ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ "της Χαναναίας" (Ματθ.ιε΄21-28) & ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ.

 ῏Ω γύναι, μεγάλη σου ἡ πίστις! 

 Γενηθήτω σοι ὡς θέλεις.

    Ἡ γυναίκα και μάνα Χαναναία τοῦ Εὐαγγελίου, που θα ακουστεί αυτήν την Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2019 απ΄άκρη σ΄άκρη σε όλες τις εκκλησιές και τα μοναστήρια της Ορθροδοξίας, ἔχει μιὰ βαθειὰ καὶ ἀκλόνητη πίστη, ποὺ ἀντέχει στὶς δοκιμασίες τοῦ διαβόλου καὶ στὴ δοκιμασία τοῦ χρόνου. Μένει ἄσβεστη. Πάντοτε παρηγορεῖ, κατευθύνουσα τὰ βήματα πρὸς τὴ βεβαία ἐκπλήρωση τῶν αἰτημάτων της. Ἐμφορεῖται ἀπὸ καρτερία κι ὑπομονή, ἔχουσα σταθερὸ προσανατολισμὸ πρὸς τὴν πηγὴ τῆς ζωῆς καὶ τῆς σωτηρίας. Τὸν Χριστό.

    Αὐτὴ δὲ τὴν πίστη ὁ Χριστὸς δοκιμάζει καὶ δυσκολεύει. Ὄχι βέβαια γιὰ νὰ ταλαιπωρήσει τὴν γυναίκα, μήτε νὰ τὴν τιμωρήσει, αλλά γνωρίζοντας τι κρύβει μέσα της θέλει να το αναδείξει κάνοντας την παράδειγμα στους υπολοίπους. Την ταπεινώνει, τις λέει λόγια σκληρά 

"οὐκ ἔστι καλὸν λαβεῖν τὸν ἄρτον τῶν τέκνων καὶ βαλεῖν τοῖς κυναρίοις." 
θα ακούσουμε τον Κύριο να τις λέει. Δὲν τὴν ἀγνοεῖ όμως, μὰ ἐπιθυμεῖ νὰ καταδείξει περίτρανα τὴν μεγάλη ἀξία τῆς πίστεώς της, ποὺ ἄντεξε τὶς δοκιμασίες καὶ ἔμεινε ἀκλόνητη και όντως παίρνει την απάντηση από την  ετοιμόλογη  Χαναναία, την απάντηση που περιμένει ο Χριστός από όλους μας, 
"ναί, Κύριε· καὶ γὰρ τὰ κυνάρια ἐσθίει ἀπὸ τῶν ψυχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τῶν κυρίων αὐτῶν." 
Αυτό θέλει ο Χριστός από εμάς. Γιατὶ μιὰ τέτοια πίστη ἀξίζει ὅσο ὁ κόσμος ὅλος. Ἐνῶ μιὰ ἀδύναμη καὶ λυμφατικὴ πίστη σὲ μια τέτοια δοκιμασία καὶ ἀδιαφορία, θὰ εἶχε λυγίσει καὶ θὰ εἶχε ἀφανιστεῖ.

  Ἡ μάνα Χαναναία ὅμως καθοδηγούμενη ἀπὸ τὴ βαθειὰ πίστη της, δὲν ἀμφιβάλλει στὸ ἐλάχιστο πὼς ὁ Χριστὸς εἶναι «ὁ μόνος καὶ ὁ μεγάλος θεραπευτὴς τοῦ κόσμου». Είναι βεβαία πως Αυτός θα σώσει την θυγατέρα της και κανείς άλλος. Μπροστὰ σ᾿ αὐτὴ τὴν πεποίθηση, οἱ δοκιμασίες τοῦ Χριστοῦ καὶ ἡ βραδύτητά Του ν᾿ ἀπαντήσει στὸ αἴτημά της, δὲν τὴν ἀποθαρρύνουν, δὲν τὴν ἀπογοητεύουν. Συνεχίζει νὰ ζητεῖ καὶ νὰ ἱκετεύει, γιατὶ πιστεύει στὸ ἔλεος τοῦ Χριστοῦ.

    Γι᾿ αὐτὸ καὶ ὁ Χριστὸς ἐκφράζει τὸ θαύμασμό Του! Ἐπειδὴ κι Αὐτὸς θαυμάζει κάποιες φορὲς γιὰ τὰ κατορθώματα τῶν ἀνθρώπων.  Τὰ κατορθώματα ὄχι τῆς δυνάμεώς τους, μήτε τῆς σοφίας ἢ τῆς ἐπιστημοσύνης τους μὰ γιὰ τὰ κατορθώματα τῆς πίστεως ἢ καὶ τῆς ἀπιστίας τους. "ὦ γύναι..." τον ακούμε να λέει με θαυμασμό γιατί έχει μπροστά Του μια πολύ καλή μητέρα, μια αξιοθαύμαστη γυναίκα και τέλος έναν άνθρωπο με βαθιά πίστη.

῏"Ω γύναι, μεγάλη σου ἡ πίστις! 

 Γενηθήτω σοι ὡς θέλεις."

    Εἶναι δὲ αὐτὸ ἀκριβῶς τὸ κομβικὸ σημεῖο, ποὺ φανερώνει τὴν ἀξία τοῦ ἀνθρώπου ὡς πνευματικὴ καὶ ἠθικὴ προσωπικότητα. Αὐτὸ ἄλλωστε εἶναι τὸ «διαφορετικὸ» τὸ «ἄλλο», ποὺ κάνει τὸν ἄνθρωπο νὰ κυριαρχεῖ ἐπάνω στὸν κόσμο. Μὰ καὶ τὸ οὐσιαστικὸ στοιχεῖο «ποὺ ὁρίζει τὴν προσωπικὴ σχέση μὲ τὸ Θεό». Ἔτσι ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νὰ προσεύχεται στὸ Θεὸ καὶ νὰ διαλέγεται μαζί Του.

«Ὦ γυναίκα, ἡ πίστη σου εἶναι μεγάλη· ἂς γίνῃ τὸ θέλημά σου», 
είναι τὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ. Σφραγίζουν τὴν πορεία τῆς δοκιμαζόμενης πίστεως, ποὺ τελικὰ βγαίνει νικήτρια! Νικάει γιατὶ γνωρίζει νὰ ὑπομένει. Καὶ ὑπομένει γιατὶ ἐλπίζει. Ἐλπίζει δὲ γιατὶ στηρίζεται στέραια καὶ ἀκλόνητα στὴν σωτήρια ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, ποὺ ὑπάρχει γιὰ ὅλους.

    Μ᾿ αὐτὸ τὸν τρόπο ὑπογραμμίζεται τὸ γεγονὸς πὼς ὁ Θεὸς δὲν ἀναπαύεται καὶ δὲν ἀρκεῖται σὲ μιὰ ἰσχνὴ καὶ λυμφατικὴ πίστη. Μιὰ τέτοια πίστη, ποὺ στὸ παραμικρὸ ἐμπόδιο τρεμοσβήνει καὶ χάνεται, ἔχει ἐλάχιστη σημασία ἢ καθόλου. Καὶ δὲν μπορεῖ νὰ λογαριαστεῖ ὡς γεγονὸς ἄξιο τιμῆς γιὰ τὸν ἄνθρωπο.

  Ἀπεναντίας ὁ Χριστὸς ἱκανοποιεῖται ἀπὸ τὴν πίστη ποὺ πέρασε δύσκολο δρόμο δοκιμασιῶν καὶ πολεμικῆς. Ποὺ ὅμως στάθηκε ὄρθια καὶ διάβηκε μὲ κουράγιο καὶ ἐλπίδα γιὰ τὴν τελικὴ νίκη. Ἐπειδὴ δὲν μπορεῖ ὁ ἀγώνας γιὰ τὴν πνευματικὴ ἀναγέννηση νὰ ἐγκλωβίζεται ἀπὸ τὰ ἐμπόδια τοῦ διαβόλου καὶ τελικὰ νὰ ἀπαξιώνεται.

   Μιὰ τέτοια πίστη ποὺ νίκησε τὶς ποικίλες δοκιμασίες καὶ ξεπέρασε τὰ πολλὰ ἐμπόδια τοῦ ἀντιδίκου, ἐπιδοκιμάζει καὶ εὐλογεῖ ὁ Χριστός. Ας ρίξουμε μια ματιά στην Παλαιά Διαθήκη και ας δούμε παραδείγματα Πίστης, Αγάπης και Αφοσίωσης στον Θεό. Μιὰ πίστη σὰν τοῦ Ἀβραάμ, ποὺ ἐμπιστεύθηκε τὴν ὕπαρξή του καὶ τοὺς ἀνθρώπους του στὰ χέρια τοῦ Θεοῦ. Τὴν πίστη τοῦ πολλαπλῶς δοκιμαζομένου Ἰώβ, ποὺ ἀφέθηκε κυριολεκτικῶς στὴν πρόνοια τοῦ Θεοῦ. Τὴν πίστη τοῦ Μωϋσῆ ποὺ δοκιμάστηκε γιὰ σαράντα χρόνια στὴν ἔρημο δίχως γογγυσμὸ, μὰ δοξάζοντας τὸ Θεό. 

   Και ας οδηγηθούμε αμέσως μετά και στα παραδείγματα Πίστης από την Καινή Διαθήκη. Τὴν πίστη τῶν Μαρτύρων, τῶν Ἁγίων, τῶν Ὁσίων ανδρών και γυναικών τῆς Ἐκκλησίας μας, ποὺ μὲ καρτερία, ἀγώνα, ομολογία, θυσία, μαρτύρια, θάνατο, ἐπιβεβαιώνουν κάθε ἡμέρα καὶ κάθε στιγμὴ τὴν ἐμπιστοσύνη τους στὸ Θεό, απολαμβάνοντας έτσι την ζεστασιά της παρουσίας Του στην αιώνια ζωή τους. 
   Σήμερα εορτάζουμε και πανηγυρίζουμε στο Συναξάρι της Ορθοδοξίας μας έναν τέτοιο ιερομάρτυρα, τον Άγιο Χαράλαμπο, παράδειγμα Πίστης για όλους μας και αυτοθυσίας. Έναν ασθενικό  υπέργηρο φαινομενικά άνθρωπο, που με την δύναμη της Πίστης του στον Χριστό και στην Εκκλησία Του που υπηρετούσε με αφοσίωση, σε ηλικία 113 αντέχει θηριώδη βασανιστήρια από τον βάναυσο ειδωλολάτρη έπαρχο της Μαγνησίας της Μικράς Ασίας, Λουκιανό, φρικαλέα βασανιστήρια που ούτε η νιότη ούτε η αντρειοσύνη, ούτε οποιαδήποτε άλλη δύναμη πέραν της Πίστης, θα μπορούσε να αντιμετωπίσει, αποσπώντας έτσι την επιδοκιμασία του Κυρίου μας  και το Φωτοστέφανο της Αγιοσύνης, αλλά προκαλώντας και το τάλαντο του υμνογράφου για να γράψει στο Απολυτίκιο του Αγίου μας: 
"Ὡς στύλος ἀκλόνητος, τῆς Ἐκκλησίας Χριστοῦ,  καί λύχνος ἀείφωτος τῆς οἰκουμένης σοφέ, ἐδείχθης Χαράλαμπες·  ἔλαμψας ἐν τῷ κόσμῳ, διά τοῦ μαρτυρίου,  ἔλυσας τῶν εἰδώλων, τήν σκοτόμαιναν μάκαρ, διό ἐν παρρησίᾳ Χριστῷ,  πρέσβευε σωθῆναι ἡμᾶς." 

   Και φυσικά τέλος δὲν ἔχει ὁ μακρὺς κατάλογος τῶν ἀνθρώπων τοῦ Θεοῦ, τῶν ὁποίων ἡ πίστη δοκιμάστηκε, δυσκολεύτηκε, ἐμποδίστηκε, μὰ τελικὰ ἄντεξε καὶ νίκησε. Ὅπως τῆς Χαναναίας τοῦ σημερινοῦ Εὐαγγελίου. Ποὺ ἡ πίστη της πρὸς καιρὸ ἀγνοήθηκε καὶ ὑποτιμήθηκε. Ὅμως ἄντεξε, γιατὶ γνώριζε πὼς ἀπευθύνεται πρὸς τὸν μοναδικὸ Σωτήρα ποὺ θὰ τὴν ἀκούσει τελικὰ καὶ θὰ παράσχει τὴ θεραπεία στὴ δαιμονιζόμενη κόρη της. Τὸν πίστεψε καὶ ἀνταμείφθηκε· 
"ὦ γύναι, μεγάλη σου ἡ πίστις! γενηθήτω σοι ὡς θέλεις. καὶ ἰάθη ἡ θυγάτηρ αὐτῆς ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης." 
Γυναίκα είναι μεγάλη η πίστη σου, ἂς γίνει τὸ θέλημά σου. Καὶ ἀπὸ ἐκείνη τὴ στιγμὴ ἡ θυγατέρα της γιατρεύτηκε.

    Ἀγαπητοὶ μας φίλοι, διαδικτυακοί και μή, συνοδοιπόροι ἀδελφοί και αναγνώστες της ιστοσελίδας του Ιερού Ναού μας, ἂν ἐρχόταν σήμερα ὁ Χριστὸς στὴ γῆ μας, θὰ εὕρισκε ἆραγε μιὰ τέτοια πίστη σὰν τῆς Χαναναίας; Φοβούμαστε πὼς ὁ σημερινὸς ἄνθρωπος στέκεται ἀδύναμος καὶ στὸ νὰ πιστεύσει, ακόμα καὶ στὸ νὰ μὴ πιστεύσει. Μένει μετέωρος καὶ ἕτοιμος νὰ γήρει στὴν πλευρὰ ποὺ θὰ ταυτιστεῖ μὲ τὰ συμφέροντά του. 
Ἕτοιμος νὰ πιστεύσει στοὺς ἐπικίνδυνους σωτῆρες, ποὺ τὸν κυκλώνουν. Καὶ ἕτοιμος νὰ ἀπορρίψει ὅ,τι φαίνεται δύσκολο καὶ δύσβατο. Ἕτοιμος νὰ καμφθεῖ ἀπὸ τὶς δοκιμασίες καὶ ἕτοιμος νὰ παραιτηθεῖ ἀπὸ κάθε εἶδος ἀγώνα καὶ προσπάθεια. Γι᾿ αὐτὸ ὁ Χριστὸς θὰ τὸν προσπεράσει καὶ ἔτσι θὰ χαθεῖ μιὰ εὐκαιρία σωτηρίας καὶ λύτρωσης. 

    Καὶ τὸ σπουδαιότερο καὶ τὸ τραγικότερο από όλα είναι πὼς για το χάσιμο αυτής της μοναδικής ευκαιρίας μας για να σωθούμε, ὑπεύθυνος δεν θα είναι ο διάβολος με τις πονηριές του, αλλά θὰ εἶναι ὁ ἄνθρωπος και η αδύναμη πίστη του.

Καλή και ευλογημένη Κυριακή σε όλους!!!

*παρακάτω στο "διαβάστε περισσότερα" θα βρείτε το Ευαγγέλιο της Κυριακής στο πρωτότυπο κείμενο, αλλά και στην νεοελληνική του απόδοση... 

ΚΥΡΙΑΚΗ 10/2/2019

ΙΖ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ (ιε΄21-28)

"Της Χαναναίας"

Στο πρωτότυπο κείμενο:

 Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἐξελθὼν ἐκεῖθεν ὁ ᾿Ιησοῦς ἀνεχώρησεν εἰς τὰ μέρη Τύρου καὶ Σιδῶνος. καὶ ἰδοὺ γυνὴ Χαναναία ἀπὸ τῶν ὁρίων ἐκείνων ἐξελθοῦσα ἐκραύγαζεν αὐτῷ λέγουσα· ἐλέησόν με, Κύριε, υἱὲ Δαυΐδ· ἡ θυγάτηρ μου κακῶς δαιμονίζεται. ὁ δὲ οὐκ ἀπεκρίθη αὐτῇ λόγον. καὶ προσελθόντες οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἠρώτων αὐτὸν λέγοντες· ἀπόλυσον αὐτήν, ὅτι κράζει ὄπισθεν ἡμῶν.  ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· οὐκ ἀπεστάλην εἰ μὴ εἰς τὰ πρόβατα τὰ ἀπολωλότα οἴκου ᾿Ισραήλ. ἡ δὲ ἐλθοῦσα προσεκύνησεν αὐτῷ λέγουσα· Κύριε, βοήθει μοι.  ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· οὐκ ἔστι καλὸν λαβεῖν τὸν ἄρτον τῶν τέκνων καὶ βαλεῖν τοῖς κυναρίοις.  ἡ δὲ εἶπε· ναί, Κύριε· καὶ γὰρ τὰ κυνάρια ἐσθίει ἀπὸ τῶν ψυχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τῶν κυρίων αὐτῶν.  τότε ἀποκριθεὶς ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτῇ· ὦ γύναι, μεγάλη σου ἡ πίστις! γενηθήτω σοι ὡς θέλεις. καὶ ἰάθη ἡ θυγάτηρ αὐτῆς ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης.

Σε νεοελληνική απόδοση:

Εκείνο τον καιρό, αφού βγήκε ο Ιησούς από τα μέρη εκείνα (της Γαλιλαίας), αναχώρησε στα μέρη της Τύρου και Σιδώνος. Και να μια γυναίκα Χαναναία από εκείνη την περιοχή βγήκε και φώναζε: «Ελέησε με, Κύριε, υιέ του Δαβίδ. Η θυγατέρα μου βασανίζεται άσχημα από το δαιμόνιο». Αυτός όμως δεν της απάντησε ούτε με μία λέξη. Και ήλθαν οι μαθηταί του και τον παρακαλούσαν λέγοντας: «Απομάκρυνε την, γιατί φωνάζει από πίσω μας». Ο Κύριος όμως αποκρίθηκε: «Δεν είμαι σταλμένος παρά μόνο για τα χαμένα πρόβατα της γενεάς του Ισραήλ» Αυτή δε (η Χαναναία) αφού τον πλησίασε, τον προσκυνούσε και έλεγε, «Κύριε, βοήθησε με». Εκείνος της αποκρίθηκε: «Δεν είναι σωστό πράγμα να πάρω το ψωμί των παιδιών και να το ρίξω στα  σκυλάκια».   Αυτή   δε   είπε· «Ναι, Κύριε, αλλά και τα σκυλάκια τρώνε από τα ψίχουλα πού πέφτουν από το τραπέζι των κυρίων τους». Τότε ο Ιησούς της αποκρίθηκε: « Ω γυναίκα, είναι μεγάλη η πίστη σου· ας γίνει όπως συ θέλεις». Και θεραπεύτηκε από εκείνη την ώρα η θυγατέρα της.