"Η ΑΛΩΣΙΣ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ" (Τρίτη 29η Μαΐου 1453)

Σαν σήμερα έπεσε η "Πόλη".

Πέμπτη φέτος, 29η Μαΐου του 2025 αύριο & Πέμπτη της Αναλήψεως μαζί, και η καθημερινή ανάρτηση στην ιστοσελίδα της Ενορίας μας, σήμερα, παραμονή της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης, θα είναι αφιερωμένη στην "Πόλη των Πόλεων", στην "Βασιλεύουσα", στην Πρωτεύουσα Ανατολής και Δύσης, στο λύχνο του Βυζαντίου, στην Κωνσταντινούπολη και αυτό γιατί σαν την μέρα αυτή, πριν από περισσότερο από πεντακόσια χρόνια, 572 για την ακρίβεια, πάνω από μισή χιλιετηρίδα, ημέρα Τρίτη της 29ης Μαΐου του 1453 (...με το Ιουλιανό ημερολόγιο !!!) ήταν η αποφράδα εκείνη ημέρα της Αλώσεως της Κωνσταντινουπόλεως από τους Τούρκους.

Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι της ιστορίας, με χιλιάδες πολέμους στο ενεργητικό της μέχρι και στις μέρες μας, όμως εγώ εύχομαι αυτή η μέρα, η 29η Μαΐου 1453, να δείξει σε όλην την υφήλιο, σε όλην την ανθρωπότητα τι μπορεί να κάνει, να προκαλέσει, η έχθρα και η διχόνοια των λαών μεταξύ τους, αλλά να μείνει χαραγμένη και ως παράδειγμα αποφυγής μέσα στην ψυχή ειδικά του Έλληνα, αφού το τίμημα της ήττας του τότε, αν αναλογιστεί τι είχε και τι έχασε από δική του υπαιτιότητα, αλλά των ξένων "φίλων" και συμμάχων του, όπως νόμιζε, 

ήταν τόσο μεγάλο, τόσο βαθύ, που ακόμα μας πονά και μας βασανίζει, είναι ένα αγκάθι που όσο και αν προσπαθούμε να το βγάλουμε από τα σπλάχνα μας, αυτό βυθίζεται όλο και πιο μέσα στην καρδιά μας, όσο υπάρχει η Κωνσταντινούπολη στα τούρκικα χέρια και όσο μετά από απειλές, η Αγία Σοφία, το Σύμβολο της Ορθοδοξίας, κατέληξε να γίνει ένα ακόμα τζαμί και όχι μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς, όπως ήταν μέχρι πρότινος, και σήμερα σε αυτό το Μνημείο της ανθρωπότητας, να βλέπουμε εμείς οι Έλληνες...αλλά και ο κόσμος όλος στις μέρες μας, χωρίς ιδιαίτερες ανησυχίες!!! να προσεύχεται τραγουδώντας στον Αλάχ ο νέος "σουλτάνος" τους, που ζει και βασιλεύει σε μια Τουρκία που όλο και λιγότερο θυμίζει μια δημοκρατική χώρα, παρά ταύτα όμως ο λαός της τον διατηρεί στην εξουσία γιατί τον φοβάται !!!
Και βέβαια βλέποντας και τον αχόρταγο Τούρκο γείτονα να εποφθαλμιά έτι περισσότερα, από γης, θαλάσσης και αέρος, θα έπρεπε να είμαστε πιο προσεκτικοί όταν όλο μας το μέλημα με τους Τούρκους νταήδες της περιοχής, 

είναι να μην προκαλούμε εντάσεις "...για λίγα μέτρα ελληνικού εδάφους", όπως ακούσαμε κάποτε να μας λέει στο Ελληνικό Κοινοβούλιο ένας υπουργός των εξωτερικών της χώρας μας...ή λίγα χρόνια πριν, ο αρχηγός της χώρας μας, που παραχώρησε το όνομα της Μακεδονίας μας στους άλλους γείτονες μας, στα Σκόπια, ξεχνώντας ή παραβλέποντας τον επεκτατισμό του γειτονικού λαού, που αψηφά τα πάντα, συνθήκες, συμφωνίες και...ενδείξεις καλής θέλησης και παρενοχλεί ανοιχτά την πατρίδα μας, θυμίζοντας μας τα σύνορα της καρδιάς του "περίεργου" και επικίνδυνου νέου "σουλτάνου" του, αλλά και την "γαλάζια πατρίδα" που ονειρεύεται κάθε τόσο και διεκδικεί με κάθε ευκαιρία. Θα έπρεπε λοιπόν ο Έλληνας πάντα να θυμάται την καταγωγή και την ιστορία του, γιατί, όπως κάποιος πολύ σοφός κατ' εμέ είπε πως, "ένας λαός που ξεχνά τα λάθη του παρελθόντος της ιστορίας του, έχει πολύ μεγάλες πιθανότητες να πράξει ακριβώς τα ίδια, ενίοτε δε και χειρότερα". Εξάλλου δεν είμαστε και ένα Έθνος που φημίζεται ιδιαίτερα για την μνήμη του...έτσι δεν είναι; 

Η Άλωσις της "Πόλις των Πόλεων" και η κατάρρευση και τυπικά πλέον της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, που συρρικνωμένη πια μέσα στα τείχη της Κωνσταντινούπολης και λίγων εδαφών και δεσποτάτων που ήταν υπό την κυριαρχία της, άρχισε να δείχνει σημάδια παρακμής από την τελευταία Άλωση της το 1204 από τους Φράγκους και την 4η Σταυροφορία τους, στην οποία κατέστρεψαν και λεηλάτησαν με απόλυτη και πρωτόγνωρη για χριστιανούς ασέβεια και βαρβαρότητα τα πάντα στο πέρασμα τους, είναι ένα αγκάθι στην καρδιά του Έλληνα, του κάθε Έλληνα, μα ειδικά του Ορθόδοξου χριστιανού, μια και η Κωνσταντινούπολη ήταν η κοιτίδα της Πίστης του και ζωντανή πολιτιστική και θρησκευτική κληρονομιά του. 
Το μόνο που απέμεινε πια για να κρατά αναμμένο το καντηλάκι της απανταχού Ορθοδοξίας στην Βασιλεύουσσα, είναι το Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως και ο εκάστοτε Πατριάρχης όλων των Πατριαρχείων της Ορθοδοξίας, που έχοντας αυτό το τεράστιο βάρος της ευθύνης στον ώμο του, παλεύει από τότε μέχρι σήμερα μέσα σε ένα απολύτως αφιλόξενο περιβάλλον, και μεταξύ ενός λαού εχθρικού παρότι γειτονικού, να κρατήσει ζωντανή την φλόγα της Πίστης μας.   
 Δ

Η Μονή της Χώρας...κρίμα σε όλην την ανθρωπότητα !!!

εν θα αναφερθούμε σήμερα σε ιστορικά γεγονότα, αφού λίγο-πολύ όλα είναι γνωστά. Θα αναφερθούμε απλά στην μνήμη της αποφράδας εκείνης ημέρας, της 29ης Μαΐου του 1453, και θα καταθέσουμε και εμείς, μέσω της ιστοσελίδας της Ενορίας μας, των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, των Ανθοκήπων της Νέας Ευκαρπίας, ένα μικρό λιθαράκι για να σηκώσουμε και πάλι εκείνο το τείχος εκείνο που έπεσε τότε για να βυθίσει όλο το Έθνος μας, το Ελληνικό Έθνος, σε μια τουρκική κυριαρχία που οδήγησε την πατρίδα μας σε  πεντακόσια χρόνια σκλαβιάς και υποταγής. 
Μια ημερομηνία ορόσημο για κάθε πραγματικό Έλληνα, όλων των ηλικιών και σε όποια χώρα και αν βρίσκεται, όλων των πεποιθήσεων και των πολιτικών συμπεριφορών του, όλων των φυλών και των γενεών, αυτών που πέρασαν αλλά και αυτών που θα έρθουν, μια ημερομηνία που πονά, που στενοχωρεί, που πληγώνει τον κάθε πατριώτη, μα και ενώνει και με το παράδειγμα της μας δίνει την δυνατότητα της αποφυγής παρόμοιας ημέρας στο μέλλον, αφού μας ωριμάζει σαν λαό και μας κάνει σοφότερους και πιο δυνατούς.  

Από αυτήν την ταπεινωτική ημερομηνία ορόσημο για τους απανταχού Έλληνες, την Τρίτη 29η Μαΐου 1453 και μετά, 

η Τουρκία στην βάρβαρη ιστορία της, έχει να επιδείξει μόνο πολέμους και αιματοχυσίες. Σκλάβωσε τον έναν μετά τον άλλο τους γειτονικούς λαούς της, εμάς δε επί 500 ολόκληρα χρόνια, για να σταθούμε εκ νέου στα πόδια μας και να ξανακερδίσουμε την ελευθερία μας με απαρχή την 25η Μαρτίου του 1821, μια άλλη, ένδοξη αυτήν την φορά, ημερομηνία ορόσημο, ενώ πριν λίγα χρόνια εορτάζαμε και πανηγυρίσαμε τα 200 χρόνια από τότε. Κατόπιν, εν έτει 2022, θυμηθήκαμε την θηριωδία των Τούρκων στην Μικρά Ασία και την καταστροφή της το 1922, ακριβώς 100 χρόνια πριν, ενώ δεν μπορούμε να λησμονήσουμε και τις πατρίδες μας στον Πόντο και την γενοκτονία που υπέστη ο Ποντιακός Ελληνισμός το 1919, που θυμηθήκαμε την 19η Μαΐου και φέτος εν έτει 2025, ζητώντας...προς το παρόν ευγενικά!!!

από όλον τον κόσμο να αναγνωρίσει ως πραγματικότητα την Γενοκτονία των Ελλήνων Ποντίων...353.000 σφαγιάσθηκαν αποδεδειγμένα...και δεν ανοίγει ρουθούνι !!! 

Στο μεσοδιάστημα οι "νεότουρκοι", παίρνουν την αιματοβαμμένη σκυτάλη των προγόνων τους και πέρα από κάθε λογική και διεθνείς συνθήκες, διαπράττουν τουλάχιστον δυο γενοκτονίες σφάζοντας ή εξοντώνοντας βασανιστικά Αρμενίους, αλλά και Ποντίους, όπως παραπάνω είπαμε, ενώ εκδιώχνουν τους Έλληνες από τα παράλια της Μικράς Ασίας προκαλώντας την Μικρασιατική καταστροφή του 1922, αλλά και λίγο αργότερα ξεριζώνουν και την τελευταία κοιτίδα ελληνισμού από την Βασιλεύουσα εκπατρίζοντας τους Έλληνες της Κωνσταντινούπολης με απίστευτα πογκρόμ εναντίον τους. 

Σήμερα...σαν να μην άλλαξε μια μέρα, ξεδιάντροπα, οι τωρινοί απόγονοι των Τούρκων σφαγέων και ιδρυτών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, εποφθαλμιούν...αφού πρώτα διαλύθηκε αλλά αυτοί κάνουν τον ανήξερο !!! ξανά τα εδάφη, Αρμενίων, Συρίων, Λυβίων, Κούδρων, Ελλήνων και Κυπρίων, αλλά και άλλων, διαλαλώντας δεξιά και αριστερά τα νοεοθωμανικά τους σχέδια απροκάλυπτα και τα "σύνορα της καρδιάς" του άφρονος "σουλτάνου" τους, αλλά λιγουρεύονται και τις δικές μας θάλασσες, κάνοντας όνειρα με την "γαλάζια πατρίδα" τους, με το μισό...ή και όλο αν τους δοθεί η ευκαιρία, Αιγαίο μας και σχεδόν όλη την Ανατολική Μεσόγειο, αλλά λοξοκοιτούν και την Θράκη μας με ιδιαίτερη πονηριά και μαεστρία. 

Με μια και μόνο παράγραφο, αγαπητοί αναγνώστες μας, αυτοί πάνω-κάτω είναι οι γείτονες μας και ίσως θα πρέπει να είμαστε λίγο πιο προσεκτικοί μαζί τους... ειδικά τώρα που είναι στρυμωγμένοι οικονομικά, έχοντας προκαλέσει από μόνοι τους την παγκόσμια κατακραυγή και με τον "σουλτάνο" τους δυνατότερο και εγωκεντρικό, αλλά και αλλοπρόσαλλο, όσο ποτέ, να έχει ανοίξει πολεμικό μέτωπο με όλην την οικουμένη και άλλοτε να μιλά άσχημα και να κατηγορεί τον κόσμο όλο, άλλοτε να παζαρεύει για τα πάντα, άλλοτε να προσεύχεται μέσα στην Αγία Σοφία μας, κατόπιν να ανακηρύσσει ως τζαμί και την Μονή της Χώρας, άλλοτε να τραγουδά στα μπαλκόνια για την επανεκλογή του, και οι Τούρκοι να παραληρούν για τον σουλτάνο τους !!!

...& η Μονή της Χώρας τζαμί !!!

        Ένα μικρό βίντεο παρακάτω, εκτός από το άρθρο αυτό που δημοσιεύουμε σήμερα, αλλά και το άρθρο που δημοσιεύσαμε πριν λίγες ημέρες για την μητέρα του τελευταίου αυτοκράτορος του Βυζαντίου, του Κωνσταντίου Παλαιολόγου, της Αγίας Υπομονής, τελώντας επίσης και Μνημόσυνο στην μνήμη των υπερασπιστών και σφαγιασθέντων αδελφών μας κατά την Άλωση και καταστροφή της Βασιλεύουσας. Αυτά τα λίγα...μα από καρδιάς, θα είναι η  συνεισφορά μας στην μνήμη της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης, που ποτέ δεν πρέπει να λησμονούμε πως εκτός όλων των άλλων, είναι η έδρα του Πατριαρχείου μας, του Οικουμενικού Πατριαρχείου όλης της Ορθόδοξης Χριστιανοσύνης.

"Η Πόλις εάλω"

Δείτε με ένα κλικ ένα βίντεο για την Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως
από το  National Geographic. 

Η ζωντανή μνήμη πρέπει να είναι ο οδηγός των έξυπνων λαών, οπότε...

..."Δεν ξεχνώ!!!"