Ο Ύμνος της Αγάπης
Α΄επιστολή του Αποστόλου Παύλου προς Κορινθίους,
κεφάλαιο: ιγ', στοίχοι: 1-8
...άρθρον Αρχιμανδρίτου Χρυσοστόμου Τελίδη.
Επί τη ευκαιρία της όμορφης νέας εκκλησιαστικής και κατηχητικής χρονιάς, 2024-2025, που τώρα διανύουμε από τις αρχές του Σεπτεμβρίου...
(...θυμίζουμε πως η λεγόμενη "πρωτοχρονιά" για την Εκκλησία μας έχει ξεκινήσει με την Αρχή της Ινδίκτου, την 1η Σεπτεμβρίου και όχι την 1η Ιανουαρίου, οπότε και ξεκινά η ημερολογιακή χρονιά. Επίσης σας θυμίζουμε πως η κατηχητική-ιεραποστολική χρονιά του 2024-2025, και αυτή ήδη ξεκίνησε, όπως κάθε χρόνο, με την Κυριακή του Σπορέως, φέτος ήταν εκεί κάπου στα μέσα του Οκτωβρίου του 2024, με την "Ιθάκη" μας, την Ενοριακή Νεανική Εστία των παιδιών των κατηχητικών μας, να είχε ξεκινήσει ήδη νωρίτερα...πάντα βιαστικά και ανυπόμονα τα παιδιά μας για να "σαλπάρουν" για το καινούργιο ταξίδι τους με προορισμό...το λέει και το όνομα τους !!! την όμορφη "Ιθάκη" τους !!!)
...ξεκινά και η Ενορία μας με την δραστήρια ιστοσελίδα της
(www.intheopatoron.blogspot.gr)
τις καθημερινές αναρτήσεις με θέματα ενδιαφέροντα που άπτονται της λατρευτικής, λειτουργικής αλλά και κοινωνικής ζωής, μα και της κατηχητικής προσπάθειας των δυο Κύκλων Μελέτης Αγίας Γραφής στην Ενορία μας, αλλά και των Κατηχητικών Σχολείων των μαθητών της "Ιθάκης" μας, που μάλιστα, η Ενοριακή Νεανική Εστία μας, επέλεξε, λόγω της ευαισθησίας της σε θέματα που έχουν να κάνουν με το παιδί και την νεότητα εδώ στην γειτονιά των Ανθοκήπων, αλλά και γενικότερα σε όσους παρακολουθούν διαδικτυακά τις δραστηριότητες μας, να έχει και ιδιαίτερη ιστοσελίδα
(www.enetheopatoron.blogspot.gr)
για τα παιδιά μας, που γεμίζουν τα κατηχητικά μας κάθε Σάββατο.
Άλλα η ανάρτηση των άρθρων μας θα διανθίζεται περισσότερο την εποχή αυτή που θα διανύουμε σε λίγες ημέρες από τώρα, συγκεκριμένα από την Παρασκευή της 15ης Νοεμβρίου 2024 και εντεύθεν, με την έναρξη της νέας αυτής εκκλησιαστικής περιόδου που ανοίγεται μπροστά μας, μα και της Νηστείας των Χριστουγέννων, με το όνομα "Η Μικρή Σαρακοστή", όπως τόσο χαριτωμένα αποκαλούν την περίοδο αυτή οι χριστιανοί, μιας και η ευκαιρία, μα και η ανάγκες μας για κατήχηση αυξάνεται, αφού τις ημέρες αυτές και μέχρι την παραμονή των Χριστουγέννων, φέτος την Τρίτη 24 Δεκεμβρίου 2024, υπάρχει η..."διαφορετική" νηστεία, οι Ακολουθίες του Νυχθημέρου που όλο και περισσεύουν, η προετοιμασία μας για την μεγάλη Δεσποτική εορτή της Γέννησης του Χριστού, με τα Μυστήρια της Εκκλησίας μας,
το Ευχέλαιο στα σπίτια και στον ναό της Ενορίας μας, την Εξομολόγηση, την τακτική προσέλευση μας στην Θεία Ευχαριστία και το βασικότερο όλων, στην Θεία Κοινωνία.
Στις καθημερινές αναρτήσεις μας αυτές επίσης θα βρείτε ειδήσεις, νέα, άρθρα και τόσα άλλα θέματα που μπορεί να απασχολούν τον καθένα μας, θέματα που μπορεί άλλα να τα γνωρίζουμε, άλλα να μην τα δίνουμε την πρέπουσα σημασία, σε άλλα να έχουμε λανθασμένη, ή ελλιπή άποψη, άλλα να τα παραθεωρούμε και άλλα ίσως να τα αγνοούμε παντελώς. Αλλά θα βρείτε στην ιστοσελίδα μας και τους βίους των Αγίων μας με την χαρά των πολλών και μεγάλων εορτών και των Πανηγύρεων στους Ιερούς Ναούς της πατρίδος μας...και όχι μόνο, αλλά στην απανταχού Ελλάδα, θα γνωρίσουμε ενδελεχώς τα Μυστήρια της Εκκλησίας μας, τα νάματα της Πίστης μας.
Στην σημερινή ανάρτηση μας θα ασχοληθούμε περισσότερο με την Αγάπη, βασικό συστατικό του χαρακτήρα που πρέπει να έχει ο χριστιανός, το οποίο και τόσο όμορφα αναλύεται σε μια επιστολή του Αποστόλου Παύλου, προς Κορινθίους κεφάλαιο: ιγ', στοίχοι: 1-8, που λέγεται σπάνια στα Αποστολικά Αναγνώσματα των καθημερινών ή κυριακάτικων Θείων Λειτουργιών μέσα στο ετήσιο εκκλησιαστικό κύκλο, όμως το βρίσκουμε τρίτο από τα επτά, στην σειρά των Αποστόλων που λέγονται σε ένα όμορφο Μυστήριο της Εκκλησίας μας, το Ευχέλαιο, το οποίο και συνηθίζεται να γίνεται, όπως και παραπάνω αναφέραμε, από τους πιστούς κατά την περίοδο της Μικρής Σαρακοστής που διανύουμε, καλώντας τον ιερέα στο σπίτι..."εις ίασιν ψυχής τε και σώματος", αλλά θα τελέσουμε και εμείς στον ναό μας προς το τέλος της Νηστείας, την Τετάρτη 18 Δεκεμβρίου 2024, στις 5.00 μ.μ. μετά τον Εσπερινό της ημέρας.
Όπως και παραπάνω αναφέραμε, αγαπητοί αναγνώστες και φίλοι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης της Ενορίας μας (...θυμίζουμε πως εκτός των δυο ιστοσελίδων, ή Ενορία μας έχει λογαριασμούς και profil στο facebook, στο twitter...ή όπως αλλιώς το λένε στις μέρες μας, όμορφα βιντεάκια στο κανάλι μας στο youtube, ομάδες στο viber, και πολύ τελευταία είναι στο instagram)
...βλέποντας όλον αυτόν τον κουρνιαχτό από πάνω μας, επιτακτική ανάγκη γίνεται πια το Μυστήριο του Ευχελαίου..."εις ίασιν ψυχής τε και σώματος"!!! Η δε Αγάπη, που με τόσο όμορφα λόγια έγραψε για αυτήν σε μια από τις τόσες επιστολές του, ο Απόστολος των Εθνών Παύλος, και που ακούγεται κατά την διάρκεια του Ευχελαίου, γίνεται μονόδρομος και η μόνη λύση, για να μην αλληλοσπαραχθούμε μέσα στον χειμώνα που πλησιάζει απειλητικά και που κατά γενική ομολογία θα είναι δύσκολος!!!
Οι πρωτοκορυφαίοι Απόστολοι Πέτρος & Παύλος |
Το αφιερώνει στον Απόστολο των Εθνών Παύλο, στον Απόστολο της Αγάπης, όπως τον αναφέρουν κάποιοι "εξ ημών" του οποίου το ιεραποστολικό και συγγραφικό έργο έχει γίνει αφορμή μελετών και ερμηνειών μα και έχει εμπνεύσει, και συνεχίζει να το κάνει, πολλούς ιερείς και Αρχιερείς, λογίους, θεολόγους, καθηγητές, ιεροκήρυκες και κατηχητές, για να γράψουν τα βιβλία τους, να διδάξουν τους μαθητές τους, να εντρυφήσουν στα νοήματα του, να κηρύξουν από άμβωνος την αλήθεια της Πίστης μας και να κατηχήσουν τα παιδιά μας με το παράδειγμα του.
Ο Απόστολος των Εθνών, Παύλος. |
Ο Άγιος Λουκάς ο ιατρός Αρχιεπίσκ. Συμφερουπόλεως & Κριμαίας. |
"Ο Ύμνος της Αγάπης"
Μέσω αυτής της επιστολής που έγραψε ο Απόστολος Παύλος στην Έφεσο το 55 μ.Χ και έστειλε στους Κορινθίους βλέποντας την Εκκλησία εκεί να ταλανίζεται με προβλήματα στην ερμηνεία που άρχισε να μορφώνεται για την λειτουργία των πνευματικών χαρισμάτων, μας έδειξε την πραγματική ουσία ενός από αυτά τα χαρίσματα. Το μεγάλο χάρισμα της αγάπης και την σπουδαιότητά της.
Οι Απόστολοι Παύλος και Βαρνάβας στα Λύστρα. |
«Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον».
Ο ήχος της χάλκινης καμπάνας ή ο αλαλαγμός του κυμβάλου είναι κενός, δεν έχει περιεχόμενο. Κούφιος είναι εκείνος ο άνθρωπος, ο οποίος γνωρίζει όλες τις γλώσσες, ακόμα και τη γλώσσα των αγγέλων, και δεν έχει αγάπη.
Ο Απόστολος Παύλος κηρύττων εν Κρήτη |
Βλέπετε πόσο μεγάλη σημασία έχει η αγάπη· ο θείος απόστολος λέει ότι είναι ασύγκριτα πιο μεγάλη και από την πίστη που μετακινεί τα βουνά και από τη γνώση που γνωρίζει όλα τα μυστήρια.
«Και εάν ψωμίσω πάντα τα υπάρχοντά μου, και εάν παραδώ το σώμα μου ίνα καυθήσομαι, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ωφελούμαι».
Ο Απόστολος της Αγάπης, Παύλος. |
Ο Απόστολος Παύλος κηρύττει στην Έφεσο. |
Σας θυμίζουν τα λόγια αυτά του Αγίου και ιατρού Λουκά, την αγάπη "κατά το δοκούν" που επιδεικνύουμε όλοι εμείς, στον Έλληνα, στον χριστιανό, στον Ορθόδοξο και αφήνουμε στο έλεος της σκληρής και απάνθρωπης κοινωνίας της αδικίας της φτώχειας και του πολέμου...των πολέμων στις μέρες μας δυστυχώς !!! τον μετανάστη, τον πρόσφυγα, τον "ξένο", τον αλλόθρησκο, τον αλλόδοξο, ή και τον άπιστο και τον άθεο ακόμα; Έχει σχέση η χωρίς όρους και όρια αγάπη που ευαγγελίζεται ο Απόστολος Παύλος σε αυτό το έγγραφο, «ποίημα» επιτρέψτε μου να πω, με την δική τους...αλλά και δική μας πολλές φορές, κοντόφθαλμη, ασθενική και περίεργη αγάπη;
Συνεχίζει ο πρωτοκορυφαίος των αποστόλων Παύλος στην επιστολή του να νουθετεί τους Κορινθίους, αλλά και ο Άγιος Λουκάς, ο αγαπημένος ιεράρχης των κατοίκων της μητροπολιτικής του περιφέρειας, της Συμφερουπόλεως στην Κριμαία, αλλά και όλης της τότε Ρωσικής αυτοκρατορίας, να μοιράζεται με τους πιστούς χριστιανούς την αγάπη του για τον Θεό, ψελλίζοντας και αναλύοντας τα λόγια του Αποστόλου Παύλου.
«Η αγάπη μακροθυμεί, χρηστεύεται, η αγάπη ου ζηλοί, η αγάπη ου περπερεύεται, ου φυσιούται, ουκ ασχημονεί, ου ζητεί τα εαυτής, ου παροξύνεται, ου λογίζεται κακόν, ου χαίρει επί τη αδικία, συγχαίρει δε τη αληθεία»
Άνθρωπος που η καρδιά του είναι γεμάτη αγάπη δεν μπορεί να βλέπει με αδιαφορία τους γυμνούς, πεινασμένους και άστεγους συνανθρώπους του. Η αγάπη που ζει μέσα στην καρδιά του είναι γεμάτη ευσπλαχνία.
*Η αγάπη δεν ζηλοφθονεί.
Όποιος αγαπά δεν ζηλεύει κανέναν. Να ξέρουμε· αν ζηλεύουμε κάποιον σημαίνει ότι η αγάπη δεν υπάρχει μέσα μας. Αν η καρδιά μας ήταν γεμάτη γνήσια χριστιανική αγάπη δεν θα ζηλεύαμε κανέναν και για τίποτα.
*Η αγάπη δεν καυχάται και δεν περηφανεύεται.
Όποιος αγαπά δεν το καυχιέται και δεν περηφανεύεται γιαυτό, γιατί η αγάπη και η περηφάνια δεν μπορεί να υπάρχουν ταυτόχρονα, είναι δύο πράγματα αλληλοαναιρούμενα. Όπου υπάρχει αγάπη δεν μπορεί να υπάρχει περηφάνια. Και όπου υπάρχει περηφάνια η αγάπη μας εγκαταλείπει.
Πόση ασχημία και απρέπεια βλέπουμε γύρω μας. Αυτή έλαβε σήμερα τεράστιες διαστάσεις, κάτι που μας κάνει να υποφέρουμε πολύ. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει αγάπη στους ανθρώπους, αλλιώς δεν θα υπήρχε τόση απρέπεια. Φανταστείτε, αδελφοί μου, αυτά τα έλεγε ο Άγιος Λουκάς πριν 60 ή 70 χρόνια, άραγε τι θα έλεγε για την σημερινή απρέπεια, την κατάντια των αξιών και των θεσμών όλου του κόσμου;
"Ο Άγιος Πέτρος και ο Άγιος Παύλος" Reni Guido, 1605,Pinacoteca di Brera |
Εμείς πάντα ζητάμε για τον εαυτό μας χαρές και απολαύσεις· το όνομά μας να είναι γνωστό, οι άλλοι να μας τιμούν, να έχουμε μία θέση υψηλή. Θέλουμε να έχουμε τα πάντα, τα πάντα για το εγώ μας. Μα η αγάπη δεν ζητάει τίποτα για τον εαυτό της. Είναι εύπιστη, όπως είναι εύπιστα τα παιδιά. Αυτοί που μέσα στην καρδιά τους αφήνουν να κατοικεί η θεία αγάπη είναι σαν τα παιδιά για τα οποία ο Κύριος Ιησούς Χριστός είπε: «Εάν μη στραφήτε και γένησθε ως τα παιδιά, ου μη εισέλθητε εις την βασιλείαν των ουρανών». Η αγάπη σε όλους και σε όλα έχει εμπιστοσύνη, δεν υποπτεύεται κανέναν.
Πόσοι τέτοιοι άνθρωποι υπάρχουν μεταξύ μας; Πόσοι από μας δεν νευριάζουν; Πολλοί είναι αυτοί, πάρα πολλοί υπάρχουν, που όταν νευριάζουν φωνάζουν σαν έξαλλοι, χτυπιούνται, και βρίζουν τους άλλους. (στα λόγια αυτά του Αγίου Λουκά αναγνωρίζω πολλές φορές και εγώ τον εαυτό μου, φαντάζομαι και ο καθένας από όλους εμάς θα αισθανόμαστε να ανήκουμε σε αυτήν την κατηγορία.) Αν υπήρχε όμως στην καρδιά μας η αυθεντική χριστιανική αγάπη σίγουρα δεν θα το κάναμε.
Η μεταστροφή του Αποστόλου Παύλου, Μικελάντζελο Μερίζι ντα Καραβάτζιο, 1600-1601, Παρεκκλήσι Τσεράζι, Σάντα Μαρία ντελ Πόπολο, Ρώμη. |
Αυτό σημαίνει ότι όποιοι έχουν αγάπη στην καρδιά τους είναι ανίκανοι και δεν θέλουν να βλέπουν κακό στον πλησίον τους. Είναι ικανοί και θέλουν να βλέπουν στον πλησίον μόνο καλό. Στην αγάπη δεν υπάρχει χαιρεκακία. Εμείς όμως χαιρόμαστε όταν πέφτουν οι αδελφοί μας, χαιρόμαστε όταν βλέπουμε τα σφάλματά τους. Και η χαρά αυτή είναι δαιμονική διότι οι δαίμονες χαίρονται για το κακό που βλέπουν στους ανθρώπους. Όταν τα έργα και τα λόγια μας είναι αληθινά και δίκαια τότε η αγάπη χορεύει μέσα μας και αγάλλεται η ψυχή μας, βλέποντας αυτό.
«πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει».
Ο Απόστολος των Εθνών Παύλος διδάσκων εν Αθήναις στον Άρειο Πάγο, στον βωμό επί «Τῷ ἀγνώστῳ Θεῷ». |
Όταν βλέπουμε πως αμαρτάνει ο αδελφός μας κλείνουμε τα μάτια μας, συγκρατούμε τη γλώσσα μας και δεν διαλαλούμε το σφάλμα του; Όχι, αλλά αντίθετα αρχίζουμε να τον κακολογούμε για να μάθουν όλοι πόσο κακός είναι ο αδελφός μας. Δεν σκεπάζουμε την αμαρτία του αδελφού μας, όπως το κάνανε τόσοι και τόσοι άγιοι του Συναξαρίου της Ορθοδοξίας μας, αλλά την κάνουμε γνωστή σε όλους, τα δικά μας όμως τα σφάλματα τα κρύβουμε ή χειρότερα δεν τα αναγνωρίζουμε.
Ο Απόστολος Παύλος διδάσκει στα χαλάσματα. (Πίνακας του Giovanni Paolo Pannini 1744) |
Η ελπίδα, η ακράδαντη ελπίδα στον Θεό και στην ανταπόδοση στην αιώνια ζωή δεν αφήνει ποτέ απροστάτευτους και μόνους αυτούς που στην καρδιά τους κατοικεί η αγάπη.
*Η αγάπη πάντα υπομένει.
Υπομένει τους χλευασμούς, τους εμπαιγμούς και τα βάσανα για την αγάπη του Χριστού. Έτσι υπέμειναν τους χλευασμούς, τους εμπαιγμούς, την πείνα και το κρύο για τον Χριστό οι άγιοι μας. Η αγάπη θέλει μόνο το καλό του πλησίον και δεν ζητά τα δικά της.
«Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει…»
Και πώς να εκπέσει άλλωστε, αγαπητοί φίλοι και αναγνώστες της ιστοσελίδας του Ιερού Ναού μας, αδελφοί μου εν Χριστώ, αφού εμπνευστής και δημιουργός της είναι ο Θεός και από όλα αυτά τα χαρίσματα με τα οποία μας πλούτισε, όπως λέει τελειώνοντας αυτό το εδάφιο, της επιστολής του Αποστόλου Παύλου, προς την βασανιζόμενη τότε Εκκλησία της Κορίνθου, που δυστυχώς όμως βάσει του εκκλησιαστικού τυπικού μας, δεν ακούγεται όσο συχνά θα έπρεπε στις εκκλησιές μας, και που είναι σε όλους μας γνωστό, ως..."Ο Ύμνος της Αγάπης"
«...νινί δε μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα, μείζων δε τούτων η αγάπη.»
…αυτά που μένουν τελικά είναι η πίστη, η ελπίδα και η αγάπη. Αυτά τα τρία, με κορυφαία τους όμως...
...την Αγάπη.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου