σε όλες τις γλώσσες!!!
Χριστός Ανέστη!!!
Η καμπάνα του ναού χτύπησε χαρμόσυνα στις 10.00 το πρωΐ προσκαλώντας όλους τους ενορίτες μας, στον Εσπερινό της Αγάπης, όπου και ειπώθηκε το Μήνυμα της Ανάστασης του Κυρίου μας σε όλες τις γλώσσες, ή τουλάχιστον στις περισσότερες.
Μετά την Είσοδο της Ακολουθία του Αναστάσιμου Εσπερινού με το Ευαγγέλιο, ακούστηκε στην εκκλησιά μας από τον πρώτο στην τάξη ιερέα η πρώτη παράγραφος του Ευαγγελίου της ημέρας στην αρχαϊκή καθαρεύουσα, την γλώσσα δηλαδή που ακούμε να λέγονται καθημερινά τα ευαγγέλια αλλά και η γλώσσα στην οποία είναι γραμμένα όλα τα εκκλησιαστικά κείμενα και οι Θείες Λειτουργίες, γλώσσα την οποία αποκαλούμαι εν συντομία εκκλησιαστική γλώσσα, ενώ κατόπιν ακολούθησαν όλες οι άλλες γλώσσες, ή τέλος πάντων, όσων εμείς στην μικρή εκκλησιά μας μπορέσαμε να πούμε, ενώ το ίδιο γινόταν σε κάθε παράγραφο που ακολουθούσε.
Στην Ωραία Πύλη βγήκαν οι δύο ιερείς μας με το Ευαγγέλιο, εκ των οποίων ο ένας, ο π. Χρυσόστομος Τελίδης είπε το Ευγγέλιο στην εκκλησιαστική γλώσσα και ο άλλος π. Χρυσόστομος Κοτσίδης, το είπε στα αρχαία Ελληνικά και μάλιστα στην Αττική διάλεκτο. Στον σολέα του ναού βρίσκονταν και οι ιεροψάλτες μας εκ των οποίων ο ένας, ο κος Ευάγγελος Δούδης το είπε και αυτός στα αρχαία ελληνικά, αλλά στην Ομηρική διάλεκτο, ενώ ο κος Κωνσταντίνος Παπαγερούδης το είπε στην νεοελληνική γλώσσα, δηλαδή την καθομιλουμένη.
Ο μεγάλος γιος του κου Κώστα του ψάλτη μας, ο Χριστόφορος, είπε το ευαγγέλιο στα γερμανικά και στα Αγγλικά, ενώ η σύζυγος του, η κα Ζαφειρία, στα Λατινικά και η μεσαία κόρη του στα Γαλλικά. Στα ρωσικά πρώτα, είπε το ευαγγέλιο η κα Ελίνα, μια εκ των διακονισσών του ναού μας, και μετά στα ποντιακά, λόγω της καταγωγής της από τα μέρη της πάλαι ποτέ Σοβιετικής Ενώσεως, αλλά με το ένδοξο ποντιακό αίμα να κυλά στις φλέβες της.
Του χρόνου δε, πρώτα ο Θεός, το ευαγγέλιο θα είμαστε στην θέση να το πούμε και στα Βλάχικα, αυτήν την ένδοξη Ελληνική τοπολαλιά, που και αυτή δεν πρέπει να ξεχαστεί αφού είναι μέρος της Ελληνικής ιστορίας, μα και αφού από φέτος στην αγκαλιά της εκκλησίας μας και στην ζεστή παρέα μας, των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, των Ανθοκήπων της Νέας Ευκαρπίας, έχουν προστεθεί και δύο ακόμα φίλοι βλάχικης καταγωγής, του νέου Επιτρόπου μας, κου Σάκη Σαμαρίνα, μα και του νέου ψάλτη μας, του κου Βαγγέλη Δούδη.
Το κουδουνάκι είχε στα χέρια ο π. Χρυσόστομος Τελίδης και με αυτό διηύθυνε χτυπώντας το σε κάθε αλλαγή της γλώσσας του ευαγγελίου την όμορφη αυτή Ακολουθία, ενώ από κάτω το εκκλησίασμα, που φέτος ήταν μεγαλύτερο από ποτέ, έβλεπε με απορία ίσως και με συγκίνηση, αυτήν την περίεργη και πρωτόγνωρη Ακολουθία του τυπικού της Εκκλησίας μας, μια και δεν την είχε ξαναπαρακολουθήσει και ας γίνεται κάθε πρωί της Κυριακής του Πάσχα στην Ενορία μας, αφού αυτή την ημέρα οι ενορίτες μας προτιμούσαν την γλυκιά ελαφρότητα του πρωϊνού ύπνου, ενώ οι περισσότεροι εκείνη την ώρα έκαναν τις ετοιμασίες τους για να ψήσουν τον παραδοσιακό, πασχαλινό οβελία.
Ο π. Χρυσόστομος από την Ωραία Πύλη, όλες αυτές τις ημέρες, ανακοινώνοντας το πρόγραμμα του μήνα αλλά και της Μεγάλης Εβδομάδος και της Διακαινησίμου, μα και όλων των πλούσιων δραστηριοτήτων της Ενορίας μας, δεν σταμάτησε να επαναλαμβάνει, πολλές φορές κουράζοντας τον κόσμο, πως αυτές τις ημέρες πρέπει να τις αφιερώνουμε περισσότερο στην λατρεία του Εσταυρωμένου και Αναστημένου Χριστού, του ιδρυτού της Εκκλησίας μας.
Αυτές τις Άγιες ημέρες πρέπει να ακούμε τα λόγια των ιερέων είτε κατά την ώρα του Θείου Κηρύγματος, μα ακόμα περισσότερο κατά την ώρα των Ακολουθιών, όπως αυτών των πολύ συγκινητικών της Μεγάλης Εβδομάδος, του Νυμφίου, του Νιπτήρος, του Ευχελαίου της Μεγάλης Τετάρτης, της Σταύρωσης και της Αποκαθήλωσης, του Επιταφίου Θρήνου και της περιφοράς του στολισμένου από την Μεγάλη Πέμπτη το βράδυ Επιταφίου, που τελέσαμε μετά πάσης ευλαβείας το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής, αλλά και της Ανάστασης το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου στις σκάλες του νεοαναγερθέντος ναού μας και τέλος του Εσπερινού της Αγάπης, της σημερινής δηλαδή Ακολουθίας μας και της διάδοσης του χαρμόσυνου Μηνύματος της Αναστάσεως του Χριστού, από το στόμα των ιερέων μας ανά τον κόσμο, όπου κυλά το αίμα του Έλληνα Ορθόδοξου χριστιανού, αλλά και στις γλώσσες και τις ντοπιολαλιές όλης της οικουμένης.
Το "Χριστός Ανέστη" θα συνοδεύει για σαράντα ημέρες από τώρα, την ημέρα και την νύχτα μας, τον περίπατο αλλά και το φαγητό μας, τον ύπνο και τον ξύπνιο μας και τίποτε δεν θα χρειάζεται να λέμε άλλο, ούτε καλημέρα, ούτε καλησπέρα, ούτε καληνύχτα, αφού αυτό που προέχει στην ζωή μας μέχρι την Ανάληψη του Κυρίου μας, αλλά και πάντοτε, είναι ο Αναστημένος Χριστός, που με την Θυσία Του και την Ανάσταση Του μας γλίτωσε από τα δεσμά της αμαρτίας, μας λύτρωσε από τον "θάνατο" μας.
Στην Ωραία Πύλη βγήκαν οι δύο ιερείς μας με το Ευαγγέλιο, εκ των οποίων ο ένας, ο π. Χρυσόστομος Τελίδης είπε το Ευγγέλιο στην εκκλησιαστική γλώσσα και ο άλλος π. Χρυσόστομος Κοτσίδης, το είπε στα αρχαία Ελληνικά και μάλιστα στην Αττική διάλεκτο. Στον σολέα του ναού βρίσκονταν και οι ιεροψάλτες μας εκ των οποίων ο ένας, ο κος Ευάγγελος Δούδης το είπε και αυτός στα αρχαία ελληνικά, αλλά στην Ομηρική διάλεκτο, ενώ ο κος Κωνσταντίνος Παπαγερούδης το είπε στην νεοελληνική γλώσσα, δηλαδή την καθομιλουμένη.
Ο μεγάλος γιος του κου Κώστα του ψάλτη μας, ο Χριστόφορος, είπε το ευαγγέλιο στα γερμανικά και στα Αγγλικά, ενώ η σύζυγος του, η κα Ζαφειρία, στα Λατινικά και η μεσαία κόρη του στα Γαλλικά. Στα ρωσικά πρώτα, είπε το ευαγγέλιο η κα Ελίνα, μια εκ των διακονισσών του ναού μας, και μετά στα ποντιακά, λόγω της καταγωγής της από τα μέρη της πάλαι ποτέ Σοβιετικής Ενώσεως, αλλά με το ένδοξο ποντιακό αίμα να κυλά στις φλέβες της.
Του χρόνου δε, πρώτα ο Θεός, το ευαγγέλιο θα είμαστε στην θέση να το πούμε και στα Βλάχικα, αυτήν την ένδοξη Ελληνική τοπολαλιά, που και αυτή δεν πρέπει να ξεχαστεί αφού είναι μέρος της Ελληνικής ιστορίας, μα και αφού από φέτος στην αγκαλιά της εκκλησίας μας και στην ζεστή παρέα μας, των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, των Ανθοκήπων της Νέας Ευκαρπίας, έχουν προστεθεί και δύο ακόμα φίλοι βλάχικης καταγωγής, του νέου Επιτρόπου μας, κου Σάκη Σαμαρίνα, μα και του νέου ψάλτη μας, του κου Βαγγέλη Δούδη.
Το κουδουνάκι είχε στα χέρια ο π. Χρυσόστομος Τελίδης και με αυτό διηύθυνε χτυπώντας το σε κάθε αλλαγή της γλώσσας του ευαγγελίου την όμορφη αυτή Ακολουθία, ενώ από κάτω το εκκλησίασμα, που φέτος ήταν μεγαλύτερο από ποτέ, έβλεπε με απορία ίσως και με συγκίνηση, αυτήν την περίεργη και πρωτόγνωρη Ακολουθία του τυπικού της Εκκλησίας μας, μια και δεν την είχε ξαναπαρακολουθήσει και ας γίνεται κάθε πρωί της Κυριακής του Πάσχα στην Ενορία μας, αφού αυτή την ημέρα οι ενορίτες μας προτιμούσαν την γλυκιά ελαφρότητα του πρωϊνού ύπνου, ενώ οι περισσότεροι εκείνη την ώρα έκαναν τις ετοιμασίες τους για να ψήσουν τον παραδοσιακό, πασχαλινό οβελία.
Ο π. Χρυσόστομος από την Ωραία Πύλη, όλες αυτές τις ημέρες, ανακοινώνοντας το πρόγραμμα του μήνα αλλά και της Μεγάλης Εβδομάδος και της Διακαινησίμου, μα και όλων των πλούσιων δραστηριοτήτων της Ενορίας μας, δεν σταμάτησε να επαναλαμβάνει, πολλές φορές κουράζοντας τον κόσμο, πως αυτές τις ημέρες πρέπει να τις αφιερώνουμε περισσότερο στην λατρεία του Εσταυρωμένου και Αναστημένου Χριστού, του ιδρυτού της Εκκλησίας μας.
Αυτές τις Άγιες ημέρες πρέπει να ακούμε τα λόγια των ιερέων είτε κατά την ώρα του Θείου Κηρύγματος, μα ακόμα περισσότερο κατά την ώρα των Ακολουθιών, όπως αυτών των πολύ συγκινητικών της Μεγάλης Εβδομάδος, του Νυμφίου, του Νιπτήρος, του Ευχελαίου της Μεγάλης Τετάρτης, της Σταύρωσης και της Αποκαθήλωσης, του Επιταφίου Θρήνου και της περιφοράς του στολισμένου από την Μεγάλη Πέμπτη το βράδυ Επιταφίου, που τελέσαμε μετά πάσης ευλαβείας το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής, αλλά και της Ανάστασης το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου στις σκάλες του νεοαναγερθέντος ναού μας και τέλος του Εσπερινού της Αγάπης, της σημερινής δηλαδή Ακολουθίας μας και της διάδοσης του χαρμόσυνου Μηνύματος της Αναστάσεως του Χριστού, από το στόμα των ιερέων μας ανά τον κόσμο, όπου κυλά το αίμα του Έλληνα Ορθόδοξου χριστιανού, αλλά και στις γλώσσες και τις ντοπιολαλιές όλης της οικουμένης.
Το "Χριστός Ανέστη" θα συνοδεύει για σαράντα ημέρες από τώρα, την ημέρα και την νύχτα μας, τον περίπατο αλλά και το φαγητό μας, τον ύπνο και τον ξύπνιο μας και τίποτε δεν θα χρειάζεται να λέμε άλλο, ούτε καλημέρα, ούτε καλησπέρα, ούτε καληνύχτα, αφού αυτό που προέχει στην ζωή μας μέχρι την Ανάληψη του Κυρίου μας, αλλά και πάντοτε, είναι ο Αναστημένος Χριστός, που με την Θυσία Του και την Ανάσταση Του μας γλίτωσε από τα δεσμά της αμαρτίας, μας λύτρωσε από τον "θάνατο" μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου