και πριν ξεκινήσει το κακό της πανδημίας, και τώρα που όλα τα δεδομένα και τα δεινά του κορωνοϊού δείχνουν να τελειώνουν, θα συνεχίσουμε να το κάνουμε, να τιμούμε και να εορτάζουμε τον Θεοπροπάτορα Ιωακείμ και την Θεοπρομήτορα Άννα, τους προστάτες των άτεκνων ζευγαριών, των νέων εκείνων που ζητούν από αυτό το ευλογημένο από τον Θεό ζευγάρι της Παλαιάς Διαθήκης, που γεφύρωσε όμως τον ουρανό με την γη φέρνοντας στον κόσμο με τις προσευχές του την Παναγία κόρη τους, που ζητούν να λάβουν την ευλογία της τεκνογονίας μέσω των πρεσβειών τους τον Εγγονό τους Χριστό. 
Αλλά παράλληλα θα συνεχίζουμε, από τούδε και στο εξής, να στεγάζουμε και εμείς τα δικά μας όνειρα και την Πίστη μας, μέσα σε αυτήν την εκκλησιά που μάλιστα ήδη τελείωσαν τα πλέον απαραίτητα εξωτερικά έργα (τα μαρμάρινα σκαλιά του Ιερού Ναού μας που και εν μέσω του κορονοϊού τελείωσαν και παραδόθηκαν στους πιστούς) της ανοικοδόμησης της για να μπορέσουμε να λειτουργήσουμε,
 και πλέον, εσωτερικά μόνο, μέρα την μέρα την τελειοποιούμε, ακόμα και κάτω από τις επώδυνες και καταστροφικές συνθήκες του κορονοϊού, που σταμάτησε τα πάντα στην χώρα μας αλλά και παγκοσμίως, για να μπορέσουμε, όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν, εμείς να την λειτουργήσουμε κανονικά και με πληρότητα και πάλι, την πανέμορφη επάνω εκκλησιά μας, και όχι μόνο εμείς αλλά να προσκαλέσουμε και όλους τους πιστούς, όλους εσάς, να την γεμίσετε πάλι και να ζήσετε το μεγαλείο της Πίστης μας. Και κάθε Κυριακή που θα χτυπά γλυκά η καμπάνα από το ολοκαίνουργιο καμπαναριό μας για να μας καλέσει και πάλι στον Ιερό Ναό μας για να επικοινωνήσουμε με τον Χριστό, που και αυτήν την Κυριακή Αναστήθηκε, όπως και κάθε Κυριακή, φεύγοντας, όταν θα βγούμε κατευθυνόμενοι στα σπιτικά μας, να γίνουμε και εμείς οι ίδιοι κήρυκες και ιεραπόστολοι του Ευαγγελίου Του, στις οικείες μας, στην γειτονιά των Ανθοκήπων, της Νέας Ευκαρπίας...μα και όλου του κόσμου, αν εμείς το θελήσουμε. Πάλι ξέφυγα νομίζω...συμπαθάτε με!!!)
----------------------------------------------------------------------------------------------
Η Παναγία παραδίδει την Αγία Ζώνη της,
 στον Απόστολο Θωμά. 
        Γιατί όμως ο Θωμάς έδειξε τέτοια δυσπιστία; Πώς δεν θυμήθηκε τις προρρήσεις του Κυρίου για την Ανάστασή του; Πώς δεν θυμήθηκε την ανάσταση του υιού της χήρας της Ναΐν και του Λαζάρου που τις είχε δει με τα μάτια του; Και τώρα γιατί, ενώ οι άλλοι μαθητές τον διαβεβαίωναν, παρέμεινε δύσπιστος;
        Ο Θωμάς βέβαια είχε κάποια δυσκολία. Θυμίζουμε πως έλειψε από την πρώτη επαφή του Χριστού με τους Αποστόλους μετά την Ανάσταση Του, για να έχουμε όμως σήμερα όλοι εμείς την συνταρακτική Ομολογία του, "Ο Κύριος μου και ο Θεός μου", όπως αργότερα ήταν θέλημα Θεού να λείψει και από την Κοίμηση της Παναγίας μας, για να έχουμε σήμερα όμως και πάλι όλοι εμείς της Τιμία Ζώνη της, που του την παρέδωσε παρακαταθήκη και θησαυρό της Πίστης μας. 
Σχετική εικόνα
      Ήταν λοιπόν ένας χαρακτήρας συναισθηματικός, ευαίσθητος και μελαγχολικός. Ο θάνατος του λατρευτού του Κυρίου ασφαλώς τον είχε βυθίσει σε κατάσταση απογοητεύσεως και μελαγχολίας. Εδώ όμως ακριβώς έκανε ένα τραγικό λάθος, απομονώθηκε από τους άλλους μαθητές. Γι’ αυτό και ταλανίστηκε πολύ τόσες μέρες. Οι άλλοι πανηγύριζαν κι αυτός υπέφερε. Δεν ήταν βέβαια άπιστος, αλλά βρισκόταν σε κατάσταση κρίσιμη. Κινδύνευε πολύ.
          Και ο Κύριος συγκαταβαίνει στην ολιγοπιστία του Θωμά. Κι έρχεται την ίδια μέρα και ώρα, στον ίδιο τόπο, με τον ίδιο τρόπο, λέγοντας τα ίδια λόγια, για να επαναφέρει το Θωμά στην πίστη. Και με μία τρυφερότητα μοναδική του δείχνει ότι γνωρίζει το δράμα που πέρασε και θέλει να τον οδηγήσει σε πίστη και μετάνοια. 
Αποτέλεσμα εικόνας για αποστολος θωμας
       Διδάσκει όμως ταυτόχρονα κι αυτόν και όλους μας να μην απομονωνόμαστε ποτέ όταν μας ζώνουν λογισμοί αμφιβολιών και απογοητεύσεων. Διότι έτσι κινδυνεύουμε. Αλλά να προστρέχουμε στο έλεος του Κυρίου, μέσα στην κοινωνία των πιστών, στην Αγία μας Εκκλησία, όταν επιτέλους γίνει η περίφημη "επανεκκίνηση" της, μετά από έναν και πλέον χρόνο, "και των θυρών κεκλεισμένων" που πέρασε...αλλά και συνεχίζει με τις μισάνοιχτες, ή τις μισόκλειστες πια εκκλησιές μας και χωρίς καμιά ενημέρωση για την πλήρη αποκατάσταση της λειτουργίας της, για να λάβουμε τότε  πίστη και δύναμη, χαρά κι ελπίδα, και πάλι, με την συχνή Θεία Κοινωνία μας μαζί Του, την συχνή εξομολόγηση και όλα τα Ιερά Μυστήρια, τα όπλα δηλαδή που ο ίδιος μας έδωσε για να αντιστεκόμαστε στην κάθε λογής παραπλάνηση του διαβόλου. Και τότε, μα και πάντα να αναφωνούμε μαζί με τον Θωμά:
 «Ὁ Κύριός μου καί ὁ Θεός μου»!
Ο Άγιος Μεγαλομάρτυς, Χριστόφορος, προστάτης οδηγών και οχημάτων & η Πανήγυρις του Παρεκκλησίου του στην γειτονιά των Ανθοκήπων.
Την ίδια αυτή Κυριακή για φέτος, της 7ης Μαΐου 2021, Κυριακή Β' από του Πάσχα, ή του Αντίπασχα, ή του Θωμά, συνέπεσε και η εορτή του Αγίου ενδόξου μεγαλομάρτυρος Χριστοφόρου, του προστάτου των οδηγών και των οχημάτων, του οποίο η Ενορία μας καμαρώνει για το Παρεκκλήσι που του έχει αφιερώσει εδώ και πολλούς χρόνους, στην συμβολή των οδών Καραϊσκάκη 2 & Ανθοκήπων, και στην είσοδο της μεγάλης πλατείας των Αγίων Θεοπατόρων, που στην βόρεια άκρη του βρίσκεται και η όμορφη και υπέργεια τα τελευταία χρόνια ομώνυμη και περίλαμπρη εκκλησία τους.
Για αυτό, στην σημερινή κυριακάτικη ανάρτηση μας αναφερόμαστε, επιγραμματικά μόνο, εκτός από το συμβάν της Ψηλαφήσεως του Αποστόλου Θωμά και της ομολογίας του, παράλληλα και στον βίο και τα θαύματα του, ενώ στο αμέσως επόμενο άρθρο μας έχουμε ένα ολόκληρο αφιέρωμα στο πρόσωπο του τόσο λαοφιλούς Αγίου Χριστοφόρου, αλλά και στην Μικρά Πανήγυρη που του ετοιμάζουμε κάθε χρόνο τέτοια ημέρα, η οποία φέτος θα υστερεί και πάλι λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού.
Έτσι θα τελεστεί η Μικρά μας Πανήγυρις, χωρίς τον καθιερωμένο Υπαίθριο Πανηγυρικό Εσπερινό και μόνο ανήμερα της εορτής εντός του Ιερού Ναού μας και όχι στο όμορφο Παρεκκλήσι του στην είσοδο της μεγάλης Πλατείας των Αγίων Θεοπατόρων. Όμως θα τελέσουμε τον Αγιασμό του Αγίου Χριστοφόρου στο τέλος της Θείας Λειτουργίας εντός, και μετά εκτός του ναού, στο μεγάλο μας προαύλιο οι ιερείς μας θα ευλογήσουν τα αυτοκίνητα και τους οδηγούς τους, που θα προσέλθουν στην γιορτή του και θα θέλουν την ασφάλεια και την έννοια του Αγίου προστάτη τους..."στο τιμόνι που κρατούν" !!!  
Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Τελίδης
*παρακάτω, δείτε αν θέλετε, το Ευαγγέλιο της Κυριακής του Θωμά σε πρωτότυπο κείμενο και σε νεοελληνική απόδοση...

Το Ευαγγέλιον 
της Κυριακής του Θωμά
(Ιωάν. κ΄ 19-31)
Πρωτότυπο κείμενο:
Αποτέλεσμα εικόνας για Το Ευαγγέλιο της Κυριακής του ΘωμάΟὔσης οὖν ὀψίας τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ τῇ μιᾷ τῶν σαββάτων, καί τῶν θυρῶν κεκλεισμένων ὅπου ἦσαν οἱ μαθηταὶ συνηγμένοι διὰ τὸν φόβον τῶν Ἰουδαίων, ἦλθενὁ Ἰησοῦς καὶ ἔστη εἰς τὸ μέσον, καὶ λέγει αὐτοῖς· εἰρήνη ὑμῖν.
Καὶ τοῦτο εἰπὼν ἔδειξεν αὐτοῖς τὰς χεῖρας καὶ τὴν πλευρὰν αὐτοῦ. Ἐχάρησαν οὖν οἱ μαθηταὶ ἰδόντες τὸν Κύριον. Εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς πάλιν· εἰρήνη ὑμῖν. Καθὼς ἀπέσταλκέ με ὁ πατήρ, κἀγὼ πέμπω ὑμᾶς. Καὶ τοῦτο εἰπὼν ἐνεφύσησε καὶ λέγει αὐτοῖς· λάβετε Πνεῦμα Ἅγιον· ἄν τινων ἀφῆτε τὰς ἁμαρτίας, ἀφίενται αὐτοῖς, ἄν τινων κρατῆτε, κεκράτηνται.
Θωμᾶς δὲ εἷς ἐκ τῶν δώδεκα, ὁ λεγόμενος Δίδυμος, οὐκ ἦν μετ’ αὐτῶν ὅτε ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς. Ἔλεγον οὖν αὐτῷ οἱ ἄλλοι μαθηταί· ἑωράκαμεν τὸν Κύριον. Ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· ἐὰν μὴ ἴδω ἐν ταῖς χερσὶν αὐτοῦ τὸν τύπον τῶν ἥλων, καὶ βάλω τὸν δάκτυλόν μου εἰς τὸν τύπον τῶν ἥλων, καὶ βάλω τὴν χεῖρά μου εἰς τὴν πλευρὰν αὐτοῦ, οὐ μὴ πιστεύσω.
Καὶ μεθ’ ἡμέρας ὀκτὼ πάλιν ἦσαν ἔσω οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ καὶ Θωμᾶς μετ’ αὐτῶν. Ἔρχεται ὁ Ἰησοῦς τῶν θυρῶν κεκλεισμένων, καὶ ἔστη εἰς τὸ μέσον καὶ εἶπεν· εἰρήνη ὑμῖν. Εἶτα λέγει τῷ Θωμᾷ· φέρε τὸν δάκτυλόν σου ὧδε καὶ ἴδε τὰς χεῖράς μου, καὶ φέρε τὴν χεῖρά σου καὶ βάλε εἰς τὴν πλευράν μου, καὶ μὴ γίνου ἄπιστος, ἀλλὰ πιστός. Καὶ ἀπεκρίθη Θωμᾶς καὶ εἶπεν αὐτῷ· ὁ Κύριός μου καὶ ὁ Θεός μου. Λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· ὅτι ἑώρακάς με, πεπίστευκας· μακάριοι οἱ μὴ ἰδόντες καὶ πιστεύσαντες.
Πολλὰ μὲν οὖν καὶ ἄλλα σημεῖα ἐποίησεν ὁ Ἰησοῦς ἐνώπιον τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, ἃ οὐκ ἔστι γεγραμμένα ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ· ταῦτα δὲ γέγραπται ἵνα πιστεύσητε ὅτι Ἰησοῦς ἐστιν ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, καὶ ἵνα πιστεύοντες ζωὴν ἔχητε ἐν τῷ ὀνόματι αὐτοῦ.
Απόδοσις σε απλή γλώσσα:
Κατὰ τὴν ἑσπέραν τῆς ἡμέρας ἐκείνης, τῆς πρώτης τῆς ἑβδομάδος, καὶ ἐνῷ οἱ πόρτες ἦσαν κλειστές, ἐκεῖ ὅπου ἦσαν συγκεντρωμένοι οἱ μαθηταί, διότι ἐφοβοῦντο τοὺς Ἰουδαίους, ἦλθε ὁ Ἰησοῦς καὶ στάθηκε εἰς τὸ μέσον καὶ τοὺς λέγει, «Εἰρήνη νὰ εἶναι μαζί σας».
ταν εἶπε αὐτό, τοὺς ἔδειξε τὰ χέρια του καὶ τὴν πλευράν του. Οἱ μαθηταὶ ἐχάρησαν διότι εἶδαν τὸν Κύριον. Ὁ Ἰησοῦς τοὺς εἶπε καὶ πάλιν, «Εἰρήνη νὰ εἶναι μαζί σας. Καθὼς ἔστειλε ἐμὲ ὁ Πατέρας καὶ ἐγὼ στέλνω ἐσᾶς». Ὅταν εἶπε αὐτό, ἐφύσησε εἰς τὸ πρόσωπον καὶ τοὺς λέγει, «Λάβετε Πνεῦμα Ἅγιον· ἐὰν συγχωρέσετε τὶς ἁμαρτίες κανενὸς τοῦ εἶναι συγχωρημένες· ἂν κανενὸς δὲν τὶς συγχωρήσετε, θὰ μείνουν ἀσυγχώρητες».
 Θωμᾶς, ἕνας ἀπὸ τοὺς δώδεκα, ὁ ὀνομαζόμενος Δίδυμος, δὲν ἦτο μαζί τους ὅταν ἦλθε ὁ Ἰησοῦς. Τοῦ εἶπαν λοιπὸν οἱ ἄλλοι μαθηταί, «Εἴδαμε τὸν Κύριον». Αὐτὸς δὲ τοὺς εἶπε, «Ἐὰν δὲν ἰδῶ εἰς τὰ χέρια του τὸ σημάδι ἀπὸ τὰ καρφιὰ καὶ δὲν βάλω τὸ δάκτυλό μου εἰς τὸ σημάδι ἀπὸ τὰ καρφιὰ καὶ δὲν βάλω τὸ χέρι μου εἰς τὴν πλευράν του, δὲν θὰ πιστέψω».
στερα ἀπὸ ὀκτὼ ἡμέρες ἦσαν πάλιν μέσα εἰς τὸ σπίτι οἱ μαθηταί του καὶ ὁ Θωμᾶς μαζί τους. Ἔρχεται ὁ Ἰησοῦς, ἐνῷ οἱ πόρτες ἦσαν κλειστές, ἐστάθηκε εἰς τὸ μέσον καὶ εἶπε, «Εἰρήνη νὰ εἶναι μαζί σας». Ἐπειτα λέγει εἰς τὸν Θωμᾶν, «Φέρε τὸ δάκτυλό σου ἐδῶ καὶ κύτταξε τὰ χέρια μου καὶ φέρε τὸ χέρι σου καὶ βάλε το εἰς τὴν πλευράν μου καὶ μὴ γίνεσαι ἄπιστος ἀλλὰ πιστός». Ὁ Θωμᾶς τοῦ ἀπεκρίθη, «Ὁ Κύριός μου καὶ ὁ Θεός μου». Ὁ Ἰησοῦς τοῦ λέγει, «Ἐπειδὴ μὲ εἶδες, ἐπίστεψες. Μακάριοι εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ δὲν μὲ εἶδαν καὶ ὅμως ἐπίστεψαν».
Καὶ ἄλλα πολλὰ θαὐματα ἔκανε ὁ Ἰησοῦς ἐνώπιον τῶν μαθητῶν του, τὰ ὁποῖα δὲν εἶναι γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τοῦτο. Αλλ’ αὐτὰ ἔχουν γραφῆ γιὰ νὰ πιστέψετε ὅτι ὁ Ἰησοῦς εἶναι ὁ Χριστὸς ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ καὶ πιστεύοντες νὰ ἔχετε ζωὴν εἰς τὸ ὄνομα αὐτοῦ.
TAG