Δ' ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ


Εὐαγγελισμός τῆς Θεοτόκου
(Λουκ. α΄ 24-48)

«Χαῖρε Κεχαριτωμένη ὁ Κύριος μετά σοῦ» 

      Σήμερα, ἀδελφοί μου, εἶναι ἡ Δ΄ Κυριακή τῶν Νηστειῶν. Ἐπειδή ὅμως συμπίπτει ἡ μεγάλη Θεομητορική ἑορτή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου, διαβάζεται, ἡ Εὐαγγελική περικοπή ἀπό τό κατά Λουκᾶν Εὐαγγέλιο, ὅπου περιγράφεται ὁ θαυμαστός τρόπος τῆς ἀναγγελίας στήν Παναγία τοῦ ἐρχομοῦ τοῦ Χριστοῦ στόν κόσμο. Σκοπός αὐτοῦ τοῦ ἐρχομοῦ εἶναι ἡ συμφιλίωση τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό – Πατέρα καί ἡ ἐπάνοδός του κοντά Του, γιά νά κερδίσῃ τόν χαμένο Παράδεισο

     Ὁ Φιλάνθρωπος καί ἐλεήμων Θεός πού πάντοτε φροντίζει γιά τό γένος τῶν ἀνθρώπων σάν φιλόστοργος Πατέρας, βλέποντας τό πλάσμα τῶν χειρῶν Του νά κατατυραννεῖται ἀπό τόν διάβολο καί νά κατασύρεται στά πάθη τῆς ἀτιμίας καί νά εἶναι ὑποδουλωμένο στήν εἰδωλολατρία, θέλησε ν’ ἀποστείλη τόν μονογενῆ Υἱόν Του, τόν Κύριό μας Ἰησοῦν Χριστόν, γιά νά τό λυτρώση ἀπό τά χέρια τοῦ διαβόλου

       Καί ἐπειδή θέλησε νά μή γνωρίζῃ κανείς τό μυστήριο τοῦτο, ὄχι μόνο ὁ Σατανᾶς, ἀλλ’ οὔτε καί οἱ οὐράνιες Δυνάμεις, γι’ αὐτό τό ἐμπιστεύθηκε σέ ἕναν Ἀρχάγγελο, στόν ἐνδοξότατο Γαβριήλ. Ἐδῶ ἄς ἐξηγήσουμε ὅτι, σύμφωνα μέ τόν Ἅγ. Μάξιμο τόν Ὁμολογητή, οἱ Ἄγγελοι γνώριζαν μέν τά περί τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Κυρίου πρός σωτηρίαν τῶν ἀνθρώπων, ἀλλά δέν τούς ἦτο δυνατόν νά γνωρίζουν ἀπό πρίν τόν τρόπο τῆς συλλήψεως καί πῶς ἦτο δυνατόν, ἐνῶ ἦτο ὅλος ἐν τῷ Πατρί καί ὅλος παντοῦ καί τά πάντα πληρῶν, συγχρόνως νά εἶναι καί ὅλος στήν κοιλία τῆς Παρθένου

      Θεός προοικονόμησε νά γεννηθῆ ἡ ἁγία Παρθένος Μαρία καί νά φυλαχθῆ καθαρή, γιά νά εἶναι ἄξια αὐτοῦ τοῦ μεγάλου μυστηρίου καί παγκοσμίου καλοῦ. Ἦλθε λοιπόν ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριήλ στήν πόλη Ναζαρέτ καί εἶπε στήν Παναγία: «Χαῖρε κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετά σοῦ.» Ἡ δέ Παρθένος, ὕστερα ἀπό τό διάλογο μέ τόν Ἄγγελο, εἶπε: «Ἰδού ἡ δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι κατά τό ρῆμα σου.» Καί εὐθύς μ’ αὐτόν τόν λόγο συνέλαβε κατά τρόπον ὑπερφυσικό στήν ἄχραντη (ἁμίαντη) κοιλία της τόν Υἱόν καί Λόγον τοῦ Θεοῦ, τήν ἐνυπόστατη σοφία καί δύναμη Αὐτοῦ, μέ τήν ἐπέλευση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος
    Χαῖρε»! Ἡ πρώτη λέξι τοῦ μηνύματος τοῦ Θεοῦ πρός τήν Παρθένο Μαρία ἦταν «Χαῖρε», δηλαδή ἕνας χαρούμενος χαιρετισμός. Ἡ προστακτική αὐτή ἀποτελεῖ προτροπή γιά χαρά, ἀλλά καί ἁπλό χαιρετισμό δύο προσώπων πού συναντιῶνται.Ἡ χαρά τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου εἶναι τό ἀντίθετο τῆς λύπης καί τῆς καταδίκης τῆς Εὔας. «Διά τοῦ «χαῖρε» λύει τόν δεσμόν τῆς λύπης (ΥΛ, 51). Τό «Χαῖρε» τῆς Παρθένου ἔμελλε νά εἶναι «τῶν δακρύων τῆς Εὔας ἡ λύτρωσις». Τό «Χαῖρε»εἶναι ἡ πρώτη λέξη στή διήγηση τῆς Καινῆς Διαθήκης καί ἀπ’ τήν λέξι αὐτή τό μήνυμα τοῦ Θεοῦ πρός τήν ἀνθρωπότητα ὠνομάσθηκε «Εὐαγγελισμός» καί ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ πρός τόν ἄνθρωπον Εὐαγγέλιο

          Τό «Χαῖρε» τοῦ Θεοῦ πρός τήν Παρθένο εἶναι μαζί καί χαιρετισμός κατά τήν συνάντησι ἑνός προσώπου πρός τό ἄλλο. Ἔδῶ ἐπισκέπτης εἶναι ὁ Θεός. Γι’αὐτό καί ἀπευθύνει πρῶτος τόν χαιρετισμό. Αὐτός πρῶτος τείνει τό χέρι πρός τήν ἔκπληκτη ἀνθρωπότητα. Ὁ Θεός εἶναι ὁ πιό εὐγενικός ἐπισκέπτης. Καταδέχεται νά μᾶς χαιρετᾶ ἐνῶ γνωρίζει πόσο μικροί και  ἁμαρτωλοί εἴμαστε
       Ἡ πρώτη κλῆσις τῆς Παρθένου ἦταν ἡ χαρά. Ἡ Θεοτόκος κλήθηκε κυρίως νά εἶναι χαρούμενη. Ἄν ἡ Ἐκκλησία δέν τῆς ἔδινε ἄλλες ὀνομασίες, τό ὄνομα «Χαρούμενη» θά τῆς ταίριαζε περισσότερο. Ἡ Θεοτόκος ἐκλήθηκε νά εἶναι χαρούμενη καί νά δίνη τή χαρά. Καί ἡ Θεομήτωρ ἔμεινε πιστή στήν κλῆσι της αὐτή. Ἐκτός ἀπ’ τή σκιά τοῦ Σταυροῦ, πού ἐπεσκίασε γιά λίγο τή χαρά της, μποροῦμε νά ποῦμε ὅτι ἡ Παναγία ἦταν πάντοτε ὁ χαρούμενος ἄνθρωπος. Καί γι’ αὐτό ἔγινε καί γίνεται πηγή καί «αἰτία χαρᾶς» γιά κάθε ἄνθρωπο καί κάθε δημιούργημα

      Κεχαριτωμένη». Ὁ εὐγενής ἐπισκέπτης τοῦ Οὐρανοῦ ἀρχίζει τόν διάλογο μέ Παναγία, χρησιμοποιώντας φιλοφρονητικά λόγια. Οἱ πρῶτες λέξεις τοῦ Θεοῦ πρός τήν Παρθένο εἶναι ἔπαινοι καί ἐγκώμια γι’ αὐτήν. Ὁ Κύριος προσφωνεῖ τήν Θεοτόκο «Κεχαριτωμένη». Ὁ Νυμφίος ἀπευθύνεται πιά καθαρά στή Νύμφη, λέγοντάς της: «Ἰδού εἶ καλή, ἡ πλησίον μου, ἰδού εἶ καλή» (Ἆσμα Ἀσμάτων δ΄1)! Ἡ θεοτόκος ἦταν ὁ πιό χαριτωμένος ἄνθρωπος. Ὁ Θεός τῆς εἶχε δώσει τίς πιό μεγάλες δωρεές, ἔμελλε δέ νά τῆς δώση καί τήν ἀκόμα μεγαλύτερη, νά γίνη δηλαδή Μητέρα τοῦ Υἱοῦ του. Κανείς ἄνθρωπος δέν ἔλαβε τόσες δωρεές ὅσες ἡ Θεοτόκος. Τό δοχεῖο τῆς ὑπάρξεώς της ἦταν γεμάτο ἀπό τά χαρίσματα τοῦ Θεοῦ. Προσφωνόντας ἑπομένως ὁ Θεός τήν Παρθένο «Κεχαριτωμένη», τῆς ἀπέδιδε τόν τίτλο πού τῆς ταίριαζε ἀκριβῶς
       Ἀδελφοί μου
     Ἀρχάγγελος Γαβριήλ, ἀφοῦ χαιρέτισε τήν Θεοτόκο τήν διαβεβαίωσε, πρίν ἀπ’ὅλα, ὅτι ὁ Θεός εἶναι μαζί σου. «Ὁ Κύριος μετά σοῦ». Καί ἐπειδή, ἐκείνη τή στιγμή, ἡ Παρθένος ἐκπροσωποῦσε ὅλο τό ἀνθρώπινο γένος, ὁ λόγος αὐτός σημαίνει ὅτι ὁ Θεός εἶναι πάντα μαζί μας. Τό μήνυμα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ ἑπομένως εἶναι χαρά, συμφιλίωση μέ τόν Θεόν καί σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου. Φτάνει, καί ἐμεῖς ν’ἀνταποκριθοῦμε σ’αὐτά, ὅπως ἡ Παναγία: «Ἰδού ἡ δούλη Κυρίου γένοιτό μοι κατά τό ῥῆμα σου». Αὐτό περιμένει ὁ Θεός ἀπό τόν ἄνθρωπο


* * *

       Με την βοήθεια του Θεού,περάσαμε το μεγαλύτερο μέρος της Σαρακοστής και οδεύουμε πρός το Θείον Πάθος και στην Ανάσταση

Καλή δύναμη για το υπόλοιπο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής
TAG