Έν Ανθοκήποις Νέας Ευκαρπίας Δυτικής Θεσσαλονίκης, Μακεδονία, Ελλάς.
Νέα εκκλησιαστική & κατηχητική χρονιά 2024-2025 .
Περίοδος Φθινόπωρο-Χειμώνας 2024-2025,
Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2024.
* άρθρον Αρχιμανδρίτου Χρυσοστόμου Τελίδη...
Ε ι σ α γ ω γ ή
Επί τη ευκαιρία αυτό είναι το Ημερολόγιο της Ενορίας μας για το 2025, το οποίο και μπορείτε να αποκτήσετε από την έκθεση του ναού μας !!! |
Έτσι πρωτοξεκίνησε από το 2010 ο Ιερός Ναός μας... |
αντιμετώπισα πολλές φορές και τα οποία ακόμα εξακολουθούν να υφίστανται, διάφορα προβλήματα, στην επικοινωνία με τον κόσμο, το ευλογημένο ποίμνιο της Ενορίας μας, κάτι που με οδήγησε αρχικά στην έκδοση υπό μορφή δίπτυχου φυλλαδίου, αυτού του άρθρου που αναρτούμε κατά καιρούς στην ιστοσελίδα του Ιερού Ναού μας...πάντα όμως επικαιροποιημένο !!! αλλά και στα άλλα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που διαθέτουμε, το οποίο περιέχει χρήσιμες πληροφορίες για την συμπεριφορά μας ως χριστιανοί και ιδιαίτερα ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί.
Π
αρακάλεσα δε τους ενορίτες μου με προσοχή να το διαβάσουν και να διαδώσουν στους γνωστούς και τους φίλους τους το περιεχόμενο αυτού του πονήματος μου, αλλά και των άλλων συγγραφικών μου προσπαθειών με παρεμφερή πρακτικά κυρίως θέματα, τα οποία βρίσκονται πάντα στις προθήκες του Ναού μας και τα οποία εξέδωσα...και συνεχίζω να γράφω που και που και να προσθέτω συμπληρώνοντας την βιβλιοθήκη της εκκλησιάς μας, όποτε έχω χρόνο, με σκοπό, πάντα με αγαπητική διάθεση, την εκκλησιαστική, λατρευτική και λειτουργική επιμόρφωση της Ενορίας μας,
Π
...με πολλές ελλείψεις, αλλά συνεχίζουμε τις εργασίες και εσωτερικά και εξωτερικά... |
...ενώ τώρα εν έτι 2021 ο ναός μας λειτουργεί κανονικά, έχοντας ήδη τελέσει Θυρανοίξια τον Οκτώβριο του 2019!!! |
Πάντα όμως θα σας θυμίζω, πως καλά είναι όλα αυτά τα μέσα επικοινωνίας που μας δίνει απλόχερα η επιστήμη και η τεχνολογία στις μέρες μας, τα οποία και πρέπει με προσοχή να τα χρησιμοποιούμε προς διευκόλυνση του κατηχητικού-ιεραποστολικού και επιμορφωτικού έργου της Ενορίας,
...για να γίνει ο Ιερός Ναός μας έτσι... ...το συντομότερο δυνατόν!!! |
...εδώ βλέπεται σημαιοστολισμένη την καινούργια εκκλησιά μας έτοιμη για την ετήσια Πανήγυρη της, στις 9 Σεπτεμβρίου |
Αυτό είναι αναντικατάστατο και αυτό είναι που μας ξεχωρίζει απ' όλους, και μας κάνει Ορθόδοξους Χριστιανούς. Αφού λοιπόν εξασφαλίσουμε αυτήν την καθημερινή επαφή μας με την Εκκλησία του Χριστού μας, τότε μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και όλα αυτά τα νέα επιτεύγματα, που έχουν πάρει ήδη την θέση τους στην καθημερινότητα και στην λειτουργική και κοινωνική ζωή των Ενοριών, στην ανάδειξη της λατρείας μας στον Θεό, στην κατήχηση και στην επικοινωνία μεταξύ μας...
...αλλά χρειάζεται προσοχή!!!
*...διαβάστε όλα τα άρθρα μας που αφορούν απλά θέματα λατρείας και εκκλησιαστικής συμπεριφοράς, με τίτλους όπως:
"Η προσφορά μας στην Εκκλησία" σε τρία μέρη:
αλλά και περισσότερα επίκαιρα άρθρα που αφορούν όλους μας:
"Τα Ψυχοσάββατα της Ορθοδοξίας",
"Το Ιερόν Μυστήριον της Μετανοίας (Εξομολόγησις),
"Η νηστεία στην Εκκλησία μας",
"Το Ευχέλαιο στο σπίτι ή στον Ναό μας",
"Η Αρτοκλασία στην Ενορία μας",
"Η νηστεία στην Εκκλησία μας",
"Το Ευχέλαιο στο σπίτι ή στον Ναό μας",
"Η Αρτοκλασία στην Ενορία μας",
"Ο Ιερέας στο σπίτι μας",
"Ο Αγιασμός στην Ενορία μας",
"Ο Ύμνος της Αγάπης",
"Ο Αγιασμός στην Ενορία μας",
"Ο Ύμνος της Αγάπης",
"Οι Παρακλήσεις της Παναγίας",
"Οι Χαιρετισμοί της Θεοτόκου"
"Τα Επτά Μυστήρια της Εκκλησίας μας",
"Τα Επτά Μυστήρια της Εκκλησίας μας",
το σημερινό άρθρο μας με τίτλο:
"Το Σχίσμα των Εκκλησιών",
"Το παλαιό και το νέο ημερολόγιο",
"Το Σύμβολο της Πίστεως, το Πιστεύω",
"Τα Απολυτίκια του Ιερού Ναού μας",
"Το Σχίσμα των Εκκλησιών",
"Το παλαιό και το νέο ημερολόγιο",
"Το Σύμβολο της Πίστεως, το Πιστεύω",
"Τα Απολυτίκια του Ιερού Ναού μας",
"Κηδείες και Μνημόσυνα στην Εκκλησία μας".
Όμως & άλλα άρθρα θα δείτε στις αναρτήσεις και στα δίπτυχα μας, που εκδίδονται και διανέμονται σε συγκεκριμένες χρονικές εκκλησιαστικές περιόδους με θέματα που πηγάζουν από την εκάστοτε περίοδο, της Μικρής Σαρακοστής και της Νηστείας των Χριστουγέννων, αργότερα του Δωδεκαημέρου, του Τριωδίου, της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, της Μεγάλης & της Διακαινησίμου Εβδομάδος, του Πεντηκοσταρίου, της Νηστείας των Αποστόλων, του Δεκαπενταυγούστου και της νηστείας της Παναγίας, του "Πάσχα του καλοκαιριού", αλλά και στις περιόδους των Μικρών Πανηγύρεων μας...
(..."στις 9 του Δεκέμβρη που 'χεις Άννα την γιορτή σου" και την Σύλληψη της Θεοτόκου & στις 25 Ιουλίου στην Κοίμηση της Αγίας Άννας, αλλά και στις Μικρές Πανηγύρεις των Παρεκκλησίων μας, στις 23 Σεπτεμβρίου στο νέο Παρεκκλήσι μέσα στον ναό μας για την εορτή της Σύλληψης του Τιμίου Προδρόμου, του Αγίου Παχωμίου του Ευκαρπιώτου στις 7 Μαΐου & του Αγίου Χριστοφόρου στις 9 του ίδιου μήνα)
...και τέλος κατά την περίοδο της Μεγάλης Πανηγύρεως μας...
αλλά και καθ' όλην την διάρκεια του εκκλησιαστικού...ειδικά από την αρχή του εκκλησιαστικού έτους που ήδη βρισκόμαστε στην αρχή του, 2024-2025, που διανύουμε από την 1η Σεπτεμβρίου, μετά του νέου κατηχητικού-ιεραποστολικού έτους, που ξεκίνησε με την Κυριακή του Σπορέως...κοντά στα μέσα του Οκτωβρίου 2024, αλλά και του ημερολογιακού έτους, που θα ξεκινήσει από την 1η Ιανουαρίου του 2025, με τίτλους:
"Η Μικρή Σαρακοστή & η νηστεία των Χριστουγέννων",
"Το Άγιον Δωδεκαήμερο στην Ενορία μας",
"Ο Άγιος Βασίλειος ο Μέγας",
"Τριώδιον (Καρναβάλι και Χριστιανισμός)",
"Τα όπλα της Σαρακοστής" σε δυο συνέχειες,
"Η Καθαρά Δευτέρα",
"Οι Κατανυκτικοί Εσπερινοί...της Συγχωρήσεως"
"Η Κυριακή της Ορθοδοξίας"
"Η Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως"
"Η Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία",
"Τα Μεγάλα Απόδειπνα",
"Ο Μέγας Κανών"
"Η Μεγάλη & η Διακαινήσιμος Εβδομάδα".
Καθημερινά όμως τα άρθρα μας αυτά συμπληρώνονται και με επίκαιρα
θέματα που αφορούν τις Ακολουθίες της εκάστοτε εκκλησιαστικής περιόδου, νέα και ειδήσεις της Ενορίας μας, το λατρευτικό πρόγραμμα του κάθε μήνα (...δείτε στην ανάρτηση μας αυτή το λεπτομερέστατο πρόγραμμα του μηνός Νοεμβρίου 2024 !!!) τις δραστηριότητες των παιδιών των κατηχητικών σχολείων μας, της "Ιθάκης" της Ενοριακής Νεανικής Εστίας μας, αλλά και εκδηλώσεις και δραστηριότητες όλης της Ιερά Μητροπόλεως μας, ειδικά φέτος που διανύουμε πανηγυρίζοντας τα 50 χρόνια από την ίδρυση της και το χρυσό ιωβηλαίο της, μα φυσικά και το καθημερινό Συναξάρι των Αγίων μας και τις μικρές και τις μεγάλες εορτές μέσα στον εκκλησιαστικό λατρευτικό και λειτουργικό κύκλο και ότι άλλο θα μπορούσε να ενδιαφέρει τους ενορίτες μας και την ζωή τους γύρω από την εκκλησιά της γειτονιάς του, τον Ιερό Ναό των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, των Ανθοκήπων της Νέας Ευκαρπίας, εδώ στην Δυτική πλευρά της πόλης μας της όμορφης Θεσσαλονίκης, της Νύμφης του Θερμαϊκού ...
αλλά και θέματα λειτουργικά, λατρευτικά, ακόμα και κοινωνικά, μιας και η Εκκλησία του Χριστού μας πάντα ήταν μέρος της κοινωνίας...ίσως μάλιστα ήταν πάντα και η κοινωνία η ίδια !!!
Αλλά οι αναρτήσεις μας συμπληρώνονται και με περισσότερα ακόμα σημαντικά θέματα, ειδήσεις της Ενορίας μας, όπως και παραπάνω αναφέραμε, μα και άλλα νέα από την επικαιρότητα τα οποία και μας αφορούν όλους, ενώ σκοπό έχουν την κατήχηση των αναγνωστών, φίλων και ακολούθων των μέσων δικτύωσης που διαθέτει ο Ιερός Ναός μας, όταν αυτά δημοσιεύονται στο διαδίκτυο υπό την μορφή άρθρων, αλλά και παραδοσιακά την κατήχηση των ενοριτών και των προσκυνητών του Ιερού Ναού μας, όταν αυτά εκδίδονται εγγράφως και διανέμονται ως δίπτυχα φυλλάδια στο εκκλησίασμα ή όταν βρίσκονται στις προθήκες της εκκλησιάς μας για όσους ενδιαφέρονται να ενημερωθούν και δεν έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο ή δεν έχουν τις απαραίτητες γνώσεις που χρειάζονται,
μαζί πάντα και με το λεπτομερές μηνιαίο λατρευτικό πρόγραμμα των Ιερών Ακολουθιών και των δραστηριοτήτων της Ενορίας μας.
Σήμερα ανεβάζουμε ένα άρθρο με τίτλο:
"ΤΟ ΣΧΙΣΜΑ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ & ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΡΩΜΑΙΟΚΑΘΟΛΙΚΟΥΣ"
που σκοπό έχει να γνωρίσουμε την ιστορία του Σχίσματος, τις διαφορές μας με τους Δυτικούς και πολλά ακόμα θέματα, που ως Ορθόδοξοι χριστιανοί, δεν πρέπει και δεν μπορούμε να τα αγνοούμε.
Δείτε...
Καλή ανάγνωση φίλοι μας...
...& έναν Καλό και ζεστό χειμώνα σ' όλους!!!
Η ιστορία του Σχίσματος
Το Σχίσμα του 1054, γνωστό επίσης ως Μεγάλο Σχίσμα, ήταν το γεγονός που διαίρεσε το Χριστιανισμό, σε Δυτικό Καθολικισμό και Ανατολική Ορθοδοξία. Αν και εντοπίζεται χρονολογικά στο έτος 1054, όταν ο Πάπας Λέων Θ΄ και ο Πατριάρχης Μιχαήλ Α΄ Κηρουλάριος αντάλλαξαν μεταξύ τους αναθέματα, το σχίσμα μεταξύ Ανατολής και Δύσης ήταν στην πραγματικότητα το αποτέλεσμα μιας εκτεταμένης περιόδου αποξένωσης μεταξύ των δύο Εκκλησιών.
(ο Πάπας απαιτούσε να έχει εξουσία ανώτερη των τεσσάρων Πατριαρχών της Ανατολής και να ασκεί δικαιοδοσία πάνω τους, ενώ οι τέσσερις Πατριάρχες υποστήριζαν ότι η πρωτοκαθεδρία του Πατριάρχη Ρώμης ήταν μόνο τιμητική, και έτσι είχε δικαιοδοσία μόνο πάνω στους Χριστιανούς της Δύσης)
και την εισαγωγή του όρου filioque στο Σύμβολο της Νικαίας. Υπήρχαν και άλλοι, λιγότερο σημαντικοί καταλύτες για το σχίσμα, συμπεριλαμβανομένης της διαφοράς στη λειτουργική πρακτική και των συγκρουόμενων αξιώσεων περί της αρμοδιότητας.
Η διάσπαση των εκκλησιών με βάση δογματικά, θεολογικά, γλωσσικά, πολιτικά και γεωγραφικά σύνορα, και το θεμελιώδες ρήγμα δεν θεραπεύτηκαν ποτέ. Αν και θεωρείται ότι οι δύο εκκλησίες επανασυνδέθηκαν το 1274
(με τη Β΄ Σύνοδο της Λυών) και το 1439 (με τη Σύνοδο της Φερράρας - Φλωρεντίας),
αυτές οι Σύνοδοι αποκηρύχθηκαν από τον Ορθόδοξο κόσμο συνολικά, δεδομένου ότι οι συμμετέχοντες Ιεράρχες είχαν υπερβεί την αρμοδιότητά τους με τη συγκατάθεση σε αυτές τις αποκαλούμενες «ενώσεις». Οι περαιτέρω προσπάθειες να συμφιλιωθούν οι δύο εκκλησίες έχουν αποτύχει.
Εντούτοις, διάφορες εκκλησιαστικές κοινότητες, που πλαισίωσαν αρχικά την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία έπειτα προσκολλήθηκαν στο Βατικανό, και καλούνται τώρα Ελληνόρυθμες Καθολικές εκκλησίες (Ουνία). Ως επί το πλείστον όμως, οι δυτικές και ανατολικές Εκκλησίες
βρίσκονται ακόμα σε πλήρη διάσταση και οι διαχριστιανικές προσπάθειες και οι διαθρησκευτικοί διάλογοι που γίνονται τελευταία, αλλά και οι ένθα κείθε επισκέψεις των αρχηγών τους, μάλλον δεν ξεγελούν κανένα...
(...πριν από λίγα χρόνια, ήταν Δεκέμβριος του 2021 θαρρώ, υποδεχθήκαμε τον Πάπα μετά βαΐων και κλάδων, ακούσαμε για άλλη μια φορά και από το δικό του στόμα την συγνώμη της Δύσης για τις ανείπωτες πράξεις και τα εγκλήματα της έναντι της Ανατολής και του Βυζαντίου...και φυσικά την δεχθήκαμε με ευσπλαχνία και αγάπη, όμως...)
...αφού εκτός των δογματικών διαφορών τους, που είναι αδιαπραγμάτευτες, η πάροδος του χρόνου και οι αιώνων της ιστορίας που πέρασαν, αλλά και η αδιαλλαξία του εκάστοτε Πάπα έναντι της Ορθοδοξίας, έχει δημιουργήσει αγεφύρωτο χάσμα μεταξύ τους. Παρά ταύτα όμως, προσωπική μου γνώμη είναι πως, καλώς γίνονται οι διαχριστιανικοί διάλογοι αυτοί, και ας φωτίσει ο Θεός τους Αρχηγούς των δύο Εκκλησιών, ειδικά δε τον Οικουμενικό Πατριάρχη μας, ο οποίος βαδίζει πάνω σε τεντωμένο σχοινί και στον οποίο έχει πέσει όλο το βάρος αυτής της προσπάθειας, για το καλύτερο όλης της Χριστιανοσύνης και ιδιαίτερα της Ορθοδοξίας.
Οι διαφορές μας με τους δυτικούς:
Πολύ απλοϊκά και χωρίς ιδιαίτερους σχολιασμούς και τυπικότητες, σας παραθέτουμε δέκα από τις διαφορές μας με του δυτικούς. Άν θέλουμε βέβαια εμείς να εμβαθύνουμε περισσότερο σε ότι μας ενώνει με τους Ρωμαιοκαθολικούς και σε ότι μας χωρίζει θα βρούμε πολύ περισσότερες, από ασήμαντες πρακτικές διαφορές, μέχρι και πολλές θεολογικές, άλλες δογματικές, μερικές ιστορικές αλλά και πολιτικές και γλωσσικές, ακόμα και γεωγραφικές. Ας δούμε τις σημαντικότερες:
1)Ενώ τό Ευαγγέλιο μας λέει ότι “το Πνεύμα το Άγιο εκπορεύεται μόνον εκ τού Πατρός”, οι Ρωμαιοκαθολικοί το αλλάζουν και προσθέτουν στο Σύμβολο της Πίστεως, ότι το πνεύμα το Άγιο εκπορεύεται και από τον Υιό, αλλοιώνοντας και ανατρέποντας την δομή της Αγίας Τριάδας. Είναι το γνωστό Filioque.
2)Ο εκάστοτε πάπας θεωρείται μοναδικός αντιπρόσωπος του Χριστού στη γη…(και μόνο για την αλαζονεία αυτή έρχεται σε αντίθεση με τα λόγια του Χριστού). Κάνει ότι θέλει και επιβάλει ότι θέλει. Είναι το γνωστό «πρωτείο» του πάπα.
3)Ο πάπας έχει το «αλάθητο» (! Αυτό δεν χρειάζεται κανένα σχόλιο ! για μας ισχύει-και ισχύει για όλους μας : ουδείς γαρ αναμάρτητος πλην σου Κύριε)
4)Καταργήθηκε η Θεία Κοινωνία και οι πιστοί λαμβάνουν ένα βιομηχανοποιημένο ψωμάκι την «όστια» χωρίς «αίμα Κυρίου» Πρόσφορα σταμάτησαν να χρησιμοποιούν και δεν κάνουν προσκομιδή. (Η ακολουθία που γίνεται κατά την διάρκεια του όρθρου κατά την οποία προετοιμάζονται τα τίμια Δώρα – Άρτος και Οίνος – για την τέλεση της Θείας Ευχαριστίας)
5)Κατά παράβαση της Αποστολικής Παράδοσης επέβαλαν στους κληρικούς την υποχρεωτική αγαμία στερώντας τους το δικαίωμα της οικογένειας.
"Ουδέν σχόλιον..." |
7)Πιστεύουν στήν “αξιομισθία τών Αγίων”, στο “καθαρτήριο πύρ”, στόν “απόλυτο προορισμό” των ανθρώπων.
8)Στό βάπτισμα, ραντίζουν και δέν βυθίζουν τά παιδιά μέσα στό νερό (Ταφή καί Ανάσταση), τρείς φορές στόν τύπο τής Αγίας Τριάδας. Επίσης, δεν χρίεται ο βαπτιζόμενος την ίδια στιγμή με την βάπτιση του αλλά πολύ αργότερα.
9)Το Μυστήριο της εξομολογήσεως γίνεται μέσω παραβάν μεταξύ εξομολόγου καί πιστού και όχι με θαρραλέα μετάνοια (που είναι και το κλειδί της μετάνοιας τού ανθρώπου)
10)Δημιούργησαν ένα εκκλησιαστικό σχήμα την Ουνία με Ρωμαιοκαθολικούς ιερείς ντυμένους όπως οί Ορθόδοξοι καί παρόμοιο λειτουργικό τυπικό. Η δράση τους βρίσκεται κυρίως στο εξωτερικό ενώ πολύ εύκολα μπορεί να ξεγελαστεί κάποιος που δεν γνωρίζει καλά τα πράγματα.
Μένει μόνο σε εμάς να διαπιστώσουμε και να προβληματιστούμε ξεφυλλίζοντας την ιστορία της Δύσης και της Ανατολής, μα και εμβαθύνοντας στην περισσότερο "εσωτερική" Ορθόδοξη Ανατολική και Αποστολική Εκκλησία, από την "κοσμικότητα" της Ρωμαιοκαθολικής, την ιστορική ζημιά από αυτό το Σχίσμα, ενθυμούμενοι την βάρβαρη λεηλασία της Κωνσταντινούπολης το 1204 και αργότερα την Άλωση της και πάλι το 1453 και το τέλος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και προεκτείνοντας τα ιστορικά αυτά γεγονότα ακόμα και την επί 500 χρόνια σκλαβιά της δικής μας χώρας από τους Τούρκους, αλλά και την ανυπολόγιστη πρακτική ζημιά και το χάος που δημιουργήθηκε από αυτές τις αποκλίσεις και τις παρερμηνείες (μεταρρύθμιση του Μαρτίνου Λούθηρου Ζβίγγλιου, και του Καλβίνου) με την δημιουργία των προτεσταντών και την περαιτέρω διάσπαση τους σε πάνω από 400 λεγόμενες «Εκκλησίες», αντιμαχόμενες μεταξύ τους.
"Εις Μίαν, Άγίαν, Καθολική και Αποστολική Εκκλησίαν..."
ομολογεί καθημερινά σε όλες τις Ακολουθίες της, όμως δεν μπορεί να υπαναχωρήσει σε δογματικά θέματα, τα οποία και είναι ο σκελετός της διδασκαλίας του Ιδρυτού της Χριστού, βάσεις ακλόνητες που διαμορφώθηκε από τους πρώτους Αποστολικούς χρόνους και μετέπειτα με Οικουμενικές και άλλες Συνόδους από Θεοφόρους Πατέρες και Αγίους της.
Ειδικά λίγα χρόνια πριν, εν έτει 2016, και στα πλαίσια αυτής της ενότητας μεταξύ της οικογενείας των Ορθοδόξων χριστιανών, επιχειρήθηκε μια συνεύρεση των Προκαθημένων όλων των Ορθοδόξων Εκκλησιών, την οποία παρακολούθησαν και οι Ρωμαιοκαθολικοί ως
παρατηρητές αλλά και από άλλα δόγματα, με..."αφανείς" παρουσίες, αλλά και... "κραυγαλέες" απουσίες κάποιων Προκαθημένων της Ορθοδοξίας, η οποία και ονομάστηκε, "Αγία και Μεγάλη Σύνοδος των Εκκλησιών",
που έλαβε χώρα στο Κολυμπάρι Χανίων της Κρήτης, και προετοιμαζόταν πολλά χρόνια πριν, ενώ οι πρωτεργάτες της ήθελαν να επιλύσουν μέσω αυτής πολλά θέματα που πραγματικά ταλανίζουν την Πίστη μας, ξεκίνησε δε με μεγάλες προσδοκίες όμως μάλλον δεν κατάφερε να πείσει καμιά εκ των πλευρών, που μπορεί να ήρθαν σε κάποιες συμφωνίες και να εξέδωσαν κάποιες αποφάσεις, άφησαν όμως τον λαό του Θεού, τον τελικό αποδέκτη δηλαδή όλης αυτής της προσπάθειας, ανεπηρέαστο και μάλλον αδιάφορο, γεγονός που αποδεικνύει και την κατά γενική ομολογία εν μέρει "αποτυχία" της Συνόδου, ή τέλος πάντων την χλιαρότητα του...πολυποθήτου τότε, αποτελέσματος.
παρατηρητές αλλά και από άλλα δόγματα, με..."αφανείς" παρουσίες, αλλά και... "κραυγαλέες" απουσίες κάποιων Προκαθημένων της Ορθοδοξίας, η οποία και ονομάστηκε, "Αγία και Μεγάλη Σύνοδος των Εκκλησιών",
που έλαβε χώρα στο Κολυμπάρι Χανίων της Κρήτης, και προετοιμαζόταν πολλά χρόνια πριν, ενώ οι πρωτεργάτες της ήθελαν να επιλύσουν μέσω αυτής πολλά θέματα που πραγματικά ταλανίζουν την Πίστη μας, ξεκίνησε δε με μεγάλες προσδοκίες όμως μάλλον δεν κατάφερε να πείσει καμιά εκ των πλευρών, που μπορεί να ήρθαν σε κάποιες συμφωνίες και να εξέδωσαν κάποιες αποφάσεις, άφησαν όμως τον λαό του Θεού, τον τελικό αποδέκτη δηλαδή όλης αυτής της προσπάθειας, ανεπηρέαστο και μάλλον αδιάφορο, γεγονός που αποδεικνύει και την κατά γενική ομολογία εν μέρει "αποτυχία" της Συνόδου, ή τέλος πάντων την χλιαρότητα του...πολυποθήτου τότε, αποτελέσματος.
Στην σημερινή εποχή βλέπουμε την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, με εμμονή, πονηρία και τεχνάσματα να προσπαθεί να κρατήσει τα υποτιθέμενα... "πρωτεία" της έναντι της Ορθοδοξίας, αλλά και γενικότερα, μέσα σε δογματικά τέλματα και σε ποικίλα σκάνδαλα, ενώ έχοντας χάσει παντελώς την Αποστολική Διαδοχή της, τις ρίζες της δηλαδή που την ενώνουν με την πρώτη Εκκλησία των Αποστόλων, ουσιαστικά και με τον ίδιο τον Ιδρυτή της Χριστό, να ζητά από τα εκατομμύρια ομολογουμένως των..."πιστών" της να την ακολουθήσουν σε έναν σαφώς πιο εύκολο και κοσμικό δρόμο από αυτόν της Ορθοδοξίας, που όμως ίσως να μην καταλήγει, όπως θα έπρεπε, στον Σταυροθέντα και Αναστάντα Χριστό μας και να μην στοχεύει στην σωτηρία της ψυχής μας, που πράγματι, αγαπητοί αναγνώστες, φίλοι και εν Χριστώ αδελφοί μου...
...είναι πολύ μεγάλο πράγμα!!!
...είναι πολύ μεγάλο πράγμα!!!
Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Τελίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου