"ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ 2014"

Ο καθαγιασμός των υδάτων...
αλλά και των ψυχών μας!!!
      Το τέλος των εορταστικών εκδηλώσεων και ο επίλογος του Αγίου Δωδεκαημέρου σήμανε με την εορτή του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου και Βαπτιστού του Χριστού μας, αφήνοντας ανεξίτηλα όμως στην ψυχή μας τα σημάδια της ανθρωπιάς και του αλτρουισμού, της αγάπης μας για τον συνάνθρωπο, αλλά και της εντονότερης λατρευτικής ζωής μας και της συχνότερης επικοινωνίας μας με τον Θεό στην εκκλησία της Ενορίας μας, των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, την υπόγεια προς το παρόν κατακόμβη του μελλοντικού περίλαμπρου ναού μας, μα μοναδικού σε όλο τον κόσμο, που τώρα σιγά-σιγά χτίζουμε για να τους στεγάσουμε.
      Έτσι λοιπόν τις μέρες που μας πέρασαν από την Γέννηση του Χριστού μας και τα γεγονότα που ακολούθησαν και σημάδεψαν όλη την ανθρωπότητα μέχρι και σήμερα, 2014 χρόνια μετά, την Περιτομή και την Βάπτιση Του, αλλά ενδιάμεσα και την εορτή του Μεγάλου Βασιλείου, ενός των σπουδαιοτέρων Ιεραρχών της Ορθοδοξίας αλλά και εορτή του Προφήτου και Προπομπού του Χριστιανισμού όπως σήμερα τον ζούμε, του Ιωάννου του Βαπτιστού, η ψυχή μας μαλάκωσε και βελτιώθηκε και από τώρα εμείς οι απανταχού Ορθόδοξοι Χριστιανοί, οφείλουμε να την κρατήσουμε εκεί, καθαρή και αγνή από τις ευεργεσίες του Μεγάλου Αγιασμού που μόλις δέχθηκε. 
      Αυτές τις Άγιες ημέρες προσευχηθήκαμε λίγο περισσότερο, γευτήκαμε τον Παράδεισο από πιο κοντά, ζήσαμε και θυμηθήκαμε παραδόσεις, ήθη και έθιμα, που μη βρίσκοντας συνεχιστές εμάς, τους μεσήλικες του 21ου αιώνα,  ξεφτίζουν περνώντας μέσα από την μέγγενη της υποτιθέμενης προόδου και της-τις πιο πολλές φορές-επικίνδυνης ανάπτυξης και της σφοδρής σύγκρουσης της αγνής εσωτερικής πίστης μας με την νέα τάξη πραγμάτων.
       Μια νέα ζωή που καλούμαστε να ακολουθήσουμε, όπου δεν έχει θέση η ανθρωπιά, δεν υπάρχουν ιδεώδη, δεν ζουν οι Άγιοι της Ορθοδοξίας μεταξύ μας, αφού εμείς τους διώξαμε, δεν πηγαίνουμε στην εκκλησιά που καθημερινά μας καλεί με τον γλυκό χτύπο της καμπάνας της, δεν έχουμε για οδηγό μας τον Νεογέννητο Χριστό, δεν στέλνουμε τα παιδιά μας στο κατηχητικό σχολειό της Ενορίας μας, δεν τους μαθαίνουμε την ορθή πίστη μας στις απέραντες θάλασσες των Αγίων μας, στις ατελείωτες στρατιές των Οσίων και Μαρτύρων της Ορθοδόξου Ανατολικής Εκκλησίας μας, με ολέθριο όμως και καταστροφικό αποτέλεσμα, την καταθλιπτική ζωή μας, που κληροδοτούμε ασυνείδητα στα παιδιά μας και την προδιαγεγραμμένη πια πορεία της νεολαίας, δηλαδή του μέλλοντος όλης της ανθρωπότητας, στην βίαιη αυτοκαταστροφή της.
      Όμως η δική μας Ενορία, των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, των Ανθοκήπων της Νέας Ευκαρπίας στην Δυτική Θεσσαλονίκη, μια χούφτα δύο χιλιάδων ψυχών μόνο, αντιδρά, στιλώνει πεισματικά τα πόδια της και ζει λίγο διαφορετικά, περίεργα ίσως για μερικούς, παλιογκαιρίσια για κάποιους άλλους, μα και πιο αγνά πιο ζεστά και σαφώς πιο ανθρώπινα.
     Αντιστέκεται στις νέες επιταγές του κοινωνικού ιστού της και γεμίζει τις γειτονιές μας με τα νεογέννητα και ευλογημένα παιδιά τους από τους Αγίους προστάτες των νέων ζευγαριών και της οικογενείας, του Ιωακείμ και της Άννας, η εκκλησία επίσης δυναμώνει και προοδεύει στην πίστη, αφουγκράζεται τις έννοιες του διπλανού της και εργάζεται, "συνωμοτεί" κάποιες φορές για το καλό των ανθρώπων της, συνεργεί και προετοιμάζεται έχοντας την βοήθεια του Θεού για καλό και για κακό, προσέχει τα παιδιά της συνοικίας μας μέσω της Ενοριακής Νεανικής Εστίας μας, των κατηχητικών σχολείων και των φροντιστηρίων της, συντρέχει στους αδυνάτους και στους αναγκεμένους μέσω του Ενοριακού Φιλοπτώχου Ταμείου της, μοιράζοντας τρόφιμα, μα και αγάπη, αλλά και προσεύχεται μέσω της έντονης λατρευτικής ζωής της, μαλακώνει και ημερεύει τις ψυχές των ενοριτών της και τις φέρνει πιο κοντά στο Θείο, εκεί που κανείς και για κανένα λόγο δεν θέλει να είμαστε, αφού μόνο εκεί μπορούμε να ζούμε πραγματικά ελεύθεροι και αυτό δεν γίνεται να το ανεχθούν μια και μας θέλουν πειθήνιους και σκλαβωμένους στην ύλη που παράγουν και εμπορεύονται.
       Σε προηγούμενες αναρτήσεις μας, αγαπητοί μας αναγνώστες, ακόλουθοι και φίλοι, συνοδοιπόροι και συμμέτοχοι της προσπάθειας μας, θα είδατε να αναβιώνουν τα έθιμα του τόπου μας. 
      Έτσι θα συνεχίσουμε και σε αυτήν την ανάρτηση στην όμορφη ιστοσελίδα της εκκλησία μας (www.intheopaton.blogspot.gr), θα δούμε μαζί σας μέσα από τον φωτογραφικό φακό μας, τους ιερείς μας να καθαγιάζουν τα ύδατα Ανήμερα των Θεοφανείων, πάνω στα σκαλιά και στην πλάκα του υπό κατασκευή ακόμα ναού μας, θα δείτε τα παιδιά μας την Παραμονή να ψέλνουν τα παραδοσιακά κάλαντα των Θεοφανίων στα σοκάκια της μικρής συνοικίας μας, "Σήμερα τα Φώτα κι οι φωτισμοί και χαρά μεγάλη κι  οι Αγιασμοί..."αλλά και τους ιερείς μας, αψηφώντας κάθε κακεντρεχή σχόλιο να πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι "αδιάκριτα" μα και αγαπητικά, όπως επιτάσσει η παράδοση της Εκκλησίας μας, να εισβάλει στο προσωπικό και οικογενειακό άσυλο των κατοίκων των Ανθοκηπιωτών, στα ζεστά σπιτικά των ενοριτών μας, να "φωτίζει" και να καθαγιάζει τις πατρογονικές εστίες τους και με χαρά και ενθουσιασμό να γίνονται ευπρόσδεκτοι επισκέπτες και φορείς του Μεγάλου Αγιασμού, που θα διώξει κάθε κακό από το σπίτι τους, να τους ανοίγουν τις πόρτες του οίκου τους, παράλληλα όμως και τις ψυχές τους για να γίνουν σύνολο, να γίνουν ομάδα, να γίνουν Ενορία και τέλος να γίνουν συνειδητοί και ψυχικά "όμορφοι" και "πλούσιοι" Χριστιανοί.

      Οι εγκάρδιες ευχές, οι γαργαλιστικές μυρωδιές από τα μαγειρέματα των, "γνωστό τοις πάσι", νοικοκοιράδων μας, το αυθόρμητο γέλιο των παιδιών μας, η ευτυχία των γονιών που βλέπουν τα παιδιά τους να μεγαλώνουν στην αγκαλιά της εκκλησίας τους, η προστασία και η ασφάλεια που νοιώθουν όλοι έχοντας την ευλογία των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, των γονιών την Παναγίας Μάνας του Χριστού μας, τα πειράγματα του κόσμου, η πηγαία χαρά όλων μας, ήταν τα συστατικά αυτά, που ιδιαίτερα το Άγιο Δωδεκαήμερο, αλλά και πάντα νομίζω, δημιουργούν, αποτελούν και κινούν την καθημερινότητα αυτής της νεοϊδρυθείσας Ενορίας, με τα χιλιάδες βάσανα και τα πολλά προβλήματα, μα και τον Χριστό στο κέντρο της, την Παναγία με τους γονείς της, τον Ιωακείμ και την Άννα στο πλαϊ Του, τον Τίμιο Πρόδρομο και Βαπτιστή Του και όλους τους Αγίους Του μαζί, πάντα έτοιμο να Γεννηθεί ξανά και ξανά μέσα στις καρδιές των κατοίκων της.
      Το απολυτίκιο των Θεοφανείων, το μάθαμε πια όλοι από έξω ακούγοντας το καθημερινά από τους ψάλτες μας και που θα συνεχίσουμε να το ακούμε μέχρι και την απόδοση της εορτής, την 14η Ιανουαρίου στην εκκλησιά μας, το μάθαμε απ' έξω ακούγοντας το και από τους ιερείς που μας "φώτισαν" τα σπίτια μας, το σιγομουρμουράμε κάνοντας τις δουλειές μας, φροντίζοντας για τον επιούσιο, έναν από τους πιο όμορφους και εύηχους ύμνους της Εκκλησίας μας που πάντα θα δροσίζουν τα αυτιά μας, θα κινούν τα χείλη μας και θα ζεσταίνουν την ψυχή μας:

καί τόν κόσμον φωτίσας δόξα σοι."

*παρακάτω ακολουθούν φωτογραφίες από τα κάλαντα των παιδιών αλλά και από τον "Φωτισμό" στα σπίτια από τον ιερέα μας...

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ 
ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΜΑΣ
(Χριστουγεννα-Πρωτοχρονιά & Θεοφάνεια)



ΦΩΤΙΣΜΟΣ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ 
5-6 & 7 ΙΑΝΟΥΑΡΊΟΥ  2014
Του Αϊγιαννιού, πριν βγεί για το "φώτισμα"ο ιερέας μας,
π. Χρυσόστομος Τελίδης, πέρασε από τον Άγιο Γεώργιο
 και ευχήθηκε στον εορτάζοντα π. Ιωάννη.
Πρώτη στάση μας, η επιχείρηση του κου Κνή
 ENERGIERS S.A...
...από γραφείο σε γραφείο...
...καταλήξαμε και στο γραφείο του κου Θανάση Κνή.
"Καλές δουλειές"
Ο ιερέας μας "φώτισε" τον εργολάβο μας κο Σωτήρη Μπακή
και τους εργάτες του στο εργοτάξιο του ναού μας...


...μπροστά στην εκκλησιά μας που τώρα χτίζεται, με τα παιδιά
 της Ενορίας μας, που συνόδευσαν τον ιερέα μας
όλες αυτές τις ημέρες...
...και ένα προς ένα, όλα τα σπίτια των Ανθοκήπων...

      Όπως βλέπετε κανείς δεν γλύτωσε από την "αδιακρισία" του ιερέως της γειτονιάς μας, τουναντίον μάλιστα όλοι φαίνονται χαρούμενοι και ευτυχισμένοι με την παρουσία του στο σπιτικό τους, πολλοί δε εξ αυτών αισθάνονται και υπερήφανοι μάχιμοι συνεχιστές μιας παράδοσης των Θεοφανείων, που δεν θα εκλείψει αν δεν το επιτρέψουμε!!!  
Καλή και ευλογημένη χρονιά σ' όλη την οικουμένη!!!
TAG