Ο ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Ο ΚΟΥΛΑΚΙΩΤΗΣ (8/9 & Σύναξις: 1η ΚΥΡΙΑΚΗ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ)

  

...Σχόλιον:

* από σήμερα και μέχρι την 1η Κυριακή του Νοεμβρίου, 

φέτος την Κυριακή 7η Νοεμβρίου 2021, που θα εορτάσουμε εδώ στην Ιερά Μητρόπολη μας, Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως, την Σύναξη των τοπικών Αγίων...όσο βέβαια μας επιτρέπεται, λόγω και πάλι της έξαρσης των κρουσμάτων της πανδημίας της covid-19 στην Βόρεια Ελλάδα και στην Θεσσαλονίκη μας, θα ανεβάζουμε καθημερινά σχετικά άρθρα με τον βίο και άλλες πληροφορίες και στοιχεία για τους Αγίους μας αυτούς, που αποτελούν, για όλους εμάς τους νεοέλληνες και ειδικά τους κατοίκους της Δυτικής Θεσσαλονίκης, το ζωντανό παράδειγμα προς μίμηση της "αγιοτόκου" γειτονιάς μας, είτε όταν αυτή ήταν στα πάτρια εδάφη της Μικράς Ασίας, από όπου καταγόμαστε οι περισσότεροι, είτε εδώ όπου ήρθαμε κατατρεγμένοι και εκδιωγμένοι κατά την Μικρασιατική καταστροφή του '22 από τις αλησμόνητες πατρίδες μας στην "προσφυγομάνα" Θεσσαλονίκη, για να φτιάξουμε την Νέα πατρίδα μας...όχι πάντα με τις καλύτερες συνθήκες, την αναγνώριση και τον σεβασμό από τους ντόπιους, μια νέα πατρίδα εδώ στην Μητροπολιτική Ελλάδα, κουβαλώντας στις αποσκευές μας, όχι χρήματα, τιμαλφή και κοσμήματα, αλλά τις εικόνες και τα Λείψανα των Αγίων μας, χτίζοντας πρώτα εκκλησιές για να τα "ακουμπήσουμε" μέσα με ασφάλεια και μετά τα σπίτια για να στεγάσουμε τις οικογένειες μας.

Τα άρθρα μας αυτά με ημερολογιακή σειρά θα έχουν το τίτλο:

+ ΟΙ ΤΟΠΙΚΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΗΣ Ι.Μ.Ν & Στ. ΚΑΙ Ο ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΟΥΣ....   φέτος την Κυριακή 7η Νοεμβρίου 2021, και πάλι εν μέσω κορωνοϊού!!!

+ Ο ΝΕΑΠΟΛΙΤΕΣ, ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ (3/11) &  Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΧΑΡΗΣ (20/8) 

+ Η ΑΝΑΚΟΜΙΔΗ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ  ΤΟΥ  ΤΡΟΠΑΙΟΦΟΡΟΥ (3/11)

+ Ο ΑΓΙΟΣ ΑΚΑΚΙΟΣ Ο ΝΕΟΧΩΡΙΤΗΣ ή ΑΣΒΕΣΤΟΧΩΡΙΤΗΣ (1/5) 

+ Ο ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Ο ΚΟΥΛΑΚΙΩΤΗΣ (8/9) 

+ Ο ΟΣΙΟΣ ΠΑΧΩΜΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ ή ΟΥΣΑΚΙΩΤΗΣ, ή ΕΥΚΑΡΠΙΩΤΗΣ (7/5) 

Ο Άγιος Αθανάσιος ο Κουλακιώτης 

         Ο Άγιος Αθανάσιος ο Κουλακιώτης καταγόταν από ένα χωριό της Θεσσαλονίκης, την Κουλακιά (σημερινή Χαλάστρα). Γεννήθηκε το 1749. Οι γονείς του, Πολύχρους και Λουλούδω, ήταν προύχοντες της περιοχής και διακρίνονταν για την ευσέβεια τους. Έτσι, από τα πρώτα χρόνια της ζωής του ανατράφηκε σε ένα ευσεβές, χριστιανικό περιβάλλον. Αφού έμαθε τα πρώτα γράμματα στο χωριό του, στη συνέχεια φοίτησε στο Ελληνικό Σχολείο της Θεσσαλονίκης, στο οποίο δάσκαλος ήταν ο ιερομόναχος Αθανάσιος ο Πάριος.           

     Κατόπιν, για να συμπληρώσει τις σπουδές του πήγε στο Άγιο Όρος, 
στο σχολείο του Βατοπεδίου, όπου δίδασκε ο Παναγιώτης Παλαμάς.
Διακρίθηκε μάλιστα για την πολύ καλή επίδοση του. Στη συνέχεια, διδάχτηκε και τη Λογική του Ευγενίου, έχοντας δάσκαλο τον Νικόλαο Τζαρτζούλιο, από το Μέτσοβο, ο οποίος αποστάλθηκε στον Άθω από τη Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία.

         Όταν έφυγε ο δάσκαλος του από την Αθωνιάδα, τον ακολούθησε και ο Αθανάσιος, κατευθυνόμενος προς την Κωνσταντινούπολη. 'Επειτα, όμως, από δύο σχεδόν χρόνια, επέστρεψε στο 'Aγιον Όρος, και στο διάστημα αυτό επισκέφτηκε και την ιδιαίτερη πατρίδα, την Κουλακιά. 

Εκεί υπήρχε Βασιλικός Μελτζιχανάς (τόπος θρησκευτικών συγκεντρώσεων), τον οποίο συνήθιζε, όταν βρισκόταν στο χωριό του, να επισκέπτεται, για να συζητά και να ακούει διάφορες ειδήσεις.

         Μια μέρα, λοιπόν, έτυχε μαζί με τον Άγιο να βρίσκεται εκεί και κάποιος εμίρης. Κατά τη διάρκεια της κουβέντας τους, ο Αθανάσιος, που γνώριζε και την τουρκική και την αραβική γλώσσα, είπε στον εμίρη με απλότητα: «Η πίστη σας σ' αυτούς τους λόγους συγκεφαλαιώνεται», και ανέφερε προφορικά τις λέξεις που συνόψιζαν την μουσουλμανική πίστη. Ο εμίρης, όμως, μόλις άκουσε την απλή εκφορά των συγκεκριμένων λόγων τη θεώρησε τέλεια ομολογία πίστης και είπε προς τον Αθανάσιο: «Εσύ έκανες σαλαβάτι (ομολογία) και έγινες Τούρκος». Μάταια εκείνος προσπάθησε να του εξηγήσει πως η απλή εκφορά από μέρος του λέξεων στις οποίες περικλειόταν η οθωμανική πίστη σε καμία περίπτωση δε σήμαινε πως και ο ίδιος ασπαζόταν αυτή την πίστη.

   Ο Τούρκος αξιωματούχος δεν πείστηκε και τον παρέδωσε στον Οθωμανό επιστάτη του Μελτζιχανά, ζητώντας του να τον προσέχει έως ότου ο ίδιος επιστρέψει. 
Εκείνος έφυγε αμέσως για τη Θεσσαλονίκη και παρουσιάστηκε στο Μουλά, στον οποίο συκοφάντησε με θράσος τον αγαθό Αθανάσιο, ότι δήθεν έκανε «σαλαβάτι» και ομολόγησε την πίστη τους, μα κατόπιν άλλαξε γνώμη και την αρνήθηκε περιπαίζοντας την. Τότε ο Μουλάς στέλνει και φέρνουν μπροστά του τον Άγιο και ακούει και πάλι την υπόθεση της κατηγορίας. Στη συνέχεια υποβάλει ερωτήσεις στον κατηγορούμενο Αθανάσιο, ο οποίος του εξηγεί όλη την αλήθεια. Αφού τον άκουσε με προσοχή ο κριτής, έκρινε πολύ ορθά την υπόθεση, παραδεχόμενος πως δεν αρκεί, για να γίνει κάποιος Τούρκος, να γνωρίζει απλώς τις αρχές της οθωμανικής πίστης. Και στρεφόμενος προς τον εμίρη, του είπε, αποστομώνοντας τον: «κι εσύ, αν γνώριζες το σύμβολο της πίστεως του και του έλεγες ότι σ' αυτό στηρίζεται η πίστη του, δε θα γινόσουν χριστιανός μόνο και μόνο προφέροντας τις σχετικές λέξεις».

  Ωστόσο, οι αγάδες που παρευρίσκονταν εκεί, διαφωνούσαν έντονα, υποστηρίζοντας ότι η πίστη τους δε μπορούσε να περιπαίζεται. Έτσι, λοιπόν, άλλαξε γνώμη και ο κριτής και άρχισε, άλλοτε με κολακείες και άλλοτε με φοβέρες, να παρακινεί τον Αθανάσιο να αλλαξοπιστήσει, λέγοντας του πως ό,τι έκανε (την δήθεν ομολογία), το έκανε παρακινημένος από το Θεό. Γι' αυτό και θα έπρεπε να φανεί συνεπής με το «σαλαβάτι» του, γιατί η οθωμανική πίστη δε ήταν δυνατόν να καταφρονείται. Ο Μάρτυρας, όμως, σταθερός στην πίστη του, δεν ανταποκρίθηκε στις προτροπές του εμίρη ούτε δείλιασε μπροστά στις φοβέρες του. Τότε εκείνος διέταξε να τον φυλακίσουν.

     Ύστερα από αρκετές μέρες, απαίτησε να τον φέρουν και πάλι μπροστά του για να τον εξετάσει. Όταν διαπίστωσε, όμως, ότι ο Αθανάσιος παρέμενε σταθερός και αμετακίνητος, εξ έδωσε τελικά εναντίον του καταδικαστική απόφαση. Έτσι τον παρέλαβαν οι δήμιοι και τον κρέμασαν έξω από την πόλη ( στο χώρο όπου βρίσκεται σήμερα το παρεκκλήσι που φέρει το όνομά του, στο παλαιό κοιμητήριο της Αγίας Παρασκευής στην οδό Λαγκαδά). Με αυτό τον τρόπο μαρτύρησε ο Άγιος Αθανάσιος, στις 8 Σεπτεμβρίου του 1774, σε ηλικία μόλις 25 ετών.

Η μνήμη του Αγίου Αθανασίου του Κουλακιώτου εορτάζεται από την Αγία Εκκλησία μας, την 8η Σεπτεμβρίου εκάστου έτους, ενώ η Σύναξη όλων των τοπικών Αγίων μας εορτάζεται την 1η Κυριακή του Νεομβρίου.

*το φωτογραφικό υλικό της ανάρτησης μας είναι από τις Λιτανείες που έγιναν τα προηγούμενα χρόνια...σαφώς καλύτερα και χωρίς την πανδημία του κορωνοϊού και τα "επικείμενα νοσήματα" που μας άφησε στις μέρες μας!!!