Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΙΩΝ ΤΟΥ 2018 ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΜΑΣ.

"Ωσαννά εν τοις υψίστοις, 
ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου"
      Μεγάλη υποδοχή, με βάγια, φοινικόκλαδα και με δάφνες, αλλά και με στολισμένες τις βαϊοφόρους εικόνες του Χριστού μας μέσα στους Ιερούς Ναούς ανά την
 οικουμένη, ετοιμάσαμε όλοι εμείς οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί για τον Σωτήρα μας Χριστό, και όπως τότε στα Ιεροσόλυμα, "μετά βαΐων και κλάδων", υποδέχθηκαν τον Μεσσία τους οι Ιεροσολυμίτες, έτσι και εμείς,  
δύο χιλιάδες χρόνια μετά, μέσα από τα ιερά κείμενα, τα Ευαγγέλια και το Τυπικό της Εκκλησίας μας, ζήσαμε στιγμές που κάθε χρόνο χαράζονται στην ψυχή μας ανεξίτηλες και μέχρι σήμερα συνεχίζουν να ριζώνουν στην καρδιά του νεοέλληνα, για να φέρουν καρπούς στην συνέχεια και καθ΄όλην την διάρκεια του
 έτους, και ειδικά αυτές τις Άγιες ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδος των Παθών αλλά και της Ανάστασης του Κυρίου μας, τελικά να οδηγούν τα βήματα εκατομμυρίων ανθρώπων στις εκκλησιές και στα παρεκκλήσια των πόλεων, των χωριών και των νησιών μας, για να βιώσουν τα Θεία Πάθη και την Ανάσταση του Κυρίου μας, αλλά και να τηρήσουν τις όμορφες εκκλησιαστικές και λαϊκές παραδόσεις και τα πασχαλινά έθιμα. 
      Έτσι και εμείς, εδώ στην Ενορία μας και στον Ιερό Ναό των Αγίων Θεπατόρων Ιωακείμ και Άννης, των Ανθοκήπων της Νέας Ευκαρπίας, στην Δυτική Θεσσαλονίκη, οι Ανθοκηπιώτες κάτοικοι αυτής της όμορφης γειτονιάς, γιορτάσαμε και πανηγυρίσαμε 
την Κυριακή των Βαΐων την είσοδο του Χριστού και Σωτήρα μας μέσα στις ψυχές μας. Στολίσαμε την υπόγεια προς το παρόν εκκλησιά μας, την ζεστή και φιλόξενη κατακόμβη μας, που τώρα χτίζουμε το επάνω μέρος της και τον κανινικό περίλαμπρο Ναό, που σε λίγο τελειώνουν οι εργασίες αποπεράτωσης του και εκεί θα τελούμε πλέον τις Ακολουθίες μας, 
και εκεί θα ζωντανεύει καθημερινά η λατρευτική ζωή της Ενορίας μας, έναν όμορφο, ταπεινό μα γεμάτο αγάπη Ναό που φτιάξαμε με το υστέρημα, τις θυσίες, αλλά και το θαύμα των Αγίων μας, προς τιμήν τους, έναν μοναδικό σε όλον τον πλανήτη Ενοριακό Ναό, των Αγίων Θεοπατόρων, του Ιωακείμ και της Άννας, των γονέων της Παναγιάς μας και προστατών των άτεκνων ζευγαριών. 
      Ιερατικό Συλλείτουργο τέλεσαν οι δυο συνεφημέριοι του Ναού μας μετά πάσης λαμπρότητος και τον Θείο Λόγο ανέλαβε αργότερα να κηρύξει ο π. Χρυσόστομος Τελίδης, ο οποίος εξήρε την ημέρα αυτή της θριαμβευτικής εισόδου του Κυρίου μας στα Ιεροσόλυμα    
"... καθήμενος επί πώλου όνου...",  
ενώ στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, και οι δύο ιερείς μας, μαζί με τους ιερόπαιδες με τα βάγια και τα εξαπτέρυγα στα χέρια, λιτάνευσαν την στολισμένη εικόνα της Βαϊοφόρου και κατευθύνθηκαν στον σολέα όπου και την τοποθέτησαν στο κέντρο και εκεί έψαλλαν την Ακολουθία των Βαΐων, μια πολύ όμορφη και συγκινητική Ακολουθία που τελείται κατόπιν παραινέσεων της Ιεράς Μητροπόλεως μας, 
Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως, σχεδόν σε όλους τους Ναούς των Ενοριών της, ενώ στο τέλος διαβάστηκε από τον π. Χρυσόστομο Τελίδη η ευχή των Βαΐων, που βρισκόταν μέσα στα καλάθια που είχαν από χθες ετοιμάσει οι κυρίες της διακονίας του Ναού μας και είχαν τοποθετηθεί στα τραπέζια στο κέντρο του σολέα και τέλος μας τα μοίρασαν μαζί με το αντίδωρο, ευλογία για τα σπιτικά μας και ενθύμιο ιερό της υποδοχής του Χριστού μας στην πόλη των Ιεροσολύμων αλλά και την δική μας πόλη. 
     Μετά από μια ολιγόλεπτη ανάπαυλα των μελών της διακονίας της εκκλησίας μας, για ξεκούραση και καφέ στο φιλόξενο Αρχονταρίκι μας, ανασκουμπωθήκαμε και πάλι μαζί με τους ιερείς μας, γιατί έπρεπε ο Ναός μας, όπως γινόταν κάθε Κυριακή βράδυ τις τελευταίες πέντε Κυριακές της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, να φορέσει και πάλι τα πένθιμα για την υποδοχή αυτήν την φορά της Μεγάλης Εβδομάδος και για την πρώτη Ακολουθία των Παθών, 
τον Όρθρο ουσιαστικά της επόμενης ημέρας, της Μεγάλης Δευτέρας για σήμερα, Ακολουθίες που θα τελούνται το βράδυ της προηγουμένης μέχρι την Μεγάλη Τετάρτη, για πρακτικούς και μόνο λόγους, αφού οι πιστοί δεν εργάζονται τις βραδινές ώρες και μπορούν να παρακολουθούν αυτές τις όμορφες και συγκινητικές κατανυκτικές Ακολουθίες. 
     Τα χαρούμενα χρώματα στα υφάσματα της Αγίας Τραπέζης και στα προσκυνητάρια της κατακόμβης μας άλλαξαν σε μαύρα και μελανά, τα φώτα χαμήλωσαν και λαμπάδες αντικατέστησαν τον ηλεκτροφωτισμό της υπόγειας εκκλησιάς μας, 
υποδηλώνοντας και την ψυχική διάθεση μας, έστω και συμβολικά, πως μετά την θριαμβευτική υποδοχή του Χριστού μας στα Ιεροσόλυμα, ξεκίνησε η θλιβερή εκείνη περίοδος των τελευταίων ημερών του Κυρίου μας πάνω στην γη, όπου με τον πιο απάνθρωπο τρόπο οδήγησαν οι Ισραηλίτες την ελπίδα της σωτηρίας τους, τον Μεσσία τους, στον Σταυρό και στον θάνατο.
      Και όταν όλα ήταν έτοιμα για να υποδεχθούμε την χαρμολύπη της ζωής της Εκκλησίας μας, αντικαθιστώντας, για μια ακόμα φορά, η θλίψη της Μεγάλης Εβδομάδος την χαρά της Κυριακής των Βαίων,
 αργά το απόγευμα πια, στις 7.30, σήμαναν και πάλι η καμπάνες μας, πένθιμα αυτήν την φορά, από το καμπαναριό της εκκλησίας μας, καλώντας και προσκαλώντας μέσα σε ένα κατανυκτικό περιβάλλον τους Ανθοκηπιώτες στην πρώτη Ακολουθία του Νυμφίου και τον Όρθρο της Μεγάλης Δευτέρας, θυμίζοντας σε όλους την ιστορία της "Ξηρανθείσης συκής" από τον Κύριο, 
και υπενθυμίζοντας με την παραβολή των κακών και αχάριστων γεωργών, την "αναδιανομή" της κληρονομιάς της Βασιλείας των Ουρανών, που τώρα πια από τα χέρια των Εβραίων συκοφαντών και δολοφόνων του Μεσσία τους,
 του Χριστού και Κυρίου μας, αποδίδονταν πια σε άλλα έθνη, όπως το Ευαγγέλιο του Όρθρου της Μεγάλης Δευτέρας σε σαφήνεια μας λέει "Διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν, ὅτι ἀρθήσεται ἀφ᾿ ὑμῶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ, καὶ δοθήσεται ἔθνει, ποιοῦντι τοὺς καρποὺς αὐτῆς·" έθνη που υυποδέχθηκαν με χαρά αλλά και
 καλλιέργησαν τον σπόρο της διδασκαλίας Του, που τους δόθηκε μέσω των Αποστόλων μαθητών Του, για να ευλογηθούν με την Χάρη Του και σήμερα να απολαμβάνουν την εύνοια και την Αγάπη Του, όπως ο δικός μας ευλογημένος λαός της Ελλάδος, ένας Ορθόδοξος και βαθιά θρησκευόμενος λαός, που ο ίδιος ο Χριστός ευλόγησε λίγο πριν την σταυρική Του θυσία, όταν έμαθε πως Έλληνες ήλθαν να τον δουν: 
"῏Ησαν δέ τινες ῞Ελληνες ἐκ τῶν ἀναβαινόντων, ἵνα προσκυνήσωσιν ἐν τῇ ἑορτῇ. Οὗτοι οὖν προσῆλθον Φιλίππῳ τῷ ἀπὸ Βηθσαϊδὰ τῆς Γαλιλαίας, καὶ ἠρώτων αὐτὸν, λέγοντες· Κύριε, θέλομεν τὸν ᾿Ιησοῦν ἰδεῖν. Ἔρχεται Φίλιππος, καὶ λέγει τῷ ᾿Ανδρέᾳ, καὶ πάλιν ᾿Ανδρέας καὶ Φίλιππος λέγουσι τῷ ᾿Ιησοῦ. Ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς ἀπεκρίνατο αὐτοῖς λέγων· ἐλήλυθεν ἡ ὥρα, ἵνα δοξασθῇ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου."
      Ας μην λησμονούμε ούτε ένα κομμάτι από αυτήν την καμπή στην ιστορία της ανθρωπότητας, που έμελλε μάλιστα να ταράξει την μέχρι τότε πραγματικότητα, που έμελλε να σχίσει τον χρόνο στα δυο, μετρώντας την ιστορία πια με το "πριν" και το "μετά" 
από την έλευση του Χριστού μας και που με τον θάνατο Του, τον μαρτυρικό και ανηλεή θα μπορούσαμε εμείς να ζήσουμε και πάλι, νικώντας τον δικό μας θάνατο, που κυβερνούσε ανενόχλητος μέχρι εκείνη την στιγμή τις αθάνατες ψυχές μας. 
      Να μην ξεχάσουμε τίποτε, ούτε εμείς οι Έλληνες, οι φύλακες της Ορθοδοξίας και της Πίστης, αλλά ούτε και όλοι οι σημερινοί ένοικοι αυτού του όμορφου πλανήτη μας, ενός τέλειου δείγματος της Δημιουργίας του Θεού μας, της ζωντανής γης μας, για να μην επαναλάβουμε ποτέ το ίδιο λάθος με τους αχάριστους και αιμοσταγείς Ιεροσολυμίτες
      Να μην λησμονήσουμε ποτέ την ιστορία αυτή και πως αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι, η ίδια η φυλή του Κυρίου μας, Ιησού Χριστού και Θεού μας, οι Εβραίοι, που ενώ σαν σήμερα φώναζαν "Ωσαννά" στον Μεσσία τους και του έστρωναντα ρούχα τους και βάγια για να περάσει από επάνω τους ως βασιλεύς των Ιουδαίων, αυτός ταπεινός πάνω σε ένα γαϊδουράκι εισήλθε
στην πόλη τους και τους ευλογήσε "τάζοντας" τους την Επουράνια Βασιλεία, αυτοί  με την ίδια ευκολία λίγο αργότερα, καταλαβαίνοντας πως η Ουράνια Βασιλεία που ευαγγελίζονταν ο Θεάνθρωπος Χριστός δεν τους βόλευε, 
αφού επιζητούσαν μόνο την επίγεια δόξα τους, την      απελευθέρωση από τον Ρωμαϊκό ζυγό και την ολοκληρωτική εξουσία τους απέναντι στα άλλα γειτονικά φύλα, τότε τον απαρνήθηκαν, τον έδιωξαν και τον εξευτέλισαν, φωνάζοντας μάλιστα με δύναμη αξιοπερίεργη και σατανική θαρρείς, "άρον άρον σταύρωσον αυτόν" 
και τέλος τον οδήγησαν στο πιο ταπεινωτικό και βίαιο μαρτύριο της εποχής εκείνης, το μαρτύριο της Σταύρωσης στον Γολγοθά, 
που από την στιγμή της θυσίας του Χριστού μας μεταμορφώθηκε και καθαγιάσθηκε, αλλά και έγινε σύμβολο και σημάδι του κάθε χριστιανού παγκοσμίως.
        Έτσι, με αυτήν την Σταυρική Θυσία, ολοκληρώθηκε το σχέδιο του Θεού, όπου έπρεπε να θυσιαστεί ο Υιός Του για να σωθεί ολόκληρο το γένος των ανθρώπων από την αμαρτία.
Καλή Μεγάλη Εβδομάδα
και Καλή και ευλογημένη Ανάσταση!!!
TAG